Μιχαήλ Παναγιώτης ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 597

Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση κατηγορουμένου από το Επαρχιακό Δικαστήριο μέχρι τη δίκη του από το Κακουργιοδικείο, στο οποίο είχε παραπεμφθεί, λόγω της ύπαρξης κινδύνου μη προσέλευσής του στη δίκη και λόγω της ύπαρξης πιθανότητας διάπραξης των ιδίων αδικημάτων ― Το Εφετείο δεν επενέβη στη διακριτική ευχέρεια του παραπέμψαντος Δικαστηρίου.

Στις 7.7.08, ο εφεσείων, ο οποίος αντιμετώπιζε κατηγορίες κατοχής ναρκωτικών, κατοχής ναρκωτικών με σκοπό την προμήθειά τους σε άλλα πρόσωπα και συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος, διατάχθηκε να παραμείνει υπό κράτηση από το Επαρχιακό Δικαστήριο μέχρι την 18^η .9.08 ημέρα κατά την οποία είχε παραπεμφθεί σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου.

Ο εφεσείων καταχώρησε έφεση. Ο συνήγορός του υποστήριξε ότι η εμφάνισή του στη δίκη θα μπορούσε να επιτευχθεί με την απόλυσή του υπό όρους. Υπέβαλε επίσης ότι το γεγονός των δύο προηγούμενων καταδικών δεν ήταν αρκετό να οδηγήσει το Δικαστήριο στην κατάληξη ότι ήταν ορατή η πιθανότητα διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων, αν ο εφεσείων αφήνετο ελεύθερος. Τόνισε επίσης, ο συνήγορος, το γεγονός ότι η συμμετοχή του εφεσείοντος στη διάπραξη των αδικημάτων ήταν μικρή.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Το Δικαστήριο ενήργησε εντός ορθών και λογικών πλαισίων στην κατάληξή του επί του θέματος του κινδύνου μη παρουσίας του εφεσείοντος κατά τη δίκη.

2. Το γεγονός των προηγούμενων καταδικών του εφεσείοντος σε συνάρτηση με το γεγονός ότι τα αδικήματα για τα οποία παραπέμφθηκε στο Κακουργιοδικείο διαπράχθηκαν σε περίοδο που ο ίδιος εξέτιε ποινή φυλάκισης και βρισκόταν εκτός φυλακών για εργασία, δικαιολογούν πλήρως την κατάληξη του Δικαστηρίου ότι υπήρχε πιθανότητα διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων εάν αυτός αφήνετο ελεύθερος.

3. Έστω και η μικρή συμμετοχή στη διάπραξη αδικήματος έχει τη σοβαρότητά της, η οποία θα ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο, όταν θα επιβάλλει ποινή, σε περίπτωση καταδίκης.

Η έφεση απορρίφθηκε.

Έφεση εναντίον Διατάγματος Kράτησης.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Παντελή, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 10800/00), ημερομηνίας 7/7/08, με την οποία διατάχθηκε η κράτησή του μέχρι την παραπομπή του σε δίκη στις 18/9/08 ενώπιον του Kακουργιοδικείου.

Σ. Δράκος, για τον Eφεσείοντα.

Κ. Κυθραιώτου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.

Ex tempore

ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Π. Αρτέμης, Δ..

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων στις 7.7.08 παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου, που θα συνεδριάσει στις 18.9.08, στην Λάρνακα. Το Δικαστήριο που τον παρέπεμψε, διέταξε την κράτησή του μέχρι τη δίκη, σε μία λεπτομερώς αναλυτική απόφαση του. Λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα και στοιχεία που είχε ενώπιόν του, έκρινε ότι υφίστατο κίνδυνος μη προσέλευσης του εφεσείοντα την ημέρα της δίκης του και επίσης θεώρησε ότι, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του αδικήματος και τις δύο προηγούμενες του καταδίκες που ήταν για παρόμοια αδικήματα, ήταν επίσης ορατή η πιθανότητα διάπραξης των ίδιων αδικημάτων, αν αφηνόταν ελεύθερος.

