|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 2 ΑΑΔ 459
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική ΄Εφεση Αρ. 219/2011)
1 Ιουλίου, 2013
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ALEXANDROU NICOLAE MUNTEANU,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
________________________
Κάτια Πιερούδη (κα), για τον Εφεσείοντα.
Παύλος Κυριακίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων, μετά από ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Κακουργοδικείου Λεμεσού, (Αρ. Υπόθεσης 7273/11), κρίθηκε ένοχος σε έξι κατηγορίες: βιασμού - (πρώτη κατηγορία) - κατά παράβαση των ΄Αρθρων 144 και 145 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, (όπως τροποποιήθηκε), (το «Κεφ. 154»), απαγωγής - (δεύτερη κατηγορία) - κατά παράβαση του ΄Αρθρου 148 του Κεφ. 154, κλοπής από κατοικία - (τέταρτη κατηγορία) - κατά παράβαση των ΄Αρθρων 266(β) και 255 του Κεφ. 154, μεταφοράς μάχαιρας απολήγουσας σε αιχμηρό άκρο εκτός της οικίας ή του περιβόλου της - (πέμπτη κατηγορία) - κατά παράβαση των ΄Αρθρων 82(2), 85 και 86 του Κεφ. 154, και τραυματισμού - (τρίτη και έκτη κατηγορία) - κατά παράβαση των ΄Αρθρων 3(1)(4) και 4(1)(2)(ια) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου του 2000, (Ν. 119(Ι)/2000), (όπως τροποποιήθηκε) και του ΄Αρθρου 234(α) του Κεφ. 154. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης από δύο μήνες μέχρι και δέκα χρόνια, τα οποία αφορούσαν το αδίκημα του βιασμού.
Με την έφεση, αμφισβητείται η ορθότητα της καταδίκης και το ύψος της δεκαετούς ποινής φυλάκισης.
Η εφεσίβλητη, για απόδειξη της υπόθεσής της, κάλεσε αριθμό μαρτύρων. Πρόκειται για αστυνομικούς που έλαβαν μέρος στη διερεύνηση της υπόθεσης, γιατρό, ο οποίος κατέθεσε για τα τραύματα της Ileana Claudia Micle - Μ.Κ.10 - (η «παραπονούμενη»), ιατροδικαστή που εξέτασε την παραπονούμενη και το Δ/ρα Μ. Καριόλου - Μ.Κ.11 - που κατέθεσε σε σχέση με το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο μαχαίρι. Στήριξε, όμως, την υπόθεσή της, κατά κύριο λόγο, στη μαρτυρία της παραπονούμενης και του Iftode Nicolae Andrei - M.K.13, (ο "Andrei"), με τον οποίο αυτή συζούσε.
Προτού παραθέσω τις διαπιστώσεις του Κακουργοδικείου, αποτέλεσμα της αποδοχής της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής και, ειδικότερα, της παραπονούμενης και του Andrei, θα παραθέσω τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα και, σε συντομία, την εκδοχή της κάθε πλευράς για τη σχέση της παραπονούμενης με τον εφεσείοντα πριν την 1/5/2011 και για το πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα τόσο κατά την 1/5/2011, που, σύμφωνα με την εκδοχή της παραπονούμενης, έλαβε χώρα ο βιασμός της, όσο και κατά την 14/5/2011, που ο εφεσείων την τραυμάτισε.
Εφεσείων και παραπονούμενη, ρουμανικής καταγωγής, διατηρούσαν, πριν από τα γεγονότα που οδήγησαν στη διατύπωση των πιο πάνω κατηγοριών, ερωτική σχέση και, για κάποια περίοδο, συζούσαν. Χώρισαν λίγους μήνες πριν από αυτά.
Σύμφωνα με την εκδοχή της παραπονούμενης, χώρισαν, επειδή ο εφεσείων δεν την ήθελε να εργάζεται σε μπαρ και επειδή την κτύπησε, όταν αυτή έστειλε χρήματα στη μητέρα της. Αργότερα, ο εφεσείων συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για τέσσερις μήνες. Μετά την αποφυλάκισή του, επικοινώνησε τηλεφωνικά μαζί της, ζητώντας της να συζητήσουν για τη σχέση τους. Του δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να συνεχίσουν, αφού, στο μεταξύ, η ίδια είχε συνάψει δεσμό με τον Andrei, διατήρησε, όμως, μαζί του τηλεφωνική επαφή.
