|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 2 ΑΑΔ 11
24 Ιανουαρίου, 2012
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΣΙΑΚΑΛΛΗΣ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 78/2010)
Ποινή ― Ναρκωτικά ― Παράνομη καλλιέργεια, κατοχή και καλλιέργεια 147 φυτών κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια ― Εφεσείων 38 χρόνων, λευκό ποινικό μητρώο, παραδοχή ― Επικύρωση ποινής φυλάκισης οκτώ ετών ― Άρνηση εφετείου να επέμβει παρά τη διαπίστωση αυστηρότητας της ποινής ― Δεν ήταν λανθασμένη, ούτε εκδήλως υπερβολική.
Στον εφεσείοντα επεβλήθη από το Κακουργιοδικείο ποινή οκταετούς φυλάκισης αφού εκρίθη ένοχος κατόπιν παραδοχής, για παράνομη καλλιέργεια, κατοχή και καλλιέργεια 147 φυτών κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια.
Επρόκειτο για περίπτωση μετατροπής του διαμερίσματος του σε φυτεία όπου καλλιεργούσε τα 147 φυτά κάνναβης με ειδική οργάνωση, διαρρυθμίσεις, κατασκευές και εξοπλισμό.
Το κακουργιοδικείο μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην οργάνωση της διάπραξης των αδικημάτων που απέληγε σε εμπορία ναρκωτικών κατά σύστημα, για να καταλήξει στην επιβολή της οκταετούς φυλάκισης.
Η έφεση στράφηκε κατά των ποινών που επιβλήθηκαν, ως εκδήλως υπερβολικών.
Μεταξύ άλλων υποστηρίχθηκε ότι:
α) Οι προσωπικές του περιστάσεις, το γεγονός ότι δεν βαρυνόταν με προηγούμενες καταδίκες και το ότι ομολόγησε, δεν βρήκαν τη σωστή αντανάκλαση τους στην έκταση της ποινής.
β) Οι ποινές δεν εναρμονίζονταν προς όσα προέκυπταν από σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
γ) Παραβιάστηκαν οι αρχές της ίσης μεταχείρισης αφού είχε ανασταλεί η ποινική δίωξη συγκατηγορούμενης του εφεσείοντα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο εφεσείων επικαλέστηκε αριθμό υποθέσεων που αφορούσαν σε ναρκωτικά αλλά σε σχέση με εντελώς διαφορετικά δεδομένα ώστε να ήταν δυνατό έστω και απομακρυσμένα, να προέκυπτε ανατροπή κάποιας αναλογίας.
2. Αναφορικά με την αναστολή της ποινικής δίωξης συγκατηγορούμενης του εφεσείοντα, η τελευταία είχε αρνηθεί ενοχή και, όπως εξηγήθηκε, ήταν ύστερα από αποτίμηση της μαρτυρίας που προσάχθηκε που εκτιμήθηκε πως η δίωξή της δεν δικαιολογείτο να προωθηθεί περαιτέρω. Δεν υπήρχε επομένως, διαφορετικός χειρισμός όμοιων δεδομένων και δεν υπήρξε αντίλογος ως προς την αιτία της αναστολής της ποινικής δίωξης.
3. Χωρίς να εξηγείται η βάση για την προσέγγιση πως το κακουργιοδικείο σημείωσε ότι έλαβε υπόψη αυτήν την αναστολή ως μετριαστικό παράγοντα, δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί πώς αυτή η χωρίς αιτιολόγηση ευνοϊκή για τον εφεσείοντα θεώρηση, θα ήταν δυνατό να προωθούσε τη σκέψη για άνιση μεταχείριση.
4. Το κακουργιοδικείο με αναφορά και στην έκθεση κοινωνικής έρευνας που παρουσιάστηκε, εξειδίκευσε τους μετριαστικούς παράγοντες. Ασφαλώς υπήρχαν οι μετριαστικοί παράγοντες που συσχετίστηκαν προς τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα. Όμως αυτός, με οργάνωση και σύστημα, επιδόθηκε σε ευρείας κλίμακας παραγωγή και εμπορία ναρκωτικών.
5. Η συχνότητα με την οποία διαπράττονται αυτά τα αδικήματα με τις καταστρεπτικές επιπτώσεις που τόσες φορές επισημάνθηκαν, επέβαλλαν αυστηρή αντιμετώπιση. Η ποινή ήταν αυστηρή. Όμως δεν ήταν λανθασμένη κατ' αρχήν ούτε εκδήλως υπερβολική ώστε να δικαιολογείτο παρέμβαση.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Παπασυμεού κ.ά. v. Δημοκρατίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 523,
Γεωργίου άλλως «Κακής» v. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 162,
Δημοκρατία v. Παναγίδη κ.ά., Ποινική Υπόθεση Αρ. 1921/09, ημερ. 23.3.2010,
Δημοκρατία v. Χριστοδούλου κ.ά., Ποινική Υπόθεση Αρ. 18143/08, ημερ. 9.12.2009.
