Καλλής Στέλιος ν. Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 429

Ποινική Δικονομία ― Κράτηση μέχρι τη δίκη ― Απορριπτική κατάληξη σε έφεση ― H πιθανολόγηση περί καταδίκης, αποτελεί εγχείρημα που δεν περιορίζεται μόνο στο γεγονός της παραπομπής στο Κακουργιοδικείο το οποίο υποδηλώνει την ύπαρξη μαρτυρίας η οποία θα μπορούσε να κατατείνει προς ενοχή, αλλά επιπρόσθετα λαμβάνεται υπόψη και η ισχύς της μαρτυρίας.

Ποινική Δικονομία ― Κράτηση μέχρι τη δίκη ― Ο χρόνος κράτησης δεν είναι από μόνος του αποφασιστικός παράγων αλλά συνυπολογίζεται μαζί με όλα τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης.

Η έφεση στράφηκε εναντίον απόφασης Κακουργιοδικείου με την οποία διατάχθηκε η κράτηση του εφεσείοντα μέχρι την ακρόαση της υπόθεσης του, η οποία ήταν ορισμένη σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

Οι κατηγορίες που αντιμετώπιζε αφορούσαν σε κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α με σκοπό την προμήθειά του σε άλλο πρόσωπο, κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α, συνομωσία προς διάπραξη του κακουργήματος της πρώτης κατηγορίας και συνομωσία προς διάπραξη του κακουργήματος της δεύτερης κατηγορίας. Αποτελούσαν κοινές κατηγορίες και για τους τρεις κατηγορούμενους που υπήρχαν στην υπόθεση. Ο εφεσείων όμως, κατηγορούμενος 3, αντιμετώπιζε και επιπρόσθετη κατηγορία προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α σε άλλο πρόσωπο και συγκεκριμένα στον κατηγορούμενο 1. Το ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Α είναι σκληρό ναρκωτικό, επρόκειτο για κοκαΐνη και ήταν συνολικού βάρους 95 περίπου κιλών.

Οι λόγοι έφεσης επικεντρώθηκαν κυρίως στην αμφισβήτηση της ορθής εφαρμογής των νομολογιακών αρχών και της άσκησης της σχετικής διακριτικής ευχέρειας, ως επίσης και στην εισήγηση ότι γενικώς, υπό τις περιστάσεις, δεν δικαιολογείτο απόφαση κράτησης του εφεσείοντα.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Το Κακουργιοδικείο, καθοδηγήθηκε ορθά από τις αρχές της νομολογίας και εφάρμοσε στα γεγονότα της υπόθεσης αυτής ορθές νομικές αρχές.

2. Στην προκείμενη περίπτωση, έλαβε υπόψη του τη σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο εφεσείων και το ύψος των ποινών που αυτά τα σοβαρά αδικήματα επισύρουν. Σημείωσε συναφώς ότι για κάποια από τα αδικήματα η ανώτατη προβλεπόμενη ποινή είναι η διά βίου φυλάκιση. Στη συνέχεια ανέλυσε την ενώπιόν του μαρτυρία με σκοπό να καταλήξει στο συμπέρασμα κατά πόσο πιθανολογείται η ενοχή του κατηγορούμενου 3 εφεσείοντα.

3. Έλαβε υπόψη του ότι υπήρχε ενώπιον του κατάθεση του πρώτου κατηγορούμενου στην Αστυνομία, στην οποία ο πρώτος κατηγορούμενος ενέπλεκε και τον τρίτο κατηγορούμενο. Υπήρχε μαρτυρία ότι οι κατηγορούμενοι 1, 2 και 3 γνωρίζονταν μεταξύ τους, ως επίσης και άλλη συναφής μαρτυρία άμεσα συναφής με τα επίδικα γεγονότα η οποία και καταγραφόταν λεπτομερώς.

4. Το Κακουργιοδικείο, αφού αναφέρθηκε στη νομολογία σύμφωνα με την οποία η σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ένας κατηγορούμενος ενέχει, από μόνη της, τον εγγενή κίνδυνο να μην παρουσιαστεί στη δίκη με προφανή σκοπό να μη διακινδυνεύσει πιθανή ποινή που θα του επιβληθεί και αφού αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που εμπλέκουν τον εφεσείοντα και ιδιαίτερα την ισχύ της μαρτυρίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πιθανότητα καταδίκης του κατηγορούμενου 3 - εφεσείοντα για όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε και κίνδυνος μη παρουσίας του στη δίκη, αν αφηνόταν ελεύθερος.

5. Αναφορικά με το λόγο έφεσης για το κριτήριο αναφορικά με την κράτηση, αυτό δεν είναι η απόδειξη «εκ πρώτης όψεως» υπόθεσης αλλά η «πιθανολόγηση» της διάπραξης των αδικημάτων. Δηλαδή κατά πόσο υπάρχει πιθανότητα καταδίκης.

