ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2003) 2 ΑΑΔ 602
23 Δεκεμβρίου, 2003
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΠΑΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Εφεση Αρ. 7539)
Ποινή ― Κλοπή υπό αντιπροσώπου κατά παράβαση των Άρθρων 255 και 270(β) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 ― Εφεσείων νυμφευμένος με σύζυγο η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και είναι πατέρας δύο παιδιών ― Παραδοχή ― Συνεργασία με την Αστυνομία ― Καταβολή του συνόλου των χρημάτων στους δικαιούχους ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Επιβολή ποινής φυλάκισης έξι μηνών ― Δεν κρίθηκε έκδηλα υπερβολική και επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Ποινή ― Μετριαστικοί παράγοντες ― Άγχος και αγωνία κατηγορουμένου για την τύχη της συζύγου και του παιδιού του ένεκα της δικής του αδυναμίας να τους προσφέρει τη βοήθεια που χρειάζονται ― Κατά πόσο συνιστούν μετριαστικούς παράγοντες.
Ο εφεσείων ενεργούσε ως εμπορικός αντιπρόσωπος εταιρείας η οποία ασχολείτο με το εμπόριο ξενοδοχειακού εξοπλισμού και ήταν ο διαχειριστής αποθήκης εμπορευμάτων που διατηρούσε η εταιρεία στη Λάρνακα. Ο εφεσείων έπαιρνε παραγγελίες από πελάτες και τους παρέδιδε τα εμπορεύματα. Σε κάθε περίπτωση, εξέδιδε τιμολόγιο της εταιρείας είτε η πώληση γινόταν τοις μετρητοίς είτε επί πιστώσει. Η αμοιβή του εφεσείοντα για τις υπηρεσίες του προς την εταιρεία ήταν η προμήθεια που έπαιρνε επί των πωλήσεων.
Περί τον Ιούνιο 2001 ο διευθυντής της εταιρείας ανακάλυψε τυχαία ότι ο εφεσείων χρησιμοποίησε άλλου είδους τιμολόγιο από εκείνα της εταιρείας. Με αφορμή αυτό το γεγονός, διενεργήθηκε λογιστικός έλεγχος. Διαπιστώθηκε ότι σε δώδεκα περιπτώσεις ο εφεσείων εξέδωσε τιμολόγια εμφανίζοντας πωλήσεις που έγιναν τοις μετρητοίς ως πωλήσεις επί πιστώσει και με αυτό το δόλιο τρόπο κατακράτησε ο ίδιος τα ποσά που εισέπραξε αντί να τα παραδώσει στην εταιρεία. Ο εφεσείων παραδέχθηκε ότι με τον πιο πάνω τρόπο πήρε χρήματα που ανήκαν στην εταιρεία και αμέσως επέστρεψε £900.- από τις £3235,42 που συνολικά οικειοποιήθηκε. Ομολόγησε τις πράξεις του στην Αστυνομία και παραδέχθηκε ενοχή στην κατηγορία που διατυπώθηκε εναντίον του.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού συνεκτίμησε όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που πρόβαλε ο εφεσείων και αφού έλαβε υπόψη τη σοβαρότητα του αδικήματος του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών την οποία εφεσιβάλλει ως έκδηλα υπερβολική.
Το Εφετείο αφού ανέφερε ότι στο αδίκημα της κλοπής υπό αντιπροσώπου ενυπάρχει το στοιχείο της εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης που συμφυώς υπάρχει στη σχέση αντιπροσώπου και αντιπροσωπευομένου όπως κατ' αναλογία συμβαίνει στη σχέση μεταξύ εργοδότη και εργοδοτουμένου, και ότι ο εφεσείων με τις πράξεις του παραβίασε τη σχέση εμπιστοσύνης και αυτή ακριβώς η παραβίαση αναδεικνύεται ως κυρίαρχο στοιχείο της υπόθεσης, αποφάνθηκε ότι η επιβληθείσα εξάμηνη ποινή φυλάκισης ήταν η αρμόζουσα ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί στον εφεσείοντα υπό τις περιστάσεις.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Attorney-General v. Mavrokefalos (1966) 2 C.L.R. 93,
Attorney-General v. Vasiliotis (1967) 2 C.L.R. 20.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Yπόθεση Aρ. 12236/2002), ημερομηνίας 17/10/2003, με την οποία βρέθηκε ένοχος, κατόπιν παραδοχής, στην κατηγορία της κλοπής υπό αντιπροσώπου κατά παράβαση των άρθρων 255 και 270(β) του Ποινικού Kώδικα, Kεφ. 154 και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι μηνών, ως ποινής έκδηλα υπερβολικής.
