ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2012) 2 ΑΑΔ 534

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Ποινική Έφεση Αρ. 57/2012)

 

24 Σεπτεμβρίου, 2012

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]

 

 

ΗΡΑΚΛΗΣ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ,

 

Εφεσείων,

 

ν.

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

 

Εφεσίβλητης.

- - - - - -

 

Ο Εφεσείων παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.

 

Ν. Δημητρίου, Δημόσιος Κατήγορος, για την Εφεσίβλητη.

 

- - - - - -

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Κληρίδης, Δ.

 

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Κατόπιν παραδοχής του, ο εφεσείων είχε βρεθεί ένοχος από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας σε 41 κατηγορίες, εκ των οποίων 2 αφορούν αδικήματα κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, 13 αφορούν αδικήματα πλαστογραφίας κατά παράβαση των άρθρων 331, 333 και 336 του Ποινικού Κώδικα, άλλες 13 κατηγορίες αφορούν αδικήματα κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου κατά παράβαση του άρθρου 339 του ίδιου Νόμου, 11 κατηγορίες αφορούν αδικήματα απόσπασης εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις κατά παράβαση των άρθρων 297 και 298(1) του Ποινικού Κώδικα και άλλες 2 κατηγορίες αφορούν αδικήματα απόπειρας απόσπασης εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις κατά παράβαση των άρθρων 297 και 298(2) του Κώδικα.

 

Η εγκληματική συμπεριφορά του εφεσείοντα είχε εκδηλωθεί με την κλοπή δύο βιβλιαρίων επιταγών από ισάριθμα αυτοκίνητα, ένα στη Λάρνακα και ένα στην Πάφο, και αφού συμπλήρωνε τις επιταγές και τις υπέγραφε ως ο εκδότης, τις χρησιμοποιούσε αποσπώντας εμπορεύματα ή αποπειρώμενος να το πράξει.

 

Κατά την επιμέτρηση της ποινής, ζητήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο και έλαβε υπόψη του ακόμα τέσσερις ποινικές υποθέσεις τις οποίες αντιμετώπιζε ο εφεσείων. Η πρώτη αφορούσε αδίκημα απόσπασης περιουσίας με ψευδείς παραστάσεις, η δεύτερη αφορούσε αδίκημα κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, η τρίτη αφορούσε αδικήματα πλαστογραφίας επιταγής, κυκλοφορίας της και απόσπασης εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις και η τέταρτη, παρόμοια με την τρίτη υπόθεση αδικήματα.

 

Το ποινικό μητρώο προηγούμενων καταδικών του εφεσείοντα, το οποίο τέθηκε υπόψη του πρωτόδικου Δικαστηρίου, δεν ήταν ευκαταφρόνητο. Ο εφεσείων εβαρύνετο με πέντε καταδίκες οι οποίες αφορούσαν είτε αδικήματα ίδιας ή παρόμοιας φύσεως με αυτά που παραδέχθηκε, όπως πλαστογραφίας, κλοπής, διάρρηξης, κυκλοφορίας πλαστών εγγράφων και απόσπασης εμπορευμάτων, απόκτησης περιουσίας με απειλές, απόπειρας ληστείας κλπ. Σε σχέση με εκείνα τα αδικήματα είχαν επιβληθεί στον εφεσείοντα οι ακόλουθες ποινές:

 

1.     Αρ. Υπόθεσης 10502/2007 Ε.Δ. Λάρνακας. Στις 25.6.2007 του επιβλήθηκε ποινή 30 μηνών φυλάκισης (λήφθηκαν υπόψη άλλες 11 υποθέσεις).

 

2.     Αρ. Υπόθεσης 5465/2007 Ε.Δ. Πάφου. Στις 15.10.2007 του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με ανώτατη ποινή 22 μηνών.

 

3.     Αρ. Υπόθεσης 11713/2009 Ε.Δ. Πάφου. Στις 27.7.2009 του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με ανώτατη ποινή 2 ετών φυλάκισης.

