ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2002) 2 ΑΑΔ 203
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΦΕΣΕΙΣ 7285 & 7286
ΕΝΩΠΙΟΝ:
ΝΙΚΗΤΑ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Χ"ΧΑΜΠΗ, ΔΔ
Ποινική Έφεση αρ. 7285
Ιssa Murad Khlef
Eφεσείων
- εναντίον -
Αστυνομίας
Εφεσίβλητης
-----------------------
Ποινική Έφεση αρ. 7286
Daaoud Awde Alsaka
Εφεσείων
- εναντίον -
Αστυνομίας
Εφεσίβλητης
-----------------------------
Ημερομηνία:
14 Μαϊου, 2002Για τους εφεσείοντες και
στις δύο εφέσεις: Μ. Χάσικος με Ν. Παπανικολάου (κα)
Για την εφεσίβλητη: Π. Ευθυβούλου, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας
Εφεσείοντες παρόντες
Παρών επίσης ο μεταφραστής Ν. Παπαμιχαήλ.
-------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΟΛΩΝ ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ: Έχει προκύψει διαφωνία αναφορικά με το ύψος της ποινής. Θα δώσω την απόφαση της πλειοψηφίας (Νικήτας, Δ και Νικολαΐδης, Δ). Ο Χ"Χαμπής, Δ θα δώσει τη δική του απόφαση.
Οι εφεσείοντες, ηλικίας 23 χρόνων, παραδέχθηκαν 2 κατηγορίες: (1) για την παράνομη είσοδο τους στη Δημοκρατία. και (2) ότι ήταν απαγορευμένοι μετανάστες, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε αντίστοιχα από το ν. 50/88 και 14(1)/98. Και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 2 και 4 μηνών αντίστοιχα. Εφεσιβάλλεται τώρα η ποινή ως υπερβολική.
Όλα όσα αναφέρθηκαν σήμερα από τη δικηγόρο τους ως ελαφρυντικές περιστάσεις μνημονεύονται και στην εκκαλούμενη απόφαση σαν τέτοιες. Δε διαπιστώνουμε παράλειψη του δικαστηρίου να λάβει υπόψη οτιδήποτε σχετικό. Ιδιαίτερα την αυτόβουλη ενέργεια τους να παρουσιασθούν την επομένη της άφιξης τους σε αστυνομικό σταθμό. Φαίνεται ότι έφτασαν με βάρκα από τη Συρία με 6 άλλους Σύριους (οι ίδιοι δήλωσαν ότι είναι Παλαιστίνιοι) και αποβιβάστηκαν σε κάποια ερημική προφανώς παραλία.
Η Κύπρος κατακλύζεται κυριολεκτικά από αλλοδαπούς που διεισδύουν με τον ίδιο τρόπο για να πετύχουν παραμονή και εξασφάλιση εργασίας. Παρόλη τη συμπάθεια που μπορεί να τρέφει κανείς για τα ελατήρια που ωθούν τους ανθρώπους αυτούς προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής εντούτοις το φαινόμενο, που δεν υποχωρεί, έχει δημιουργήσει ουσιαστικά προβλήματα. Μιλήσαμε γιαυτά και στην απόφαση μας Mohamed El Feky κ.α. v. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 166. Υιοθετούμε τα σχετικά σχόλια.
Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας (άρθρ. 32) έχει προβλέψει ότι μπορεί να ρυθμισθεί με νόμο "οιονδήποτε θέμα σχετικόν προς τους αλλοδαπούς κατά τρόπον συνάδοντα προς το διεθνές δίκαιον". Πέρα από αυτό η Κύπρος είναι πατροπαράδοτα φιλόξενη χώρα. Η φιλοξενία της, ως συλλογική αρετή, εκτείνεται και σε όσους ξένους μάς επισκέπτονται ή εργάζονται εδώ. Στην προκείμενη όμως περίπτωση υπήρξε πλήρης περιφρόνηση των νόμων της Δημοκρατίας που απαγορεύουν είσοδο στη χώρα εκτός μέσω των αναγνωρισμένων λιμανιών της. Είναι το καθεστώς κάθε πολιτισμένης και ευνομούμενης χώρας.
Στην προκείμενη περίπτωση η πρωτόδικη δικαστής επέβαλε τις παραπάνω ποινές, που θα συντρέχουν, χωρίς ουσιαστικά να επεξηγήσει γιατί αυτές διαφοροποιούνται για αδικήματα που τιμωρούνται με τις ίδιες κυρώσεις. Κρίνουμε όμως ότι η αντιμετώπιση αυτή δεν μπορεί να υπερφαλαγγίσει το αυστηρό καθήκον των δικαστηρίων να προστατεύσουν τον τόπο από τέτοιες ενέργειες. Δε βρίσκουμε κανένα λόγο που θα μας επέτρεπε να μειώσουμε την ποινή. Θα υπομνήσουμε εδώ ότι το Εφετείο έχει, άλλωστε, από το νόμο την εξουσία σε περίπτωση έφεσης κατά της ποινής να την αυξήσει. (Βλ. άρθρο 145 (2) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155).
Η έφεση απορρίπτεται. Δε στοιχειοθετήθηκε υπερβολή, με την έννοια που έχει εξηγηθεί στην υπόθεση Mohamed El Feky, ανωτέρω, αν λάβει κανείς υπόψη ιδιαίτερα ότι το προεξάρχον καθοδηγητικό στοιχείο στις περιπτώσεις αυτές είναι η αποτροπή, που δικαιολογεί την επιβολή αυστηρών ποινών.
Δ.
Δ.
/Κασ