|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:A231
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
i-justice
(Πολιτική Έφεση Αρ. 13/2022)
30 Ιουνίου 2023
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
ΣΑΝΤΗΣ, XATZHΓΙΑΝΝΗ, Δ/στές]
ΚΑΤ' ΕΦΕΣΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟΝ 11/2022,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ & ΣΙΑ Δ.E.Π.Ε., 2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, 3. Γ.Δ., 4. Ε.Σ., 5. Μ. Ι. ΚΑΙ 6. Τ.Μ., ΕΚ ΠΑΦΟΥ; ΟΔΟΣ [ ] ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15/3/2022.
____________________
Αίτηση ημερ.27.6.2023 για επαναφορά της έφεσης.
____________________
Η. Στεφάνου, για Ηλίας Α. Στεφάνου, ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
____________________
Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.
____________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Δοθείσα αυθημερόν)
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Οι Αιτητές ζητούν την επαναφορά της έφεσης που είχαν καταχωρίσει προσβάλλοντας την απόφαση Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου στα πλαίσια της πρωτόδικης του δικαιοδοσίας, με την οποία είχε απορρίψει την αίτηση τους για παράταση του χρόνου καταχώρισης αίτησης για άδεια για καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα certiorari.
Η έφεση είχε καταχωριστεί στο ηλεκτρονικό σύστημα i-Justice και ορίστηκε για ακρόαση από την Ολομέλεια την 21.6.2023 και ώρα 10:00 και απορρίφθηκε η ώρα 10:35 αφού ουδείς είχε εμφανιστεί για τους Εφεσείοντες για να την προωθήσει. Η ημερομηνία και ώρα της ακρόασης είχαν καταχωριστεί στο σύστημα από την 15.6.2023. Αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο κοινοποιείται στους διαδίκους και τους δικηγόρους που τους εκπροσωπούν, ανάλογα με την περίπτωση, η ημερομηνία και ώρα που μπορεί να οριστεί μια υπόθεση που έχει έτσι καταχωριστεί.
Είναι η θέση των δικηγόρων των Αιτητών ότι ως δικηγορικό γραφείο ανέμεναν ότι θα λάμβαναν σχετική ειδοποίηση από τον Πρωτοκολλητή για την ημερομηνία της ακρόασης. Θεωρούσαν ότι αυτή η πρακτική «θα εξακολουθούσε να ακολουθείται, παρά τη λειτουργία του συστήματος i-justice».
Αναφέρουν ότι το γεγονός ότι η έφεση είχε οριστεί την 21.6.2023 το αντιλήφθηκαν όταν η ώρα 10:38 της ημέρας εκείνης έλαβαν τηλεφώνημα από συνάδελφο τους που βρισκόταν στη δικαστική αίθουσα όπου συνεδρίαζε η Ολομέλεια ότι η έφεση είχε φωναχθεί, αναζητήθηκε δικηγόρος του γραφείου τους και στην απουσία εμφάνισης αυτή είχε απορριφθεί. Ότι ο δικηγόρος κ. Η. Στεφάνου εμφανίστηκε ενώπιον της Ολομέλειας αργότερα την ίδια ημέρα και αφού η έφεση είχε ήδη απορριφθεί, είναι γεγονός. Είχε περιοριστεί σε ευγενική απολογία.
Η ουσία είναι ότι οι δικηγόροι των Αιτητών δεν ενημερώθηκαν, ως όφειλαν, μέσω του συστήματος i-justice για τον ορισμό της έφεσης για ακρόαση.
Έφεση η οποία απορρίπτεται λόγω παράλειψης του διάδικου ή του δικηγόρου του να εμφανιστεί κατά την ακρόαση, μπορεί να επαναφερθεί εφόσον το Δικαστήριο κρίνει τούτο πρέπον. Η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου να επιτρέψει την επαναφορά έφεσης που έχει απορριφθεί, αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης και για ευνόητους λόγους ασκείται με φειδώ.
Στη Cyprus Import Corp. Ltd. v. Σενέκης (1998) 1(B) Α.Α.Δ. 1108, 1113, αναφέρθηκε ότι:
«Το δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνει το Άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος, αποβλέπει στη διασφάλιση πρέπουσας ευκαιρίας στο διάδικο να προβάλει τους ισχυρισμούς του ενώπιον του δικαστηρίου και την παροχή σ' αυτό επαρκούς χρόνου για την προπαρασκευή της υπόθεσής του. Απολήγει στην κατοχύρωση δικαιώματος για την παροχή λογικής ευκαιρίας στο διάδικο να θέσει την υπόθεσή του ενώπιον του δικαστηρίου. . .
