|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 2 ΑΑΔ 282
7 Μαΐου, 2004
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 7622)
SENER ERBEKCI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7623)
TOLGAY ERBEKCI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 7622, 7623)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση Τουρκοκυπρίων κατηγορουμένων από το πρωτόδικο Δικαστήριο μέχρι τη δίκη τους ενώπιον του Κακουργιοδικείου, λόγω της ύπαρξης κινδύνου μη προσέλευσής τους στη δίκη ― Το Εφετείο δεν επενέβη στη διακριτική ευχέρεια του παραπέμποντος Δικαστηρίου.
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους ενώπιον του Κακουργιοδικείου ― Ισχυρισμοί που αφορούν τη νομιμότητα σύλληψης και την αξιολόγηση της μαρτυρίας ― Εξετάζονται στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας της ουσίας της υπόθεσης.
Οι εφεσείοντες, οι οποίοι είναι Τουρκοκύπριοι, παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου στις 8.7.04 για κατοχή ναρκωτικών και κατοχή με σκοπό την προμήθειά τους σε άλλο πρόσωπο. Διατάχθηκαν να παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους ενόψει του κινδύνου της μη προσέλευσής τους στη δίκη.
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν την ορθότητα της διαταγής υποστηρίζοντας ότι αυτή εκδόθηκε "λόγω του ότι είναι τουρκοκύπριοι που ζουν μόνιμα στα κατεχόμενα".
Αποφασίστηκε ότι:
1. Από την πρωτόδικη απόφαση δεν προκύπτει οτιδήποτε που να τεκμηριώνει ότι η κοινότητα στην οποία ανήκουν οι εφεσείοντες διεδραμάτισε οποιοδήποτε ρόλο στην έκδοση της επίδικης διαταγής. Ο κίνδυνος να μην εμφανιστούν στο Κακουργιοδικείο συσχετίσθηκε με τη διαμονή τους και τους δεσμούς που έχουν σε περιοχές μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία. Ο παράγων αυτός συνιστά, κατ' εξοχήν, παράγοντα υπέρ της κράτησης.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο κινήθηκε μέσα στις παραμέτρους των αρχών όπως αυτές έχουν θεμελιωθεί και συνυπολόγισε όλους τους σχετικούς παράγοντες περιλαμβανομένων των προσωπικών περιστάσεων των εφεσειόντων και των αναπόφευκτων επιπτώσεων από την κράτησή τους.
Oι εφέσεις απορρίφθηκαν.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Adnan v. Αστυνομίας (2004) 2 A.A.Δ. 183.
Εφέσεις εναντίον Διαταγμάτων Κράτησης.
Εφέσεις από τους δύο κατηγορούμενους οι οποίοι αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α και της κατοχής του φαρμάκου αυτού με σκοπό την προμηθειά του σε άλλο πρόσωπο, εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 592/2004), ημερομηνίας 17/2/2004, με την οποία διατάχθηκε η κράτησή τους μέχρι τη δίκη τους στις 8/7/2004.
Μ. Γεωργίου για τους Εφεσείοντες.
Χ. Μ. Χρυσάνθου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώπιον Κακουργιοδικείου στις 8.7.04 για τα αδικήματα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α, (889 δισκία έκσταση) και της κατοχής τους με σκοπό την προμήθειά τους σε άλλο πρόσωπο. Ο πρωτόδικος δικαστής διέταξε την κράτησή τους μέχρι τότε και, με ξεχωριστές εφέσεις που ακούστηκαν μαζί, οι εφεσείοντες αμφισβητούν την ορθότητα αυτής της διαταγής.
Κατά τη μαρτυρία, όπως την περιλαμβάνουν οι γραπτές καταθέσεις, δυο αστυφύλακες είδαν αυτοκίνητο να κινείται, κατά την εκτίμησή τους ύποπτα, σε χώρο στάθμευσης στη λεωφόρο Βύρωνος στη Λευκωσία. Πλησίασαν για έλεγχο, το αυτοκίνητο σταμάτησε και, κάτω από συνθήκες που περιγράφονται, είδαν δυο άσπρες κάλτσες τυλιγμένες σε κυλινδρικό σχήμα μεταξύ των δυο εμπρόσθιων καθισμάτων δίπλα από το μοχλό ταχυτήτων. Κατά τις εξετάσεις που ακολούθησαν αυτές περιείχαν χάπια ως το κατηγορητήριο. Οδηγός του αυτοκινήτου ήταν ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση 7623. Ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση 7622 είναι αδελφός του και τη στιγμή της προσέγγισής τους από τους αστυφύλακες αφού το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο πρώτος σταμάτησε, στεκόταν έξω από αυτό και συνομιλούσε μαζί του. Προσπάθησε να διαφύγει τρέχοντας και ανακόπηκε.
