|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 2 ΑΑΔ 422
19 Οκτωβρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
(Ποινική Εφεση Αρ. 69/2011)
J.E.L. HOLDINGS LTD,
Εφεσείοντες,
v.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Εφεση Αρ. 70/2011)
MICHAEL JAMES JUDGE,
Εφεσείων,
v.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 69/2011, 70/2011)
Ποινή ― Έκδηλα υπερβολική ποινή ― Παραβάσεις του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου σχετικά με παράλειψη καταβολής οφειλόμενων εισφορών ― Προηγούμενες καταδίκες ― Εισήγηση περί έκδηλα υπερβολικής ποινής προστίμου ύψους €2500 σε έκαστο των δύο κατηγορουμένων ― Εκρίθη αυστηρή από το Εφετείο που ωστόσο δεν επενέβη.
Ποινή ― Αποτρεπτικότητα ποινής ― Παράλειψη συμμόρφωσης σε αδικήματα που αφορούν στη βιωσιμότητα του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όταν μάλιστα αυτή γίνεται κατ' επανάληψη, συνεπάγεται αυστηρή τιμωρία των παραβατών από τα δικαστήρια.
Οι εφεσείοντες παραδέχθηκαν ενοχή σε κατηγορίες για παραβάσεις προνοιών του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου ήτοι, παραλείψεις να καταβάλουν οφειλόμενες εισφορές, τέλη κλπ, στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων συνολικού ύψους €14.691,95. Οι εφεσείοντες συμμορφώθηκαν δέκα μήνες μετά την καταχώρηση της υπόθεσης στο Δικαστήριο και τους επεβλήθη πρόστιμο €2500 σε κάθε έναν από αυτούς.
Με τις εφέσεις που άσκησαν η εφεσείουσα εταιρεία και ο διευθυντής της, υποστήριξαν κυρίως ότι:
α) το ύψος της ποινής προστίμου ήταν εκδήλως υπερβολικό.
β) το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έλαβε επαρκώς υπόψη και/ή δεν συνεκτίμησε σωστά το γεγονός ότι εγκαίρως κατέβαλαν στο λογιστή τους το ποσό που έπρεπε να πληρωθεί στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων για να το πληρώσει εκ μέρους τους, πλην όμως αυτός καταχράστηκε τα χρήματα χωρίς ποτέ να πληρώσει την οφειλή.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η ποινή προστίμου που επιβλήθηκε στους εφεσείοντες είναι μεν αυστηρή όχι όμως εκδήλως υπερβολική. Το προβλεπόμενο από το νόμο ανώτατο όριο ποινής σε περίπτωση δεύτερης ή κατ' επανάληψη καταδίκης, όπως ήταν η περίπτωση, είναι φυλάκιση δύο ετών ή πρόστιμο μέχρι €5000 ή και οι δύο ποινές.
2. Το πρωτόδικο δικαστήριο, συνεκτίμησε όλους τους παράγοντες για μετριασμό της ποινής που είχαν τεθεί ενώπιόν του. Αναφορικά με το θέμα του λογιστή, εξήγησε γιατί αυτό δεν μπορούσε να έχει μεγάλη βαρύτητα. Ο δικηγόρος των εφεσειόντων δεν προσδιόρισε οποιοδήποτε λάθος που ενδεχομένως ενυπήρχε στην εν προκειμένω εκτίμηση του πρωτόδικου δικαστηρίου.
3. Το πρωτόδικο δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής έλαβε υπόψη ότι οι εφεσείοντες βαρύνονταν με δυο προηγούμενες καταδίκες για παρόμοια αδικήματα, ένδειξη της στάσης και συμπεριφοράς τους έναντι του νόμου. Οι εφεσείοντες ένεκα των προηγούμενων καταδικών δεν έτυχαν της επιείκειας που θα δικαιούντο αν δεν βαρύνονταν με τις προηγούμενες καταδίκες.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Βλάμης, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 10500/10), ημερομηνίας 4/3/11.
Μ. Πελεκάνος και Ν. Καπελάκη, για τους Εφεσείοντες.
Α. Κάρνου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: H εφεσείουσα εταιρεία στην έφεση αρ. 69/11 και ο εφεσείων στην έφεση αρ. 70/11 παραδέχθηκαν ενοχή στις κατηγορίες που απαγγέλθηκαν εναντίον τους και το δικαστήριο επέβαλε στον καθένα €2500 πρόστιμο. Οι κατηγορίες περιλαμβάνονταν στο ίδιο κατηγορητήριο και αφορούσαν αδικήματα που διαπράχθηκαν σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο το 2010. Επρόκειτο για παραβάσεις προνοιών του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου ήτοι, παραλείψεις των εφεσειόντων να καταβάλουν οφειλόμενες εισφορές, τέλη κλπ στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων συνολικού ύψους €14.691,95.
