|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:B289
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 119/2017)
13 Ιουνίου, 2018
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Εφεσείων
ΚΑΙ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Εφεσίβλητη
---------
Εφεσείων παρών, εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Θ. Παπακυριακού (κα) για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη.
------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τη Δ. Μιχαηλίδου, Δ.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Σειρά «λόγων έφεσης», δυσανάγνωστων και δυσνόητων κατατέθηκαν ιδιοχείρως από τον εφεσείοντα ο οποίος, παρά τις οδηγίες του Εφετείου, παρέλειψε να τους επαναδιατυπώσει ώστε να προσδιορίσει με σαφήνεια ό,τι τελικά επιθυμούσε να προωθήσει. Αντ΄ αυτού καταχωρίστηκε διάγραμμα αγόρευσης.
Πριν υπεισέλθουμε να εξετάσουμε, κατά το δυνατόν, τις όποιες αιτιάσεις του εφεσείοντος, καταγράφουμε τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε:
1. Χρήση μηχανοκινήτου οχήματος χωρίς πιστοποιητικό ασφάλειας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3(1)(α), 4(α), 38 και 40 του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλιση Ευθύνης Τρίτου) Νόμου του 2000, Αρ. 96(Ι)/2000 και ΚΔΠ 187/2000 και όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 69(Ι)/2007.
2. Οδήγηση μηχανοκινήτου οχήματος ενώ η εγγραφή του ακυρώθηκε υπό του Εφόρου, κατά παράβαση των Κανονισμών 4, 9(1) και 72 των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984, ΚΔΠ 66/84, ΚΔΠ 189/84 και άρθρου 19 του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου 86/72.
3. Χρήση μηχανοκινήτου οχήματος άνευ πιστοποιητικού καταλληλότητας, κατά παράβαση των Κανονισμών 65 και 72 του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984, ΚΔΠ 66/84, και άρθρου 19 του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου 86/72.
Το ιδιόκτητο όχημα που οδηγούσε ο εφεσείων, με αριθμό εγγραφής ..85 ανακόπηκε στις 26.5.2016 στην οδό Διονυσίου Σολωμού στην Αγία Νάπα στις 8:15 πμ. Όχημα που, σύμφωνα με τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, είχε διαγραφεί - δεν είχε ανανεωθεί η άδεια κυκλοφορίας του για τρία συνεχή έτη - και χωρίς πιστοποιητικό ασφάλισης σε ισχύ για το ως άνω χρονικό διάστημα, πλην της περιόδου από 4.2.2016 μέχρι 3.3.2016.
Το Δικαστήριο, υιοθετώντας τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής (ΜΚ1), αστυφύλακα που διενήργησε τον έλεγχο και απορρίπτοντας τους αναξιόπιστους, ως έκρινε ισχυρισμούς του εφεσείοντος, τον βρήκε ένοχο στις ως άνω κατηγορίες και του επέβαλε στην 1η κατηγορία χρηματική ποινή €400 και στέρηση του δικαιώματος του να κατέχει ή να αποκτήσει άδεια οδηγού για περίοδο δύο μηνών και για τις κατηγορίες 2 και 3 χρηματική ποινή €150 στην κάθε μια.
Η όλη επιχειρηματολογία του εφεσείοντος χτίστηκε τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ΄ έφεση, σε δύο υπερασπιστικές θέσεις, που ορθά κατά το Δικαστήριο δεν αντέχουν τη βάσανο της λογικής και δεν πείθουν. Η πρώτη ότι το όχημα οδηγείτο για να μεταφερθεί σε συνεργείο όπου θα γινόταν ο έλεγχος ΜΟΤ και η δεύτερη, ότι το πολιτικό κόμμα, Οργάνωση Αγωνιστών Δικαιοσύνης, μέλος του οποίου ήταν ο εφεσείων και υποψήφιος βουλευτής του, ανέλαβε να εκδώσει σχετικό πιστοποιητικό ασφάλισης. Προσπάθησε δηλαδή να διασυνδέσει ο συνήγορος του εφεσείοντος το νόμιμο της οδήγησης του μη εγγεγραμμένου οχήματος του, προτάσσοντας την εξαίρεση του Κανονισμού 4(1) των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων Κανονισμών,[1] και να εντάξει την ανυπαρξία πιστοποιητικού ασφάλισης κάτω από την επιφύλαξη του υπό στοιχείο (γ) του εδ. 3 του άρθρου 3[2] του Νόμου 96(Ι)/2000.
