|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2011) 2 ΑΑΔ 450
24 Οκτωβρίου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 146/2010)
Μαρτυρία ― Αξιολόγηση μαρτυρίας ― Προώθηση και απόρριψη λόγου έφεσης σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε το πρωτόδικο Δικαστήριο να αμφιβάλλει για τη βεβαιότητα της μαρτυρίας και της παραδοχής του Εφεσείοντα και να αθωώσει τον Κατηγορούμενο από την κατηγορία της παράνομης εργοδότησης αλλοδαπών, δεδομένης δήλωσης μάρτυρα αστυνομικού ότι οι συγκατηγορουμένοι του εφεσείοντα, του είχαν αναφέρει άλλο πρόσωπο ως εργοδότη τους.
Απόδειξη ― Μαρτυρία ― Οι καταθέσεις συγκατηγορουμένων δεν μπορούν να αποτελέσουν μαρτυρία εναντίον άλλου κατηγορούμενου.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση διαβάζεται ως κατωτέρω]
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Λιμνατίτου, Α.Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 18582/09), ημερομηνίας 13/9/10.
Σάββας Ζαννούπας, για τον Εφεσείοντα.
Όλγα Σοφοκλέους (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Π.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Ο Εφεσείων, πρώτος Κατηγορούμενος στην πρωτόδικη διαδικασία, αντιμετώπισε κατηγορία που αφορούσε την εργοδότηση αλλοδαπών, οι οποίοι δεν είχαν άδεια εργασίας, και, μετά από ακρόαση, βρέθηκε ένοχος.
Με την έφεσή του αμφισβητεί την ορθότητα της κατάληξης του πρωτόδικου δικαστηρίου, το οποίο βασίστηκε μόνο στην δική του παραδοχή περί της εργοδότησής τους. Υπέβαλε ο συνήγορος του Εφεσείοντα ότι, εφόσον υπήρξε και δήλωση μάρτυρα αστυνομικού ενώπιον του δικαστηρίου, στην οποία αναφερόταν ότι οι συγκατηγορούμενοι αλλοδαποί είχαν αναφέρει ως εργοδότη τους κάποιον άλλο, ονόματι Haidar, έπρεπε το Δικαστήριο να αμφιβάλλει για την βεβαιότητα της μαρτυρίας και της παραδοχής του Εφεσείοντα και να αθωώσει τον Κατηγορούμενο.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, αναφορικά με τα γεγονότα της υπόθεσης, είχε δύο βασικά στοιχεία ενώπιόν του: πρώτον, την ρητή και σαφή παραδοχή του Κατηγορουμένου 1 - Εφεσείοντα ότι ήταν ο ίδιος που εργοδότησε τους αλλοδαπούς και, δεύτερον, την ανόμωτη του δήλωση. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε την παραδοχή και απέρριψε την ανόμωτη δήλωσή του ως σκέψη μεταγενέστερη για απαλλαγή από τις ευθύνες του.
Περαιτέρω, παρόλο ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αναφέρθηκε στο θέμα, θα παρατηρήσουμε, χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι οι καταθέσεις συγκατηγορουμένων δεν μπορούν να αποτελέσουν μαρτυρία εναντίον άλλου κατηγορούμενου, ότι η δήλωση προς τον αστυνομικό ότι ο Ηaidar ήταν ο εργοδότης τους, ανατρέπεται παντελώς από τις καταθέσεις τους στην Αστυνομία που ακολούθησαν, που τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου. Ως εκ τούτου, καμία βαρύτητα δεν μπορούσε να δοθεί, απλά και μόνο στο τί δήλωσαν αρχικά στην Αστυνομία.
Είναι γνωστές οι αρχές με βάση τις οποίες το Εφετείο επεμβαίνει σε ευρήματα αξιοπιστίας μαρτύρων του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε επισημάνει οτιδήποτε που να μας ικανοποιεί ότι πρέπει να επέμβουμε στην κατάληξη του Δικαστηρίου.
Όσον αφορά το θέμα της έφεσης κατά της καταδίκης, σημειώνουμε ότι το μέρος αυτό της έφεσης έχει αποσυρθεί από τον συνήγορο του Εφεσείοντα.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.