Οι κατηγορίες, οι οποίες ο εφεσείων αντιμετωπίζει, είναι κατοχής σχεδόν 2 κιλών κάνναβης που προμηθεύτηκε από άγνωστο πρόσωπο, απλής κατοχής της ίδιας ποσότητας, κατοχής της ποσότητας αυτής με σκοπό την προμήθεια και συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος. Επισημαίνεται ότι η κατηγορία κατοχής με σκοπό την προμήθεια φέρει ανώτατη ποινή φυλάκισης δια βίου, ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες ποινές πολυετούς φυλάκισης.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα εισηγήθηκε ενώπιόν μας, ότι η κρίση του Δικαστηρίου, ότι ο εφεσείων δυνατόν να μην παρουσιασθεί στη δίκη του, δεν δικαιολογείται υπό τις περιστάσεις και ότι η εξασφάλιση της παρουσίας του θα μπορούσε να επιτευχθεί με την απόλυσή του με όρους. Εισηγήθηκε, περαιτέρω, ο κ. Δράκος, ότι η ποινή που θα του επιβληθεί, αν βρεθεί ένοχος, θα είναι ανάλογη με την συμμετοχή του στην διάπραξη των αδικημάτων, που όπως θεώρησε και το πρωτόδικο Δικαστήριο, ήταν δευτερεύουσας σημασίας.

Επιπρόσθετα, επιχειρηματολόγησε ότι το γεγονός των δύο προηγούμενων καταδικών δεν ήταν αρκετό για να οδηγήσει το Δικαστήριο στην κατάληξη ότι ήταν ορατή η πιθανότητα διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων, αν αφήνετο ελεύθερος ο εφεσείων.

Όσον αφορά το πρώτο θέμα, η πιθανότητα καταδίκης και η σοβαρότητα του αδικήματος που αντανακλάται στις προβλεπόμενες ποινές, είναι παράγοντες που ορθά λήφθηκαν υπόψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο για να καταλήξει στην κρίση του.

Όσον αφορά το ρόλο του εφεσείοντα, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε πως, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, στην διάπραξη των αδικημάτων λαμβάνει μέρος συνήθως ένας αριθμός προσώπων που κάθε ένας από αυτούς με τη συμμετοχή του, συνεισφέρει στην τελική διάπραξη του αδικήματος. Ως εκ τούτου κρίνουμε πως έστω και μικρή συμμετοχή δεν παύει να έχει τη σοβαρότητά της, που θα ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο, όταν θα επιβάλλει ποινή, σε περίπτωση καταδίκης. Επίσης, κρίνουμε ότι ορθά έγινε αναφορά από το Δικαστήριο στο γεγονός ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει ισχυρούς δεσμούς με την Κύπρο, με την έννοια της οικογένειας, του επαγγέλματος και της μόνιμης κατοικίας, που θα ήταν στοιχεία που θα μπορούσε να λειτουργήσουν προς όφελος του, αναφορικά με την πιθανότητα παρουσίας του κατά την ημέρα της δίκης. Συνεκτιμώντας όλους αυτούς του παράγοντες, καταλήγουμε πως το Δικαστήριο ενήργησε εντός ορθών και λογικών πλαισίων στην κατάληξή του επί του θέματος του κινδύνου μη παρουσίας του κατηγορούμενου κατά την ημέρα της δίκης και θεωρούμε πως δεν χωρεί οποιαδήποτε επέμβασή μας.

Όσον αφορά το δεύτερο υπό κρίση θέμα, δηλαδή την πιθανότητα διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων, αν αφεθεί ελεύθερος ο εφεσείων, παρατηρούμε πως, πέρα από τις δύο προηγούμενες καταδίκες για παρόμοια αδικήματα και για τις οποίες καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης, οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει, παρόλον ότι η ενοχή του σε αυτές είναι υπό κρίση, αφορούν αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά περίοδο που ο ίδιος εξέτιε ποινή φυλάκισης και βρισκόταν εκτός των φυλακών για εργασία, με βάση προφανώς σχετικούς κανονισμούς. Το γεγονός αυτό τέθηκε ενώπιον μας και έγινε δεκτό από το συνήγορο του εφεσείοντα. Αυτό, σε συνάρτηση και με τις προηγούμενες καταδίκες, δικαιολογεί πλήρως την κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η πιθανότητα διάπραξης παρόμοιας φύσεως αδικημάτων, αν ο εφεσείων αφεθεί ελεύθερος, δεν μπορεί να αποκλεισθεί.

Εν όψει όλων των πιο πάνω, η έφεση απορρίπτεται.

H έφεση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία