ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2018:B234
(Ποινική Αίτηση Αρ. 5/2018)
16 Μαΐου, 2018
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
Αιτητές,
ν.
1. ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ,
2. ΟΡΦΑΝΙΔΗ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 20.2.2018 ΓΙΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΕΦΕΣΗΣ
_ _ _ _ _ _
Μ. Σπύρου, για τους Αιτητές.
Γ. Χατζηπαρασκευάς, για Κούσιο, Κορφιώτη & Παπαχαραλάμπους ΔΕΠΕ, για τον Καθ΄ ου η Αίτηση 2.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
δίδεται από τον Παμπαλλή, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Καταχωρήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2018 η υπό κρίση Αίτηση, δυνάμει της οποίας οι Αιτητές επιδιώκουν την έκδοση διατάγματος για παράταση του χρόνου για καταχώρηση ειδοποίησης έφεσης εναντίον απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία εκδόθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2018.
Η Αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση του κ. Σπύρου, δικηγόρου. Ουσιαστικώς το αίτημα για παράταση του χρόνου εδράζεται στο ότι η απόφαση του δικαστηρίου ήταν πολυσέλιδη, και επί του σημείου αυτού σημειώνουμε ότι όντως ήταν μια απόφαση 40 σελίδων, εκφωνήθηκε μεν στις 30 Ιανουαρίου 2018, πλην, όμως, παραλήφθηκε από τους συνηγόρους στις 5 Φεβρουαρίου 2018. Αυτή η απώλεια των έξι ημερών ήταν μια από τις αιτίες για τις οποίες δεν ήταν σε θέση, όπως ανέφερε ο ευπαίδευτος συνήγορος, να καταχωρήσουν έγκαιρα την ειδοποίηση έφεσης. Χρειάστηκε περισσότερος χρόνος, υποστήριξε στη συνέχεια, καθότι, όντες παραπονούμενοι - Κατηγορούσα Αρχή, θα έπρεπε να εξασφαλίσουν εκ των προτέρων την έγκριση του Γενικού Εισαγγελέα για την καταχώριση της έφεσης. Υπεβλήθη αίτημα στον Γενικό Εισαγγελέα στις 13 Φεβρουαρίου 2018, το οποίο δόθηκε την ίδια ημέρα διά χειρός και ο Γενικός Εισαγγελέας έδωσε τη συγκατάθεσή του για την καταχώρηση έφεσης υπό τον όρο ότι οι Αιτητές θα εξασφαλίσουν από το Ανώτατο Δικαστήριο παράταση του χρόνου καταχώρισης έφεσης. Ως αποτέλεσμα αυτού, καταχωρήθηκε η παρούσα Αίτηση.
Η Αίτηση αντίκρισε την ένσταση της άλλης πλευράς, του καθ'ου η αίτηση - κατηγορούμενου 2, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έχει καταχωρήσει έφεση εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου, η οποία όμως δεν θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα για παράταση του χρόνου, υποστήριξε ο ευπαίδευτος συνήγορος.
Το άρθρο 134 της Ποινικής Δικονομίας, Κεφ. 155, επί του οποίου στηρίζεται η Αίτηση, προσδιορίζει ότι η έφεση πρέπει να καταχωρηθεί εντός τακτής προθεσμίας εκτός εάν δοθεί παράταση «κατόπιν απόδειξης βάσιμου λόγου». Η έννοια του βάσιμου λόγου έχει ερμηνευθεί σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου και αναφερόμαστε στην υπόθεση Χρήστου Χρύσικου ν. Δήμου Λάρνακας, Ποινική ΄Εφεση 14/2017, ημερ. 15 Ιανουαρίου 2018, όπου λέχθηκαν τα εξής: «Η έννοια του καλού λόγου όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία έχει τη σημασία της παροχής επαρκούς και πειστικής αιτιολογίας για αδυναμία ενέργειας και όχι απλής δυσκολίας». Επίσης στην υπόθεση Λουκής Λουκαϊδης ν. Αστυνομικού Διευθυντή Λευκωσίας, Ποινική ΄Εφεση 15/2017, ημερ. 13 Μαρτίου 2018, ECLI:CY:AD:2018:B107, τονίστηκε ότι με βάση την πλούσια νομολογία που υπάρχει, «. η παράταση του χρόνου για την υποβολή έφεσης αποτελεί εξαιρετικό μέτρο, το οποίο μπορεί να παρασχεθεί μόνο εφόσον καταδειχθεί καλός λόγος, τέτοιος που να αντισταθμίζει το τελέσφορο των δικαστικών αποφάσεων, συνυφασμένο με την τελεσιδικία». Επίσης στην υπόθεση Naydenov v. Δημοκρατίας, Ποινική ΄Εφεση 12/2014, ημερ. 16 Σεπτεμβρίου 2015, ECLI:CY:AD:2015:B610, τονίστηκε ότι «. η αδυναμία που αφορά τη μη καταχώρηση έφεσης πρέπει να καταδεικνύεται ότι επέδρασε ουσιωδώς καθόλη τη διάρκεια του κρίσιμου χρόνου ως παράγοντας ανασταλτικός στην άσκηση έφεσης».
Επί του προκειμένου δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ενώ η απόφαση εκφωνήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2018, αντίγραφο δόθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2018. Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να επαναλάβουμε ότι έχει υποχρέωση το δικαστήριο να παραδίδει αντίγραφο της επιφυλαχθείσας - εκδοθείσας απόφασης εντός της ίδιας ημέρας εκφώνησης, εκτός εάν υπάρχει ανυπέρβλητο πρόβλημα, οπόταν αυτό πρέπει να γίνεται την επομένη. Πλην, όμως, το διαρρεύσαν χρονικό διάστημα των έξι ημερών μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου 2018 δεν ήταν τέτοιας εμβέλειας ώστε να αναχθεί σε ανυπέρβλητο πρόβλημα, το οποίο να ισχύει και να έχει επιδράσει ουσιωδώς καθόλη τη διάρκεια της επόμενης περιόδου μέχρι τη λήξη των 14 ημερών. Παράλληλα, η αδυναμία συνεννόησης του δικηγόρου με τον πελάτη του προς λήψη έγκρισης, καθόλου δεν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει σε παράταση του χρόνου. Διαπιστώνουμε περαιτέρω ότι οι συνήγοροι άφησαν το χρονικό διάστημα να διαρρεύσει και απευθύνθηκαν στο Γενικό Εισαγγελέα την ημερομηνία εκπνοής της προθεσμίας. Εξασφάλισαν έγκριση του Γενικού Εισαγγελέα την επομένη, εκτός της προθεσμίας και πάλι δεν ενήργησαν εγκαίρως, άφησαν να διαρρεύσει το χρονικό διάστημα 6 ημερών προτού καταχωρήσουν την παρούσα Αίτηση.
Για τους πιο πάνω λόγους δεν θεωρούμε ότι η Αίτηση έχει οποιοδήποτε έρεισμα και ως εκ τούτου απορρίπτεται.
Τα έξοδα, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται υπέρ του καθ΄ ου η αίτηση 2 και εναντίον των αιτητών.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.