Με τον πρώτο λόγο έφεσης εμφανίζεται το πρωτόδικο δικαστήριο να έχει καταλήξει στη διαταγή για κράτηση "λόγω του ότι είναι τουρκοκύπριοι και ζουν μόνιμα στα κατεχόμενα". Δεν βρίσκει όμως αντίκρυσμα στην πρωτόδικη απόφαση η αναφορά στην κοινότητα στην οποία ανήκουν οι εφεσείοντες. Με κανένα τρόπο δεν διαδραμάτισε ρόλο αυτό το γεγονός και σημειώνουμε πως εν τέλει και ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων ορθά επικεντρώθηκε στη σημασία που θα ήταν εύλογο να δοθεί στο αδιαμφισβήτητο από την πρωτόδικη απόφαση πως οι εφεσείοντες "διαμένουν και έχουν τους δεσμούς τους, οικογενειακούς και άλλους, σε περιοχές μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία". Και επ' αυτού, αποδεχόμενος την αλήθεια πως, πράγματι, αυτό ήταν στοιχείο που ευλόγως συσχετίστηκε προς τον κίνδυνο να μην εμφανιστούν στο Κακουργιοδικείο, που συνιστά, βεβαίως, κατ' εξοχήν παράγοντα υπέρ της κράτησης. Ευθέως, και θα προσθέταμε κατά τρόπο υπεύθυνο, αναγνώρισε πως δεν θα ήταν εξ αντικειμένου δυνατό να διασφαλιστεί η προσέλευση των εφεσιβλήτων, αφού ακόμα και οι συνήθεις σε άλλες περιπτώσεις όροι για παράδοση διαβατηρίων ή άλλων ταξιδιωτικών εγγράφων ή παρουσία, έστω καθημερινά, σε αστυνομικό σταθμό, εν προκειμένω ευνοήτως θα στερούνταν αποτελεσματικότητας.
Επικαλέστηκε, όμως, το θεμελιώδες πως οι εφεσείοντες τεκμαίρονται αθώοι και εισηγήθηκε πως υπήρχαν περιθώρια για επιεικέστερη προσέγγιση που θα έτεμνε με πιό ισορροπημένο τρόπο το θέμα ενόψει και του χρονικού διαστήματος ως τις 8.7.04 αλλά, ενδεχομένως, και πέραν αυτής της ημερομηνίας. Και, περαιτέρω, ενόψει της ετοιμότητας των εφεσειόντων να εξασφαλίσουν κατάθεση μεγάλου ποσού ως εγγύησης ή και να δεσμεύσουν ακίνητη περιουσία συγγενών τους στις ελεύθερες περιοχές, όσο και αν τέτοια λύση θα μπορούσε να επικριθεί ως, από μια άποψη, είδος εξαργύρωσης της ποινικής ευθύνης. Τελικά, σε σχέση με τον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση 7623, εισηγήθηκε πως έλειπε και η πιθανότητα καταδίκης, ως στοιχείου που συνυπολογίζεται κατά την εκτίμηση ως προς τον κίνδυνο μη προσέλευσης. Όπως υποστήριξε, δεν υπήρχε στην πραγματικότητα μαρτυρία που να τον εμπλέκει έχοντας υπόψη την έλλειψη επιστημονικής μαρτυρίας και τις εξηγήσεις που δόθηκαν στις γραπτές τους καταθέσεις.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την εφεσίβλητη, υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση. Αναφέρθηκε εκτεταμένα στη νομολογία μας σε σχέση με τις αρχές που διέπουν το θέμα και τόνισε ιδιαίτερα την απόφαση του Εφετείου στη Fuat Adnan ν. Αστυνομίας (2004) 2 A.A.Δ. 183. Αφορούσε και εκείνη σε ναρκωτικά και οι εισηγήσεις ήταν βασικά οι ίδιες, ακόμα και ως προς την ετοιμότητα κατάθεσης μεγάλου ποσού ή δέσμευσης ακίνητης περιουσίας ως εγγύησης. Επικυρώθηκε η κράτηση, εκεί για χρονικό διάστημα 6 μηνών, ακριβώς ενόψει του κινδύνου της μή προσέλευσης του εφεσείοντα στο Κακουργιοδικείο. Αναφορικά με το πρόσθετο θέμα, εκείνο που έθεσε ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση 7623, παρέπεμψε στις γραπτές καταθέσεις, ως αποκαλυπτικές εμπλοκής του.
Διαπιστώνουμε πως το πρωτόδικο δικαστήριο κινήθηκε μέσα στις παραμέτρους των αρχών όπως αυτές έχουν θεμελιωθεί και πως συνυπολόγισε όλους του σχετικούς παράγοντες, περιλαμβανομένων ακόμα και των προσωπικών περιστάσεων των εφεσειόντων και, βεβαίως, τις αναπόφευκτες επιπτώσεις από την κράτησή τους. Περαιτέρω, δεν επηρεάστηκε από παράγοντες άσχετους ή εξωγενείς και, ενόψει της σοβαρότητας των αδικημάτων που φέρονται να έχουν διαπράξει οι εφεσείοντες, για τα οποία προβλέπονται πολυετείς ποινές φυλάκισης και των ιδιαίτερων περιστατικών από τις οποίες αναδεικνύεται ως υπαρκτός ο κίνδυνος μη προσέλευσης, δεν διακρίνουμε δυνατότητα παρέμβασης στον τρόπο με τον οποίο το άσκησε τη διακριτική του εξουσία. Προσθέτουμε πως οι εξηγήσεις των εφεσειόντων στις γραπτές τους καταθέσεις αλλά και το ζήτημα της επιστημονικής μαρτυρίας, ασφαλώς θα μπορούν να αξιολογηθούν στο κατάλληλο πλαίσιο. Για όσα αφορούν στην τωρινή διαδικασία ήταν επαρκές, ως αυτόνομης σημασίας, το γεγονός της ανεύρεσης των δισκίων σε κάλτσες δίπλα από τον εφεσείοντα, οδηγό του αυτοκινήτου.
Η έφεση απορρίπτεται.
Oι εφέσεις απορρίπτονται.