Με δεδομένο ότι η μαρτυρία του εφεσείοντος απερρίφθη ως αναξιόπιστη, το ζήτημα τελειώνει θεωρούμε, εδώ. Ορθά, υπό τα περιστάσεις και την ενώπιον του αξιόπιστη μαρτυρία, το Δικαστήριο δεν έκαμε αποδεκτό τον ισχυρισμό του εφεσείοντος ότι οδηγούσε το όχημα για επιθεώρηση κατά την έννοια του Κανονισμού 65 της ΚΔΠ 66/84 ή του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Τεχνικός Έλεγχος και Κέντρα Τεχνικού Ελέγχου) Νόμου, Ν.1(Ι)/2007, εύρημα το οποίο δεν αμφισβητήθηκε με αυτοτελή λόγο έφεσης. Είναι δύο ώρες περίπου μετά την ανακοπή του από την Αστυνομία που ο εφεσείων πλήρωσε για να διενεργηθεί τεχνικός έλεγχος σε σχετικό συνεργείο τεχνικού ελέγχου οχημάτων, το οποίο έκρινε το όχημα ακατάλληλο, ενώ πολλές μέρες αργότερα, στις 8.6.2016, εκδόθηκε τελικά σχετικό πιστοποιητικό καταλληλότητας.
Το βάρος απόδειξης, σε κάθε περίπτωση παραμένει σε κάθε στάδιο στους ώμους της Κατηγορούσας Αρχής. Ήταν όμως, υπό τις περιστάσεις, εύκολο, πρόσφορο και στη διάθεση του εφεσείοντος να παρουσιάσει μαρτυρία για την ύπαρξη σχετικού ασφαλιστηρίου εγγράφου ακόμη και πριν τον επίδικο χρόνο, αν βεβαίως είχε εκδοθεί, κάτι όμως που δεν έπραξε, παρόλο που του ζητήθηκε από τον ΜΚ1 (Σιδηρόπουλος ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 15) ώστε να ικανοποιήσει, στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων, το αποδεικτικό βάρος που έφερε λόγω της φύσης των αδικημάτων που αντιμετώπιζε και να τύχει των εξαιρέσεων που τάσσουν ως ανωτέρω οι συναφείς Νόμοι.
Εκ των ανωτέρω και με δεδομένο ότι το αδίκημα της οδήγησης χωρίς ασφάλιση είναι αδίκημα αυστηρής ποινικής ευθύνης, ο εφεσείων ως ιδιοκτήτης του εν λόγω οχήματος είχε υποχρέωση να το διατηρεί ασφαλισμένο. Απορριφθείσας ως αναξιόπιστης της μαρτυρίας του εφεσείοντος, δεν ήταν δυνατή πλέον η επίκληση της επιφύλαξης του άρθρου 3(3)(γ) του Νόμου 96(Ι)/2000.
Οι δε αιτιάσεις του εφεσείοντος περί άδικης καταδίκης και μη δίκαιης δίκης ουδόλως ευσταθούν. Από την απόφαση του Δικαστηρίου και τα πρακτικά στα οποία εξ ιδίων ανατρέξαμε, δεν επαληθεύεται η θέση ότι το Δικαστήριο απέρριψε σχετικό αίτημα της υπεράσπισης για προσκόμιση μαρτυρίας, του ιδιοκτήτη του Ι.Κ.Τ.Ε.Ο. για απόδειξη του γεγονότος της διευθέτησης ελέγχου του οχήματος από την προηγούμενη ημέρα της τέλεσης των αδικημάτων. Ο εφεσείων, όπως φανερώνουν τα πρακτικά, έτυχε πλήρους προστασίας και απόλαυσης των δικαιωμάτων του, Άρθρο 30 και 12 του Συντάγματος και μιας καθόλα δίκαιης δίκης.
Η παύση του συνηγόρου του εφεσείοντος κατά το στάδιο της επιβολής της ποινής και η επιλογή του - παρά την προτροπή του Δικαστηρίου - να μην προβάλει οποιουσδήποτε μετριαστικούς παράγοντες, σε συνδυασμό με την απουσία υποστηρικτικών λόγων κατ΄ έφεση ως προς το έκδηλα υπερβολικό της ποινής, κρίνει το συναφή λόγο.
Η έφεση τόσο κατά της καταδίκης όσο και κατά της ποινής απορρίπτεται.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
/φκ
[1] «Νοείται ότι επιτρέπεται η οδική χρήσις μη εγγεγραμμένου μηχανοκινήτου οχήματος, εφ' όσον αύτη ενεργείται προς τον σκοπόν εγγραφής ή επιθεωρήσεως του τοιούτου οχήματος ή εφ' όσον αύτη ενεργείται δυνάμει ειδικής αδείας του Εφόρου δι' έν και μόνον ταξείδιον διά καθωρισμένον τινά σκοπόν.»
[2] «Νοείται ότι, αποτελεί επαρκή υπεράσπιση σε κατηγορία που προσάπτεται δυνάμει του άρθρου αυτού, εάν αποδειχθεί στο Δικαστήριο-
(α) [.]
(β) [.]
(γ) ότι ούτε γνώριζε ούτε είχε λόγο να πιστεύει ότι δεν υπήρχε σε ισχύ σε σχέση με το μηχανοκίνητο όχημα τέτοιο ασφαλιστήριο όπως προβλέπεται στο εδάφιο (1) πιο πάνω.»