|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 2 ΑΑΔ 536
12 Νοεμβρίου 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Δ/στές]
ADLI YOUSEF EL-DISI,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5281).
Ποινή — Κατοχή ελεγχομένων ναρκωτικών φαρμάκων (32,8 γραμμάρια ρητίνης καννάβεως και 4.15 γραμμάρια διαμορφίνης) με σκοπό την προμήθειά τους σε άλλο και προμήθεια της διαμορφίνης σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση τον Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Νόμος 29/77) όπως τροποποιήθηκε — Λευκό ποινικό μητρώο — Συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δύο και τριών ετών αντίστοιχα — Μειώθηκαν λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της υπόθεσης σε δεκαοκτώ μήνες και δύο χρόνια.
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα άρθρο 53.4 — Αναστολή ποινής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα για μετάβαση του εφεσείοντα στο εξωτερικό για θεραπεία.
Ο Εφεσείων ήταν Παλαιστίνιος, μόνιμος κάτοικος Κύπρου ηλικίας 30 χρόνων. Ανέλαβε "μεσολαβητικό διερμηνευτικό ρόλο" για την προμήθεια της διαμορφίνης και την προμήθευσε ο ίδιος μαζί με άλλο συγκατηγορούμενό του σε τρίτο έναντι του ποσού των ΛΚ50.-. Έδωσε θεληματική κατάθεση στην Αστυνομία η οποία βοήθησε στην εξιχνίαση της υπόθεσης και τη σύλληψη των δραστών, ένας από τους οποίους ήταν στο εξωτερικό. Ο κατηγορούμενος ήταν ένας από τα τέσσερα άλλα άτομα που είχαν ανάμειξη στην υπόθεση. Δεν καρπώθηκε χρηματικό όφελος αλλά υπήρξε μόνο συνεργός στη διάπραξη των αδικημάτων. Είχε πρόβλημα υγείας αναφορικά με την όρασή του. Μετέβη στο εξωτερικό για θεραπεία και επέστρεψε στην Κύπρο για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του.
Σε έφεσή του εναντίον της ποινής σαν έκδηλα υπερβολικής το Ανώτατο Δικαστήριο αποδεχόμενο την έφεση αποφάνθηκε ότι:
1. Το Κακουργιοδικείο καθοδηγήθηκε ορθά ως προς τις αρχές που διέπουν την επιμέτρηση της ποινής. Όμως ο περιορισμένος ρόλος του Εφεσείοντα, η συνεργασία του με την Αστυνομία, η κατάσταση της υγείας του κατά τη διάρκεια κράτησης του και οι εξελίξεις γύρω από αυτή εντάσσουν την υπόθεση στις εξαιρετικές εκείνες περιπτώσεις στις οποίες δικαιολογείται η παρέμβαση του Εφετείου. Οι συντρέχουσες ποινές φυλάκισης μειώνονται σε δεκαοκτώ μήνες και δυο χρόνια αντίστοιχα.
Η έφεση επιτρέπεται.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Δημοκρατία ν Ν. Σαμψών (Πολιτική Έφεση 8532 ημερ. 26.9.91);
Issa and another ν Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 39;
Pilatos v Republic (1988) 2 C.L.R. 91;
Khalifeh v The Police (1987) 2 C.L.R. 161;
Sultan ν Republic (1983) 2 C.L.R. 121;
El-Etri ν Republic (1985) 2 C.L.R. 40;
Χουσεΐνι ν Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 323;
Loizou v Republic (1971) 2 C.L.R. 196;
Marco ν Republic (1987) 2 C.L.R. 188;
Gam και άλλη ν Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 242;
Barhouch v Republic (1987) 2 C.L.R. 245;
Zewar v Αστυνομίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 384.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Adji Yousef El-Disi ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 3 Μαρτίου, 1990 από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 6267/90) σε δύο κατηγορίες για προμήθεια ελεγχομένου φαρμάκου σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση των άρθρων 2,3 (Πρώτος Πίνακας Μέρος II), 5 (1) (β) (3) (α) και 30 (1) (2) (3) και Τρίτος Πίνακας άρθρο 5 (3) (β) και σε δύο κατηγορίες για κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση των άρθρων 2, 3 (Πρώτος Πίνακας Μέρος II), 5 (1) φ), 6 (1) (3) και 30 (1) (2) (3) και Τρίτος Πίνακας 6 (3) (β) του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Νόμος 29/77) (όπως τροποποιήθηκε) και καταδικάστηκε από τον Αρτέμη, Π.Ε.Δ., τον Μιχαηλίδη, Προσ. Α.Ε.Δ. και τον Ναθαναήλ, Ε.Δ. σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 και 2 ετών αντίστοιχα.
