|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 2 ΑΑΔ 450
21 Iουλίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΝΕΛΑΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7749)
Ποινή ― Επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης ― Μία προηγούμενη καταδίκη για παρόμοιο αλλά σοβαρότερο αδίκημα ― Επιβολή ποινής φυλάκισης 15 ημερών ― Επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Ποινή ― Έφεση εναντίον ποινής ως έκδηλα υπερβολικής ― Το Εφετείο επεμβαίνει μόνο όταν καταδειχθεί πως η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική.
Ποινική Δικονομία ― Έφεση ― Το Εφετείο εξετάζει την έφεση μόνο στη βάση των λόγων που διατυπώνονται στο εφετήριο ― Άρθρο 144 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος σε κατηγορία για επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης στον παραπονούμενο και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 15 ημερών.
Το επεισόδιο που οδήγησε στην κατηγορία άρχισε από κάποια συζήτηση του εφεσείοντος με τον παραπονούμενο στις 13.1.2003 στην Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό, μετά που ο εφεσείων έκανε απρεπείς χειρονομίες προς τον παραπονούμενο. Ο παραπονούμενος τον έσπρωξε στο πρόσωπο και έφυγε. Αργότερα, όμως, και σε άλλο μέρος, ο κατηγορούμενος χωρίς οποιαδήποτε προειδοποίηση επετέθη στον παραπονούμενο κλωτσώντας τον και συνέχισε να τον κτυπά και όταν ο παραπονούμενος έπεσε στο έδαφος, προκαλώντας του εκχυμώσεις και εκδορές σε διάφορα μέρη του σώματός του.
Ο εφεσείων εβαρύνετο με ένα παρόμοιο αλλά σοβαρότερο προηγούμενο, δηλαδή επίθεση με πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την ποινή ως έκδηλα υπερβολική.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση χαρακτηρίζοντας την ποινή ως άκρως επιεική υπό τις περιστάσεις.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 7419/03), ημερομηνίας 7/7/2004, με την οποία βρέθηκε ένοχος, κατόπιν παραδοχής, ότι μαζί με άλλο συγκατηγορούμενό του, ο οποίος στη συνέχεια απαλλάχθηκε, σις 13 Iανουαρίου 2003, στην Πλατεία Hρώων στη Λεμεσό, επιτέθηκαν και προκάλεσαν πραγματική σωματική βλάβη στον παραπονούμενο και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δεκαπέντε ημερών, ως ποινής έκδηλα υπερβολικής.
Ε. Χειμώνας, για τον Εφεσείοντα.
Ηλ. Στεφάνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο Αρτεμίδης, Π.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων παραδέχθηκε, μαζί με άλλο συγκατηγορούμενο, πως στις 13 Ιανουαρίου 2003, στην Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό, επιτέθηκαν και προκάλεσαν πραγματική σωματική βλάβη στον παραπονούμενο. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του παραπονούμενου ο εισαγγελέας ζήτησε τη διακοπή της διαδικασίας που αφορούσε το συγκατηγορούμενο του εφεσείοντα, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να τον απαλλάξει. Είναι προφανές ότι ο παραπονούμενος δεν ενέπλεξε το συγκατηγορούμενο του εφεσείοντα στο αδίκημα, γι αυτό και το αποτέλεσμα της δίκης αναφορικά με τον πρώτο.
Η πιο πάνω εξέλιξη αποτελεί και την απάντηση στην εισήγηση του δικηγόρου, πως θα έπρεπε να τύχει και ο εφεσείων της ίδιας μεταχείρισης, ώστε να υπάρχει ισότητα έναντι του νόμου. Δεν υπεισέρχεται προς συζήτηση τέτοιο θέμα, ενόψει της πορείας της υπόθεσης, όπως την εξηγήσαμε πιο πάνω. Το σχόλιο αυτό γίνεται δικαστική προνοία γιατί δεν ηγέρθη κατάλληλα τέτοιος λόγος έφεσης. Στο εφετήριο αναφέρεται μόνο ως λόγος έφεσης η υπερβολική ποινή. Το εφετείο, σύμφωνα με το άρθρο 144 της Ποινικής Δικονομίας, εξετάζει την έφεση μόνο στη βάση των λόγων που διατυπώνονται στο εφετήριο. Παρέκκλιση επιτρέπεται από την ίδια επιφύλαξη στο άρθρο, όπου προβλέπεται πως τούτο μπορεί να γίνει εφόσον το δικαστήριο διαπιστώσει ουσιώδη κακοδικία.
Το επεισόδιο, που οδήγησε στην κατηγορία που αντιμετώπισε ο εφεσείων, άρχισε από κάποια συζήτηση που είχε ο εφεσείων με τον παραπονούμενο, μετά που ο εφεσείων έκανε απρεπείς χειρονομίες προς τον παραπονούμενο. Ο παραπονούμενος τον έσπρωξε στο πρόσωπο και έφυγε. Αργότερα όμως, και σε άλλο μέρος, ο κατηγορούμενος ανέμενε τον παραπονούμενο, που βγήκε από ένα μπαρ, και χωρίς οποιαδήποτε προειδοποίηση του επετέθη κλωτσώντας τον. Όταν δε ο παραπονούμενος έπεσε στο έδαφος ο εφεσείων συνέχισε να τον κτυπά. Ο παραπονούμενος υπέστη εκχυμώσεις και εκδορές σε διάφορα μέρη του σώματος.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής (15 μέρες φυλάκιση), έλαβε υπόψη του τα γεγονότα της υπόθεσης, τη συμφιλίωση του εφεσείοντα με τον παραπονούμενο, τις προσωπικές περιστάσεις και ιδιαίτερα την υγεία του εφεσείοντα, αλλά και ότι βαρυνόταν με ένα παρόμοιο αλλά σοβαρότερο προηγούμενο, δηλαδή επίθεση με πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης. Η καταδίκη αυτή έγινε τέσσερα χρόνια προηγουμένως.
Δεν καλέσαμε το δικηγόρο της Δημοκρατίας να αγορεύσει, γιατί κρίναμε πως η έφεση είναι όλως διόλου αβάσιμη. Είμαστε της γνώμης πως η ποινή που επέβαλε το δικαστήριο υπό τις περιστάσεις ήταν άκρως επιεικής. Και καθώς είναι γνωστό, αλλά φαίνεται δεν γίνεται αντιληπτό, το εφετείο επεμβαίνει μόνο όταν καταδειχθεί πως η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.