|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2006) 2 ΑΑΔ 497
27 Νοεμβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 158/2006)
Καταδολίευση εξ αποφάσεως πιστωτών ― Πράξεις καταδολίευσης εξ αποφάσεως πιστωτή κατά παράβαση των Άρθρων 84(1), 87(1), 90(1), 91Α(3) και 91Β(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 134(Ι)/99 ― Επιβολή ποινής συνολικού προστίμου £4,750.― Μειώθηκε κατ' έφεση στις £50.-.
Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ελευθερίες ― Άρθρο 1 του 4ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που κυρώθηκε με το Ν.52/89 ― «Κανένας δε θα στερείται της ελευθερίας του, απλώς και μόνο διότι αδυνατεί να πληρώσει συμβατική υποχρέωση».
Ο εφεσείων δεν κατέλαβε το ποσό των £45.- που είχε καθοριστεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο ως η δίκαιη και εντός των οικονομικών του δυνατοτήτων μηνιαία δόση για την εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους του προς την εφεσίβλητη τράπεζα. Η εφεσίβλητη τράπεζα καταχώρησε την ποινική υπόθεση εναντίον του.
Ο εφεσείων ζήτησε την επιείκεια του Δικαστηρίου αναφέροντας πως δεν είχε τη δυνατότητα να ανταποκριθεί λόγω του τεράστιου οικονομικού προβλήματος που αντιμετώπιζε. Είχε εγγυηθεί διάφορα πρόσωπα που ως πρωτοφειλέτες δεν τίμησαν τη σύμβασή τους με την τράπεζα, η οποία και στράφηκε με αγωγή εναντίον του.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα £250 πρόστιμο στην κάθε κατηγορία, συνολικά £4,750. Ο εφεσείων εισηγήθηκε κατ' έφεση ότι οι ποινές που του επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι άκρως υπερβολικές και ταυτόχρονα εξέρχονται των καθιερωμένων αρχών της ορθής λειτουργίας του δικαστηρίου κατά την επιμέτρηση της ποινής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αναφέρθηκε στην υπόθεση Ευαγγέλου ν. Κωστάκης Κουρέας & Υιός Λτδ (2005) 2 Α.Α.Δ. 415, όπου έγινε ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών άρθρων του Νόμου, στα οποία βασίζονται οι κατηγορίες, και στο Άρθρο 1 του 4ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που κυρώθηκε με το Νόμο το 1989 (Ν.52/89), περιόρισε την έκφραση της κρίσης του από τα πλαίσια στα οποία οι δικηγόροι έθεσαν τις θέσεις τους τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση, χωρίς να εξετάσει, εφόσον δεν ηγέρθη, οποιοδήποτε άλλο νομικό ερώτημα προκύπτει από το Άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέκτηκε την έφεση και μείωσε το επιβληθέν πρόστιμο στις £50.- σ' ολόκληρο το κατηγορητήριο.
Η έφεση επιτράπηκε. Δεν εκδόθηκε διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ευαγγέλου ν. Κωστάκης Κουρέας & Υιός Λτδ (2005) 2 Α.Α.Δ. 415.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 13274/06), ημερομηνίας 12.7.06.
Λ. Παπαχαραλάμπους, για τον Εφεσείοντα.
Α. Μίτσιγκα για Α. Κλεάνθους, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων παραδέκτηκε ενώπιον του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας 19 συνολικά κατηγορίες για πράξη καταδολίευσης ως εξ αποφάσεως χρεώστης, κατά παράβαση των άρθρων 84(1), 87(1), 90(1), 91Α(3), 91Β(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, όπως τροποποιήθηκε από το Ν.134(Ι)/99.
Κάθε μια κατηγορία αφορούσε σε παράλειψη του εφεσείοντα να καταβάλει το ποσό των £45.- που είχε καθοριστεί από το αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο ως η δίκαιη και εντός των οικονομικών του δυνατοτήτων μηνιαία δόση για την εξόφληση εξ αποφάσεως χρέους του προς την εφεσίβλητη τράπεζα. Το διάταγμα του Δικαστηρίου εκδόθηκε στις 18.2.2003 ο δε εφεσείων δεν πλήρωσε καμιά δόση. Η ποινική υπόθεση εναντίον του καταχωρίστηκε από την εφεσίβλητη τράπεζα.