Έφεση κατά της Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας (Σολωμονίδης, Π.Ε.Δ., Σάντης, Α.Ε.Δ., Γιαπανάς, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 7767/09), ημερομηνίας 13/5/10.
Κ. Πιερούδη (κα), για τον Εφεσείοντα.
Χρ. Κυθραιώτη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων είχε μετατρέψει το διαμέρισμα που ενοικίαζε στην πολυκατοικία Maramco 23 στην οδό Φιλοκτήτη αρ. 6, στη Λακατάμια, σε φυτεία. Καλλιεργούσε σ' αυτό, χρησιμοποιώντας για το σκοπό δυο ολόκληρα δωμάτια, 147 φυτά κάνναβης από τα οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Η οργάνωση, οι διαρρυθμίσεις, οι κατασκευές και ο εξοπλισμός όπως αυτά φαίνονται και στις φωτογραφίες που κατατέθηκαν, εντυπωσιάζουν. Τα φυτά βρίσκονταν σε γλάστρες μέσα στα δυο ειδικώς διαμορφωμένα δωμάτια, που ήταν εξοπλισμένα με ανεμιστήρες, λαμπτήρες, και συστήματα κλιματισμού. Ενώ οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με αλουμινόχαρτα.
Αυτά αποκαλύφθηκαν μετά από έρευνα της αστυνομίας που κινήθηκε στη βάση πληροφοριών. Στην παρουσία του εφεσείοντα δε, στην κουζίνα του διαμερίσματος, βρέθηκαν και 250 γραμμάρια κάνναβης.
Είχε προσαφθεί κατά του εφεσείοντα μεγάλος αριθμός κατηγοριών. Όταν δε η ποινική δίωξη για τις πλείστες ανεστάλη ο εφεσείων παραδέχθηκε ενοχή, στη βάση των πιο πάνω, σε πέντε κατηγορίες. Στην 35η για παράνομη καλλιέργεια των 147 φυτών, στην 36η για παράνομη κατοχή τους, στην 37η για παράνομη καλλιέργειά τους με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλο πρόσωπο, στην 40η για κατοχή των 250 γραμμαρίων κάνναβης και στην 41η για κατοχή τους με σκοπό την προμήθειά τους σε άλλο πρόσωπο.
Το κακουργιοδικείο, αφού αναφέρθηκε στην ποινή ισόβιας φυλάκισης που προβλέπει ο Νόμος για την καλλιέργεια και την κατοχή με σκοπό την προμήθεια, στην ανάγκη για αποτρεπτικές ποινές όπως αυτή κατ' επανάληψη τονίστηκε από τη νομολογία, στην οποία αναφέρθηκε, και στην οργάνωση της διάπραξης των αδικημάτων που απέληγε στη με σύστημα εμπορία ναρκωτικών, του επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 8 ετών στην 37η κατηγορία και 6 ετών στην 41η κατηγορία. Στις άλλες κατηγορίες δεν επέβαλε ποινή. Η έφεση στρέφεται κατά των ποινών που επιβλήθηκαν, ως εκδήλως υπερβολικών.
Υποστηρίζει ο εφεσείων πως οι προσωπικές του περιστάσεις, το γεγονός ότι δεν βαρυνόταν με προηγούμενες καταδίκες και το ότι ομολόγησε, αναπόφευκτα θα παρεμβάλλαμε, την ενοχή του παραδεχόμενος και τις κατηγορίες, στα οποία αναφέρθηκε το κακουργιοδικείο, δεν βρήκαν τη σωστή αντανάκλαση τους στην έκταση της ποινής. Σημειώνουμε πως, πράγματι, το κακουργιοδικείο με αναφορά και στην έκθεση κοινωνικής έρευνας που παρουσιάστηκε, εξειδίκευσε τα πιο πάνω ως μετριαστικούς παράγοντες. Ο εφεσείων ηλικίας 38 ετών, είχε καλά παιδικά και εφηβικά χρόνια σε αρμονικό οικογενειακό περιβάλλον. Αποφοίτησε από την Αμερικανική Ακαδημία και αφού διέκοψε περαιτέρω σπουδές σε κολλέγιο στην Αμερική ασχολήθηκε με διάφορες εργασίες. Ο θάνατος του ιεροκήρυκα πατέρα του το 2005 κλόνισε την οικογένεια. Η μητέρα του, τώρα 77 ετών, είναι συνταξιούχος και τα δυο μεγαλύτερα του αδέλφια είναι σταθερά αποκαταστημένα. Ο ίδιος άρχισε χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών από τις οποίες, όπως αναφέρθηκε, απεξαρτήθηκε.