Κ. Ταμπούρλας, για τον Εφεσείοντα.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων αντιμετώπισε κατηγορία κλοπής υπό αντιπροσώπου κατά παράβαση των άρθρων 255 και 270(β) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Παραδέχθηκε ενοχή στην κατηγορία και το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών. Ο εφεσείων υποβάλλει ότι η ποινή φυλάκισης των έξι μηνών είναι έκδηλα υπερβολική και ζητά τον παραμερισμό της. Λέγει συναφώς ότι το δικαστήριο δεν απέδωσε τη δέουσα σημασία και βαρύτητα σε όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που τέθηκαν ενώπιόν του και ότι καθοδηγήθηκε εσφαλμένα ως προς τα γεγονότα που οδήγησαν στη διάπραξη του αδικήματος. Λέγει ακόμα ότι ενώπιον του δικάσαντος δικαστηρίου δεν αναφέρθηκαν κάποιοι άλλοι μετριαστικοί παράγοντες που ο ίδιος αγνοούσε ή/και ανεφύησαν μετά από την καταδίκη του. Ο συνήγορος του εφεσείοντα εξειδίκευσε κατά την αγόρευσή του ενώπιόν μας ότι ως μεταγενέστερους παράγοντες θεωρούσε τις δύο εγχειρήσεις στις οποίες υποβλήθηκε η σύζυγος του πελάτη του καθώς και το άγχος και την αγωνία που διακατέχει τον εφεσείοντα αναφορικά με την τύχη της συζύγου και του παιδιού του που βρίσκονται ακόμα στο εξωτερικό και ο ίδιος αδυνατεί να τους προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια.
Τα γεγονότα που αφορούν στην υπόθεση συνοψίζονται ως ακολούθως: Η εταιρεία Vatiliotis Co Ltd ασχολείται με το εμπόριο ξενοδοχειακού εξοπλισμού. Ο εφεσείων ενεργούσε ως εμπορικός αντιπρόσωπος της πιο πάνω εταιρείας για τις επαρχίες Λάρνακας και Αμμοχώστου και ήταν ο διαχειριστής αποθήκης εμπορευμάτων που διατηρούσε η εταιρεία στη Λάρνακα. Ο εφεσείων έπαιρνε παραγγελίες από πελάτες και τους παρέδιδε τα εμπορεύματα. Σε κάθε περίπτωση, εξέδιδε τιμολόγιο της εταιρείας είτε η πώληση γινόταν τοις μετρητοίς είτε επί πιστώσει. Η αμοιβή του εφεσείοντα για τις υπηρεσίες του προς την εταιρεία ήταν η προμήθεια που έπαιρνε επί των πωλήσεων.
Περί τον Ιούνιο 2001, ο διευθυντής της εταιρείας Vatiliotis Co Ltd ανακάλυψε τυχαία ότι ο εφεσείων χρησιμοποίησε άλλου είδους τιμολόγιο από εκείνα της εταιρείας. Με αφορμή αυτό το γεγονός, διενεργήθηκε λογιστικός έλεγχος. Διαπιστώθηκε ότι σε δώδεκα περιπτώσεις ο εφεσείων εξέδωσε τιμολόγια εμφανίζοντας πωλήσεις που έγιναν τοις μετρητοίς ως πωλήσεις επί πιστώσει και με αυτό το δόλιο τρόπο κατακράτησε ο ίδιος τα ποσά που εισέπραξε αντί να τα παραδώσει στην εταιρεία. Μετά την πιο πάνω διαπίστωση, ο διευθυντής της εταιρείας ειδοποίησε αμέσως τον εφεσείοντα και τον πληροφόρησε για τις ατασθαλίες. Ο εφεσείων παραδέχθηκε ότι με τον πιο πάνω τρόπο πήρε χρήματα που ανήκαν στην εταιρεία και αμέσως επέστρεψε £900.- από τις £3235,42 που συνολικά οικειοποιήθηκε. Οταν κλήθηκε την επόμενη ημέρα η αστυνομία, ο εφεσείων ομολόγησε τις πράξεις του και παραδέχθηκε ενοχή στην κατηγορία που διατυπώθηκε εναντίον του.