Μ Κυπριανού, για τον εφεσείοντα.
Σ. Μάτσας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων προσβάλλει ως έκδηλα υπερβολικές τις συντρέχουσες ποινές τριών και δυο χρόνων φυλάκισης που του επιβλήθηκαν από το Κα-κουργοδικείο Λευκωσίας για τα αδικήματα της προμήθειας διαμορφίνης σε άλλο πρόσωπο και της κατοχής δια-μορφίνης και ρητίνης καννάβεως με σκοπό την προμήθειά τους σε τρίτο. Στην ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν άλλα δυο πρόσωπα. Ο Khaled Ramadan, σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 χρόνων για προμήθεια διαμορφίνης σε άλλο πρόσωπο και τριών χρόνων για κατοχή διαμορφίνης και ρητίνης καννάβεως με σκοπό την προμήθειά της σε τρίτο. Ο Soufian Azzawi, σε φυλάκιση δυο χρόνων για κατοχή διαμορφίνης.
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντα πως το Κακουργιοδικείο παρέλειψε να προσδώσει τη δέουσα βαρύτητα σε παράγοντες που δέκτηκε ότι δικαιολογούν μετριασμό της ποινής. Η συζήτηση περιστράφηκε, κυρίως γύρω από το ρόλο του εφεσείοντα στη διάπραξη των αδικημάτων και τη στάση του μετά τη σύλληψή του και ειδικά τη συνεργασία του με την αστυνομία. Μαζί με αυτά τονίστηκαν οι προσωπικές του περιστάσεις και η κατάσταση της υγείας του όπως εξελίχθηκε μετά την καταδίκη του, κατά τη διάρκεια της κράτησής του στις Κεντρικές φυλακές.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Την 1.2.90, η αστυνομία με βάση πληροφορίες που είχε, ανέκοψε αυτοκίνητο που οδηγούσε ο εφεσείων με επιβάτη τον Rhamadan. Μετά από περιπετειώδη καταδίωξη τους συνέλαβε. Βρέθηκαν 32.8 γρ. ρητίνης καννάβεως που πέταξε στο δρόμο ο Rhamadan και 4.15 γρ. διαμορφίνης μέσα στο αυτοκίνητο. Σημειώνει το Κακουργιοδικείο ως προς την συμπεριφορά του εφεσείοντα μετά τη σύλληψη του:
"Οπως ανέφερε η Κατηγορούσα Αρχή η 2η θεληματική κατάθεση του 2ου κατηγορουμένου διέχυσε φως στα περιστατικά της εγκληματικής πράξης και βοήθησε την Αστυνομία πολύ στην εξιχνίανση της όλης υπόθεσης και την προσαγωγή ενώπιον του Δικαστηρίου και των τριών κατηγορουμένων. Ως ανεφέρθη επίσης, τέταρτο συνεργό άτομο συνελήφθη από την Interpol μετά τη διαφυγή του από την Κύπρο σχετικά με τα παρόντα αδικήματα."
Τα γεγονότα, όπως τα συνθέτουν η κατάθεση του εφεσείοντα αλλά και εκείνες που με τη σειρά τους έδωσαν οι συγκατηγορούμενοί του, συνοψίζονται ως εξής: Ο Rhamadan παρέλαβε από τρίτο ποσότητα διαμορφίνης και στην προσπάθειά του να την προμηθεύσει σε άλλους επικοινώνησε με τον εφεσείοντα ο οποίος ανέλαβε, ως γνώστης της ελληνικής γλώσσας, "μεσολαβητικό διερμηνευτι-κό ρόλο". Προμήθευσαν έτσι σε δυο περιπτώσεις σε τρίτο, μικρή, όπως προκύπτει, ποσότητα διαμορφίνης έναντι χρηματικού ποσού £50.- το οποίο είσπραξε ο Rhamadan. Αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση πως ο ίδιος ο εφεσείων δεν καρπώθηκε χρηματικό όφελος, αλλά υπήρξε μόνο συνεργός στη διάπραξη των αδικημάτων. Για να συμπληρωθεί η εικόνα σημειώνουμε πως ο ρόλος του Assawi συνίστατο στη φύλαξη δέκα γραμμαρίων διαμορ-φίνης για λογαριασμό του Rhamadan.