Μόνο όπου λόγοι πέραν της θελήσεως του διαδίκου εμποδίζουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού, εγείρεται θέμα επαναφοράς της έφεσης, γιατί, σ' εκείνη την περίπτωση, τεκμαίρεται ότι ο διάδικος στερήθηκε της ευκαιρίας να παρουσιάσει την υπόθεσή του. Αυτό δε συμβαίνει εκεί όπου η μη άσκηση του δικαιώματος οφείλεται σε αδιαφορία, αμέλεια, ή σφάλμα του».
Στη Βαρδιάνος ν. Richards (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 698, 704, αναφέρθηκε ότι:
«Ο διάδικος δεν μπορεί, κατά κανόνα, να προβάλλει το λάθος, αμέλεια ή παράλειψη του δικηγόρου του για να πετυχαίνει την παράταση προθεσμιών ή την αναγέννηση δικαστικών διαδικασιών. Θα αποτελούσε ένα εύσχημο τρόπο υπερφαλάγγισης των δικονομικών διατάξεων. Από τη συμμόρφωση προς τα χρονοδιαγράμματα αυτά εξαρτάται η απρόσκοπτη απονομή της δικαιοσύνης και συνακόλουθα το κύρος της».
Στη Ρουβανιάς Λτδ κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 191, 196, αναφέρθηκε ότι:
«Το κριτήριο της επαναφοράς περικλείεται στη φράση "πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα". Εκφράζει με σαφήνεια την πρόθεση των συντακτών του Κανονισμού να περιορίσουν στο ελάχιστο το πεδίο άσκησης της δικαιοδοσίας για επαναφορά. Προφανώς γιατί διαφορετική αντιμετώπιση θα μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνα ρήγματα στην εφαρμογή της αρχής της τελεσιδικίας. . Η φράση δεν μπορεί παρά να σημαίνει εξαιρετικό, έκτακτο ή σπάνιο συμβάν ή περίσταση, που είναι απρόβλεπτο και εκτός ελέγχου.»
Στη Ξενοφώντος ν. Χατζηαράπη (1999) 1(Α) Α.Α.Δ. 221, 224, αναφέρθηκε ότι:
«Το σύστημα λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου δεν αφορά το Δικαστήριο. Οι πιθανές ελλείψεις σ' αυτή δεν εμπίπτουν στην έννοια «πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα» που απαντά στον Κανονισμό. Η μη συμμόρφωση με τις πιο πάνω διατάξεις πρέπει να οφείλεται σε λόγο η επέλευση του οποίου δεν οφείλεται στην συνήθη ανθρώπινη λειτουργία».
Στη Thomas Kyriakou & Co (Land and Property Developers) Ltd v. Parker κ.α., Πολ. Έφ. 411/2012, ημερ.21.2.2019, ECLI:CY:AD:2019:A57, αναφέρθηκε ότι η αναποτελεσματικότητα μηχανισμού που τηρούσε το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπούσε τον αιτητή δεν μπορούσε να προβληθεί ως δικαιολογία αφού «Σ' αντίθετη περίπτωση το σύστημα λειτουργίας του δικηγορικού γραφείου θα αναγόταν σε καθοριστικό παράγοντα παράκαμψης των προθεσμιών προς λήψη διαδικαστικών μέτρων, που θα απέληγε σε καταστρατήγηση του τρόπου λειτουργίας των δικαστηρίων».
Είναι ευθύνη των δικηγόρων να παρακολουθούν και να ενημερώνονται καθημερινά για τις αναρτήσεις στο σύστημα i-Justice που αφορούν υποθέσεις που έχουν καταχωριστεί με αυτό τον τρόπο. Αυτή την υποχρέωση είχαν και οι δικηγόροι των Εφεσείοντων σε σχέση με την έφεση που μας απασχολεί. Χαλαρότητα σε σχέση με την υποχρέωση αυτή, αν γινόταν αποδεχτή ή αντιμετωπιζόταν με ελαστικότητα, θα έτεινε να ανατρέψει τη αποτελεσματικότητα του συστήματος και θα εκθεμελίωνε τη φιλοσοφία στην οποία εδράζεται.
Δεν έχουμε παραγνωρίσει ότι παρά το ότι η διαδικασία αφορά σε πολιτική έφεση, εντούτοις το ουσιαστικό ζήτημα που απασχολεί τους Αιτητές έχει ποινική υφή, αφού απώτερος σκοπός τους ήταν η ακύρωση διατάγματος πρόσβασης στο περιεχόμενο επικοινωνίας το οποίο εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την 15.3.2022. Ωστόσο οι περιστάσεις της υπόθεσης δεν μας επιτρέπουν να ασκήσουμε τη διακριτική μας ευχέρεια προς όφελος των Αιτητών και να επιτρέψουμε την επαναφορά της αίτησης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
Δ. Σωκράτους, Δ.
Λ. Δημητριάδου-Ανδρέου, Δ.
Ν. Σάντης, Δ.
Στ. Χατζηγιάννη, Δ.