|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 2 ΑΑΔ 211
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ποινική Έφεση Αρ. 15/2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/στές]
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΥΡΚΟΥ,
Εφεσείοντα,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
― ― ― ―
Δ. Σορβατζιώτη (κα), για εφεσείοντα
Ο. Σοφοκλέους (κα), εκ μέρους της Δημοκρατίας, για εφεσίβλητη
Π. Αρτέμη, Π.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ενοχή σε 4 κατηγορίες που αφορούν αδικήματα κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, όπως τροποποιήθηκε.
Ο εφεσείων, στις 5.10.10 στη Λεμεσό είχε στην κατοχή του 25 φυτά κάνναβης και 2.703 γρ. φυτού κάνναβης, από το οποίο δεν είχε εξαχθεί ρητίνη χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (1η κατηγορία), είχε στην κατοχή του τα πιο πάνω ναρκωτικά, με σκοπό να τα προμηθεύσει σε άλλα πρόσωπα (2η κατηγορία), παράνομα καλλιεργούσε 25 φυτά του γένους κάνναβης χωρίς άδεια (3η κατηγορία) και καλλιεργούσε τα πιο πάνω φυτά με σκοπό να προμηθευτούν σε άλλα πρόσωπα (4η κατηγορία). Τα φυτά αυτά είχαν ανευρεθεί μετά από πληροφορία στην ταράτσα της οικίας του εφεσείοντα, φυτεμένα μεταξύ άλλων διαφόρων φυτών ζαρζαβατικών.
Το Κακουργιοδικείο, αφού αναφέρθηκε στη σοβαρότητα των αδικημάτων και ανέλυσε τη σχετική νομολογία και αφού όπως δήλωσε έλαβε υπόψη τα ελαφρυντικά, δηλαδή «την παραδοχή και μεταμέλεια του κατηγορούμενου έστω και αν τα ναρκωτικά ανευρέθησαν εντός της οικίας που διαμένει ο κατηγορούμενος με την οικογένεια του καθώς επίσης και την απουσία προηγούμενων καταδικών» όπως και τις επιπτώσεις που θα είχε η σύλληψη του και η ποινή στην οικογένειά του, κατέληξε ότι οι προσωπικές αυτές συνθήκες δεν μπορούσαν να εξουδετερώσουν την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικής ποινής και καταδίκασε τον εφεσείοντα σε ποινή φυλάκισης 7 ετών στη 2η κατηγορία και 2 ετών στην 3η κατηγορία, ενώ στην 1η και 4η δεν επέβαλε ποινή, αφού τα στοιχεία τους εμπεριέχονταν στις άλλες κατηγορίες.
Με την έφεσή του ο εφεσείων προσβάλλει την ποινή αυτή ως υπερβολική υπό τις συνθήκες και η ευπαίδευτη συνήγορος του υπέβαλε στο Δικαστήριο ότι, ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν τον εφεσείοντα στην παράνομη του πράξη, ήταν το γεγονός ότι ήταν εθισμένος στον τζόγο και η παθολογική του αυτή κατάσταση συνέτεινε στο να διαπράξει την παρανομία, με σκοπό να εξασφαλίσει τους πόρους που χρειαζόταν.
Η συνήγορος του εφεσείοντα ανέφερε ότι παρόλο ότι στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αναφερόταν η ενασχόλησή του με τον τζόγο, εντούτοις υπέβαλε ότι ήταν μετά την φυλάκισή του που διαπιστώθηκε από τους αρμόδιους ο ψυχολογικός του εθισμός και ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός τούτο και αναφερόμενη σε αριθμό αποφάσεων, κυρίως Καναδικών, (δέστε R. v. Corner (2005) O.J. No. 3590 (Οnt. S.C.), R. v. Bambury (2001) N.S.J. No.222, R. v. Williams, (2007) O.J. 1604 (Sup. Ct.)), όπου κρίθηκε ότι ο εθισμός στο τζόγο αποτελεί ελαφρυντικό το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής, υπέβαλε ότι το Εφετείο θα μπορούσε τώρα να εξετάσει και το στοιχεία αυτό.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας δέχθηκε ότι ο εθισμός στον τζόγο διαπιστώθηκε αργότερα και συμφώνησε ότι η κατάσταση αυτή του εφεσείοντα θα ήταν δυνατόν, αν λαμβανόταν δεόντως υπόψη, να συνηγορεί υπέρ της μείωσης της ποινής.
Έχουμε μελετήσει με προσοχή τις πιο πάνω θέσεις και έχουμε καταλήξει ότι, παρόλον ότι το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στα ελαφρυντικά που είχε ενώπιον του, εντούτοις, αυτό κατά την άποψη μας, δεν αντανακλάται πλήρως στην επιβληθείσα ποινή. Πέρα από τον εθισμό στον τζόγο, που έχουμε τώρα υπόψη μας, που κατά κάποιο τρόπο υπήρχε γενικά ενώπιον του Κακουργιοδικείου, αφού αναφορά γινόταν στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, κρίνουμε ότι δεν δόθηκε η αναγκαία βαρύτητα και στα υπόλοιπα ελαφρυντικά, ήτοι στις οικογενειακές συνθήκες του κατηγορούμενου, το γεγονός της συνεργασίας του με την αστυνομία, αλλά κυρίως το ότι είχε καθαρό ποινικό μητρώο, που, κατά την άποψη μας, δείχνει ότι δεν πρόκειται περί συστηματικού εγκληματία ή παραγωγού ναρκωτικών επί σταθερής βάσης, αλλά μάλλον δείχνει άνθρωπο ο οποίος ενήργησε επιπόλαια, και που είναι απίθανο να επαναλάβει τις πράξεις του.
Κάτω από τις συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη και τη δήλωση της ευπαίδευτου συνηγόρου της Δημοκρατίας, καταλήγουμε πως η ποινή θα πρέπει να μειωθεί.
Η έφεση επιτυγχάνει μερικώς, δηλαδή όσον αφορά την ποινή που επιβλήθηκε στη 2η κατηγορία, η οποία παραμερίζεται και αντικαθίσταται με ποινή πενταετούς φυλάκισης.
Π. Αρτέμης, Π. Στ. Ναθαναήλ, Δ. Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/Χ.Π.