Ο εφεσείων είναι παλαιστινιακής καταγωγής ηλικίας τώρα 30 χρόνων. Είναι νυμφευμένος με ελληνοκύπρια με την οποία απέκτησαν πριν τρία περίπου χρόνια γυιό. Διαμένουν μόνιμα στην Κύπρο. Εργαζόταν ως φρουρός ασφάλειας και φαίνεται πως δεν αντιμετώπιζε οικονομικό πρόβλημα. Οπως διαπιστώνει το Κακουργιοδικείο, η έκθεση κοινωνικής έρευνας ήταν ευνοϊκή για τον εφεσείοντα. Αναφέρεται σ' αυτήν πως ουδέποτε στο παρελθόν εκδήλωσε αντικοινωνική ή περεκκλίνουσα συμπεριφορά και ότι συμπαραστέκεται στην οικογένειά του.
Κατά τη διάρκεια της κράτησης του εφεσείοντα στις Κεντρικές Φυλακές, χειροτέρευσε η κατάσταση της υγείας του. Εχουν τεθεί ενώπιον μας τα σχετικά στοιχεία όπως φαίνονται στον ιατρικό φάκελλο του εφεσείοντα που τηρείται στις φυλακές και στα ιατρικά πιστοποιητικά που παρουσιάστηκαν. Διαπιστώθηκε παλαιά αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς στο δεξί μάτι που είχε χειρουργηθεί χωρίς επιτυχία. Οπως σημειώνεται στο πιστοποιητικό της 18 Ιουνίου 1990 του κ. Κ. Πιερίδη, Ανώτερου Ειδικού Οφθαλμίατρου, "η όραση στο δεξί μάτι είναι μόνο αντίληψη κινούμενου χεριού". Το αριστερό του μάτι ήταν σε καλύτερη κατάσταση αλλά και αυτό παρουσίαζε εκφυλιστικές αλλοιώσεις. Με την κατάλληλη θεραπεία, όπως διαπιστώθηκε τότε, η όραση του αριστερού ματιού "διορθώνεται με γυαλιά σε ικανοποιητικά επίπεδα".
Ο εφεσείων εκδήλωσε την επιθυμία του να υποβληθεί σε θεραπεία στο εξωτερικό. Με αίτησή του ζήτησε να του επιτραπεί να μεταβεί στη Μόσχα. Ανέλαβε εγγράφως την υποχρέωση να επιστρέψει στη φυλακή μετά τη θεραπεία του εκεί για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα, ανέστειλε δυνάμει του Αρθρου 53.4 του Συντάγματος την ποινή για τον πιο πάνω σκοπό.
Ο εφεσείων αποφυλακίστηκε τη 22α Αυγούστου 1990 και ταξίδεψε στη Μόσχα. Δεν βρίσκονται ενώπιόν μας στοιχεία αναφορικά με τη θεραπεία της οποίας έτυχε εκεί. Ο εφεσείων επέστρεψε για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του την 9.6.91. Είναι σαφές ότι ο χρόνος της απουσίας του εφεσείοντα από τις φυλακές δεν θεωρείται ως έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε. (Βλ. Δημοκρατία ν. Ν. Σαμψών (Πολιτική Έφεση Αρ. 8532 ημερ. 26.9.91). Ο δικηγόρος του Εφεσείοντα τόνισε συναφώς και το γεγονός ότι ο εφεσείων αν και είχε την ευκαιρία να παραμείνει στο εξωτερικό, επανήλθε όπως είχε αναλάβει, για να εκτίσει την ποινή του, ενέργεια ενδεικτική και αυτή της μεταμέλειάς του.