6. Περαιτέρω το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του και τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου 3 - εφεσείοντα και έκρινε πως αυτές δεν δικαιολογούσαν απόκλιση από την προαναφερόμενη απόφαση κράτησής του μέχρι την ακρόαση της υπόθεσης.

7. Θεώρησε ότι η μεγάλη ποσότητα των σκληρών ναρκωτικών που ήταν το αντικείμενο των κατηγοριών αυτών και οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες ο εφεσείων εμπλεκόταν, δικαιολογούσαν την απόφασή του.

8. Όπως ορθά παρατήρησε, η εξαιρετική σοβαρότητα της υπόθεσης, καθιστούσε υπαρκτό το ενδεχόμενο απόπειρας διαφυγής του εφεσείοντα προς αποφυγή των συνεπειών που μπορεί να αντιμετωπίσει.

9. Αναφορικά με την προσβολή του ζητήματος του χρόνου κράτησης του εφεσείοντα, που ανερχόταν, συνολικά, σε περίπου 6 μήνες, όπως ανέφερε και το Κακουργιοδικείο, ο χρόνος κράτησης δεν είναι από μόνος του αποφασιστικός παράγων αλλά συνυπολογίζεται μαζί με όλα τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης.

10. Στην προκείμενη περίπτωση ο χρόνος κράτησης του εφεσείοντα δεν ήταν αποφασιστικής σημασίας, δεδομένης της ολιγόμηνης έκτασής του.

Η έφεση απορρίφθηκε.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 45,

Νικήτα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 54,

Houssein ν. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 34,

Μιχαηλίδου ν. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 306.

Έφεση εναντίον Κράτησης.

Έφεση από τον Κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λεμεσού (Ιωαννίδης, Π.Ε.Δ., Στυλιανίδης, Κατσικίδης, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 7327/2015), ημερομηνίας 15/5/2015.

Α. Δημητρίου, Χρ. Χριστοφή (κα) και Ρ. Καραμανή (κα), για τον Εφεσείοντα.

Α. Αριστείδης, για την Εφεσίβλητη.

Ex tempore

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Νικολάτο, Π..

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Το Κακουργιοδικείο Λεμεσού με απόφασή του ημερομηνίας 15.5.2015 διέταξε όπως ο κατηγορούμενος 3 - εφεσείων στην παρούσα διαδικασία, παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον του Κακουργιοδικείου, η οποία είναι ορισμένη στις 11.9.2015.

Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο εφεσείων είναι αδιαμφισβήτητα πολύ σοβαρές. Αφορούν κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α με σκοπό την προμήθειά του σε άλλο πρόσωπο, κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α, συνομωσία προς διάπραξη του κακουργήματος της πρώτης κατηγορίας και συνομωσία προς διάπραξη του κακουργήματος της δεύτερης κατηγορίας. Αυτές είναι οι κοινές κατηγορίες και για τους τρεις κατηγορούμενους. Ο εφεσείων όμως, κατηγορούμενος 3, αντιμετωπίζει και επιπρόσθετη κατηγορία προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α σε άλλο πρόσωπο και συγκεκριμένα στον κατηγορούμενο 1. Το ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Α είναι σκληρό ναρκωτικό, πρόκειται για κοκαΐνη και είναι συνολικού βάρους 95 περίπου κιλών.

Η πρωτόδικη απόφαση για κράτηση του εφεσείοντα αμφισβητείται με την παρούσα έφεση με έντεκα λόγους έφεσης. Κατά κύριο λόγο αμφισβητείται η ορθή εφαρμογή των νομολογιακών αρχών από το πρωτόδικο Δικαστήριο, η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου, με εισήγηση ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη σε λανθασμένα ευρήματα και γενικώς ότι, υπό τις περιστάσεις, δεν δικαιολογείτο απόφαση κράτησης του εφεσείοντα. Κατά κύριο λόγο ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα εισηγείται ότι δεν υπήρχε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου επαρκής μαρτυρία ώστε να δικαιολογείται το εύρημα περί πιθανολόγησης καταδίκης για διάπραξη των προαναφερόμενων αδικημάτων από τον εφεσείοντα. Ο κ. Δημητρίου δέχεται ότι τα αδικήματα που αντιμετωπίζει ενώπιον του Κακουργιοδικείου ο εφεσείων είναι πολύ σοβαρά αλλά αμφισβητεί ουσιαστικά την εμπλοκή του εφεσείοντα στη διάπραξη των αδικημάτων αυτών.

Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιόν μας στοιχεία. Παρατηρούμε ότι το Κακουργιοδικείο στη λεπτομερή και εμπεριστατωμένη του απόφαση, η οποία καλύπτει 15 σελίδες, καθοδηγήθηκε ορθά από τις αρχές της νομολογίας και εφάρμοσε στα γεγονότα της υπόθεσης αυτής ορθές νομικές αρχές. Αναφέρθηκε σε πολλές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου περιλαμβανομένης της θεμελιώδους για θέματα κράτησης Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 45. Στη Χατζηδημητρίου (ανωτέρω) τονίστηκε ότι η πιθανολόγηση περί καταδίκης αποτελεί εγχείρημα που δεν περιορίζεται μόνο στο γεγονός της παραπομπής στο Κακουργιοδικείο το οποίο υποδηλώνει την ύπαρξη μαρτυρίας η οποία θα μπορούσε να κατατείνει προς ενοχή, αλλά επιπρόσθετα λαμβάνεται υπόψη και η ισχύς της μαρτυρίας, όπου αυτό προσφέρεται, νοουμένου βέβαια ότι η ισχύς της μαρτυρίας κρίνεται στην όψη της. Στην προκείμενη περίπτωση, το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του τη σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο εφεσείων και το ύψος των ποινών που αυτά τα σοβαρά αδικήματα επισύρουν. Σημείωσε συναφώς ότι για κάποια από τα αδικήματα η ανώτατη προβλεπόμενη ποινή είναι η διά βίου φυλάκιση. Στη συνέχεια το Κακουργιοδικείο ανέλυσε την ενώπιόν του μαρτυρία με σκοπό να καταλήξει στο συμπέρασμα κατά πόσο πιθανολογείται η ενοχή του κατηγορούμενου 3 εφεσείοντα. Συναφώς έλαβε υπόψη του και τους εξής παράγοντες:

1. Υπήρχε ενώπιον του Κακουργιοδικείου κατάθεση του πρώτου κατηγορούμενου στην Αστυνομία, ημερομηνίας 28.3.2015, στην οποία ο πρώτος κατηγορούμενος εμπλέκει και τον τρίτο κατηγορούμενο. Συγκεκριμένα ο πρώτος κατηγορούμενος ανέφερε στην κατάθεσή του στην αστυνομία ότι ο εφεσείων είναι συνεργάτης του στη διακίνηση ναρκωτικών. Ο εφεσείων θα τοποθετούσε σε συγκεκριμένο αυτοκίνητο ενοικιάσεως τα ναρκωτικά για μεταφορά τους από τη Λεμεσό στην Αγία Νάπα.

2. Υπήρχε μαρτυρία ότι οι κατηγορούμενοι 1, 2 και 3 γνωρίζονταν μεταξύ τους.

3. Υπήρχε μαρτυρία ότι κινητό τηλέφωνο του κατηγορούμενου 3, μετά την ανακοπή από την Αστυνομία των κατηγορουμένων 1 και 2, προσπάθησε επίμονα να επικοινωνήσει με το κινητό τηλέφωνο του κατηγορούμενου 2 και συγκεκριμένα δέκα φορές στη συγκεκριμένη ημερομηνία και μεταξύ των ωρών 17:02 και 20:05. Επίσης υπήρχε μαρτυρία από την οποία προέκυπτε ότι κινητά τηλέφωνα που χρησιμοποιούσαν και οι τρεις κατηγορούμενοι εντοπίστηκαν να βρίσκονται στη Λεμεσό και συγκεκριμένα στις περιοχές Γερμασόγειας, Holiday Inn και Εναερίου. Περιοχές οι οποίες κατ' ισχυρισμό, συνδέονται με τη διάπραξη των αδικημάτων.

4. Στο χώρο στάθμευσης του εστιατορίου Bennigans στη Λεμεσό, ο οποίος επίσης υπάρχει ισχυρισμός ότι συνδέεται με τα αδικήματα, βρισκόταν όχημα μαύρο BMW με ευδιάκριτους αριθμούς ΕΡ 412 στην οπίσθια πινακίδα ενώ το πρώτο γράμμα πριν από το ΕΡ δεν είναι αναγνωρίσιμο. Το μοναδικό αυτοκίνητο μάρκας BMW στο οποίο περιέχονται οι αριθμοί εγγραφής ΕΡ 412 είναι το αυτοκίνητο ΜΕΡ 412, ιδιοκτησίας της συζύγου του κατηγορούμενου 3 και το αυτοκίνητο, σύμφωνα με τη μαρτυρία ενώπιον του Κακουργιοδικείου, εμπλέκεται στη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων.

5. Κατά τον ουσιώδη χρόνο καταγράφηκαν κινήσεις του κατηγορούμενου 2 εντός του προαναφερόμενου εστιατορίου Bennigans και κινήσεις ενός οχήματος ιδίου τύπου και χρώματος με το προαναφερόμενο BMW στο χώρο στάθμευσης του εστιατορίου, με οδηγό πρόσωπο που έχει τον ίδιο σωματότυπο με αυτό του κατηγορούμενου 3 - εφεσείοντα.