Ως προς το τι συνέβη την 1/5/2011, η θέση της παραπονούμενης ήταν ότι, όταν αυτή σχόλασε από τη δουλειά της, γύρω στις 2.30 τα ξημερώματα, ο εφεσείων, την ανέμενε έξω από την πολυκατοικία στην οποία διέμενε. Υπό την απειλή μαχαιριού και κρατώντας την από το λαιμό, την ανάγκασε να τον οδηγήσει στο διαμέρισμα, στο οποίο διέμενε με τον Andrei και την βίασε κατ' επανάληψη, ενώ σ' αυτό κοιμόταν ο Andrei. Ο βιασμός έλαβε χώρα στο μπάνιο του διαμερίσματος. Ο εφεσείων και η ίδια, με οδηγίες του, έβαλαν χαρτί τουαλέτας περιμετρικά της πόρτας και το κόλλησαν με κολλητική ταινία, την οποία αυτός πήρε από το χώρο της κουζίνας. Ακολουθώντας τις οδηγίες του, έκανε μπάνιο και μόλις τέλειωσε, εκείνος κάθισε στο κάθισμα της τουαλέτας και την ανάγκασε να του κάνει στοματικό έρωτα. Αυτή δεν ήθελε, όμως εκείνος επέμενε και αναγκάστηκε να το κάμει. Στη συνέχεια, της ζήτησε να καθίσει στην τουαλέτα και, αφού της σήκωσε τα πόδια, έβαλε το πέος του στα γεννητικά της όργανα μέχρι που τέλειωσε. Η ίδια δεν αντέδρασε, επειδή φοβόταν την αντίδρασή του. Πριν ένα, περίπου, μήνα, είχε επιτεθεί σ' αυτήν και στον Andrei και τους τραυμάτισε. Προσπάθησε να του εξηγήσει με καλό τρόπο ότι ήταν καλύτερα να φύγει και να μιλήσουν όταν θα έφευγε ο Andrei, αυτός, όμως, αφού την έβαλε να του γυρίσει την πλάτη της και να ακουμπήσει τα χέρια της στον τοίχο, έβαλε το πέος του στον πρωκτό της μέχρι που τέλειωσε ξανά. Ακολούθως, της ζήτησε να φορέσει τα ρούχα της. Δεν πρόλαβαν να μιλήσουν για οτιδήποτε άλλο και η ίδια αντιλήφθηκε ότι ο Andrei ξύπνησε. Με οδηγίες του εφεσείοντα, είπε στον Andrei να βγάλει τα ρούχα του και να πάει στο κρεβάτι και ότι του είχε μία έκπληξη. Ο εφεσείων την έπιασε πάλι από το λαιμό και, κρατώντας το μαχαίρι, βγήκαν από το μπάνιο. Ο Andrei καθόταν στο κρεβάτι ντυμένος. Ο εφεσείων του είπε να μην αντιδράσει και να συνεργαστεί. Με οδηγίες του εφεσείοντα, αυτή έδεσε με κολλητική ταινία, που εκείνος της έδωσε, τα πόδια και τα χέρια του Andrei. Μετά από αρκετή ώρα, ο εφεσείων, προτού φύγει, την έδεσε σε καρέκλα. Ακολούθως, έδεσε την καρέκλα της με την καρέκλα στην οποία, στο μεταξύ, η ίδια, με οδηγίες του εφεσείοντα, είχε δέσει τον Andrei, μετά που αυτός τον είχε ελευθερώσει για να πάει στην τουαλέτα. Ο εφεσείων πήρε από το τραπέζι €35,00, τους κλείδωσε και έφυγε. Αυτή και ο Andrei, μόλις κατόρθωσαν να ελευθερωθούν, πήγαν στην Αστυνομία, όπου και κατάγγειλαν το βιασμό της.
Ως προς το τι συνέβη στις 14/5/2011, η θέση της παραπονούμενης ήταν ότι, γύρω στις 7.30 το πρωί, μόλις αυτή βγήκε από την είσοδο της πολυκατοικίας που διέμενε, για να πάει στη δουλειά της, ο εφεσείων, την ακολούθησε και με μαχαίρι την τραυμάτισε στο πιγούνι. Τον εφεσείοντα ακινητοποίησε ο Andrei, ο οποίος ερχόταν από πίσω της. Τη σκηνή επισκέφθηκε η Αστυνομία, μετά από τηλεφώνημά της.
Η εκδοχή του εφεσείοντα ήταν ότι η διάλυση της σχέσης του με την παραπονούμενη, η οποία κράτησε τρία χρόνια, ήταν δική του επιλογή, επειδή αυτή «αποδέχτηκε» να εργαστεί σε μπυραρία. Τη διάλυση της σχέσης τους η παραπονούμενη δεν την δεχόταν, του πρότεινε, μάλιστα, επειδή τον ήθελε πολύ, να διαμένει μαζί της και με το σύζυγό της. Στις 16/3/2011, το βράδυ, του έστειλε 300, περίπου, τηλεφωνικά μηνύματα, ζητώντας του να συναντηθούν. Δεν αρνείται ότι έγιναν όσα, με λεπτομέρεια, η παραπονούμενη περιέγραψε σε σχέση με τη σεξουαλική επαφή που οι δυο τους είχαν την 1/5/2011 στο μπάνιο του διαμερίσματός της. Ισχυρίζεται, όμως, ότι αυτά έγιναν με τη θέλησή της. Το συγκεκριμένο βράδυ, του τηλεφώνησε, αλλά αυτός δεν της απάντησε. Του έστελνε μηνύματα ότι έπρεπε να συναντηθούν για να συζητήσουν. ΄Οταν ο ίδιος βρισκόταν έξω από την πολυκατοικία όπου διέμενε η παραπονούμενη, της έστειλε μήνυμα. Εκείνη βγήκε