Είναι αδιαμφισβήτητο πως, παρά τα όσα προηγήθηκαν, η όραση του εφεσείοντα χειροτέρευσε σε σημαντικό βαθμό. Οπως μας εξήγησε ο κ. Κ. Πιερίδης το δεξί μάτι παρέμεινε στην ίδια κατάσταση και πρέπει να θεωρείται ότι ο εφεσείων δεν έχει καθόλου όραση με αυτό. Στο αριστερό, η κατά 50% μείωση της όρασης που διαπιστώθηκε το 1990, έφθασε στο ποσοστό του 70% - 80%. Παράλληλα, όπως προκύπτει από τον ιατρικό φάκελλο του εφεσείοντα, ο κυβερνητικός ψυχίατρος διαπιστώνει "κρίσεις άγχους και κεφαλαλγίες, λόγω οφθαλμικής νόσου".
Το Κακουργιοδικείο καθοδηγήθηκε ορθά ως προς τις αρχές που διέπουν την επιμέτρηση της ποινής γενικά και ειδικά σε ό,τι αφορά υποθέσεις αυτού του είδους. Αναφέρ-θηκε στη σχετική νομολογία (Sammy Issa και Άλλου ν. Δημοκρατία, (1989) 2 Α.Α.Δ. 39, Pilatos v. Republic (1988) 2 CLR 91, Khalifeh v. The Police (1987) 2 CLR 161, Sultan v. Republic (1983) 2 CLR 121, El-Etri v. Republic (1985) 2 CLR 40, Husseini v. Δημοκρατία (1989) 2 Α.Α.Δ. 323) και τόνισε την ανάγκη επιβολής αυστηρών ποινών στην προσπάθεια δραστικής αντιμετώπισης του τεράστιου προβλήματος των ναρκωτικών. Ορθά, ακόμα, σημείωσε πως οι προσωπικές συνθήκες του κατηγορουμένου όσο και αν δεν πρέπει να παραβλέπονται, θεωρούνται κατά το μάλλον περιορισμένης σημασίας σε υποθέσεις αυτής της φύσης.
Κρίνουμε όμως πως ο περιορισμένος ρόλος του εφεσείοντα στη διάπραξη των αδικημάτων μαζί με το γεγονός ότι συνεργάστηκε με την αστυνομία και βοήθησε στην εξιχνίαση όσων πτυχών της υπόθεσης θα μπορούσαν να εξιχνιαστούν με τη δική του συνδρομή έτσι που στο τέλος να συλληφθούν και ο τρίτος κατηγορούμενος αλλά και άλλος συνεργός στο εξωτερικό, άφηνε περιθώρια για επιβολή επιεικέστερης ποινής. Είναι επιθυμητό να ενθαρρύνεται έμπρακτα η συνεργασία με τις αρχές ως αναγκαία μέθοδος για την καταπολέμηση του εγκλήματος (Βλ. Georghios Loizou v. Republic (1971) 2 CLR 196, Marco ν. Republic (1987) 2 CLR 188, Gani και άλλη ν. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 242.
Αυτά, μαζί με τα όσα αναφέραμε σε σχέση με το ιστορικό της κατάστασης της υγείας του εφεσείοντα κατά τη διάρκεια της κράτησής του και των εξελίξεων γύρω από αυτήν, εντάσσουν την υπόθεση στις εξαιρετικές εκείνες περιπτώσεις στις οποίες δικαιολογείται η παρέμβασή μας. (Βλ. Barhouch v. Republic (1987) 2 CLR 245, Mohamed Zewar v. Αστυνομίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 384. Με κανένα τρόπο δεν θέλουμε να πούμε πως δεν είναι ανάγκη να επιβάλλονται αυστηρές ποινές για αδικήματα αυτού του είδους προκειμένου να αντικατοπτρίζεται η σοβαρότητά τους και να αποτρέπεται η διάπραξή τους. Ομως, έχοντας υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης αυτής, δικαιολογείται η μείωση των συντρεχουσών ποινών που επιβλήθηκαν σε δυο χρόνια και 18 μήνες αντίστοιχα.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή στις κατηγορίες 3 και 4 μειώνεται σε δυο χρόνια φυλάκιση και στις κατηγορίες 5 και 6 σε 18 μήνες φυλάκιση.
Έφεση επιτρέπεται.