Ο εφεσείων είναι μέτοχος και διευθυντής της εφεσείουσας εταιρείας. Αμφότεροι, θεωρούν ότι η επιβληθείσα ποινή προστίμου είναι εκδήλως υπερβολική και ότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έλαβε επαρκώς υπόψη και/ή δεν εκτίμησε σωστά το αναντίλεκτο, όπως μας είπαν, γεγονός ότι εγκαίρως κατέβαλαν στο λογιστή τους το ποσό που έπρεπε να πληρωθεί στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων για να το πληρώσει εκ μέρους τους, πλην όμως αυτός καταχράστηκε τα χρήματα χωρίς ποτέ να πληρώσει την οφειλή.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατά την επιβολή της ποινής, ανέφερε,
«Οι κατηγορούμενοι 1 και 2 βρέθηκαν ένοχοι μετά από παραδοχή τους στις κατηγορίες που φαίνονται στο κατηγορητήριο. Εχω λάβει υπόψη μου τα όσα έχουν αναφέρει η συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής αναφορικά με τις λεπτομέρειες των αδικημάτων αλλά και τα όσα έχει αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος των κατηγορουμένων 1 και 2 για μετριασμό της ποινής σε σχέση με τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, με τις προσωπικές συνθήκες, οικονομικές, οικογενειακές όπως εκτίθενται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας. Πλην όμως το θέμα που δημιουργήθηκε με το λογιστή του κατηγορούμενου δεν μπορεί με βάση το ιστορικό και χρονικό του φακέλου να έχει μεγάλη βαρύτητα. Λαμβάνω υπόψη μου την άμεση παραδοχή τους δεν μπορώ όμως να αγνοήσω το μεγάλο αρχικά οφειλόμενο ποσό αν και δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι αυτό εξοφλήθηκε 10 μήνες μετά την καταχώρηση της παρούσας αγωγής, καθώς επίσης και τις δύο προηγούμενες καταδίκες που οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν για παρόμοιας φύσεως αδικήματα γεγονός που δείχνει επανάληψη διάπραξης ιδίας φύσεως αδικημάτων από μέρους τους.
Επιβάλλω στην 1η κατηγορουμένη στην 1η κατηγορία χρηματική ποινή €2500 και στον 2ον κατηγορούμενο στην 1η κατηγορία χρηματική ποινή €2500. Καμία ποινή επιβάλλεται αναφορικά με τις υπόλοιπες κατηγορίες σε κανένα από τους κατηγορούμενους καθότι αυτές είναι στενά συνυφασμένες με την πρώτη κατηγορία και πηγάζουν από τα ίδια γεγονότα.»
Η ποινή προστίμου που επιβλήθηκε στους εφεσείοντες είναι μεν αυστηρή όχι όμως εκδήλως υπερβολική. Το προβλεπόμενο από το νόμο ανώτατο όριο ποινής σε περίπτωση δεύτερης ή κατ΄ επανάληψη καταδίκης, όπως είναι η περίπτωση, είναι φυλάκιση δύο ετών ή πρόστιμο μέχρι €5000 ή και οι δύο ποινές. Προκύπτει από το πιο πάνω απόσπασμα της απόφασης ότι το πρωτόδικο δικαστήριο, συνεκτίμησε όλους τους παράγοντες για μετριασμό της ποινής που είχαν τεθεί ενώπιόν του. Αναφορικά με το θέμα του λογιστή, το δικαστήριο εξήγησε γιατί αυτό δεν μπορούσε να έχει μεγάλη βαρύτητα. Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εφεσειόντων αγορεύοντας ενώπιόν μας δεν προσδιόρισε οποιοδήποτε λάθος που ενδεχομένως ενυπάρχει στην εν προκειμένω εκτίμηση του πρωτόδικου δικαστηρίου και συνεπώς η εισήγηση ότι το δικαστήριο δεν έλαβε επαρκώς υπόψη και/ή δεν συνεκτίμησε σωστά το θέμα του λογιστή παρέμεινε μετέωρη και συνεπώς δεν υπάρχει πεδίο επέμβασης του Εφετείου για διόρθωση της απόφασης.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής έλαβε υπόψη ότι οι εφεσείοντες βαρύνονται με δυο προηγούμενες καταδίκες για παρόμοια αδικήματα, ένδειξη της στάσης και συμπεριφοράς των εφεσειόντων έναντι του νόμου. Δεν προκύπτει ότι οι εφεσείοντες τιμωρήθηκαν για δεύτερη φορά για αδικήματα που διέπραξαν στο παρελθόν ούτε βεβαίως υπήρξε τέτοια εισήγηση. Αυτό που ευκόλως συνάγεται είναι ότι οι εφεσείοντες ένεκα των προηγούμενων καταδικών δεν έτυχαν της επιείκειας που θα δικαιούντο αν δεν βαρύνονταν με τις προηγούμενες καταδίκες.
Καταληκτικά σημειώνουμε πως η βιωσιμότητα του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων εξαρτάται σε μέγιστο βαθμό από τη συνέπεια και συμμόρφωση των εισφορέων για έγκαιρη εκπλήρωση των οικονομικών τους υποχρεώσεων προς το Ταμείο. Παράλειψη συμμόρφωσης, όταν μάλιστα αυτή γίνεται κατ' επανάληψη, συνεπάγεται αυστηρή τιμωρία των παραβατών από τα δικαστήρια.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.