Ο εφεσείων, δια του δικηγόρου του, ζήτησε την επιείκεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφέροντας πως δεν μπορούσε να πληρώνει τις μηνιαίες δόσεις λόγω του τεράστιου οικονομικού προβλήματος που αντιμετώπιζε. Είχε εγγυηθεί διάφορα πρόσωπα που ως πρωτοφειλέτες δεν τίμησαν τη σύμβαση τους με την τράπεζα, η οποία και στράφηκε εναντίον του με αγωγή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο πρωτοφειλέτης, καθώς είπε ο εφεσείων, έφυγε στο εξωτερικό. Εναντίον του ιδίου, λόγω της αδυναμίας του να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις, άρχισε διαδικασία πτώχευσης.
Η δικαστής επέβαλε στον εφεσείοντα £250 πρόστιμο στην κάθε κατηγορία, συνολικά £4,750. Ο εφεσείων εισηγήθηκε ενώπιον μας πως οι ποινές που του επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι άκρως υπερβολικές και ταυτόχρονα εξέρχονται των καθιερωμένων αρχών της ορθής λειτουργίας του δικαστηρίου κατά την επιμέτρηση της ποινής.
H oρθή ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών άρθρων του Νόμου, στα οποία βασίζονται οι κατηγορίες, συζητήθηκαν στην υπόθεση Ευαγγέλου ν. Κωστάκης Κουρέας και Υιός Λτδ (2005) 2 Α.Α.Δ. 415. Το άρθρο 91 όμως του Νόμου που προέβλεπε πως, σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής πέραν των 3 δόσεων ή λιγότερων όταν με αυτές εξοφλείτο το εξ αποφάσεως χρέος το Δικαστήριο μπορούσε να διατάξει όπως το ποσό των εν λόγω δόσεων εισπραχθεί ως χρηματική ποινή που επιβάλλεται σε ποινική υπόθεση, καταργήθηκε με τον τροποποιητικόν Νόμο Ν.66(Ι)/04. Ο Νόμος αυτός δημοσιεύθηκε στις 8.4.04 αλλά η κατάργηση του άρθρου 91 τέθηκε σε εφαρμογή μελλοντικά από 15.6.05. Υπενθυμίζουμε σ' αυτό το σημείο πως στο 4ο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που κυρώθηκε με Νόμο το 1989 (Ν.52/89), προβλέπονται τα εξής, στο άρθρο 1:
«Κανένας δε θα στερείται της ελευθερίας του, απλώς και μόνο διότι αδυνατεί να πληρώσει συμβατική υποχρέωση.»
Παραμένουν όμως στο Νόμο τα σχετικά άρθρα 91Α(1)(α) και (β), 91Α(3), 91Β(1), 91Β(3)(α) και (β), βάσει των οποίων και διατυπώθηκαν οι υπό συζήτηση κατηγορίες.
Ο εφεσείων δεν κατέβαλε τις δόσεις του στην εφεσίβλητη τράπεζα, όπως τις καθόρισε το δικαστήριο σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες, η οποία και καταχώρισε τη σχετική ποινική δίωξη εναντίον του, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί ο εφεσείων και να του επιβληθεί η ποινή που αναφέραμε πιο πάνω. Η συμβατική του υποχρέωση, που δεν γνωρίζουμε για ποίο ποσό ήταν, μεταβλήθηκε σε ποινικό αδίκημα για το οποίο και καταδικάστηκε να πληρώσει συνολικό πρόστιμο £4.750, με τις συνέπειες βέβαια που προβλέπει ο νόμος αν το πρόστιμο που επιβλήθηκε δεν πληρωθεί.
Τα πράγματα δεν μας φαίνονται λογικά κατά το ουσιαστικό δίκαιο. Περιοριζόμαστε βέβαια στην έκφραση της δικής μας κρίσης από τα πλαίσια στα οποία οι ίδιοι οι δικηγόροι έχουν θέσει την υπόθεση τους τόσο στο πρωτόδικο δικαστήριο όσο και ενώπιον μας χωρίς να εξετάζουμε, εφόσον δεν ηγέρθη, οποιοδήποτε άλλο νομικό ερώτημα προκύπτει από το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου, που παραθέτουμε πιο πάνω.
Ενόψει όμως των σχολίων μας η έφεση επιτυγχάνει. Οι ποινές που επέβαλε το Δικαστήριο ακυρώνονται. Ο εφεσείων καταδικάζεται να πληρώσει £50 συνολικό πρόστιμο σ΄ολόκληρο το κατηγορητήριο. Δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η έφεση επιτρέπεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.