ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1993) 2 ΑΑΔ 14

8 Ιανουαρίου, 1993

[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/σχές]

ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,

Εφεσείων,

ν.

ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

(Ποινική Έφεση Αρ. 5659).

Ποινή — Πώληση προτύπου που δεν συμμορφωνόταν με τους όρους του καθορισμένου Κυπριακού Προτύπου, κατά παράβαση των άρθρων 9, 20 και 23 του Περί Κυπριακών Προτύπων και Ελέγχου Ποιότητος Νόμου 68/75, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 6/ 77, 16/83 και 166/87 και των Περί Κυπριακών Προτύπων και Έλεγχος Ποιότητος (Καθορισμένα Πρότυπα - 13η σειρά) Κανονισμών του 1987, Κ.Δ.Π. 124/87, Άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Επιβολή προστίμου ΛΚ300 και εγγύηση ΛΚ3.000 για τρία χρόνια να σέβεται τους Νόμους — Κρίθηκε έκδηλα υπερβολική και ακυρώθηκε ως προς την εγγύηση των ΛΚ3.000 μόνο — Το πρόστιμο αν και χαρακτηρίστηκε σαν μάλλον ψηλό επικυρώθηκε με βάση την αρχή της μη επέμβασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε αποφάσεις Πρωτόδικων Δικαστηρίων.

Η παράβαση αφορούσε δύο μικρά κουτιά, το κάθε ένα από τα οποία περιείχε 36 μικρά σακουλάκια που περιείχαν σοκολατάκια "MALTESERS". Το κάθε ένα από τα μικρά σακουλάκια δεν είχε την χρονική ένδειξη λήξεως, όπως καθορίζεται από το Νόμο. Σύμφωνα με την ένδειξη των εξωτερικών κουτιών, τα σοκολατάκια που περιείχοντο στα μικρότερα σακουλάκια επωλήθησαν σε ημερομηνία που εκαλύπτετο χρονικά από την ημερομηνία λήξεως.

Σε έφεση εναντίον της ποινής σαν έκδηλα υπερβολικής το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε μερικώς την έφεση και απεφάνθηκε ότι:

1. Η παρούσα υπόθεση πρέπει να διαφοροποιηθεί από την υπόθεση BISCO η οποία αφορούσε πολύ σοβαρότερη παράβαση λόγω του ότι όχι μόνο επωλήθηκαν εμπορεύματα μετά την λήξη τους αλλά και ο πωλητής τοποθέτησε νέες πλαστές ημερομηνίες λήξεως, όπως επίσης και από την υπόθεση Σολωμού στην οποία τα εμπορεύματα είχαν επίσης πωληθεί μετά την ημερομηνία λήξεως.

2. Είναι ορθή η προσέγγιση των Δικαστηρίων για επιβολή αυστηρών ποινών για αδικήματα που επηρεάζουν την υγεία του λαού όμως κάθε υπόθεση πρέπει να κρίνεται με βάση τα δικά της περιστατικά.

Η έφεση επιτυγχάνει μερικώς. Η ποινή μετατρέπεται σε ΛΚ300 πρόστιμο μόνο.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Γενικός Εισαγγελέας  ν  Εταιρείας  Bisco  Ltd  & άλλων (1991) 2 Α.Α.Δ. 16·

Σολωμού ν Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 324.

Έφεση εναντίον Ποινής.

Έφεση εναντίον της ποινής από το Νίκο Γεωργίου ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 3.7.1992 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 7142/ 92) στην κατηγορία της πώλησης προτύπου που δεν συμμορφωνόταν με τους όρους του καθορισμένου Κυπριακού Προτύπου, κατά παράβαση των άρθρων 9, 20 και 23 του Περί Κυπριακών Προτύπων και Ελέγχου Ποιότητος Νόμου 68/75, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 6/77, 16/83 και 166/87 και των Περί Κυπριακών Προτύπων και Έλεγχος Ποιότητας (Καθορισμένα Πρότυπα - 13η σειρά) Κανονισμών του 1987, Κ.Δ.Π. 124/87, Άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και καταδικάστηκε από Μιχαηλίδη, Α.Ε.Δ. σε ποινή προστίμου £300.- επιπλέον δε διετάχθη να υπογράψει εγγύηση για £3,000 για τρία χρόνια για να σέβεται τους Νόμους.

Μ. Χριστοφίδης, για τον εφεσείοντα.

Λ. Δημητριάδου (δ/νίς), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο αδελφός Δικαστής κ. Γ. Παπαδόπουλος.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Με την έφεση αυτή ο εφεσείοντας προσβάλλει την ποινή που του επεβλήθη από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στην κατηγορία της πώλησης προτύπου που δε συμμορφωνόταν με τους όρους του καθορισμένου Κυπριακού Προτύπου, κατά παράβαση των άρθρων 9,20 και 23 του Περί Κυπριακών Προτύπων και Ελέγχου Ποιότητος Νόμου 68/75, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 6/77, 16/83 και 166/87 και των Περί Κυπριακών Προτύπων και Έλεγχος Ποιότητας (Καθορισμένα Πρότυπα - 13η σειρά) Κανονισμών του 1987, Κ.Δ.Π. 124/87, Άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.

Ο Πρωτόδικος Δικαστής του επέβαλε ποινή προστίμου £300, επιπλέον δε διετάχθη να υπογράψει εγγύηση για £3.000 για τρία χρόνια για να σέβεται τους Νόμους. Προφανώς εννοούσε "να τηρεί την τάξη και να είναι καλής διαγωγής", όπως προνοεί το Άρθρο 32 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.

