|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 2 ΑΑΔ 345
7 Ιουλίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 180/2007)
Μαρτυρία ― Ενώπιον του Εφετείου ― Προϋποθέσεις παραχώρησης άδειας προσαγωγής μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου ― Εμφάνιση της μαρτυρίας που επιδιώκεται να προσαχθεί ως αξιόπιστης, συνιστά όρο για τη χορήγηση άδειας για την προσαγωγή της ― Στη συνέχεια, εφόσον χορηγηθεί άδεια για προσαγωγή της, η εν τέλει κρίση ως προς την αξιοπιστία της, είναι καθοριστική για την περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης.
Στην παρούσα υπόθεση, ο εφεσείων ο οποίος είχε βρεθεί ένοχος από το Κακουργιοδικείο για τον εκ προμελέτης φόνο του Γιαννάκη Δημοσθένους και της Άννας Βασίλεβα, υπέβαλε την παρούσα αίτηση για την παροχή άδειας προσαγωγής μαρτυρίας ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αυτό ειδικά, σε σχέση με την καταδίκη του για τη σύζυγό του Άννα Βασίλεβα, της οποίας το πτώμα δεν είχε ανευρεθεί και η καταδίκη στηρίχτηκε σε ενοχοποιητικές δηλώσεις του εφεσείοντος και σε άλλη περιστατική μαρτυρία. Κύρια επιδίωξη του εφεσείοντος ήταν, σε περίπτωση αποδοχής του αιτήματός του, να παρουσιάσει μαρτυρία κατά την οποία η Άννα Βασίλεβα, περίπου ένα χρόνο μετά την καταδίκη του εφεσείοντος για το φόνο της, περπατούσε αμέριμνη στην κεντρική οδό Λήδρας, στη Λευκωσία.
Η εφεσίβλητη εισηγήθηκε κατ' αρχάς πως κατά τη νομολογία δεν είναι επιτρεπτή η προσαγωγή τέτοιας μαρτυρίας επειδή το κατ' ισχυρισμό γεγονός της εμφάνισης της Άννας Βασίλεβα αποτελούσε γεγονός μεταγενέστερο της δίκης ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Κατά την εξέλιξη όμως της διαδικασίας, η εφεσίβλητη δήλωσε πως ουσιαστικά το θέμα αυτό ξεπεράστηκε ενόψει της εισήγησής της όσο και της εισήγησης του εφεσείοντος, για προβολή ταινίας που είχε μεταδοθεί από το ΡΙΚ στο πλαίσιο του δελτίου ειδήσεων στις 25.8.08 ενώπιον του Εφετείου στην οποία, σύμφωνα με ισχυρισμό του εφεσείοντος, αυτός είδε τη σύζυγό του να περπατά στην οδό Λήδρας, στη Λευκωσία. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από τον φίλο του εφεσείοντος Γ. Χρυσαείδη, ο οποίος είδε και αυτός την ταινία και αναγνώρισε σε αυτή την Άννα Βασίλεβα.
Η ταινία προβλήθηκε ενώπιον του Εφετείου. Ο εφεσείων δήλωσε τη βεβαιότητά του πως η γυναίκα που είδε στην ταινία ήταν η σύζυγός του και αναφέρθηκε σε ορισμένα χαρακτηριστικά της, ιδιαίτερα, σε δύο ελιές στο δεξιό μέρος της πλάτης της. Σε ελιές αναφέρθηκε και ο Γ. Χρυσαείδης. Αντίθετη ήταν η θέση του πατέρα της Άννα Βασίλεβα, στον οποίο είχε σταλεί η ταινία στο Κιργιστάν που διαμένει. Ήταν απόλυτος πως η γυναίκα της ταινίας δεν ήταν η κόρη του και αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά του προσώπου τους ακόμα και στην ηλικία τους. Περαιτέρω, σε δύο ελιές μεγέθους μικρού αρακά, στον αυχένα, η μια από τις οποίες δεν θα καλυπτόταν από τα μαλλιά αλλά θα φαινόταν αν η γυναίκα της ταινίας ήταν η κόρη του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, κρίνοντας, ενόψει του συνόλου των δεδομένων συμπεριλαμβανομένης και της φωτογραφίας που κατατέθηκε, πως δεν ήταν δυνατό να προσδοθεί αξιοπιστία στα όσα ισχυρίστηκε ο εφεσείων και ο Γ. Χρυσαείδης.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Pernell κ.ά. v. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1998) 2 Α.Α.Δ. 177,
Χριστoδούλου άλλως Ρόπας κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (2000) 2 Α.Α.Δ. 294.