έξω. ΄Οταν την συνάντησε στην είσοδο της πολυκατοικίας, ήταν φοβισμένη, έκλαιγε και του ζήτησε να την βοηθήσει. Του πρότεινε να ανέβουν μαζί στο διαμέρισμα και να μείνει μαζί της μέχρι που να φύγει ο Andrei, με τον οποίο, όπως του είπε, ήθελε να χωρίσει. Ανέβηκαν, ο ίδιος σκέφτηκε να ανάψει το φως, εκείνη, όμως, τον απέτρεψε και τον οδήγησε στο μπάνιο, την πόρτα του οποίου δεν έκλεισε, αλλά την κρατούσε με το χέρι της. Σε κάποια στιγμή, η παραπονούμενη πήγε στην κουζίνα και, όταν επέστρεψε, κρατούσε ένα μαχαίρι και κάτι σαν επίδεσμο - ταινία. Του ζήτησε να την βοηθήσει να κολλήσουν χαρτί τουαλέτας στην πόρτα του μπάνιου και του έδωσε την ταινία και το μαχαίρι, ζητώντας του να της δίνει κομμάτια από την ταινία, τα οποία κόλλησαν μαζί στην πόρτα. Στη συνέχεια, άρχισε να τον χαϊδεύει και να τον φιλά. Δεν μπορούσε να αντισταθεί και ήλθαν σε σεξουαλική επαφή σε διάφορες στάσεις. Η κατάσταση ήταν ευχάριστη, η παραπονούμενη έδειχνε χαρούμενη και ο ίδιος δεν κατάλαβε πώς πέρασαν δυο ώρες. Σε κάποια στιγμή, άκουσαν τρίξιμο κρεβατιού, οπότε η παραπονούμενη έδειξε φοβισμένη. Την καθησύχασε, λέγοντάς της ότι ο ίδιος θα μιλήσει με τον Andrei, οπόταν και οι δύο άρχισαν να αφαιρούν την ταινία από την πόρτα. ΄Οταν βγήκαν από το μπάνιο, ο Andrei ήταν έξω από αυτό. ΄Ηταν νυσταγμένος και δεν κατάλαβε τι γινόταν. Η παραπονούμενη του πρότεινε να μιλήσουν. Κάθισαν στις καρέκλες, αλλά η παραπονούμενη δε μιλούσε, μόνο κάπνιζε. Προσπάθησε ο ίδιος να μιλήσει στον Andrei για τη σχέση του με την παραπονούμενη, εκείνος, όμως, του «εξηγούσε» τα οικογενειακά του. Δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν, οπόταν και έφυγε. ΄Ηταν γύρω στις 10.00 το πρωί. Από την 1/5/2011 μέχρι τις 14/5/2011, η παραπονούμενη του έστελνε μηνύματα για να ξανασυναντηθούν. Στις 14/5/2011, του τηλεφώνησε να πάει στο σπίτι της, ο ίδιος δεν ήθελε, αυτή, όμως, επέμενε. ΄Οταν έφτασε στην πολυκατοικία, της έστειλε μήνυμα, όπως του ζήτησε, και την περίμενε. ΄Οταν την είδε, πρόσεξε ότι, από το πιγούνι της, έσταζε αίμα. ΄Εβαλε το χέρι του πάνω της και την ρώτησε τι συμβαίνει. Ταυτόχρονα, όμως, ένιωσε κάτι έντονο στους ώμους του, γύρισε και είδε τον Andrei. Παρόλο που έλεγε στον Andrei να τον αφήσει και να βοηθήσει την παραπονούμενη, ο Andrei δεν τον άφηνε. Στο μέρος, μετά, προφανώς, από τηλεφώνημα της παραπονούμενης, έφτασε η Αστυνομία.
Μετά την καταγγελία της παραπονούμενης για το πρώτο επεισόδιο, σύμφωνα με τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, εναντίον του εφεσείοντα εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης, το οποίο, όμως, δεν εκτελέστηκε, μέχρι που ο εφεσείων συνελήφθη στη σκηνή του δεύτερου επεισοδίου.
Αποδεχόμενο το Κακουργοδικείο τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, ως προς τα γεγονότα, προέβη στις πιο κάτω διαπιστώσεις:-
«Είναι αρκετό να πούμε ότι την 1.5.11 ενώ η ΜΚ10 ετοιμαζόταν να εισέλθει στην είσοδο της πολυκατοικίας που διέμενε μετά τις 2.30 τα χαράματα, εμφανιζόμενος ο κατηγορούμενος με μαχαίρι (το Τεκμήριο 2(1)) και αφού τύλιξε το λαιμό της με το δεξί χέρι του, με το οποίο κρατούσε το μαχαίρι, την εξανάγκασε να τον οδηγήσει στο διαμέρισμα της, όπου κοιμόταν ο ΜΚ13, να μπουν κρυφά στην τουαλέτα-μπάνιο του διαμερίσματος, όπου με οδηγίες του και πάντα με την απειλή μαχαιριού περίφραξαν την πόρτα με κολλητική ταινία και στη συνέχεια την εξανάγκασε πρώτα να του κάνει στοματικό έρωτα, μετά κολπικό και εν τέλει πρωκτικό έρωτα με τον τρόπο που περιγράφει ανωτέρω χωρίς να θέλει αλλά μη αντιδρώντας κάτω υπό το κράτος του φόβου μήπως της κάνει κακό με το μαχαίρι. ΄Οταν αντελήφθηκαν ότι ο ΜΚ13 ξύπνησε, ο κατηγορούμενος, πάλι κρατώντας την ΜΚ10 από το λαιμό με το μαχαίρι άνοιξε την πόρτα του μπάνιου και βγήκαν έξω. Ο κατηγορούμενος είπε του ΜΚ13 να μην αντιδράσει και να συνεργαστεί. Στη συνέχεια εξακολουθώντας να κρατά την ΜΚ10 από το λαιμό με το μαχαίρι, της έδωσε την κολλητική ταινία και της είπε να δέσει τα πόδια και τα χέρια του ΜΚ13. Την άφησε να τον πλησιάσει και η ΜΚ10 του έδεσε τα πόδια και τα χέρια τα οποία τοποθέτησε πίσω του. Μετά ο κατηγορούμενος έβαλε την ΜΚ10 και κάθισε δίπλα του πάνω σε ένα τραπεζάκι και άρχισε να μιλά στον Andrei λέγοντας όλη την ιστορία της σχέσης του με την ΜΚ10 ενώ ο ΜΚ13 και η ΜΚ10 τον άκουγαν. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε για αρκετές ώρες. Σε κάποια στιγμή, ο ΜΚ13 ήθελε να πάει στο αποχωρητήριο, έτσι ο κατηγορούμενος του έκοψε τις κολλητικές ταινίες και τον ελευθέρωσε. Ο ΜΚ13 πήγε στην τουαλέτα και όταν βγήκε έξω, πήγε στην κουζίνα και έκανε τσάι μόνος του. Εκείνη την στιγμή, ο κατηγορούμενος είπε της ΜΚ10 να δέσει ξανά τον ΜΚ13 πάνω σε μία καρέκλα, πράγμα το οποίο έκανε, χωρίς να αντιδράσει ο ΜΚ13. Μετά από μερικά λεπτά η ΜΚ10 είπε στον κατηγορούμενο ότι ήθελε να κατεβεί κάτω και να πάει στην υπεραγορά να ψωνίσει κάποια πράγματα για το σπίτι. Αυτός δεν της το επέτρεψε και την έβαλε να καθίσει και αυτήν σε μια καρέκλα, την οποία έβαλε πίσω από καρέκλα στην οποία καθόταν ο Andrei, μετά από οδηγίες του κατηγορούμενου και κάθισαν με γυρισμένες τις πλάτες (όπως οι καρέκλες φαίνονται στις φωτογραφίες, Τεκμήριο 4Α). Ο κατηγορούμενος πήρε την κολλητική ταινία και αφού αρχικά της έδεσε τα χέρια και τα πόδια πάνω στην καρέκλα, στη συνέχεια τους έκλεισε το στόμα με την ταινία και τους έδεσε και τους δυο μαζί. Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος πήρε το χρηματικό ποσό των €35 που υπήρχε πάνω στο τραπεζάκι, λέγοντας ότι θα πάει να ψωνίσει τα πράγματα που ήθελε η ΜΚ10 και ακολούθως πήρε τα κλειδιά της ΜΚ10, τους κλείδωσε και έφυγε από το σπίτι. Οι ΜΚ10 και 13 καταφέρνουν μετά την πάροδο κάποιων λεπτών να απελευθερωθούν και να ειδοποιήσουν την Αστυνομία, στην οποία και προσφεύγουν για να ακολουθήσουν τα ανακριτικά διαβήματα ως πιο πάνω. Σε κάποια φάση του επεισοδίου ο κατηγορούμενος προκάλεσε με το μαχαίρι που της κρατούσε στο λαιμό και στο πρόσωπο τις δυο μικρές εκδορές που περιγράφονται πιο πάνω (από ιατροδικαστή και φαίνονται στις φωτογραφίες 1Α).
Στις 14.5.11 το πρωί επεσυνέβη το επεισόδιο έξω από το σπίτι της ΜΚ10, κατά το οποίο ο κατηγορούμενος προσεγγίζει την παραπονούμενη κρατώντας μαχαίρι-σουγιά (Τεκμήριο 10Α) και την τραυματίζει στο πηγούνι. Την ίδια ώρα επεμβαίνει ο ΜΚ13, ο οποίος ακολουθούσε την ΜΚ10 και καταφέρνει να ακινητοποιήσει τον κατηγορούμενο, ενώ το μαχαίρι πέφτει στο έδαφος, απ' όπου το παραλαμβάνει η Αστυνομία η οποία καταφθάνει στο χώρο, ενώ ο κατηγορούμενος παρέμεινε ακινητοποιημένος από τον ΜΚ13 ώσπου να τον παραλάβει η Αστυνομία.»
Το Κακουργοδικείο, αφού καθοδηγήθηκε από τη νομολογία, σε σχέση με την ανάγκη, σε περιπτώσεις σεξουαλικών αδικημάτων, αναζήτησης ενισχυτικής μαρτυρίας ως κανόνα πρακτικής και όχι εκ νόμου πηγάζουσας, και αφού προειδοποίησε κατάλληλα τον εαυτό του για τον κίνδυνο που ελλόχευε να κριθεί η ενοχή του εφεσείοντα χωρίς ενισχυτική μαρτυρία, κατέληξε ότι δεν είχε οποιοδήποτε ενδοιασμό να στηριχτεί μόνο στη μαρτυρία της παραπονούμενης, την οποία έκρινε καθ' όλα αξιόπιστη. Η μαρτυρία της στο Δικαστήριο, σημείωσε, η οποία δοκιμάστηκε στην αντεξέταση, δεν κλονίστηκε σε οποιοδήποτε ουσιαστικό σημείο. Σ' αυτή, διαπίστωσε, δεν υπήρχε, από την παραπονούμενη και τον Andrei, οποιοδήποτε αίσθημα εκδίκησης του εφεσείοντα, όπως ο ίδιος κατέθεσε. ΄Εκρινε επουσιώδεις τις αντιφάσεις που εντόπισε στη μαρτυρία της παραπονούμενης σχετικά με τον τρόπο που αυτή και ο εφεσείων τοποθετούσαν στην πόρτα του μπάνιου την κολλητική ταινία.
