|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:B147
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ποινική Έφεση 98/2017
27 Απριλίου 2017
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ.]
ΜΕΤΑΞΥ:
OSAMAH ADEL MOH'D HASAN
Εφεσείοντα
και
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
--------------------
Αλεξ. Αλεξάνδρου, για τον Εφεσείοντα
Ν. Νεοκλέους, για τις Εφεσίβλητη:
Εφεσείων παρών
-------------------------------------
Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Νικολάτο, Π.
--------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ο Εφεσείων αντιμετωπίζει ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου 10 κατηγορίες. Oι τέσσερις φέρουν ως θύμα τον Αναστάση Περικλέους, άλλες τέσσερις φέρουν ως θύμα την Ειρήνη Αλλάουι, πρώην σύζυγο του Εφεσείοντα. Αφορούν υποθέσεις απαγωγής προσώπου με σκοπό τον κρυφό και άδικο περιορισμό του κατά παράβαση του Άρθρου 250 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε, της επίθεσης προκαλούσας πραγματική σωματική βλάβη κατά παράβαση του Άρθρου 243 του Ποινικού Κώδικα όπως τροποποιήθηκε και της απειλής, κατά παράβαση του Άρθρου 91Α του Ποινικού Κώδικα όπως τροποποιήθηκε. Άλλες δύο κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Εφεσείων αφορούν στην μεταφορά μάχαιρας εκτός κατοικίας κατά παράβαση των Άρθρων 82, 84 και 85 του Ποινικού Κώδικα και της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία.
Ο Εφεσείων αρνήθηκε όλες τις εναντίον του κατηγορίες και το πρωτόδικο Δικαστήριο ενέκρινε το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής για κράτηση του μέχρι την ημέρα της δίκης του που ορίστηκε την 2.5.2017.
Η Κατηγορούσα Αρχή είχε ζητήσει την κράτηση του Εφεσείοντα μέχρι τη δίκη του για δύο λόγους. Πρώτο διότι υπήρχε κίνδυνος μη προσέλευσης του κατά την ημέρα της δίκης του και δεύτερο διότι υπήρχε κίνδυνος διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων αν αφεθεί ελεύθερος.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέτασε τα ενώπιον του στοιχεία τα οποία και ανέλυσε υπό το φως σχετικής νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν συνέτρεχε λόγος κράτησης του Εφεσείοντα λόγω του κινδύνου μη προσέλευσης του κατά την ημέρα της δίκης του.
Δεν υπάρχει αντέφεση ενώπιον μας επί του σημείου αυτού και επομένως δεν θα εξετάσουμε την ορθότητα αυτού του πρωτόδικου συμπεράσματος. Θα ασχοληθούμε μόνο με το δεύτερο λόγο που προέβαλε η Κατηγορούσα Αρχή, για την κράτηση του και δέχθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, ότι δηλαδή υπάρχει πιθανότητα διάπραξης άλλου αδικήματος από τον Εφεσείοντα αν αφεθεί ελεύθερος και ο οποίος προσβάλλεται ως εσφαλμένος με την παρούσα έφεση.
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου τέθηκαν στοιχεία ότι εναντίον του Εφεσείοντα/Κατηγορούμενου εκκρεμούν άλλες τρεις υποθέσεις στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου. Πρόκειται για τις υποθέσεις 4428/16, 7332/16 και 2042/17. Στις δύο από τις τρεις υποθέσεις, το φερόμενο θύμα είναι η Αλλάουι και ο Κατηγορούμενος/Εφεσείων αντιμετωπίζει κατηγορίες κατά παράβαση του Ν.119(1)/2000 όπως τροποποιήθηκε. Συγκεκριμένα αντιμετωπίζει κατηγορία επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, κατηγορία κοινής επίθεσης και κατηγορία αρπαγής από πρόσωπο που ασκεί κοινή κηδεμονία κατά παράβαση του Άρθρου 245Α και 248 του Ποινικού Κώδικα ΚΕΦ. 154. Η Κατηγορούσα Αρχή αναγνώρισε ότι η υπόθεση με αρ. 2042/17 που εκκρεμεί εναντίον του Εφεσείοντα καταχωρήθηκε την αμέσως επόμενη μέρα της καταχώρισης του κατηγορητηρίου στην παρούσα υπόθεση και συγκεκριμένα στις 6.4.17 και αποτελεί επανακαταχώριση της προηγούμενης υπόθεσης με αρ. 4089/15, η οποία είχε διακοπεί στις 10.1.16 επειδή η Αλλάουι, που ήταν ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας δεν επιθυμούσε να καταθέσει εναντίον του Κατηγορουμένου/Εφεσείοντα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού στάθμισε όλα τα ενώπιον του στοιχεία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έστω και αν δεν λαμβάνετο υπόψιν η υπόθεση 2042/17, οι άλλες δύο υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του Εφεσείοντα ενέχουν το στοιχείο της βίας και κατά τον ευπαίδευτο πρωτόδικο Δικαστή «καταμαρτυρούν μια ροπή του Κατηγορουμένου προς το έγκλημα και ειδικότερα στην διάπραξη αδικημάτων που ενέχουν το στοιχείο αυτό». Χωρίς να παραγνωρίζει το τεκμήριο της αθωότητας και χωρίς να λαμβάνει τη μαρτυρία εναντίον του Εφεσείοντα ως δεδομένη, το πρωτόδικο Δικαστήριο παρατηρεί στις σελ. 25 και 26 της απόφασης του, ότι σύμφωνα με τη μαρτυρία της Αλλάουι και του Περικλέους ο Εφεσείων δεν ανεχόταν την ερωτική σχέση μεταξύ των δύο προαναφερομένων, δεδομένου ότι η Αλλαούι υπήρξε σύζυγος του Εφεσείοντα και έχουν μαζί ένα παιδί.
Συνεκτιμώντας τη μαρτυρία που υπάρχει εναντίον του Εφεσείοντα σε αυτή την υπόθεση, τη φύση των αδικημάτων που αντιμετωπίζει, τα οποία ενέχουν το στοιχείο της βίας, τις δύο τουλάχιστον άλλες υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του και αφορούν επίσης στα ίδια περίπου γεγονότα και τη σχέση του με την πρώην σύζυγο του, το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο ότι, στην προκείμενη περίπτωση, υπάρχει ορατή πιθανότητα και ενδεχόμενο διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων, από τον Εφεσείοντα, αν αφεθεί ελεύθερος και ότι η διασφάλιση της μη επανάληψης διάπραξης τέτοιων αδικημάτων από τον Εφεσείοντα μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την κράτηση του.
Με την υπό εξέταση έφεση, προσβάλλεται με δύο λόγους η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εσφαλμένη η πρωτόδικη κατάληξη, η οποία, κατά την εκτίμηση μας, ενέχει ορθή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου μέσα στα πλαίσια της υπόθεσης αυτής και λαμβανομένων υπόψιν των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, το οποίο συναφώς καθοδηγήθηκε και από τις ορθές αρχές της νομολογίας μας. Ήταν επιτρεπτό και θεμιτό για το πρωτόδικο Δικαστήριο να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια όπως την άσκησε και να διατάξει την κράτηση του Εφεσείοντα μέχρι τις 2.5.2017, εξαιτίας της καταδειχθείσας πιθανότητας διάπραξης άλλων παρόμοιων αδικημάτων από τον Εφεσείοντα, σε περίπτωση που αυτός αφήνετο ελεύθερος μέχρι τη δίκη του, έστω και υπό όρους.
Εν όψει των προαναφερομένων η Έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα του μεταφραστή να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α. Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
/γκ