Αίτηση.
Αίτηση από τον εφεσείοντα ημερ. 17/3/2009 για παροχή άδειας για προσαγωγή μαρτυρίας εκκρεμούσας της παρούσας έφεσης.
Σ. Δράκος, για τον Αιτητή-Εφεσείοντα.
Ε. Παπαγαπίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Kαθ' ης η αίτηση-Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το Κακουργιοδικείο βρήκε ένοχο τον εφεσείοντα για τον εκ προμελέτης φόνο του Γιαννάκη Δημοσθένους και της Άννας Βασίλεβα. Ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της καταδίκης του στο σύνολο της. Εκκρεμούσας της έφεσης που άσκησε υπέβαλε την παρούσα αίτηση για άδεια να προσαγάγει μαρτυρία ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αυτό, ειδικά, σε σχέση με την καταδίκη του για τη σύζυγό του Άννα Βασίλεβα. Δεν ανευρέθη το πτώμα της και η καταδίκη στηρίχτηκε σε ενοχοποιητικές δηλώσεις του εφεσείοντα και άλλη περιστατική μαρτυρία. Η μαρτυρία που επιδιώκεται να προσαχθεί συσχετίζεται προς αυτό το γεγονός, ως ακολούθως:
1. Κατά την υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής όπως τη δέχτηκε το Κακουργιοδικείο, ο εφεσείων υπέδειξε στην αστυνομία βαρέλι μέσα στο οποίο τοποθέτησε και έκαψε το σώμα της Άννας Βασίλεβα. Στο βαρέλι βρέθηκαν οστά τα οποία κατά την επιστημονική μαρτυρία όπως τη δέχτηκε το Κακουργιοδικείο, ανήκαν σε ένα άνθρωπο, ηλικίας 25 - 40 ετών. Όμως, για επιστημονικούς λόγους που επεξηγήθηκαν, ήταν αδύνατη η ταυτοποίησή τους. Επομένως, δεν ήταν στοιχείο στην καταδικαστική απόφαση, θετική διαπίστωση ότι τα οστά πράγματι ήταν της Άννας Βασίλεβα. Με την αίτηση επιδιώκεται να προσαχθεί η μαρτυρία της Εmma Lynch, ως πραγματογνώμονος, για να αναφερθεί στις δυνατότητες που υπήρχαν και τότε εξειδικευμένων εξετάσεων που ενδεχομένως θα απέδιδαν αποτέλεσμα στο ζήτημα της ταυτοποίησης των οστών.
2. Κατά τη δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου έγινε αναφορά σε δηλώσεις κάποιου Κ. Πορά σε σχέση με φωτιά που είδε να βγαίνει από βαρέλι στο περιβόλι του πατέρα του εφεσείοντα. Επιδιώκεται να κληθεί ως μάρτυρας ο Κ. Ποράς για να εξεταστεί ακριβώς σε σχέση με τη δήλωση που φερόταν να έκαμε.