Ανεξάρτητα, όμως, από την πιο πάνω κατάληξή του, προχώρησε και εντόπισε διάφορα στοιχεία, ενισχυτικά της εκδοχής της παραπονούμενης, με πρώτη τη μαρτυρία του Andrei, στο μέρος, βέβαια, που εκείνος έζησε τα γεγονότα. Σημείωσε, επίσης, ότι η μαρτυρία της ενισχυόταν και από τα ευρήματα του ιατροδικαστή Σοφοκλή Σοφοκλέους - Μ.Κ.12 - του γιατρού Καυκαλιά - Μ.Κ.9 - και των αστυνομικών στους οποίους αυτή κατέφυγε και κατάγγειλε το βιασμό της, αμέσως μετά που ο εφεσείων έφυγε από το διαμέρισμά της. Η απουσία κακώσεων στην πρωκτική και περιπρωκτική χώρα, στο αιδοίο και τον κόλπο, σύμφωνα με το Μ.Κ.12, δικαιολογείτο, αφού, όταν κάποιος είναι φοβισμένος, οι μύες του πρωκτού είναι χαλαροί. Τα τραύματα, επίσης, στο πρόσωπο και το λαιμό της παραπονούμενης ενισχύουν την εκδοχή της, όπως την ενισχύουν τα τεκμήρια που βρέθηκαν - (μεταξύ άλλων, τέλλα στο πόδι της, δεμένες καρέκλες στο διαμέρισμά της) - και τα ευρήματα του Δ/ρος Μ. Καριόλου, ο οποίος εντόπισε στο μαχαίρι - Τεκμήριο 2(1), που η παραπονούμενη παρέδωσε την 1/5/2011 στο Λοχία 3038 Αντ. Αντωνίου - Μ.Κ.7 - μεικτό γενετικό υλικό του εφεσείοντα και δύο αγνώστων προσώπων. Στην ξύλινη χειρολαβή του μαχαιριού, απομονώθηκε μεικτό γενετικό υλικό, το οποίο ταυτίστηκε με το γενετικό υλικό του εφεσείοντα. Σε σχέση με το επεισόδιο της 14/5/2011, η μαρτυρία της ενισχυόταν από την αξιόπιστη μαρτυρία του Αστυφύλακα 1260, Μ. Μιχαήλ - Μ.Κ.14 - που επισκέφτηκε τη σκηνή και της Αστυφύλακα 1018, Σπ. Νικήτα - Μ.Κ.8. Κάποιες ενέργειες ή παραλείψεις, όπως η μη αποστολή του μαχαιριού - σουγιά - (Τεκμήριο 10Α) - που βρέθηκε στη σκηνή, για επιστημονικές εξετάσεις, δεν κρίθηκαν σημαντικές, σε βαθμό που να επιδρούν στην αξιοπιστία των Μ.Κ.14 και Μ.Κ.8. Απέρριψε εισήγηση ότι η παράλειψη αυτή έγινε με σκοπό να καλυφθεί το αναξιόπιστο της μαρτυρίας του Μ.Κ.14, ο οποίος ανέφερε ότι ο εφεσείων στη σκηνή παραδέχτηκε ότι το μαχαίρι είναι δικό του.
Το Κακουργοδικείο δεν αποδέχτηκε τη μαρτυρία του εφεσείοντα, γιατί όχι μόνο η εικόνα που αυτός άφησε στο εδώλιο του μάρτυρα ήταν φτωχή αλλά και η εκδοχή του - ότι, δηλαδή, όλα ήταν σκηνοθετημένα από την παραπονούμενη και τον Andrei για να τον εκδικηθούν - δεν άντεχε στη βάσανο της λογικής. Απορρίπτοντας την εκδοχή του, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι η θέση του ότι η παραπονούμενη είχε πάθος γι' αυτόν, το οποίο συνδύαζε με το σύζυγό της και ότι αυτή φοβόταν τον Andrei και ήθελε να τον χωρίσει, δεν της υποβλήθηκε, για να τοποθετηθεί η ίδια, όπως δεν της υποβλήθηκε ότι δε βρισκόταν σε διάσταση με το σύζυγό της, όπως αυτή κατέθεσε. Ούτε τα περί αποστολής, από μέρους της, σε μια νύκτα, σωρείας τηλεφωνικών μηνυμάτων της υποβλήθηκαν. Αυτά προβλήθηκαν από τον ίδιο, για πρώτη φορά, στη μαρτυρία του στο Δικαστήριο. Στην ανακριτική κατάθεσή του στην Αστυνομία, απάντησε ότι ό,τι είχε να πει θα το έλεγε στο Δικαστήριο. Σε ό,τι αφορά το ποσό των €35,00 που αυτός πήρε φεύγοντας από το διαμέρισμα, η υποβολή της συνηγόρου του, τόσο στην παραπονούμενη όσο και στον Andrei, ήταν ότι το πήρε, για να ψωνίσει, όπως εκείνοι του ζήτησαν, ενώ ο ίδιος, στη μαρτυρία του, αρνήθηκε ότι, φεύγοντας, πήρε χρήματα. Παράδοξες έκρινε, επίσης, τις θέσεις του ότι την 1/5/2011 πήγε στο διαμέρισμα της παραπονούμενης, επειδή την λυπήθηκε, αλλά, τελικά, έφυγε από αυτό, επειδή αυτή εκμεταλλευόταν τον Andrei.
Ο εφεσείων, με δώδεκα λόγους έφεσης, με τους οποίους, στην ουσία, αμφισβητείται η ορθότητα της αξιολόγησης της μαρτυρίας και, κατ' επέκταση, η κατάληξη για απόδειξη των συστατικών στοιχείων των αδικημάτων και, ιδιαίτερα, του αδικήματος του βιασμού, υποστηρίζει το εσφαλμένο της καταδίκης του.
