|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 2 ΑΑΔ 514
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟ
Ποινική Αίτηση αρ. 4/2002.
Σύνθεση Δικαστηρίου: ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΔΔ.
Μεταξύ
:Αστυνομίας,
Κατηγορούσας Αρχής,
- ν -
Νέλλης Λούτσιου, από τη Λεμεσό,
Κατηγορουμένης.
- - -
Αίτηση από απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου
Λευκωσίας για παραπομπή νομικών σημείων για Γνωμοδότηση στο Ανώτατο Δικαστήριο.
- - -
Ημερομηνία:
25 Οκτωβρίου, 2002.Για την αιτήτρια, Νέλλη Λούτσιου, παρούσα: Δ. Κούτρας με
Ν. Κληρίδη.
- - -
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο
Γ. Μ. Πικής, Π.
- - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΙΚΗΣ, Π: Η κατηγορουμένη στην υπό εκδίκαση ποινική υπόθεση 12069/2000 (Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας), εξαιτείται με την παρούσα αίτηση εδραιωμένη στις διατάξεις του άρθρου 149(3) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, την έκδοση διαταγής με την οποία να διατάσσεται το δικάζον Δικαστήριο να παραπέμψει στο Ανώτατο Δικαστήριο ενδιάμεση απόφαση του προς αναθεώρηση. Η αιτήτρια αντιμετωπίζει τρεις κατηγορίες για τη έκδοση ακάλυπτων επιταγών, τις οποίες αρνήθηκε.
Κατά την παρουσίαση της υπεράσπισης και πριν την ολοκλήρωση της υπόθεσης της κατηγορουμένης ο δικηγόρος της ζήτησε όπως ανακοπεί ή ανασταλεί η διαδικασία για το λόγο ότι αυτή συνιστούσε κατάχρηση των διαδικασιών του δικαστηρίου. Η κατάχρηση διαφάνηκε από τη μαρτυρία του παραπονουμένου. Παράλληλα προς την καταγγελία της αιτήτριας στην Αστυνομία για τη διάπραξη των υπό εκδίκαση αδικημάτων ο παραπονούμενος ήγειρε και πολιτική αγωγή προς ανάκτηση του ισόποσου των επιταγών. Εδικαιολογείτο, κατά την εισήγηση των δικηγόρων της η αναστολή της διαδικασίας σύμφωνα με τις αρχές που υιοθετήθηκαν στη Βασιλείου ν. Μακρίδη
, Ποινική Έφεση αρ. 6804 - 24.2.00, και πριν τη συμπλήρωση της ακρόασης. Πρόδηλο είναι ότι παραλληλίζονται τα γεγονότα της Βασιλείου και οι αρχές που πηγάζουν από αυτή με την παρούσα υπόθεση παρά το γεγονός ότι εδώ διώκτης είναι η Αστυνομία. Το δικαστήριο αρνήθηκε να παραπέμψει οποιοδήποτε ζήτημα στο Ανώτατο Δικαστήριο προς αναζήτηση της γνώμης του επί του θέματος, υποδεικνύοντας ότι το θέμα του οποίου εζητείτο η παραπομπή ήταν αντικείμενο της δίκης υποκείμενο στην κρίση του μετά την ολοκλήρωση της ακρόασης.Το αίτημα που εξετάζουμε αποβλέπει στην έκδοση διαταγής προς το πρωτόδικο Δικαστήριο για την παραπομπή του τεθέντος ζητήματος προς κρίση από το Ανώτατο Δικαστήριο. Πριν προβούμε στη θεώρηση του ζητήματος το οποίο εγείρεται επισύραμε την προσοχή των δικηγόρων της αιτήτριας στη νομολογία, ερμηνευτική των διατάξεων του άρθρου 149 του Κεφ. 155 που υποστηρίζει ότι μόνο η τελική απόφαση ποινικού δικαστηρίου μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο παραπομπής. Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Alfa Concrete Limited κ.α. ν. Νεοκλή Θωμά Μονομερής Αίτηση αρ. 2/2001 - 11.5.2001, βεβαιώνεται, υπό το φως της προγενέστερης νομολογίας του ότι αντικείμενο παραπομπής μπορεί να αποτελέσει μόνο τελική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου καθοριστική για την έκβαση της ποινικής υπόθεσης.
Στην Achilleas Charalambous Kaouras v. The Police (1973)2 C.L.R. 112 υπογραμμίστηκε μετά από περιεκτική εξέταση του άρθρου 149 σε συνάρτηση με άλλες διατάξεις του Κεφ. 155, που διαγράφουν το πλαίσιο επιφύλαξης θέματος για τη γνώμη του Ανωτάτου Δικαστηρίου και την άσκηση έφεσης, (σελ. 114) «...the word "decision" in section 149(1) .. means a decision finally disposing of a case.»
Στην
Alfa Concrete Limited (ανωτέρω) επισημάναμε ότι η πιθανολόγηση ως προς το ποία έπρεπε να είναι η κατά νόμο μή τελική απόφαση του δικαστηρίου: «δεν μεταβάλλει τις παραμέτρους της παραπομπής που προσδιορίζουν ως αποκλειστικό αντικείμενό της, "απόφαση" καθοριστική για την έκβαση της υπόθεσης.»Από οποιαδήποτε οπτική γωνία ήθελε ιδωθεί η απόφαση του πρωτοδίκου Δικαστηρίου της οποίας ζητείται η παραπομπή, προς θεώρηση από το Ανώτατο Δικαστήριο, αυτή δεν συνιστά απόφαση καθοριστική για την έκβαση της ποινικής υπόθεσης της οποίας επιλαμβάνεται το πρωτόδικο δικαστήριο. Η διαπίστωση αυτή καταρρίπτει το βάθρο της αίτησης και την καθιστά απορριπτέα.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Πικής, Π.
Νικήτας, Δ.
Ηλιάδης, Δ.
/ΑυΦ.