|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1995) 2 ΑΑΔ 6
27 Ιανουαρίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΟΣ ΛΟΪΖΟΥ ΗΛΙΑΔΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5790).
Ποινή — Ανθρωποκτονία κατά παράβαση τον άρθρον 205(1)(3) τον Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Ομολογία παραδοχή — Συνεργασία με την Αστυνομία — Τρεις προηγούμενες καταδίκες — Λήφθηκαν υπόψη 41 παρόμοιες υποθέσεις — Συναισθηματική ένταση — Έλλειψη σχεδιασμού ή προμελετημένης πρόθεσης — Εφεσείων νεαρός ηλικίας — Επιβολή ποινής φυλάκισης δέκα χρόνων — Επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Ποινή — Πρόκληση βαρείας σωματικής βλάβης κατά παράβαση τον άρθρον 231 τον Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Επιβολή ποινής φυλάκισης τριών χρόνων.
Τη νύκτα της 195.1993, ο κατηγορούμενος μετά από συμπλοκή με το θύμα και άλλα πρόσωπα νεαράς ηλικίας στην περιοχή της οδού Ρηγαίνης στη Λευκωσία, κτύπησε με σουγιά το θύμα στο στήθος, αφού προηγουμένως το καταδίωξε, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του. Επίσης ο κατηγορούμενος κατά τη διάρκεια της συμπλοκής τραυμάτισε με τον σουγιά φίλο του θύματος, στον θώρακα και στον πνεύμονα Κατά τη διάρκεια του όλου επεισοδίου μεταξύ του θύματος και του κατηγορουμένου, ανταλλάγησαν υβρισίες και κτυπήματα. Έναυσμα της συμπλοκής αποτέλεσε κατά λάθος άγγιγμα του ποδιού κάποιου άλλου νεαρού της παρέας του θύματος, στη μοτοσυκλέττα ή στα πόδια κοπέλλας "λογιασμένης" με τον κατηγορούμενο, τη στιγμή που την προσπερνούσε. Ο κατηγορούμενος πληροφορήθηκε για το θάνατο του θύματος αργότερα το ίδιο βράδυ και πέταξε το σουγιά σε θάμνους στην περιοχή Έγκωμης. Συνελήφθηκε το ίδιο βράδυ, έδωσε θεληματική κατάθεση ισχυριζόμενος ότι του επιτέθηκε η παρέα του θύματος και υπέδειξε στην Αστυνομία το μέρος που απέκρυψε το μαχαίρι.
Εφεσίβαλε την επιβληθείσα ποινή και ισχυρίστηκε ότι δεν δόθηκε η δέουσα βαρύτητα από το Κακουργιοδικείο στο νεαρό της ηλικίας του, στις οικογενειακές του περιστάσεις, στη συναισθηματική ένταση, στη μεταμέλεια, στη συνεργασία του με την Αστυνομία και στην έλλειψη σχεδιασμού ή προμελετημένης πρόθεσης να προκαλέσει το θάνατο του θύματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση τονίζοντας ότι μετά από προσεκτική εξέταση της απόφασης του Κακουργιοδικείου όλοι οι μετριαστικοί παράγοντες που αναφέρονται πιο πάνω λήφθηκαν σοβαρά υπόψη.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Μάριο Λοΐζου Ηλιάδη ο οποίος βρέθηκε ένοχος την 1Ιην Ιουλίου, 1993 από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 12258/93) στην κατηγορία της ανθρωποκτονίας και της παράνομης πρόκλησης βαρείας σωματικής βλάβης κατά παράβαση των άρθρων 205(1)(3) & 231, αντίστοιχα, του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και καταδικάστηκε από Καλλή, Π.ΕΑ, Κραμβή, Α.ΕΛ. και Πασχαλίδη, ΕΑ σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 10 και 3 χρόνων αντίστοιχα.
Μ Πισσάς, για τον εφεσείοντα.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο εφεσείοντας κατόπιν παραδοχής του ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας, καταδικάστηκε σε κατηγορία ανθρωποκτονίας κατά παράβαση του άρθρου 205(1 )(3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και σε κατηγορία παράνομης πρόκλησης βαρείας σωματικής βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 231, του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 10 και 3 χρόνων αντίστοιχα.