Η κ. Πιερούδη υπέβαλε ότι η μαρτυρία της παραπονούμενης, καίτοι ήταν διάχυτη από ουσιαστικές αντιφάσεις, σε βαθμό που κανένα λογικό δικαστήριο μπορούσε να βασιστεί σε αυτή, έγινε αποδεκτή. Η μαρτυρία της, υπέβαλε, και η μαρτυρία του Andrei όχι μόνο περιείχαν οι ίδιες αντιφάσεις αλλά ήταν και μεταξύ τους αντιφατικές σε ουσιώδη σημεία, τα οποία εσφαλμένα κρίθηκαν από το Κακουργοδικείο ως επουσιώδη. Ως τέτοιες αντιφάσεις, υπέδειξε τις αναφορές της παραπονούμενης για τη σχέση που η ίδια διατηρούσε με τον εφεσείοντα, μετά που αυτός βγήκε από τη φυλακή. Ενώ, υπέβαλε, αυτή, στην κατάθεσή της στην Αστυνομία και στη μαρτυρία της στο Δικαστήριο, έλεγε ότι με τον εφεσείοντα, απλά, συνομιλούσαν, αντεξεταζόμενη δέχτηκε ότι διατηρούσε επαφή μαζί του και μια φορά, μάλιστα, έκαναν έρωτα σε ξενοδοχείο. Ως προς το ποιος και πώς τοποθέτησε το χαρτί της τουαλέτας περιμετρικά στην πόρτα του μπάνιου, ενώ, στην κατάθεσή της στο Δικαστήριο, ισχυρίστηκε ότι ο εφεσείων, υπό την απειλή μαχαιριού, την υποχρέωσε να κολλήσει το χαρτί στην πόρτα του μπάνιου, στην κατάθεσή της στην Αστυνομία, ανέφερε ότι το κόλλησε ο εφεσείων. Η εξήγηση που έδωσε και έγινε δεκτή από το Κακουργοδικείο, δηλαδή ότι αυτό που είπε στην κατάθεσή της στην Αστυνομία το είπε επειδή ήταν συγχυσμένη, για μια τόσο ουσιαστική αντίφαση, δε στέκει στη λογική. Ούτε η θέση της ότι ο εφεσείων την οδήγησε στην κουζίνα για να πάρουν την κολλητική ταινία, επειδή θυμόταν, από προηγούμενες επισκέψεις του, ότι υπήρχε τέτοια εκεί, δικαιολογείτο να γίνει αποδεκτή. Ουσιώδης ήταν, επίσης, η αντίφαση σε σχέση με το πότε αυτή ανέφερε στον Andrei για το βιασμό της. Ενώ, στην κατάθεσή της στην Αστυνομία, ανέφερε ότι του το είπε μετά που αυτός κατάφερε να ξεδεθεί, στο Δικαστήριο είπε ότι του το ανέφερε όταν αυτοί πήγαν στην Αστυνομία για να δώσουν καταθέσεις. Οι διαπιστώσεις, υπέβαλε, του Δ/ρος Μ. Καριόλου - ότι το γενετικό υλικό στο μαχαίρι - Τεκμήριο 2(1) - πολύ πιθανό να είναι του Andrei, εφόσον αυτός αρνείτο ότι το άγγιξε, βεβαιώνουν την εκδοχή του εφεσείοντα ότι το μαχαίρι το πήραν, ο ίδιος και η παραπονούμενη, από την κουζίνα του διαμερίσματός της και καταδεικνύουν το αναξιόπιστο της μαρτυρίας τόσο της παραπονούμενης όσο και του Andrei. Εάν η εκδοχή της ήταν αληθινή, τότε γεννάται το ερώτημα γιατί αυτή, όταν ήταν στο μπάνιο με τον εφεσείοντα, δεν αντέδρασε, όταν ο τελευταίος, σύμφωνα με την ίδια, για κάποια ώρα, άφησε το μαχαίρι. Η εξήγηση που έδωσε και έγινε πιστευτή - ότι ήταν φοβισμένη - κάθε άλλο παρά πειστική είναι.
