ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2018:B271
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πoινική ΄Εφεση αρ.134/2016)
5 Ιουνίου, 2018
Μ.Μ.ΝΙΚΟΛΑΤΟΥ, Π. Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ., Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στες
ΣΚΟΥΦΙΔΗ
Εφεσείοντος,
ν.
Χ.Α. QUALITY PAPER SERVICES LTD
Εφεσίβλητης.
- - - - - - - - -
Μ.Μιχαήλ, για τον εφεσείοντα
Ρ.Σχίζας, για την εφεσίβλητη
- - - - - - - - -
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση μας επί της ποινής θα δοθεί από τη Δικαστή Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου.
ΠΟΙΝΗ
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Η αθωωτική απόφαση εναντίον της εφεσίβλητης εταιρείας ανετράπη μερικώς από το Εφετείο και ευρέθη ένοχη για το αδίκημα αποκοπής μισθού, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας κυρίως του άρθ.10(1) του περί Προστασίας των Μισθών Νόμου, Ν.35(Ι)/2007, ότι δηλαδή δεν κατέβαλε στον εφεσείοντα - εργοδοτούμενο αυτής το μισθό του Μάρτη του 2013 εκ ποσού €800. Η απόφαση μας επί των γεγονότων εδόθη στις 7.5.2018 και η υπόθεση αναβλήθηκε για να υπάρξει συμμόρφωση με την πληρωμή εκ μέρους της εφεσίβλητης του ως άνω μισθού προς τον εφεσείοντα. Όμως αυτό δεν συνετελέσθη και ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσίβλητης ενώπιον μας έθεσε, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η εταιρεία και η μόνη διευθύντρια αυτής, πρώην κατηγορούμενη 2. Επίσης ο κ.Σχίζας αναφέρθηκε και στο ότι δεν υπήρξε πρόθεση παραβίασης του Νόμου εφόσον ειδικότερα το πλαίσιο της διαβούλευσης που προνοείτο στη σχετική νομοθεσία είχε εκληφθεί λανθασμένα και μάλιστα η διαδικασία εκρίθη πρωτοδίκως ότι δεν έπασχε. Είναι δια της απόφασης του Εφετείου που θεωρήθηκε ότι η διαδικασία διαβούλευσης που ακολουθήθηκε, θα έπρεπε να έχει αφετηρία πράξη του εργοδότη και όχι του εργοδοτούμενου.
΄Εχουμε εξετάσει την παρούσα υπόθεση με σκοπό την επιβολή ποινής στην εφεσίβλητη εταιρεία. Δυνάμει του σχετικού Νόμου «εργοδότης ο οποίος παραβαίνει τις διατάξεις του Νόμου είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ (€15000) ή και στις δύο αυτές ποινές». Περαιτέρω το Δικαστήριο επιπρόσθετα των πιο πάνω δύναται να εκδώσει και Διάταγμα καταβολής του οφειλόμενου ποσού προς τον εργοδοτούμενο. (βλ. άρ.20.(1) και (2)).
Η θέσπιση του ως άνω Νόμου καθώς και η ποινικοποίηση των παραλείψεων πληρωμής μισθού και άλλα συναφή αδικήματα με βάση τις πρόνοιες του έχει ως σκοπό την προστασία των εργοδοτουμένων από πράξεις ή παραλείψεις που έχουν ως αποτέλεσμα τη στέρηση του δικαιώματος είσπραξης του μισθού, δικαιώματος που άπτεται θεμελιώδους δικαιώματος του ατόμου προς αξιοπρεπή διαβίωση, αφού η στέρηση του μισθού δύναται να οδηγήσει οποιονδήποτε πρόσωπο σε δυσχερή κατάσταση μη δυνατότητας αντιμετώπισης των καθημερινών του αναγκών.
΄Εχουμε λάβει υπόψη όλα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μας όπως και τα γεγονότα της υπόθεσης όπως προσδιορίζονται στην απόφαση μας ημερ. 7.5.2018. Αν και λαμβάνομε θετικά υπόψη αυτά που αναφέρθησαν από τον κ.Σχίζα, κρίνουμε ότι η μη συμμόρφωση δια της μη καταβολής του ως άνω μισθού που ανάγεται μάλιστα σε υποχρέωση του 2013 αποτελεί αρνητικό παράγοντα.
Συνεπακόλουθα των πιο πάνω, επιβάλλεται ποινή προστίμου στην εφεσίβλητη €1,000. Προσθέτως εκδίδεται εναντίον της εφεσίβλητης διάταγμα καταβολής του μισθού του εφεσείοντα για τον Μάρτιο του 2013, δηλαδή για το ποσό των €800. Επιπλέον η εφεσίβλητη εταιρεία καταδικάζεται στα πρωτόδικα έξοδα και στα έξοδα ενώπιον του Εφετείου, ως θα υπολογιστούν από τους αρμόδιους πρωτοκολλητές.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.