 

4.     Αρ. Υπόθεσης 8671/2009 Ε.Δ. Λάρνακας. Στις 22.10.2009 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 9 μηνών.

 

5.     Αρ. Υπόθεσης 9932/2005 Ε.Δ. Πάφου. Στις 12.2.2007 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 15 μηνών. (Λήφθηκαν υπόψη άλλες δύο υποθέσεις).

 

Αφού έλαβε υπόψη του το πρωτόδικο Δικαστήριο τα γεγονότα της ενώπιόν του υπόθεσης, τα γεγονότα των υποθέσεων που λήφθηκαν υπόψη, τις προηγούμενες καταδίκες και τους μετριαστικούς για την ποινή παράγοντες τους οποίους παρουσίασε ο συνήγορος ο οποίος εκπροσωπούσε τον εφεσείοντα επέβαλε σ΄ αυτόν συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης, οι οποίες κυμαίνονται από 1-2 ½ χρόνια και διέταξε όπως η έκτιση των ποινών αρχίζει από την ημερομηνία κατά την οποία ο εφεσείων είχε τεθεί υπό κράτηση για σκοπούς της υπό εκδίκασης υπόθεσης.

 

Ο εφεσείων, ο οποίος δεν εκπροσωπείται από δικηγόρο, καταχώρησε την παρούσα έφεση με την οποία αμφισβητεί την ορθότητα της επιβληθείσας ποινής, αναφέροντας ότι αυτή είναι υπερβολική και επειδή του προστέθηκε, όπως λέγει, ποινή 6 μηνών και 8 ημερών από προηγούμενη ποινή που είχε ανασταλεί.

 

Απευθυνόμενος στο παρόν Εφετείο, ο εφεσείων ζήτησε επιείκεια και έθεσε ενώπιόν μας τους ίδιους μετριαστικούς παράγοντες οι οποίοι λήφθηκαν υπόψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, ήτοι, την άμεση παραδοχή και πλήρη μεταμέλεια του και τη συνεργασία του με την Αστυνομία. Τόνισε ξανά, όπως και πρωτόδικα, το γεγονός ότι παρέδωσε στο δικηγόρο του το συνολικό ποσό της οικονομικής ζημιάς που επέφερε στους παραπονούμενους, ύψους €6.800, το οποίο δεν τους δόθηκε ακόμα, επειδή δεν κατέστη δυνατό να εντοπισθούν. Ο εφεσείων απέδωσε την προηγηθείσα ροπή του προς τη διάπραξη αδικημάτων στα δύσκολα παιδικά χρόνια τα οποία βίωσε μετά και το χωρισμό των γονέων του όταν ο ίδιος ήταν 9 μηνών, και στο γεγονός ότι, για σειρά ετών, υπήρξε χρήστης ναρκωτικών από τα οποία τώρα απεξαρτητοποιείται με ένταξη σε κάποιο πρόγραμμα. Δήλωσε ξανά την πλήρη μεταμέλειά του για τα λάθη που διέπραξε και παρακάλεσε όπως του δοθεί μια ευκαιρία για να επιστρέψει στο σπίτι και στην αρραβωνιαστικιά του. Μας κάλεσε επίσης να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι, λόγω της καταδίκης του, ενεργοποιήθηκε ανασταλείσα ποινή για άλλη περίοδο 6 μηνών και 8 ημερών.

 

Λάβαμε υπόψη μας τα όσα ο εφεσείων πρόβαλε ενώπιόν μας για σκοπούς μείωσης της ποινής του. Κατ΄ αρχάς, σε σχέση με την ενεργοποίηση άλλης ποινής, θα πρέπει να επισημάνουμε τα ακόλουθα: Αυτό το στοιχείο, καθώς και άλλο παρόμοιο, είχαν τεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και είχαν ληφθεί υπόψη ως εξής:

 