Με την έφεση του ο εφεσείοντας προσβάλλει τις ποινές ως έκδηλα υπερβολικές κάτω από τις περιστάσεις.
Κατά τη διάρκεια της ακρόασης της έφεσης, ο εφεσείοντας εγκατέλειψε την έφεση του σχετικά με την ποινή φυλάκισης τριών χρόνων, πάνω στην κατηγορία της πρόκλησης σωματικής βλάβης. Θύμα της ανθρωποκτονίας ήταν ο Ιωσήφ Σάρρος από τον Κορμακίτη, ηλικίας 17 ετών και 10 μηνών.
Το αδίκημα επισυνέβηκε στην περιοχή της Οδού Ρηγαίνης στη Λευκωσία, στις 19/5/93 περίπου στις 9.15 μ.μ. Τα γεγονότα σε συντομία είναι τα εξής:
Λίγο πριν τη διάπραξη του αδικήματος ο κατηγορούμενος ήταν επιβάτης μοτοσυκλέττας την οποία οδηγούσε ο φίλος του Χρίστος Χρυσάνθου. Η μοτοσυκλέττα κατευθυνόταν από την Οδό Ρηγαίνης προς την Πλατεία Σολωμού. Την ακολουθούσε η μοτοσυκλέττα που οδηγούσε η Νίκη Αλεξάνδρου που ήταν "λογιασμένη" με τον κατηγορούμενο, με συνεπιβάτιδα τη φίλη της Άντρη Κ. Αντωνίου. Την ίδια ώρα κατευθυνόταν με μοτοσυκλέττα προς την Πλατεία Σολωμού, μέσω της Οδού Ρηγαίνης και άλλη ομάδα νεαρών. Αποτελείτο από το θύμα, τον Γεώργιο Γεωργίου και τον Γεώργιο Περατίτη.
Ενώ οι μοτοσυκλέττες με οδηγούς τους Χρυσάνθου και την Αλεξάνδρου βρίσκονταν στην Πλατεία Σολωμού και κατευθύνονταν προς την Πλατεία Ελευθερίας, τους προσπέρασε η μοτοσυκλέττα στην οποία επέβαιναν οι Γεωργίου και Περατίτης. Ενώ τους προσπερνούσαν, κατά λάθος το πόδι του Περατίτη άγγιξε τη μοτοσυκλέττα τους ή τα πόδια της Αλεξάνδρου. Την ίδια στιγμή ενώ η μοτοσυκλέττα που οδηγείτο από το θύμα προσπερνούσε τη μοτοσυκλέττα με τις κοπέλλες, αυτός μπήκε στην πορεία τους απότομα και παρολίγο να συγκρουστούν. Ευθύς αμέσως η Αλεξάνδρου φώναξε στο θύμα: "Είσαι στραβός; " και το θύμα της απάντησε: "Οϊ είμαι κουτσός. Παλαβή.".
Ο κατηγορούμενος άκουσε τις κουβέντες που αντάλλαξε το θύμα με την Αλεξάνδρου και ευθύς αμέσως κατέβηκε από τη μοτοσυκλέττα και κατεδίωξε το θύμα προς την κατεύθυνση της Πλατείας Ελευθερίας. Ο Χρυσάνθου αμέσως ξεκίνησε τη μοτοσυκλέττα του και τους ακολούθησε. Σε κάποια στιγμή προσπέρασε τον κατηγορούμενο που έτρεχε πεζός και συνεχίζοντας πρόφθασε το θύμα στην είσοδο της Οδού Ρηγαίνης από την Οδό Λήδρας.
Στον ίδιο τόπο, έφθασε και η μοτοσυκλέττα με τους Γεωργίου και Περατίτη. Δημιουργήθηκε ένταση και αντάλλαξαν υβρισίες και αντεκλήσεις μεταξύ του θύματος και του Χρυσάνθου.
Ενώ συνέβαιναν αυτά, κατέφθασε τρέχοντας ο κατηγορούμενος από την Οδό Ρηγαίνης, κινούμενος από την πλευρά της Πλατείας Σολωμού προς την Οδό Λήδρας. Μόλις πλησίασε κλώτσησε τη μοτοσυκλέττα του θύματος και πιάνοντάς τον από τον γιακά τον ερώτησε γιατί τους πείραξε. Ταυτόχρονα ο κατηγορούμενος έβγαλε από την τσέπη του ένα σουγιά και απειλούσε το θύμα κάνοντας διάφορες κινήσεις χωρίς όμως να τον τραυματίσει. Τότε ο Περατίτης πλησίασε στο σημείο που βρίσκονταν το θύμα και ο κατηγορούμενος, ο οποίος άφησε το θύμα και άρχισε να απειλεί τον Περατίτη με το μαχαίρι. Ακολούθως, ο κατηγορούμενος κτύπησε με γροθιά τον Περατίτη στον ώμο και με το μαχαίρι στο αριστερό βραχίονα. Τότε ο Περατίτης και το θύμα τράπηκαν σε φυγή καταδιωκόμενοι από τον κατηγορούμενο ο οποίος πρόφθασε τον Περατίτη και τον κτύπησε με το μαχαίρι στην αριστερή πίσω πλευρά. Το κτύπημα, του προκάλεσε τραύμα στο αριστερό ημιθωράκιο, στο κάτω μέρος του οπίσθιου αριστερού θώρακα το οποίο τραυμάτισε και τον πνεύμονα. Ο Περατίτης συνέχισε να τρέχει και φθάνοντας στην Πλατεία Σολωμού τηλεφώνησε στη μητέρα του και παρέμεινε εκεί μέχρι που ήλθαν ο πατέρας και η μητέρα του και τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Κατά την καταδίωξη φαίνεται ότι ο κατηγορούμενος πρόφθασε και το θύμα το οποίο κτύπησε με το μαχαίρι στο στήθος ακριβώς κάτω από την αριστερή θηλή, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα αφού το μαχαίρι διάτρησε την καρδία. Παρά τον τραυματισμό του το θύμα συνέχισε να τρέχει και έπεσε νεκρός έξω από μια μπυραρία σε πάροδο της οδού Ρηγαίνης. Ο κατηγορούμενος ακολούθως επέστρεψε στο σημείο όπου άρχισε ο καυγάς στην αρχή της Οδού Ρηγαίνης και επιτέθηκε στον Γεωργίου. Επειδή όμως ο τελευταίος του είπε "με τα χέρια" έκλεισε τον σουγιά και κτύπησε με γροθιά στο κεφάλι του Γεωργίου ο οποίος κατόρθωσε να του ξεφύγει τρέχοντας προς την Πλατεία Ελευθερίας.
Επισημαίνεται ότι κατά τη διάρκεια του όλου επεισοδίου μεταξύ του θύματος και του κατηγορούμενου, ανταλλάγησαν υβρισίες και κτυπήματα.
Ακολούθως, ο κατηγορούμενος με την παρέα του πήγαν σε ένα σφαιριστήριο και μετά στο Λούνα-Παρκ Παπαφιλίππου στη Μακε-δονίτισσα. Εκεί ο Χρυσάνθου πρόσεξε ότι ο κατηγορούμενος κρατούσε ένα μικρό κόκκινο μαχαίρι με τη λεπίδα αιματωμένη και σε ερώτηση του Χρυσάνθου "πώς έγινε έτσι το μαχαίρι", ο κατηγορούμενος του είπε "αφού είδες πόσοι με εμουντάραν, έκοψα μέσα και έμπηξα τους το". Και συνεχίζοντας είπε: "Εν και ήρτα μονομιάς με το μαχαίρι, μετά το ετράβησα έπιασε με η πελλάρα".
Ο κατηγορούμενος πληροφορήθηκε για το θάνατο του θύματος ενώ επέστρεφε στη Λευκωσία μέσω της Λεωφόρου Γρίφα Διγενή. Έμεινε άφωνος και πέταξε το μαχαίρι σε κάτι θάμνους. Στη συνέχεια πήγε σε κάποια μπυραρία στην Έγκωμη.
Την ίδια ημέρα 19/5/93 και περίπου η ώρα 10.40 μ.μ. η αστυνομία αναζήτησε τον κατηγορούμενο για ανάκριση και περί τις 11.40 τον εντόπισε μαζί με την Αλεξάνδρου έξω από δισκοθήκη στην Έγκωμη και τους εκάλεσε στο Τμήμα. Την ίδια ημέρα και περίπου η ώρα 11.50 μ.μ. η Αστυνομία συνέλαβε τον κατηγορούμενο με δικαστικό ένταλμα. Του εξηγήθηκαν οι λόγοι της συλλήψεως του, του επιστήθηκε η προσοχή του το Νόμο και σε απάντηση είπε: "Παραδέχομαι ήμουν σε αυτοάμυνα δεν ήθελα να τον σκοτώσω.".