3. Κατά τη δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου ο εφεσείων προώθησε τη θέση πως κατά τον κρίσιμο χρόνο μετέβη με την Άννα Βασίλεβα στις κατεχόμενες από τα τουρκικά στρατεύματα περιοχές και πως, για λόγους που εξήγησε, την άφησε εκεί και επέστρεψε. Επιδιώκεται να προσαχθεί αλληλογραφία με το Γενικό Εισαγγελέα για να φανεί ότι ο Γενικός Εισαγγελέας δεν ανταποκρίθηκε δεόντως, ως είχε καθήκον, στο ζήτημα των δυνατοτήτων που ο εφεσείων θεωρεί ότι υπήρχαν για εκ των υστέρων διαπίστωση της μετάβασης του εφεσείοντα, με το αυτοκίνητό του, στις κατεχόμενες περιοχές.
4. Ο ίδιος ο εφεσείων, στο πλαίσιο του Δελτίου Ειδήσεων του ΡΙΚ που μεταδόθηκε στις 25.8.08, στο ρεπορτάζ «Φεύγει η υγρασία, έρχεται καύσωνας», είδε τη σύζυγό του Άννα Βασίλεβα να περπατά στην οδό Λήδρας στη Λευκωσία. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο φίλος του Γ. Χρυσαείδης στον οποίο, αργότερα, έδειξε την ταινία που εξασφάλισε με ενέργειες του δικηγόρου του και η αίτηση για άδεια προσαγωγής μαρτυρίας συναφώς, αφορά και στους δυο.
Ως προς τα τρία πρώτα θέματα η εφεσίβλητη στάθηκε στη θεμελιωμένη προϋπόθεση να μην ήταν δυνατή, με εύλογη επιμέλεια, η προσαγωγή της μαρτυρίας κατά τη δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου και παρέπεμψε ως προς τις αρχές στην πάγια νομολογία μας. Ελέγξαμε τα δεδομένα και καταλήγουμε πως η εισήγηση της εφεσίβλητης είναι σαφώς βάσιμη.
Ήταν γνωστό εξ αρχής πως δεν περιλαμβανόταν στην υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής επιστημονική μαρτυρία για την ταυτοποίηση των οστών. Ενώπιον δε του Κακουργιοδικείου οι πραγματογνώμονες που κάλεσε η Κατηγορούσα Αρχή εξήγησαν τους λόγους. Η κατάσταση των οστών ήταν σε πρωτοφανή άθλια κατάσταση και δεν κατέστη δυνατό να απομονωθεί γενετικό υλικό. Αυτή η μαρτυρία δεν αμφισβητήθηκε, προφανώς, εισηγείται η εφεσίβλητη, επειδή στην πραγματικότητα, ενόψει του συνόλου των δεδομένων, αυτή η αδυναμία εξυπηρετούσε τη γραμμή της υπεράσπισης. Τα οστά, μάλιστα, ήταν διαθέσιμα και δεν ζητήθηκε καν η εξέτασή τους. Με εύλογη επιμέλεια ασφαλώς ήταν δυνατή η προσαγωγή μαρτυρίας από την υπεράσπιση σε σχέση με τα οστά, βεβαίως και της φύσης που τώρα επιδιώκει να προσαχθεί.
Ο Κ. Ποράς, αντίθετα προς την αρχική αντίληψη του ευπαίδευτου συνηγόρου του εφεσείοντα, δεν αναφερόταν στο κατηγορητήριο ως μάρτυρας κατηγορίας και έχει γίνει αναφορά και από τις δυο πλευρές στην απροθυμία του να δώσει κατάθεση στην αστυνομία. Συναφώς, ακόμα και ενώπιόν μας ο κ. Δράκος αναφέρθηκε στην απροθυμία του να προσέλθει ως μάρτυρας. Εν πάση περιπτώσει, το κρίσιμο από τη σκοπιά που τώρα εξετάζουμε το θέμα, συνίσταται στο ότι η δήλωσή του, στην οποία έγινε αναφορά κατά τη δίκη, ήταν γνωστή βεβαίως στον εφεσείοντα και στο δικηγόρο του. Αντεξετάστηκε συναφώς ο μάρτυρας που μετέφερε τη δήλωση του και, περαιτέρω, στο όνομά του και στην όποια εμπλοκή του, εν πάση περιπτώσει επουσιώδη όπως εισηγείται η ευπαίδευτος συνήγορος για την εφεσίβλητη, αναφέρθηκε και ο ίδιος ο εφεσείων. Ήταν, επομένως, θέμα του εφεσείοντα να χρησιμοποιήσει τις παρεχόμενες δυνατότητες για να εξασφαλιστεί η παρουσία του ως μάρτυρα, αν αυτή ήταν η επιθυμία του, και σημειώνουμε και την περαιτέρω εισήγηση της κας Παπαγαπίου πως ήταν ενσυνείδητη η μη αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων.