Ο εφεσείοντας είναι περιφερειακός Διευθυντής εμπορικής εταιρείας στη Λεμεσό και υπό την ιδιότητα του αυτή πώλησε σε άλλα πρόσωπα σοκολατάκια "MALTESERS" πάνω στα οποία δεν υπήρχε η χρονική ένδειξη σχετικά με την ημερομηνία λήξεως ή ημερομηνία κατασκευής, όπως υπήρχε νομική υποχρέωση να υπάρχει.

Επρόκειτο για δύο μικρά κουτιά, το κάθε ένα από τα οποία περιείχε 36 μικρά σακουλάκια που περιείχαν "MALTESERS". To κάθε ένα από τα μικρά αυτά σακουλάκια δεν είχε τη χρονική ένδειξη λήξεως, όπως καθορίζεται από το Νόμο. Εν πάση περιπτώσει όμως, σύμφωνα με την ένδειξη που εφαίνετο στα εξωτερικά κουτιά, τα σοκολατάκια "MALTESERS" που περιέχοντο μέσα στα μικρότερα σακουλάκια επωλήθησαν σε ημερομηνία που καλύπτετο χρονικά από την ημερομηνία λήξεως.

Ο εφεσείοντας όταν κατηγορήθηκε από τον υπάλληλο του γραφείου Εμπορίου και Βιομηχανίας απάντησε: "Δεν είναι κάτι που έγινε εσκεμμένα, μόλις διαπιστώσαμε το πρόβλημα κάναμε ότι είναι δυνατό για να το θεραπεύσουμε."

Είναι εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντα πως η ποινή που επεβλήθη είναι έκδηλα υπερβολική γιατί ο Δικαστής δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή στα ελαφρυντικά του αδικήματος και συγκεκριμένα στο γεγονός ότι επρόκειτο περί ενός τυπικού λάθους, για το οποίο δεν είχε άμεση ευθύνη ο εφεσείοντας. Επρόκειτο για συσκευασμένα σοκολατάκια εκτός Κύπρου που το λάθος της μη καταγραφής της ημερομηνίας λήξεως πάνω στα σακουλάκια θα έγινε εκτός Κύπρου και ότι υπήρχαν ενδείξεις της ημερομηνίας λήξεως πάνω στο εξωτερικό κουτί που περιείχε τα σακουλάκια και το γεγονός ότι όταν επωλήθησαν τα σακουλάκια αυτά δεν είχε παρέλθει η ημερομηνία λήξεως, όπως αναφέρετο απ' έξω από τα κουτιά.

Η δικηγόρος της εφεσίβλητης ισχυρίστηκε πως είναι ένα σοβαρότατο αδίκημα και ο Δικαστής ορθά επέβαλε την ποινή, η οποία συνήθως είναι ποινή φυλάκισης γιατί τα Δικαστήρια είναι πολύ ευαίσθητα στην προστασία της υγείας του κοινού και κατά κανόνα η ποινή που επιβάλλεται είναι στερητική της προσωπικής ελευθερίας του αδικοπραγούντος.

Οι δικηγόροι και από τις δύο πλευρές έχουν αναφερθεί στις υποθέσεις Γενικός Εισαγγελέας ν. Εταιρείας BISCO LTD και άλλων (1991) 2 Α.Α.Δ. 16 και στην υπόθεση Μιχάλης Σολωμού ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 324. Ο Εντιμος Δικαστής βασίστηκε κατά κύριο λόγο στην απόφαση του στην υπόθεση BISCO LTD (ανωτέρω).

Στην υπόθεση Σολωμού (ανωτέρω), τα εμπορεύματα είχαν πωληθεί μετά την ημερομηνία λήξεως, επομένως πρέπει να διαφοροποιηθεί από την παρούσα υπόθεση, η δε υπόθεση BISCO είναι πολύ χειρότερη από την παρούσα υπόθεση γιατί εκεί όχι μόνο επωλήθησαν εμπορεύματα μετά τη λήξη τους, αλλά ο πωλητής είχε επέμβει στην ημερομηνία λήξεως και τοποθέτησε νέες πλαστές ημερομηνίες.

Κρίνουμε ότι η παρούσα υπόθεση πρέπει να διαφοροποιηθεί από τις πιο πάνω αποφάσεις για τους λόγους που έχουμε ήδη εξηγήσει.

Κρίνουμε ότι η επιβληθείσα ποινή, λαμβάνοντας υπόψη τα αναμφισβήτητα ελαφρυντικά, όπως έχουν εκτεθεί πιο πάνω, είναι υπερβολική.

Ορθά τα Δικαστήρια κρίνουν αυστηρά αδικήματα της φύσεως αυτής που επηρεάζουν την υγεία του κοινού, αλλά κάθε περίπτωση κρίνεται με τα δικά της περιστατικά. Γι' αυτό το λόγο ακυρώνουμε την ποινή που επεβλήθη στον εφεσείοντα ως προς την εγγύηση των £3.000 για τρία χρόνια.

Παρόλο ότι βρίσκουμε ότι και το πρόστιμο είναι μάλλον υψηλό, εντούτοις όμως, σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την επέμβαση μας σε αποφάσεις Πρωτόδικων Δικαστηρίων, αποφασίζουμε ότι δεν θα επέμβουμε.

Η ποινή που επεβλήθη στον εφεσείοντα για τους λόγους που εξηγήσαμε πιο πάνω, να μετατραπεί σε £300 πρόστιμο μόνο.

 

Έφεση επιτυγχάνει μερικώς.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο