|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Γενικός Eισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Mιχαλάκη Bασιλειάδη και Άλλων (2001) 2 ΑΑΔ 65
Φράγκος Στέφανος ν. Aλεξάνδρας Aληφάντη και Άλλης (2003) 2 ΑΑΔ 528
(1998) 2 ΑΑΔ 75
30 Μαρτίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΗΛΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΗΛΙΑΔΗΣ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Aρ. 6212)
Oδοί και Oικοδομές — Ανέγερση οικοδομής χωρίς άδεια — Χρησιμοποίηση της οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό εγκρίσεως — Διατήρηση οικοδομής μέσα στην οποία ασκείτο επιχείρηση χωρίς άδεια — Έφεση κατά των δύο τελευταίων κατηγοριών και του εκδοθέντος διατάγματος κατεδάφισης λόγω, όπως ισχυρίστηκε ο εφεσείων, μη απόδειξης των κατηγοριών αυτών από την προσκομισθείσα μαρτυρία — Οι ισχυρισμοί του εφεσείοντος δεν τεκμηριώθηκαν — Η έφεση απορρίφθηκε.
Ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος, μετά από ακροαματική διαδικασία, σε τρεις κατηγορίες:
(α) Ανέγερση οικοδομής χωρίς άδεια, κατά παράβαση του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, Άρθρο 3(1)(β) και 20(1)(2)(3).
(β) Χρησιμοποίηση οικοδομής ενώ δεν εκδόθηκε γι' αυτή πιστοποιητικό εγκρίσεως, ενάντια στα Άρθρα 10 (1) και 20 (1)(2)(3) του Νόμου και
(γ) Διατήρηση εντός των δημοτικών ορίων Λάρνακος οικοδομής μέσα στην οποία ασκείται επιχείρηση, χωρίς να έχει εκδοθεί άδεια από το Δημοτικό Συμβούλιο, κατά παράβαση του Άρθρου 103 (1)(2)(3) των Περί Δήμων Νόμων του 1985 - 1992.
Κατ' έφεση, αμφισβητήθηκε η ορθότητα της καταδικαστικής απόφασης στις δύο τελευταίες κατηγορίες και το διάταγμα κατεδάφισης της οικοδομής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε αβάσιμες τις θέσεις του εφεσείοντα και αναφορικά με το διάταγμα κατεδάφισης αποφάνθηκε ότι το γεγονός ότι η αρμόδια δημοτική αρχή ανέχθηκε για κάποιο χρόνο την παρανομία δε δίνει δικαιώματα στον παρανομούντα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης και Ποινής.
Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από τον Hλία Xρίστου Hλιάδη, ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 16 Σεπτεμβρίου, 1996, από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακος (Ποινική Yπόθεση Aρ. 4807/94) στις κατηγορίες ανέγερσης οικοδομής χωρίς άδεια, χρησιμοποίησης οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό εγκρίσεως, διατήρησης οικοδομής, μέσα στην οποία ασκείται επιχείρηση χωρίς άδεια, κατά παράβαση των Άρθρων 3(1) (β), 10(1) και 20 (1)(2)(3) του Περί Pυθμίσεως Oδών και Oικοδομών Nόμου, Kεφ. 96 και 103 (1), (2), (3) των περί Δήμων Nόμων 1985-1992 και καταδικάστηκε από Παπαμιχαήλ, E.Δ., σε πρόστιμο Λ.K.50 στην 1η κατηγορία, Λ.K.75 στην 2η κατηγορία και Λ.K.40 στην 3η κατηγορία και εκδόθηκε επίσης διάταγμα κατεδάφισης.
Α. Ζαχαρίου με Δ. Παπαδόπουλο, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Νικολαΐδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος, μετά από ακροαματική διαδικασία, σε τρεις κατηγορίες:
(α) Aνέγερση οικοδομής χωρίς άδεια, κατά παράβαση του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, άρθρο 3(1)(β) και 20(1)(2)(3).
(β) Xρησιμοποίηση οικοδομής, ενώ δεν εκδόθηκε γι' αυτήν πιστοποιητικό εγκρίσεως, ενάντια στα άρθρα 10(1) και 20(1)(2)(3) του Νόμου, και,
(γ) Διατήρηση εντός των δημοτικών ορίων Λάρνακος οικοδομής, μέσα στην οποία ασκείται επιχείρηση, χωρίς να έχει εκδοθεί άδεια από το Δημοτικό Συμβούλιο, κατά παράβαση του άρθρου 103(1)(2)(3) των Περί Δήμων Νόμων του 1985-1992.
Στην υπό συζήτηση έφεση, αμφισβητήθηκε η ορθότητα της καταδικαστικής απόφασης στις δύο τελευταίες κατηγορίες και το διάταγμα κατεδάφισης, που ακολούθησε, της επίδικης οικοδομής. Η έφεση δεν προωθήθηκε αναφορικά με την πρώτη κατηγορία. Έγινε δεκτό από τους δικηγόρους του εφεσείοντος, πως η ετυμηγορία του Δικαστηρίου επί αυτής είναι ορθή. Ο εφεσείων έκτισε παρανόμως μια βοηθητική αποθήκη, πίσω από την κυρίως οικοδομή. Επέμειναν όμως στην προώθηση της έφεσης ως προς τις υπόλοιπες δύο κατηγορίες. Εισηγήθηκαν πως δεν αποδείκτηκαν τα στοιχεία που συνιστούν την 1η κατηγορία, γιατί, κατά τον ισχυρισμό τους, δεν προσκομίστηκε μαρτυρία που να αποδεικνύει πως ο εφεσείων δεν είχε πιστοποιητικό εγκρίσεως. Κρίνουμε ολωσδιόλου αβάσιμη τη θέση αυτή. Λειτουργός του Δήμου κατέθεσε, πως ο εφεσείων δεν είχε πιστοποιητικό εγκρίσεως για την επίδικη οικοδομή και εξήγησε τους λόγους γιατί δεν εκδόθηκε, ότι δηλαδή ο εφεσείων έχει παραβιάσει του όρους της άδειας οικοδομής.
Οι συνήγοροι πρότειναν επίσης πως το διάταγμα κατεδάφισης δε δικαιολογείται, γιατί οι παραβιάσεις των όρων της άδειας οικοδομής, που έκανε ο εφεσείων, είναι μικρές και ασήμαντες. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στην οικοδομή έγιναν εσωτερικές μετατροπές που η έγκρισή τους χρειάζεται καλυπτική άδεια. Επιπλέον, η άδεια οικοδομής, ως προς το ισόγειο, εκδόθηκε για κατάστημα, ενώ ο εφεσείων εγκατέστησε σ' αυτό βιομηχανία αλέσματος και πώλησης καφέ.
Γεγονός είναι, πως η αρμόδια δημοτική αρχή ανέχθηκε για κάποιο χρόνο την παρανομία. Τούτο όμως δε δίδει δικαιώματα στον παρανομούντα. Αντίθετα, αναμένεται, λόγω της επίδειξης ανοχής ή επιείκειας εκ μέρους της αρμόδιας αρχής, ο παραβάτης να άρει την παρανομία.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.