Αφήνοντας κατά μέρος ορισμένες εσφαλμένες αναφορές σε σχέση με το τρίτο ζήτημα, η κατάσταση συνοψίζεται ως ακολούθως:
Ο εφεσείων έκλεισε την υπόθεσή του για να υποβάλει όμως, κατά την επόμενη συνεδρία, που είχε οριστεί για τις αγορεύσεις, αίτημα για αναβολή ώστε να είχε την ευκαιρία να καλέσει μάρτυρες σε σχέση με την κατ' ισχυρισμό διέλευση του ιδίου και της Άννας Βασίλεβα στις κατεχόμενες περιοχές, την 1.8.2006. Το Κακουργιοδικείο ενέκρινε το αίτημα και κατά τη νέα ημερομηνία που ορίστηκε κατονομάστηκε Τουρκοκύπριος ως το πρόσωπο που η υπεράσπιση ήθελε να καλέσει. Αναβλήθηκε ξανά η υπόθεση για να γίνει κλήτευση αυτού του προσώπου. Και, στη συνέχεια, για ακόμα μια φορά, για να αντιμετωπιστούν πρακτικές δυσκολίες στην προσέλευσή του, όπως ήταν η επιθυμία του. Δεν ήταν παρόν αυτό το πρόσωπο ούτε την επόμενη φορά, για λόγους που αναφέρθηκαν, και το θέμα έληξε. Οι συνήγοροι αγόρευσαν και το Κακουργιοδικείο επιφύλαξε την απόφασή του.
Το αίτημα που τώρα υποβάλλεται δεν αφορά σε εκείνη τη μαρτυρία. Ό,τι επιδιώκεται είναι η προσαγωγή ως μαρτυρίας ουσιαστικά της επιστολής του Γενικού Εισαγγελέα ημερομηνίας 20.6.07 προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών, σε απάντηση επιστολής του τελευταίου, ημερομηνίας 18.6.07. Αυτό, όχι για να διαπιστωθεί οτιδήποτε που θα ήταν σχετικό προς την υπόθεση αλλά για να φανεί, όπως σημειώσαμε, ότι ο Γενικός Εισαγγελέας δεν εκπλήρωσε καθήκον στην περίπτωση, με προεκτάσεις στο δίκαιο της δίκης. Όμως, όπως ορθά επισημαίνει η εφεσίβλητη, ο ίδιος ο τότε συνήγορος του εφεσείοντα, στις 22.6.07, αναφέρθηκε στην αρνητική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα που του είχε κοινοποιηθεί. Δεν προέβη τότε σε οποιαδήποτε ενέργεια ως προς αυτή και ασφαλώς δεν μπορεί, κατά τις καθιερωμένες αρχές, να επιδιώκει τώρα την προσαγωγή τέτοιας μαρτυρίας στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Υπάρχει ιδιαιτερότητα σε σχέση με το τέταρτο θέμα. Αυτό αφορά σε μαρτυρία κατά την οποία η Άννα Βασίλεβα, περίπου ένα χρόνο μετά την καταδίκη του εφεσείοντα για το φόνο της, περπατούσε αμέριμνη στην κεντρική οδό Λήδρας στη Λευκωσία. Η εφεσίβλητη εισηγήθηκε κατ' αρχάς πως κατά τη νομολογία μας (βλ. Pernell κ.ά. v. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1998) 2 Α.Α.Δ. 177 και Χριστoδούλου άλλως Ρόπας κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (2000) 2 Α.Α.Δ. 294), δεν είναι επιτρεπτή η προσαγωγή τέτοιας μαρτυρίας επειδή το κατ' ισχυρισμό γεγονός της εμφάνισης της Άννας Βασίλεβα είναι μεταγενέστερο της δίκης ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Εν τούτοις, κατά την εξέλιξη της διαδικασίας, η εφεσίβλητη αναγνώρισε ενώπιόν μας πως ουσιαστικά το ζήτημα αυτό, όπως το είχε εγείρει και με την ένστασή της, ξεπεράστηκε ενόψει της γραμμής που και η ίδια ακολούθησε. Και οι δυο πλευρές εισηγήθηκαν την προβολή της ταινίας ενώπιόν μας, όπως και έγινε. Περαιτέρω, συναινούντος και του κ. Δράκου, η κα Παπαγαπίου κατέθεσε ενώπιόν μας ως τεκμήριο φωτογραφία της Άννας Βασίλεβα για σκοπούς σύγκρισης. Ο εφεσείων και ο φίλος του Γ. Χρυσαείδης αντεξετάστηκαν σε σχέση με το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης τους και, το πιο σημαντικό, η εφεσίβλητη κάλεσε ως μάρτυρα τον πατέρα της Άννας Βασίλεβα, σε σχέση με το θέμα. Όταν δήλωσε την πρόθεσή της να καλέσει αυτό το μάρτυρα ακριβώς ο κ. Δράκος διερωτήθηκε αναφορικά με τη στόχευση αφού υποτίθεται ότι βρισκόμασταν ακόμα στο στάδιο της άδειας για προσαγωγή μαρτυρίας από τον εφεσείοντα. Προσθέτοντας πως, κατά τη δική του αντίληψη, ουσιαστικά ήδη ξεπεράστηκε αυτό το θέμα αφού είχε προσαχθεί στο Δικαστήριο όλη η μαρτυρία που θα προσήγαγε αν εγκρινόταν το αίτημά του. Και αφού, όπως θα δούμε, οι δυο μάρτυρες, ο εφεσείων και ο Χρυσαείδης, είχαν ήδη αντεξεταστεί. Η κα Παπαγαπίου συμφώνησε. Ήθελε την προσαγωγή της μαρτυρίας του πατέρα για να συμπληρωθεί το θέμα, δηλώνοντας και την αντίληψή της πως αφού με τον τρόπο αυτό θα προσαχθεί όλη η μαρτυρία και από τη μια και από την άλλη πλευρά, ό,τι θα παραμείνει θα είναι το ζήτημα της αξιοπιστίας.
Κατά τις θεμελιωμένες αρχές η εμφάνιση της μαρτυρίας που επιδιώκεται να προσαχθεί ως αξιόπιστης είναι όρος για τη χορήγηση άδειας για την προσαγωγή της. Και, στη συνέχεια, εφόσον χορηγηθεί άδεια για προσαγωγή της, η εν τέλει κρίση ως προς την αξιοπιστία της είναι ασφαλώς καθοριστική για τα περαιτέρω. Ενόψει της διαδικασίας την οποία, με την εισήγηση των δυο πλευρών, ακολουθήσαμε, προτιθέμεθα να ασχοληθούμε με το ούτως ή άλλως κρίσιμο ζήτημα της αξιοπιστίας της μαρτυρίας. Μπορούμε δε να το κάμουμε τώρα αφού το θέμα δεν μπορεί να συσχετιστεί προς οποιαδήποτε μαρτυρία δόθηκε κατά τη δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Με την ένορκη δήλωση του ο εφεσείων ανέφερε ότι είδε την εκπομπή του ΡΙΚ στις 25.8.08. Ενώπιόν μας ανέφερε ως τέτοια ημερομηνία την 23.7.08. Διακρίνουμε σύγχυση ως