Σε άλλο επίπεδο ο εφεσείων υποστήριξε πως οι ποινές δεν εναρμονίζονται προς όσα προκύπτουν ως το πλαίσιο από σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Επικαλέστηκε συναφώς αριθμό υποθέσεων που αφορούσαν σε ναρκωτικά αλλά σε σχέση με εντελώς διαφορετικά δεδομένα ώστε να είναι δυνατό έστω και απομακρυσμένα να προκύψει ανατροπή κάποιας αναλογίας. Πέρα από το ότι εναργώς δείχνουν πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα των ναρκωτικών και πόσο αποφασιστική πρέπει να είναι η στάση των δικαστηρίων στην προσπάθεια πρόληψης και καταστολής. Σε σχέση με καλλιέργεια φυτών κάνναβης επικαλέστηκε δυο υποθέσεις. Την Παπασυμεού κ.ά. v. Δημοκρατίας 2006 2 Α.Α.Δ. 523 στην οποία επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης επτά ετών, μάλιστα διαδοχική προς άλλες, για άλλα αδικήματα, πολυετείς και αυτές και τη Γεωργίου άλλως «Κακής» ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 162 στην οποία επικυρώθηκε ποινή τριετούς φυλάκισης για καλλιέργεια 77 φυτών κάνναβης αλλά σε γλάστρες που βρίσκονταν σε αγροτεμάχιο. Ενώ στην κατοχή του εκεί εφεσείοντα βρέθηκε μικρή ποσότητα κάνναβης για δική του χρήση.
Αναφέρθηκε επίσης ο εφεσείων σε δυο αποφάσεις άλλων κακουργιοδικείων. Στη Δημοκρατία v. Παναγίδη κ.ά., Ποινική Υπόθεση Aρ. 1921/09, ημερ. 23.3.2010 στην οποία για καλλιέργεια 259 φυτών κάνναβης και για κατοχή κάνναβης, η μέγιστη ποινή που επιβλήθηκε ήταν φυλάκιση 6 ετών. Αυτήν την υπόθεση την επικαλέστηκε ο εφεσείων και ενώπιον του κακουργιοδικείου το οποίο και εξήγησε τη δική του προσέγγιση στο θέμα. Ο ένας από τους εκεί κατηγορούμενους ήταν αρχικά συγκατηγορούμενος του εφεσείοντα στην παρούσα υπόθεση, η δε καταδίκη του αφορούσε σε γεγονότα ασύνδετα προς όσα θεμελίωναν τις κατηγορίες τού εδώ εφεσείοντα. Σημειώνουμε πως το επιχείρημα του εφεσείοντα δεν συναρτήθηκε προς οτιδήποτε το συγκεκριμένο με αναφορά στα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε περίπτωσης, ιδιαίτερα ενόψει και της διαπίστωσης του κακουργιοδικείου πως αυτά ήταν διαφορετικά. Όπως και στην περίπτωση της Δημοκρατίας v. Χριστοδούλου κ.ά., Ποινική Υπόθεση Aρ. 18143/08, ημερ. 9.12.2009, για παράνομη καλλιέργεια 94 φυτών κάνναβης και για κατοχή περίπου 360 γραμμαρίων κάνναβης στα οποία η μέγιστη ποινή που επέβαλε το κακουργιοδικείο ήταν φυλάκιση τεσσάρων ετών.
Επικαλέστηκε εν τέλει ο εφεσείων τις αρχές της ίσης μεταχείρισης. Αυτές, κατά την εισήγησή του, παραβιάστηκαν αφού είχε ανασταλεί η ποινική δίωξη συγκατηγορούμενης του εφεσείοντα στην παρούσα υπόθεση. Όμως εκείνη η συγκατηγορούμενη είχε αρνηθεί ενοχή και, όπως εξηγήθηκε, ήταν μετά από αποτίμηση της μαρτυρίας που προσάχθηκε που εκτιμήθηκε πως η δίωξή της δεν δικαιολογείτο να προωθηθεί περαιτέρω. Δεν έχουμε, επομένως, διαφορετικό χειρισμό όμοιων δεδομένων και σημειώνουμε πως δεν υπήρξε αντίλογος ως προς την αιτία της αναστολής της ποινικής δίωξης. Επισήμανε μόνο ο εφεσείων πως το κακουργιοδικείο σημείωσε ότι έλαβε υπόψη αυτήν την αναστολή ως μετριαστικό παράγοντα. Όμως, χωρίς να εξηγείται η βάση για αυτήν την προσέγγιση και, πάντως, χωρίς να είναι δυνατό να διακρίνουμε πώς αυτή η χωρίς αιτιολόγηση ευνοϊκή για τον εφεσείοντα θεώρηση θα ήταν δυνατό να προωθεί τη σκέψη για άνιση μεταχείριση.
Ασφαλώς υπήρχαν οι μετριαστικοί παράγοντες που συσχετίστηκαν προς τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα. Όμως αυτός, με οργάνωση και σύστημα, όπως εξηγήσαμε, επιδόθηκε σε ευρείας κλίμακας παραγωγή και εμπορία ναρκωτικών. Η συχνότητα με την οποία διαπράττονται αυτά τα αδικήματα με τις καταστρεπτικές επιπτώσεις που τόσες φορές επισημάνθηκαν, επέβαλλαν αυστηρή αντιμετώπιση. Η ποινή ήταν αυστηρή. Όμως δεν ήταν λανθασμένη κατ' αρχήν ούτε εκδήλως υπερβολική ώστε να δικαιολογείται παρέμβασή μας.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.