CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(2003) 2 ΑΑΔ 449

[ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές.]

< I>Εφεσείοντος,

ΠΙΚΗΣ, Π.: Αντικείμενο της έφεσης είναι η απόφαση του Κακουργιοδικείου για την κράτηση του κατηγορουμένου μέχρι την ακρόαση της ποινικής υπόθεσης εναντίον του. Στις 28 Ιουλίου 2003, ο εφεσείων κλήθηκε και προσήλθε στο Κακουργιοδικείο για να απαντήσει, μαζί με το συγκατηγορούμενό του, σε πέντε κατηγορίες, για συνωμοσία προς απαγωγή γυναικός, (Άρθρο 371, Κεφ. 154), προς το σκοπό συνουσίας με αυτή, (Άρθρο 148, Κεφ. 154), το διαδοχικό βιασμό της, (Άρθρα 144, 145, Κεφ. 154), τη διαφθορά ανήλικης κοπέλας κάτω των δεκαεπτά ετών, (Άρθρο 154, Κεφ. 154) και συνουσία με χρήση βίας, (Άρθρο 172, Κεφ. 154). Ο εφεσείων αρνήθηκε ενοχή σε κάθε μια από τις πέντε κατηγορίες. Η δίκη ορίστηκε στις 20 Οκτωβρίου 2003.

Η δικηγόρος του εφεσείοντος επιχειρηματολόγησε ότι στον προσδιορισμό της σοβαρότητας της υπόθεσης, πρέπει να συνυπολογίζεται το σύνολο των περιστατικών της υπόθεσης και όχι μόνο η σοβαρότητα που αποδίδεται σ΄ αυτά από το νομοθέτη. Παρέπεμψε προς τούτο στη Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1991)2 Α.Α.Δ. 391. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε τα αδικήματα σοβαρά, αναπόφευκτη ως κρίνουμε διαπίστωση, υπό το φως τόσο της σοβαρότητας που αποδίδει ο νομοθέτης σ΄ αυτά, όσο και των γεγονότων που περιβάλλουν τη διάπραξή τους. Το λευκό ποινικό μητρώο, αποτελεί άλλο παράγοντα ο οποίος προσμετρά στην πρόγνωση ως προς την προσέλευση ή μη του υποδίκου στη δίκη του, ως υπέβαλε η δικηγόρος του εφεσείοντος. Και στον παράγοντα αυτό έστρεψε την προσοχή του το πρωτόδικο Δικαστήριο πιθανολογώντας, το ενδεχόμενo μη προσέλευσης του κατηγορουμένου κατά τη δίκη του. Ως προς το ενδεχόμενο επηρεασμού μαρτύρων η συνήγορος του εφεσείοντος εισηγήθηκε ότι ο κίνδυνος αυτός θα μπορούσε να αποκλεισθεί με την έκδοση διαταγής, που να απαγορεύει στον εφεσείοντα να προσεγγίσει οποιοδήποτε μάρτυρα κατηγορίας, ή την παραπονούμενη. Δεν έγινε εισήγηση, πως η διαπίστωση του Δικαστηρίου, ότι εγκυμονεί ο κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων, εάν ο εφεσείων ήθελε αφεθεί ελεύθερος, είναι υπαρκτός υπό το φως της δοθείσας μαρτυρίας. Ούτε υποβλήθηκε ότι η καθοδήγηση του Κακουργιοδικείου ως προς τα κριτήρια που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου ήταν ελλειπής, σ΄ οποιοδήποτε σημείο, ή εσφαλμένη. Η θέση του εφεσείοντος είναι ότι η απόφαση καθίσταται εσφαλμένη, διότι δεν δόθηκε η πρέπουσα βαρύτητα στα γεγονότα που έχουμε διαγράψει.

Η δικηγόρος της εφεσίβλητης υποστήριξε ότι η καθοδήγηση του Δικαστηρίου ήταν ορθή, εδραζόμενη κατά πάντα στη νομολογία. Αναφέρθηκε, εκτός από την Ιωάννου και Μιχαηλίδης, στις οποίες έχουμε κάνει αναφορά, και σε σειρά άλλων αποφάσεων που καταδεικνύουν την προσέγγιση του δικαστηρίου στην κράτηση ή μη του υποδίκου. Μας παρέπεμψε στην Καραγιώργης και άλλος ν. Δημοκρατίας (1989)2 Α.Α.Δ. 92, ως καθοδηγητική αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση υποδίκου, και στην πρόσφατη απόφαση Μακαρίτης ν. Δημοκρατίας, Πν.Ε. 7230 - 29.3.2002, όπου επαναλαμβάνεται, ότι ο κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων από τον υπόδικο συνιστά παραδεκτό λόγο για την κράτησή του. Ο κίνδυνος σε τέτοια περίπτωση έγκειται στο ενδεχόμενο μόλυνσης της μαρτυρίας. Ο λόγος περιστρέφεται γύρω από την πιθανολόγηση τέτοιου ενδεχόμενου. Αναφορά έγινε και σε σειρά άλλων αποφάσεων αποκαλυπτικών των αρχών που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου να διατάξει την απόλυση ή μη του υποδίκου εκκρεμούσης της δίκης ενώπιον του Κακουργιοδικείου.

Πικής, Π.