προς το ζήτημα αλλά δεν θα σταθούμε σ' αυτό. Ούτως ή άλλως υποτίθεται ότι ο εφεσείων είδε την Άννα Βασίλεβα, την οποία κατά την πρωτόδικη απόφαση φόνευσε εκ προμελέτης, να περπατά αμέριμνη στην κεντρική οδό Λήδρας στη Λευκωσία, περίπου ένα χρόνο μετά την καταδίκη του. Ασφαλώς τέτοια διαπίστωση θα ήταν συνταρακτική και, βεβαίως, το φυσιολογικό θα ήταν αμέσως να αναφέρει το θέμα αρμοδίως προς ενδεχόμενη ανάληψη έρευνας προς τέτοια κατεύθυνση, χωρίς καθυστέρηση. Δεν ανέφερε το θέμα σε οποιονδήποτε. Το ανέφερε, όπως είπε, στο δικηγόρο του μετά από κάποιες βδομάδες, όταν τον είδε. Ο δικηγόρος του εφεσείοντα, κατά τη μαρτυρία, εξασφάλισε αντίγραφο της ταινίας από το ΡΙΚ και η επόμενη ενέργειά του, προς τα έξω, ήταν να κληθεί ο φίλος του εφεσείοντα Γ. Χρυσαείδης, να δει την ταινία. Αυτό έγινε μήνες αργότερα, στις 3.2.09 και εγείρεται ερώτημα αναφορικά με το γιατί, γι' αυτό το σπουδαίο ζήτημα της αναγνώρισης, δεν απευθύνθηκε σε άλλο, κατ' αρχάς στην αστυνομία που θα μπορούσε περαιτέρω να διερευνήσει. Ακόμα και με επαφή με τους οικείους της Άννας Βασίλεβα. Σημειώνουμε πως οι γονείς της Άννας Βασίλεβα βρίσκονταν στην Κύπρο κατά τη δίκη του εφεσείοντα και πως το παιδί της, ηλικίας 12 ετών, διαμένει τώρα μαζί τους.
Ενώπιόν μας ο εφεσείων δήλωσε τη βεβαιότητα του πως η γυναίκα που είδε ήταν η σύζυγος του και αναφέρθηκε σε ορισμένα χαρακτηριστικά της, πέραν από τον τρόπο της κίνησης της ή ένα μορφασμό, όπως μπόρεσε να διακρίνει κατά τη μερικών δευτερολέπτων διάρκεια της ταινίας. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα σε ελιές στο δεξιό μέρος της πλάτης. Σε ελιές στο ίδιο σημείο αναφέρθηκε και ο Γ. Χρυσαείδης και μπορούμε να εξετάσουμε το ζήτημα συνολικά. Ο Γ. Χρυσαείδης αναφέρθηκε στην ένορκη δήλωση του στις «δυο διακριτικές ελιές που είχε μόνο αυτή στην δεξιά της πλευρά όπως την κοιτάζεις από πίσω» και σημειώνουμε την απορία αναφορικά με το πώς ήταν σε θέση να δηλώσει πως μόνο αυτή είχε τέτοιες ελιές. Εφόσον δε αναφερόμαστε στην ένορκη δήλωση του Γ. Χρυσαείδη παρεμβάλλουμε την χωρίς προφανή λόγο αναφορά του στο ότι η Άννα Βασίλεβα μιλούσε πολύ καλά την τουρκική γλώσσα. Αντεξετάστηκε επ' αυτού και καταγράψαμε τις υπεκφυγές του και την εν τέλει μη παροχή εξήγησης. Έχουμε συναφώς υπόψη πως η θέση του εφεσείοντα ήταν πως η Άννα Βασίλεβα παρέμεινε στις κατεχόμενες περιοχές όπου, βεβαίως, ομιλείται η τουρκική γλώσσα. Επανερχόμαστε όμως στο ζήτημα των χαρακτηριστικών ελιών.
Όταν έγιναν οι διευθετήσεις για την προβολή της ταινίας ενώπιόν μας, μας λέχθηκε από τον κ. Δράκο πως χρειαζόμαστε ειδικό μηχάνημα που να μπορεί να μεγεθύνει την εικόνα 12 φορές. Μόνο έτσι θα φαίνονταν οι ελιές. Αναβλήθηκε η υπόθεση και τοποθετήθηκαν τα κατάλληλα μηχανήματα αλλά και πάλιν δεν παρατηρήσαμε οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ως δυο τόσο χαρακτηριστικές ελιές στο δεξί μέρος της πλάτης της γυναίκας στην ταινία. Τις παρατηρήσεις μας αναφορικά με το τι βλέπουμε στην ταινία τις καταγράψαμε στα πρακτικά και ο κ. Δράκος συμφώνησε με αυτές. Η ταινία έδειχνε ένα μαύρισμα ή στίγμα δεξιά στην πλάτη και άλλα μικρότερα, αλλά παρόμοια τέτοια φαίνονταν και σε άλλα σημεία, όπως στους ώμους. Eίναι, όμως, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και η δήλωση του εφεσείοντα ενώπιόν μας όταν αναφερθήκαμε στο τι έδειχνε η ταινία: «Όταν το είδα πρώτη φορά δεν το μελέτησα». Όμως το θέμα δεν αφορά στο τι θα μπορούσε να αντιληφθεί κάποιος βλέποντας ή μελετώντας την ταινία, αλλά το κατά πόσο η Άννα Βασίλεβα είχε δυο τόσο χαρακτηριστικές ελιές στο δεξιό μέρος της πλάτης της. Αν από τη μελέτη της ταινίας δεν φαίνονταν τέτοιες ελιές, οι προεκτάσεις είναι αυτόδηλες. Αλλά και ο Γ. Χρυσαείδης, όπως μας εξήγησε, είδε την ταινία στο γραφείο του κ. Δράκου χωρίς συσκευή μεγέθυνσης, δηλαδή κανονικά. Εγείρεται, συνεπώς, ερώτημα αναφορικά με το πώς είδε εκείνο το οποίο, κατά τη θέση του εφεσείοντα, χρειαζόταν τόσο μεγάλη μεγέθυνση για να είναι ορατό.
Εξετάσαμε τα δεδομένα στο σύνολο τους περιλαμβανομένης και της φωτογραφίας της Άννας Βασίλεβα που κατατέθηκε και, για τους λόγους που προκύπτουν από τις πιο πάνω παρατηρήσεις μας, καταλήγουμε πως δεν είναι δυνατό να προσδοθεί αξιοπιστία στα όσα ισχυρίστηκε ο εφεσείων και ο Γ. Χρυσαείδης. Αντίθετα, σημειώσαμε τη σοβαρότητα με την οποία ο πατέρας της Άννας Βασίλεβα είδε το θέμα, για την αξιοπιστία του οποίου δεν διατηρούμε αμφιβολία. Του στάληκε η ταινία στο Κιργιστάν όπου διαμένει και τη μελέτησε προσεκτικά αφού πρώτα εκείνος θα ήθελε να είναι ζωντανή η κόρη του. Ήταν απόλυτος πως η γυναίκα της ταινίας δεν ήταν η κόρη του και αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά του προσώπου τους ακόμα και στην ηλικία τους. Περαιτέρω, σε δυο ελιές μεγέθους μικρού αρακά, στον αυχένα, η μια από τις οποίες δεν θα καλυπτόταν από τα μαλλιά αλλά θα φαινόταν αν η γυναίκα της ταινίας ήταν η κόρη του.
Ενόψει της κατάληξής μας ως ανωτέρω, δεν θεωρούμε ότι εξυπηρετεί να ασχοληθούμε με οτιδήποτε άλλο. Θα προγραμματιστεί στη συνέχεια η ακρόαση της έφεσης στη βάση της μαρτυρίας που έχει προσαχθεί πρωτοδίκως.
Η αίτηση απορρίπτεται.