Στην προαναφερθείσα Υπόθεση αρ. 11913/2009 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, του είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 2 ετών. Όμως, κατόπιν σχετικού αιτήματος, δόθηκε στον εφεσείοντα Προεδρική χάρη και αποφυλακίστηκε στις 23.12.2010. Στην προαναφερθείσα Υπόθεση αρ. 8671/2009 Ε.Δ. Λάρνακας, του είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 9 μηνών, η οποία συνέτρεχε με την ποινή που του είχε επιβληθεί στην προηγηθείσα Υπόθεση αρ. 11913/2009. Και η έκτιση αυτής της ποινής αναστάληκε με Προεδρική χάρη και ο εφεσείων αποφυλακίστηκε στις 23.12.2010. Είναι προφανώς η έκτιση αυτής της ποινής η οποία ενεργοποιήθηκε λόγω της καταδίκης του στην παρούσα υπόθεση, επειδή η Προεδρική χάρη τελούσε υπό τον όρο μη διάπραξης άλλου αδικήματος μέσα σε καθοριζόμενη χρονική περίοδο.

 

Βρισκόμενοι σ΄ αυτό το σημείο, δεν μπορούμε να αποφύγουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

 

Η έκκληση του εφεσείοντα όπως του δοθεί από το Εφετείο μια ευκαιρία καθίσταται εκ των πραγμάτων τελείως ατελέσφορη. Όπως αποκαλύπτεται από τα πιο πάνω γεγονότα, η συμπεριφορά του εφεσείοντα παρέμενε το ίδιο συστηματική και ανεπηρέαστη από τις επιβληθείσες ποινές φυλάκισης. Κυρίως όμως, η πολιτεία φαίνεται να έδωσε στον εφεσείοντα όχι σε μία, αλλά σε δύο περιπτώσεις, την ευκαιρία που επιζητούσε, αποφυλακίζοντάς τον με Προεδρική απόφαση.

 

Εκεί ήταν που είχε την ευκαιρία ο εφεσείων να αποδείξει την πραγματική  μεταμέλεια και αποχή του από την παρανομία. Δυστυχώς όμως, το μόνο που έπραξε ήταν να αποδυθεί ξανά σε ένα νέο κύκλο παράνομης δραστηριότητας, γεγονός που αποδυναμώνει την πειστικότητα της έκκλησής του για άλλη ευκαιρία.

 

Κατά τα άλλα, όλοι οι μετριαστικοί παράγοντες τους οποίους έθεσε ενώπιόν μας ο εφεσείων, περιλαμβανομένων και βεβαίωσης του ψυχιάτρου Δρα Βερεσιέ και άλλης από ιερέα, είχαν τεθεί και ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, όπως επίσης και το γεγονός ότι ο εφεσείων παρέδωσε το συνολικό ποσό της οικονομικής ζημιάς των παραπονουμένων, το οποίο δε διανεμήθηκε σ΄ αυτούς, λόγω μη εντοπισμού τους.

 

Τα δε πιο πάνω στοιχεία, όχι μόνο τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά είμαστε σίγουροι ότι είχαν και το ζητηθέν αποτέλεσμα στο μετριασμό των επιβληθεισών ποινών το ύψος των οποίων, λαμβανομένων υπόψη των προηγούμενων καταδικών του εφεσείοντα και των υποθέσεων που ζήτησε όπως ληφθούν υπόψη, όχι μόνο δεν είναι υπερβολικά υψηλό, αλλά θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως επιεικές.

 

Στην κατάληξή μας αυτή έχουμε φθάσει λαμβάνοντας υπόψη και την καθιερωμένη αρχή της συνολικότητας της ποινής, ενόψει και της ενεργοποίησης της προηγούμενης ποινής κατά 6 μήνες και 8 ημέρες η οποία είχε ανασταλεί με Προεδρική χάρη. [Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας  (2004) 2 ΑΑΔ 443]. Έχουμε την πεποίθηση ότι η ποινή την οποία τελικά θα εκτίσει ο εφεσείων, συνολικά αποτιμούμενη, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως υπερβολική.

 

 

 

Η έφεση απορρίπτεται.

 

Α. Κραμβής, Δ.

 

 

Μ. Νικολάτος, Δ.

 

 

Κ. Κληρίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

/ΧΤΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο