|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 2 ΑΑΔ 117
24 Φεβρουαρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
YEVGEN CHRONYY,
Eφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 211/2005)
Ποινή ― Ανεπαρκής ποινή ― Κατοχή τυφεκίου και δύο σφαιρών ― Νεαρός Ουκρανός, ο οποίος ήλθε παράνομα στην Κύπρο από τα κατεχόμενα, έκλεψε τυφέκιο και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό από την οικία εφέδρου της Εθνικής Φρουράς ― Επιβολή συντρέχουσας ποινής φυλάκισης 10 μηνών ― Κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής σε σχέση με την κατηγορία της κατοχής τυφεκίου και αυξήθηκε κατ' έφεση σε ποινή φυλάκισης 4 ετών η οποία θα συντρέχει με την ποινή φυλάκισης των 10 μηνών που επεβλήθη στην κατηγορία της κατοχής των φυσιγγίων.
Ο εφεσίβλητος καταδικάσθηκε για κατοχή τυφεκίου και δύο σφαιρών και του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 10 μηνών. Το εν λόγω τυφέκιο και άλλος στρατιωτικός εξοπλισμός κλάπηκε από την οικία εφέδρου της Εθνικής Φρουράς. Το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ως μετριαστικό παράγοντα την έλλειψη μαρτυρίας για πρόθεση χρήσης του τυφεκίου ή για προηγούμενη εγκληματική ενέργεια του εφεσίβλητου καθώς και το ότι η υπόθεση εκδικάστηκε συνοπτικά, ώστε η ανώτατη ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί να ήταν 5 χρόνια, αντί 15 όπως προβλέπεται στο νόμο.
Ο εφεσίβλητος εφεσίβαλε την καταδίκη του για την κατοχή του τυφεκίου και ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την ποινή ως έκδηλα ανεπαρκή. Τελικά ο εφεσίβλητος απέσυρε την έφεσή του και ακούσθηκε μόνο η έφεση του Γενικού Εισαγγελέα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η ποινή στην κατηγορία της κατοχής τυφεκίου ήταν έκδηλα ανεπαρκής, την οποία και αύξησε σε ποινή τεσσάρων ετών φυλάκισης, αποδίδοντας στον πρωτόδικο Δικαστή (α) πλάνη ως προς τις αρχές και την καθοδήγηση της νομολογίας, η οποία με αφετηρία την εγγενή σοβαρότητα του αδικήματος όπως προσδιορίζεται και με τη δεκαπενταετή ποινή φυλάκισης που προβλέπει ο νόμος, παραπέμπει στην ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών και (β) πλάνη ως προς την σημασία των προαναφερθέντων μετριαστικών παραγόντων.
Η έφεση επιτράπηκε. Η ποινή αντικαταστάθηκε ως ανωτέρω.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Υπόθεση Αρ. 2777/05), ημερομηνίας 11/8/05.
Η. Στεφάνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Στυλιανού, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Εφεσίβλητος είναι νεαρός Ουκρανός ο οποίος ήλθε παράνομα στην Κύπρο μέσω των κατεχομένων εδαφών το Φεβρουάριο του 2005. Το Μάρτιο κλάπηκε στρατιωτικό τυφέκιο και άλλος στρατιωτικός εξοπλισμός από την οικία εφέδρου της Εθνικής Φρουράς. Στις 2 Μαΐου έγινε δυνάμει εντάλματος έρευνα στο διαμέρισμα όπου διέμενε ο Εφεσίβλητος και δύο άλλοι συμπατριώτες του που ήλθαν επίσης παράνομα στην Κύπρο μέσω των κατεχομένων εδαφών. Ανευρέθη το εν λόγω τυφέκιο και ο στρατιωτικός εξοπλισμός όπως και δύο σφαίρες του διαμετρήματος του τυφεκίου. Ο Εφεσίβλητος συγκατηγορήθηκε με τους συμπατριώτες του για διάρρηξη και κλοπή του τυφεκίου, κατοχή και μεταφορά του και κατοχή των σφαιρών. Δεν παρεδέχθησαν ενοχή και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση. Ενδιαφέρει το ότι ο Εφεσίβλητος κατεδικάσθη για την κατοχή του τυφεκίου και των σφαιρών και του επεβλήθησαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 10 μηνών.
Ο Εφεσείων εφεσίβαλε την καταδίκη του για την κατοχή του τυφεκίου και ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την ποινή ως έκδηλα ανεπαρκή. Τελικά ο Εφεσίβλητος απέσυρε την έφεση του και ακούσθηκε μόνο η έφεση του Γενικού Εισαγγελέα. Στο τέλος της ημέρας κρίναμε ορθό να αποφανθούμε αμέσως για το πασιφανές έρεισμα της έφεσης και την πλέον του καταφανώς ανεπάρκεια της ποινής την οποία αυξήσαμε στα τέσσερα χρόνια. Πρόδηλο είναι ότι ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής, αν και απευθύνθηκε σε αυτή, πλανήθηκε ως προς τις αρχές και την καθοδήγηση της νομολογίας η οποία, με αφετηρία την εγγενή σοβαρότητα του αδικήματος όπως προσδιορίζεται και με τη δεκαπενταετή ποινή φυλάκισης που προβλέπει ο νόμος, παραπέμπει στην ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών. Η κατοχή πυροβόλου όπλου, και μάλιστα και πυρομαχικών, συνιστά εν δυνάμει κίνδυνο περαιτέρω σοβαρής παρανομίας και απειλής. Πλάνη ήταν ότι το Δικαστήριο θεώρησε ως μετριαστικό παράγοντα το ότι δεν ετέθη ενώπιον του μαρτυρία για πρόθεση χρήσης του τυφεκίου ή για προηγούμενη εγκληματική δραστηριότητα του Εφεσίβλητου και προηγούμενη χρήση του τυφεκίου, ως να ανεμένετο να μπορούσε να ήταν διαθέσιμη τέτοια μαρτυρία ως προς την πρόθεση του Εφεσίβλητου στη συνήθη πορεία των πραγμάτων και σαν θέμα κοινής λογικής, ή παραβλέποντας, ως προς τα λοιπά, ότι το τυφέκιο είχε πρόσφατα κλαπεί. Ακόμα, το γεγονός ότι η υπόθεση εκδικάσθηκε συνοπτικά, ώστε η ανώτατη ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί να ήταν 5 χρόνια, δεν επέτρεπε την υπέρμετρη απόκλιση από τα δεδομένα της νομολογίας που αποκαλύπτει η ποινή των 10 μηνών.
Η ποινή των 10 μηνών λοιπόν απέληγε να ήταν όχι μόνο ούτε απομακρυσμένα άκρως επιεικής αλλά βοερά ανεπαρκής ως εντελώς έξω από τα ορθά πλαίσια, όσο πλατειά και αν προσπαθήσει κάποιος να τα δει.
Η ποινή φυλάκισης στην κατηγορία της κατοχής τυφεκίου αυξάνεται σε 4 χρόνια και με αυτή θα συντρέχει η ποινή φυλάκισης των 10 μηνών που επεβλήθη στην κατηγορία της κατοχής των φυσιγγίων.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή αντικαθίσταται ως ανωτέρω.