|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Zak Rastislav και Άλλος ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 854
RASTISLAV ZAK ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 65/2008 και 66/2008, 11 Δεκεμβρίου 2008
(2007) 2 ΑΑΔ 162
22 ΜΑΡΤΙΟΥ, 2007
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
USHANTHA KAMAL SAMARAWICKRAMA,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 300/2005)
Ποινή — Συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος — Ληστεία — Επιμελής σχεδιασμός του εγκλήματος — Άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία — Δύσκολες οικογενειακές περιστάσεις — Η επιβολή ποινής φυλάκισης επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Στις 8/7/04 ο εφεσείων με άλλα τρία πρόσωπα διέπραξε ληστεία της Συνεργατικής Εταιρείας Γενικών Υπηρεσιών Μιτσερού. Οι δράστες σχεδίασαν επιμελώς τη διάπραξη της ληστείας. Φορούσαν κουκούλες και χειρουργικά γάντια και κρατούσαν ομοιώματα όπλων. Ένας από αυτούς πήρε από το χρηματοκιβώτιο ποσό Θ11.000. Το Κακουργιοδικείο, το οποίο συνεδριάζει στη Λευκωσία, έλαβε υπόψη την παραδοχή του εφεσείοντος όταν συνελήφθη και την συνεργασία του με την Αστυνομία για την εξιχνίαση των εγκλημάτων.
Το Εφετείο επικύρωσε την ποινή που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στις κατηγορίες της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος, κατά παράβαση του Άρθρου 371 του Ποινικού Κώδικα και της ληστείας, κατά παράβαση των Άρθρων 282 και 283 του Ποινικού Κώδικα, χαρακτηρίζοντας τη μάλιστα και ως αποκλίνουσα προς το μέρος της επιείκειας.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφα?ης του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας (Υπόθ. Αρ. 25209/04), ημερομηνίας 7/12/05.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Ε. Παπαγαπίου, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ:�H απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Χρ. Αρτεμίδη, Π..
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο που συνεδριάζει στη Λευκωσία, ενώπιον του οποίου αντιμετώπισε με άλλα τρία πρόσωπα τις κατηγορίες της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, κατά παράβαση του άρθρου 371 του Ποινικού Κώδικα και ληστείας, κατά παράβαση των άρθρων 282 και 283 του Ποινικού Κώδικα.
Η ληστεία διαπράχθηκε στις 8/7/04 με στόχο τη Συνεργατική Εταιρεία Γενικών Υπηρεσιών Μιτσερού. Προηγήθηκε από τους κατηγορούμενους ο επιμελής σχεδιασμός. Προτού μεταβούν στο χωριό Μιτσερό, όπου είναι η Συνεργατική, τοποθέτησαν ψεύτικες χάρτινες πινακίδες στο αυτοκίνητο, του οποίου φρόντισαν να αλλοιώσουν το χρώμα. Όταν έφτασαν στη Συνεργατική ο ένας από τους τέσσερις δράστες παρέμεινε στο αυτοκίνητο για να εκτελεί χρέη φρουρού, ενώ οι άλλοι τρεις, μεταξύ αυτών και ο εφεσείων, μπήκαν στο υποστατικό φορώντας κουκούλες και χειρουργικά γάντια. Δύο από τους δράστες, ένας από αυτούς ο εφεσείων, κρατούσαν ομοιώματα όπλων. Προτείνοντας τα ακινητοποίησαν την υπάλληλο στο κατάστημα και μια πελάτιδα που βρισκόταν εκεί. Ένας από τους δράστες πήρε από το χρηματοκιβώτιο της Συνεργατικής ποσό £11.000. Κατά τη διαφυγή τους σταμάτησαν σε κάποιο σημείο κοντά στο χωριό Άγιος Επιφάνειος, όπου αφού άλλαξαν ρούχα, τοποθέτησαν τα ομοιώματα όπλων και τις κουκούλες σε μια σακούλα την οποία και πέταξαν.
Ο εφεσείων συνελήφθη από την Αστυνομία στις 15/10/04, τρεις μήνες δηλαδή μετά τη ληστεία. Πράγματι όταν συνελήφθη παραδέχθηκε τις κατηγορίες και εξιστόρισε στην Αστυνομία τα συμβάντα.
Το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του τα πιο πάνω σοβαρά γεγονότα, στα οποία και έκανε ειδική αναφορά. Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει επισημάνει επανειλημμένα, υποδεικνύοντας μάλιστα πως οι ποινές πρέπει να είναι αποτρεπτικές, ώστε να επανέλθει ο νόμος και η τάξη στον τόπο μας. Δεν ήταν συνηθισμένη η χώρα μας σε τέτοιου είδους εγκλήματα, ληστείες δηλαδή εναντίον Τραπεζικών Ιδρυμάτων ή φυσικών προσώπων. Το Κακουργιοδικείο έλαβε επίσης σοβαρά υπόψη και σημειώνει ως μετριαστικό παράγοντα το γεγονός ότι ο εφεσείων, έστω και αργά όταν συνελήφθη, παραδέχθηκε ενοχή και βοήθησε το έργο της Αστυνομίας.
Σημειώνουμε και αυτά που μας είπε σήμερα ο εφεσείων, για τη δεινή δηλαδή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα οικεία του πρόσωπα.
Η ποινή όμως που επέβαλε το Κακουργιοδικείο όχι μόνο δεν είναι έκδηλα υπερβολική, αλλά ισορροπημένη, αποκλίνουσα μάλιστα προς το μέρος της επιείκειας.
Η έφεση επομένως απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.