Αναφέρθηκε, επίσης, η κ. Πιερούδη σε σειρά ουσιωδών, κατά την ίδια, αντιφάσεων στη μαρτυρία τόσο της παραπονούμενης όσο και του Andrei. Συγκεκριμένα, η παραπονούμενη έλεγε ότι, όταν ξύπνησε ο Andrei, αυτή, με οδηγίες του εφεσείοντα, του είπε να βγάλει τα ρούχα του και να την περιμένει στο κρεβάτι, ενώ ο Andrei ανέφερε ότι, όταν ξύπνησε, πήγε στο μπάνιο και τότε είδε την παραπονούμενη και τον εφεσείοντα. Ενώ η παραπονούμενη αναφέρθηκε σε διάφορα πράγματα που ο εφεσείων τους ζήτησε να γράψουν για να τους αγοράσει, ο Andrei δεν ανέφερε οτιδήποτε σχετικά με αυτό, όπως δεν ανέφερε ότι, όταν κάθονταν και οι τρεις τους και συνομιλούσαν, έφτιαξαν καφέ και τσάι. Οι εξηγήσεις που ο Andrei έδωσε στο Δικαστήριο για τις παραλείψεις που υπήρχαν στην κατάθεσή του σε σχέση με όσα είπε κατά την ακροαματική διαδικασία - ότι, δηλαδή, ήταν συγχυσμένος και δεν τα ανέφερε στην κατάθεσή του - όπως και γιατί αυτός, όταν είδε τον εφεσείοντα στο διαμέρισμα, δεν αντέδρασε, κάθε άλλο παρά πειστικές ήταν. Η κ. Πιερούδη υπέβαλε ότι ο Andrei και η παραπονούμενη, εφόσον είναι αδιαμφισβήτητο ότι αυτοί είναι πολύ πιο σωματώδεις από τον εφεσείοντα, θα μπορούσαν να τον αφοπλίσουν. Ουσιώδεις χαρακτήρισε και τις αντιφάσεις που υπάρχουν στη μαρτυρία τόσο της παραπονούμενης όσο και του Andrei ως προς το χρόνο που αυτοί τοποθετούσαν τα διάφορα γεγονότα, που, κατά τον ισχυρισμό τους, έλαβαν χώρα την 1/5/2011. Σύμφωνα με τον Andrei, αυτός ξύπνησε γύρω στις 5.00 π.μ. και ο εφεσείων τον έδεσε γύρω στις 7.30 π.μ. - 8.00 π.μ., ενώ η παραπονούμενη ανέφερε ότι τον έδεσε μόλις τον είδε να κάθεται στο κρεβάτι, πράγμα που έγινε γύρω στις 5.00 π.μ. Ισχυρίστηκε ότι τα συμπεράσματα του Κακουργοδικείου αντιστρατεύονται την κοινή λογική, η δε μαρτυρία της παραπονούμενης και του Andrei, εάν προσεγγιζόταν ορθά, δε θα κρινόταν ως αξιόπιστη.
Σύμφωνα με τη νομολογία, αντιφάσεις, για να κλονίσουν την αξιοπιστία μάρτυρα, πρέπει να είναι ουσιαστικής σημασίας. Αντιφάσεις που αφορούν μικρολεπτομέρειες, όχι μόνο δεν αποδυναμώνουν μαρτυρία που, γενικά, έχει κριθεί αξιόπιστη, αλλά, αντίθετα, την ενισχύουν - (βλ. Κουδουνάρης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 320· Πέτρου κ.α. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 76).
΄Εχω διεξέλθει με προσοχή όσα η συνήγορος του εφεσείοντα μας υπέδειξε σε σχέση με παραλείψεις, αντιφάσεις ή παραδοξότητες, τα οποία, θα πρέπει να πω, τέθηκαν και απασχόλησαν πρωτοδίκως, όπως και τη μαρτυρία στο σύνολό της. Με κάθε σεβασμό προς την απόφαση της πλειοψηφίας, δε συμφωνώ ότι το Κακουργοδικείο προσέγγισε τη μαρτυρία πλημμελώς. Αντίθετα, έχω τη γνώμη ότι την προσέγγισε με πλήρη επίγνωση των αρχών ως προς κάθε επί μέρους ζήτημα. Αναφέρθηκε στη μαρτυρία της παραπονούμενης, προειδοποιώντας κατάλληλα τον εαυτό του για τον κίνδυνο να κριθεί η ενοχή του εφεσείοντα χωρίς ενισχυτική μαρτυρία, ενόψει του ότι επρόκειτο για σεξουαλικό αδίκημα. Καθοδηγούμενο ορθά από τη νομολογία ως προς τον τρόπο αξιολόγησης της μαρτυρίας, χωρίς ενδοιασμούς και για λόγους που με επάρκεια και λογικότητα επεξηγεί, αποδέχτηκε τη μαρτυρία της παραπονούμενης ως και την υπόλοιπη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, η οποία, σε μεγάλο βαθμό, δεν αμφισβητήθηκε. Η αποδοχή της μαρτυρίας της παραπονούμενης στηρίχτηκε όχι μόνο στην εντύπωση που η ίδια άφησε στο Δικαστήριο, αλλά και στο ότι, κατά την αντεξέτασή της, στο ουσιαστικό της μέρος, αυτή δεν κλονίστηκε. Οι αντιφάσεις, στις οποίες η κ. Πιερούδη παρέπεμψε, δε διέλαθαν της προσοχής του, κρίθηκαν, όμως, επουσιώδεις και, σε αυτό, συμφωνώ. Αφύσικο θα ήταν η παραπονούμενη, η οποία, υπό την απειλή μαχαιριού, στις 2.30 τα ξημερώματα, μετά από ολονύκτια εργασία, αναγκάστηκε να οδηγήσει τον εφεσείοντα στο διαμέρισμά της και να υποστεί βασανιστικά όσα αυτή ανέφερε, τα οποία ο εφεσείων παραδέχεται, αλλά ισχυρίζεται ότι έγιναν με τη θέλησή της, να θυμάται με ακρίβεια ποιος και με ποιον τρόπο τοποθετούσε την κολλητική ταινία στο μπάνιο, ή τις ώρες που έγιναν οι διάφορες κινήσεις. Ούτε οι αντιφάσεις μεταξύ της μαρτυρίας της παραπονούμενης και της μαρτυρίας του Andrei είναι ουσιώδεις. Σε ένα επεισόδιο, όπως αυτό που βίωσε η παραπονούμενη, και απρόσμενα, μόλις ξύπνησε, αντιμετώπισε ο Andrei, παράδοξο θα ήταν αυτοί να περιγράφουν τα διαδραματισθέντα κατά τον ίδιο τρόπο, ή να παρακολουθούν τους λεπτοδείκτες των ρολογιών τους, εάν, βέβαια, είχαν τέτοια, για να δίνουν τον ακριβή χρόνο διάπραξής τους. Παράδοξο και αφύσικο θα ήταν εάν θυμόντουσαν με ακρίβεια όλα όσα συνέβησαν, ουσιώδη και επουσιώδη, και τα περιέγραφαν με την ίδια σειρά και ακρίβεια.