Στις 20/5/93 ενώ ο κατηγορούμενος βρισκόταν στα Γραφεία του ΤΑΕ εξέφρασε την επιθυμία να δώσει θεληματική κατάθεση. Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος οδήγησε την Αστυνομία στην Οδό Αγ. Νικολάου και τους υπόδειξε σε φραγμό από δωδώνιες το μέρος όπου απέκρυψε το μαχαίρι το οποίο και βρέθηκε. Ο κατηγορούμενος στη θεληματική του κατάθεση έδωσε τη δική του εκδοχή για το επεισόδιο ισχυριζόμενος ότι του επιτέθηκε η παρέα του θύματος και εκρατούσε το σουγιά μισάνοικτο με το δεξί του χέρι και ένοιωσε ότι το μαχαίρι του πλήγωσε το δεξιό δείκτη του χεριού του.
Τελικά ο συνήγορος του κατηγορούμενου δέχτηκε τα γεγονότα όπως παρουσιάστηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή. Υπογράμμισε ωστόσο ότι το υπό κρίση έγκλημα διαπράχθηκε από τον κατηγορούμενο μετά από πρόκληση και συμπλοκή.
Ο εφεσείοντας έχει και τις πιο κάτω προηγούμενες καταδίκες:
"(1) Στις 7/2/91 καταδικάστηκε στην υπόθεση 2143/91 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας σε φυλάκιση 2 1/2 ετών - λήφθηκαν υπόψη 41 παρόμοιες υποθέσεις.
(2) Στις 2/7/92 καταδικάστηκε στην υπόθεση 5235/92 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας σε 3 μήνες φυλάκιση για κλοπή.
(3) Στις 2/7/92 καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην υπόθεση 5236/92 σε £150.- πρόστιμο για επίθεση προκαλούσα πραγματική σωματική βλάβη.".
Οι λόγοι έφεσης είναι ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στο νεαρό της ηλικίας του εφεσείοντα, την ομολογία και παραδοχή αμέσως μετά τη σύλληψη, τη συνεργασία και υποβοήθηση της Αστυνομίας, τις προσωπικές περιστάσεις, τις οικογενειακές καταστάσεις του εφεσείοντα, τη συναισθηματική ένταση, τη μεταμέλεια και τις περιστάσεις υπό τις οποίες έγινε το έγκλημα και το γεγονός ότι ο εφεσείοντας δεν είχε σχεδιασμό ή προμελετημένη πρόθεση για να προκαλέσει το θάνατο του θύματος.
Το Κακουργιοδικείο είχε ενώπιόν του έκθεση του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας καθώς και έκθεση του Ψυχολόγου Κώστα Κυρανίδη που εξέτασε τον εφεσείοντα την 1/6/93.
Το Κακουργιοδικείο σχολίασε αριθμό αποφάσεων που τέθηκαν ενώπιον του από την υπεράσπιση, καθώς επίσης και άλλες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τόνισε την σοβαρότητα του υπό κρίση εγκλήματος που είναι από τα σοβαρότερα του Ποινικού Κώδικα και θεώρησε ότι ενδεικνυόταν η επιβολή ποινής μακροχρόνιας φυλάκισης καθότι ο εφεσείοντας αποστέρησε το θύμα ότι πολυτιμότερο είχε, δηλαδή του αποστέρησε τη ζωή του.
Έχοντας εξετάσει με προσοχή την απόφαση του Κακουργιοδικείου, είμαστε ικανοποιημένοι ότι αυτό έλαβε υπόψη ως ελαφρυντικά για μετριασμό της ποινής όλα εκείνα που ανέφερε στην αγόρευσή του ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα και έδωσε τη δέουσα βαρύτητα σε όλους τους ελαφρυντικούς παράγοντες και δεν είναι περίπτωση που μας επιτρέπει να επέμβουμε στην ποινή που έχει επιβληθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.