Το Δικαστήριο για σκοπούς μετριασμού της ποινής, έλαβε υπόψη στοιχεία και παράγοντες που η νομολογία αναγνωρίζει ότι προσμετρούν προς όφελος του κατηγορουμένου. Συγκεκριμένα λήφθηκε υπόψη ότι ο εφεσείων παραδέχθηκε αμέσως τη διάπραξη του αδικήματος και ότι συνεργάστηκε με την αστυνομία για την πλήρη εξιχνίαση της υπόθεσης, ότι κατέβαλε στους δικαιούχους το σύνολο των χρημάτων που παρανόμως οικειοποιήθηκε και ότι είχε λευκό ποινικό μητρώο. Το Δικαστήριο έλαβε επίσης υπόψη ότι ο εφεσείων είναι νυμφευμένος και πατέρας δύο παιδιών, του ενός από προηγούμενο γάμο καθώς και την κατάσταση της υγείας της συζύγου του η οποία επρόκειτο να υποβληθεί σε εγχείρηση στην Ουκρανία. Το Δικαστήριο καθηκόντως, έλαβε συνάμα υπόψη τη σοβαρότητα του αδικήματος η οποία αντικατοπτρίζεται στην μέχρι επτά χρόνια προβλεπόμενη από το νόμο ποινή φυλάκισης.
Στο αδίκημα της κλοπής υπό αντιπροσώπου ενυπάρχει το στοιχείο της εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης που συμφυώς υπάρχει στη σχέση αντιπροσώπου και αντιπροσωπευομένου όπως κατ' αναλογία συμβαίνει στη σχέση μεταξύ εργοδότη και εργοδοτουμένου. Ο εφεσείων με τις πράξεις του, παραβίασε τη σχέση εμπιστοσύνης και αυτή ακριβώς η παραβίαση, αναδεικνύεται ως το κυρίαρχο στοιχείο της υπόθεσης. Βλ. The Attorney-General of the Republic v. Mavrokefalos (1966) 2 C.L.R. 93.
Η πιο κάτω περικοπή είναι από την Attorney-General v. Vasiliotis (1967) 2 C.L.R. 20 και τη μεταφέρουμε από την εκκαλούμενη απόφαση:
"Stealing by servant tends to undermine the basis, upon which hundreds of people carry on their business as employers, or earn their living as employees. The relationship of trust and confidence which must always exist between them, is of great importance: and is entitled to adequate protection from the Law."
Το πρωτόδικο δικαστήριο, συνεκτίμησε όλους τους σχετικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να προσμετρήσουν προς όφελος του εφεσείοντα για μετριασμό της ποινής. Στην εκκαλούμενη απόφαση αναφέρεται ότι στην επιμέτρηση της ποινής λήφθηκε υπόψη η κατάσταση της υγείας της συζύγου του εφεσείοντα η οποία βρισκόταν στο εξωτερικό και επρόκειτο να υποβληθεί σε εγχείρηση. Το άγχος και η αγωνία που διακατέχουν τον εφεσείοντα για την τύχη της γυναίκας και του παιδιού του ένεκα της δικής του αδυναμίας να τους προσφέρει τη βοήθεια που χρειάζονται είναι παράγοντες οι οποίοι ανάγονται στο ψυχισμό κάθε ανθρώπου που περιέρχεται στη θέση που έχει περιέλθει ο εφεσείων εξαιτίας της παράνομης δράσης του και δεν συνιστούν παράγοντες για μετριασμό της ποινής. Το πρωτόδικο δικαστήριο, στάθμισε ακριβοδίκαια τη σοβαρότητα του αδικήματος από τη μια και ό,τι άλλο μπορούσε να προσμετρήσει θετικά για μετριασμό της ποινής από την άλλη. Έχουμε την άποψη ότι η ποινή φυλάκισης των έξι μηνών που έχει επιβληθεί στον εφεσείοντα ήταν η αρμόζουσα ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί στον εφεσείοντα υπό τις περιστάσεις και δεν διακρίνουμε βάσιμο λόγο που να δικαιολογεί την επέμβασή μας.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.