Ούτε το ζήτημα που αφορά την επιστημονική μαρτυρία του Δ/ρος Μ. Καριόλου σε σχέση με το άγγιγμα του μαχαιριού από τον Andrei προσεγγίστηκε εσφαλμένα. Είναι απόλυτα ορθή η αναφορά του Κακουργοδικείου ότι:-
«Η θέση του ΜΚ13 ότι δεν άγγιξε το μαχαίρι, Τεκμήριο 2(1) βρίσκουμε ότι δεν ανατρέπεται από την επιστημονική μαρτυρία του κ. Καριόλου. Στο απόσπασμα της έκθεσης του κ. Καριόλου που προηγήθηκε, αναφέρθηκε ως μέρος ενός σεναρίου που αναλύει ο κ. Καριόλου η πιθανότητα ένα από τα δυο άγνωστα πρόσωπα που άγγιξαν το μαχαίρι να είναι ο Andrei (βλέπε πιο πάνω) ενώ για το DNA του κατηγορούμενου ομιλούμε για βεβαιότητα στην έκθεση (χρησιμοποιείται η φράση ταυτίζεται με το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου). Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε ότι η κα Πιερούδη δεν ζήτησε από τον κ. Καριόλου περαιτέρω επεξηγήσεις γι' αυτή τη πτυχή της μαρτυρίας του ειδικά αν θεωρούσε ότι ήταν μέρος της Υπεράσπισης το άγγιγμα ή μη του μαχαιριού από τον Andrei.
Ακόμη όμως και αν θεωρήσουμε ότι πρόκειται για βεβαιότητα εναπόθεσης γενετικού υλικού του ΜΚ13 στο μαχαίρι, παρά την περί αντιθέτου αντίληψη του ιδίου, και πάλι δεν θα ανέτρεπε αυτό το σημείο από μόνο του, την καθ' όλα θετική εικόνα που μας άφησε ο μάρτυρας. Εξάλλου να παρατηρήσουμε ότι ποτέ δεν υπήρξε θέση της Υπεράσπισης που να συνδέει τον Andrei με το μαχαίρι στα δρώμενα.»
Ούτε στη σωματική διαφορά του Andrei και του εφεσείοντα, στην οποία έδωσε σημασία η κ. Πιερούδη, μπορούσε να δοθεί τέτοια. Η κατάσταση που επικρατούσε όταν ο Andrei ξύπνησε, δικαιολογούσε απόλυτα τη στάση του αυτός να μην προσπαθήσει να ακινητοποιήσει τον εφεσείοντα.
Η απόρριψη της μαρτυρίας του εφεσείοντα έγινε από το Κακουργοδικείο, με κάθε προσοχή. ΄Οπως διαπιστώθηκε:-
«Η όλη εκδοχή του κατηγορούμενου είχε σκιές και παραλογισμούς που άγγιζαν μια εξωφρενική ιστορία στην οποία επιχείρησε να μας παρουσιάσει τις σεξουαλικές επαφές σε ένα μπάνιο-τουαλέτα (με περιφραγμένη την πόρτα με τέλλα) και τον Andrei να κοιμάται έξω, ως ένα χαρούμενο παιγνίδιασμα δύο ερωτευμένων που απολάμβαναν την συνουσία. Τίποτε από την μαρτυρία του κατηγορούμενου δεν αντέχει την βάσανο της λογικής. Εμφανώς ο ίδιος οδηγούμενος στις ατραπούς του παραλογισμού που δημιούργησε, όποτε δεν μπορούσε να εξηγήσει κάτι επικαλείτο τα θεία ως του λόγου το αληθές της δικής του εκδοχής. Η δε θέση του για αποστολή εκ μέρους της ΜΚ10 σε μία νύχτα 300 μηνυμάτων φαίνεται όψιμη σκέψη αφού κάτι τέτοιο ποτέ δεν προβλήθηκε προηγουμένως και δεν ετέθη σαν υποβολή στην ΜΚ10 ως θα ήταν αναμενόμενο.»
Εντοπίστηκε, επίσης, ουσιώδης διάσταση ως προς τη λήψη από τον εφεσείοντα του ποσού των €35,00 από το διαμέρισμα της παραπονούμενης. Ενώ η συνήγορός του υπέβαλε προς την παραπονούμενη και τον Andrei ότι αυτός πήρε τα χρήματα, για να ψωνίσει όσα εκείνοι του ζήτησαν, ο ίδιος, στη μαρτυρία του, αρνείτο κατηγορηματικά ότι πήρε χρήματα.
Εκτιμώ ότι το Κακουργοδικείο, το οποίο είχε, άλλωστε, την ευκαιρία να ακούσει, αλλά και να δει τους μάρτυρες, αξιολόγησε ορθά και με τον καλύτερο τρόπο τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιόν του, με αποτέλεσμα τα συμπεράσματά του να συνάδουν απόλυτα με τη μαρτυρία που έκρινε αξιόπιστη. Συνεπώς, θα απέρριπτα την έφεση.
Ενόψει της απόφασης της πλειοψηφίας, θεωρώ αχρείαστο να εξετάσω το λόγο έφεσης ως προς την ποινή.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