Το Κακουργιοδικείο, αφού αναφέρθηκε στη νομολογία σύμφωνα με την οποία η σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ένας κατηγορούμενος ενέχει, από μόνη της, τον εγγενή κίνδυνο να μην παρουσιαστεί στη δίκη με προφανή σκοπό να μη διακινδυνεύσει πιθανή ποινή που θα του επιβληθεί και αφού αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που εμπλέκουν τον εφεσείοντα και ιδιαίτερα την ισχύ της μαρτυρίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πιθανότητα καταδίκης του κατηγορούμενου 3 - εφεσείοντα για όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει και κίνδυνος μη παρουσίας του στη δίκη, αν αφεθεί ελεύθερος.

Δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε με τα ευρήματα και τα συμπεράσματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Κατά την κρίση μας ήταν ορθά συμπεράσματα, βασισμένα στην ενώπιόν του μαρτυρία και στις αρχές της νομολογίας.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα στην αγόρευσή του εισηγήθηκε ότι με βάση τη μαρτυρία αυτή δεν αποδεικνύεται ούτε καν εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του εφεσείοντα. Το κριτήριο όμως αναφορικά με την κράτηση δεν είναι η απόδειξη «εκ πρώτης όψεως» υπόθεσης αλλά η «πιθανολόγηση» της διάπραξης των αδικημάτων. Δηλαδή κατά πόσο υπάρχει πιθανότητα καταδίκης. Και με βάση τα προαναφερόμενα στοιχεία της μαρτυρίας θεωρούμε ότι το Κακουργιοδικείο κατέληξε ορθά, ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα.

Περαιτέρω το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του και τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου 3 - εφεσείοντα και έκρινε πως αυτές δεν δικαιολογούσαν απόκλιση από την προαναφερόμενη απόφαση κράτησής του μέχρι την ακρόαση της υπόθεσης. Θεώρησε ότι η μεγάλη ποσότητα των σκληρών ναρκωτικών που είναι το αντικείμενο των κατηγοριών αυτών και οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες ο εφεσείων εμπλέκεται, δικαιολογούσαν την απόφασή του. Και σε αυτό το σημείο θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε ούτε και δικαιολογείται η ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης. Όπως ορθά παρατήρησε το Κακουργιοδικείο, η εξαιρετική σοβαρότητα της υπόθεσης καθιστά υπαρκτό το ενδεχόμενο απόπειρας διαφυγής του εφεσείοντα προς αποφυγή των συνεπειών που μπορεί να αντιμετωπίσει.

Δεν μας διαφεύγει ότι προσβάλλεται και το ζήτημα του χρόνου κράτησης του εφεσείοντα, που ανέρχεται, συνολικά, σε περίπου 6 μήνες. Όμως, όπως ανέφερε το Κακουργιοδικείο στη σελίδα 14 της απόφασή του, με ειδική μνεία στις αποφάσεις Νικήτα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 54 και Houssein ν. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 34, ο χρόνος κράτησης δεν είναι από μόνος του αποφασιστικός παράγων αλλά συνυπολογίζεται μαζί με όλα τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Στην προκείμενη περίπτωση θεωρούμε ότι ο χρόνος κράτησης του εφεσείοντα δεν είναι αποφασιστικής σημασίας, δεδομένης της ολιγόμηνης έκτασής του. Υπό το πρίσμα αυτό συνυπολογιζομένου και λαμβανομένου υπόψη του χρόνου κράτησης, η πρωτόδικη απόφαση, υπό το φως των γεγονότων της, είναι ορθή.

Από πλευράς εφεσίβλητης, τέθηκε η εισήγηση ότι, εν πάση περιπτώσει, ο εφεσείων κωλύεται να αμφισβητήσει, στο παρόν στάδιο, το διάταγμα κράτησης του πρωτόδικου Δικαστηρίου εφόσον δεν αμφισβήτησε την πρωτόδικη απόφαση για κράτηση σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας. Βασίστηκε η εισήγηση, κατά κύριο λόγο, στην απόφαση Μιχαηλίδου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 306, η οποία αναφέρεται και στη σελίδα 15 της πρωτόδικης απόφασης. Το ζήτημα του κωλύματος το απάντησε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, όμως, υπό τις περιστάσεις θεωρούμε ότι δεν είναι απαραίτητο να το αποφασίσει το Εφετείο στην παρούσα υπόθεση εφόσον, επί της ουσίας, κρίνουμε ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι απόλυτα ορθή.

Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται.

Η έφεση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία