ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ANDRIY GUTA v. -, Πολιτική Αίτηση Αρ. 57/2023, 29/5/2023

public Δημητριάδου-Ανδρέου, Λένα Β. Παρπαρίνος, για Λούκας amp;amp;amp; Βίας Λ. Παρπαρίνος amp;amp;amp; Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2023-05-29 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ANDRIY GUTA v. -, Πολιτική Αίτηση Αρ. 57/2023, 29/5/2023 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2023:D190

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 57/2023)

29 Μαΐου, 2023

[Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ANDRIY GUTA, ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΑΡ. 4 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 1238/2018 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ

ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Ή ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ 28/4/2023 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 1238/2018 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

________________________________________________

Β. Παρπαρίνος, για Λούκας & Βίας Λ. Παρπαρίνος & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.

________________________________________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Ex Tempore)

Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με την παρούσα μονομερή Αίτηση ζητά άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης δια Κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για τη μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο, με σκοπό την ακύρωση της Διαταγής και/ή Οδηγιών και/ή Απόφασης, ημερ. 28/4/2023, η οποία εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στο πλαίσιο της Αγωγής υπ' αρ. 1238/2018. Επιπλέον, επιζητείται άδεια για την καταχώρηση Αίτησης δια Κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Prohibition, με το οποίο να απαγορεύεται και/ή εμποδίζεται το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας και/ή η Έντιμη Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας Στ. Τσιβιτανίδου-Κίζη και/ή άλλος Πρόεδρος, από του να προχωρήσει σε εκδίκαση και/ή άλλως πως χειρισμό της εν λόγω Αγωγής, μέχρι την εκδίκαση της Έφεσης που καταχωρήθηκε εναντίον της.

Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και από Ένορκη Δήλωση του Ανδρέα Παπαχριστοδούλου, δικηγόρου στο γραφείο των δικηγόρων του Αιτητή.

Προτού γίνει αναφορά στους Λόγους επί των οποίων βασίζεται το αίτημα και εξειδικεύονται στην Έκθεση, κρίνεται σκόπιμη, για σκοπούς καλύτερης αντίληψης των περιστατικών της υπόθεσης, η αναφορά στα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης, όπως αυτά καταγράφονται στην Ένορκη Δήλωση του Α. Παπαχριστοδούλου (εφεξής Ένορκη Δήλωση Παπαχριστοδούλου) και όπως προκύπτουν από το σύνολο των τεκμηρίων (Τεκμήρια 1-15) τα οποία επισυνάπτονται στην εν λόγω Ένορκη Δήλωση.

Με Γενικά Οπισθογραφημένο Κλητήριο Ένταλμα καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 14/5/2018 η Αγωγή υπ' αρ. 1238/2018 με Ενάγοντες τους Χριστάκη (Κρις) Ιακωβίδη και Άντρη Αντωνίου υπό την ιδιότητα τους ως Συνεκκαθαριστές της εταιρείας MRIYA AGRO HOLDING PUBLIC LIMITED. Με την Αγωγή αυτή οι Ενάγοντες αξιώνουν εναντίον των Εναγομένων 1-4, 6-10, 12-21, 24, 25, 27-34, αποζημιώσεις ύψους $100.002.150.07 για παράνομη ιδιοποίηση και/ή δόλο και/ή συνομωσία και/ή παράβαση σχέσης εμπιστοσύνης και/ή αδικαιολόγητο πλουτισμό και/ή παράβαση καθήκοντος (fiduciary) και/ή παράβαση θέσμιου καθήκοντος και/ή επιμέλειας και/ή παράνομη υποβοήθηση (dishonest assistance) σε σχέση με οποιαδήποτε τέτοια παράβαση. Περαιτέρω, αξιώνουν εναντίον όλων των Εναγομένων την έκδοση διαταγμάτων αποκάλυψης βάσει των αρχών της επιείκειας και/ή των αρχών που καθορίστηκαν από το αγγλικό κοινοδίκαιο, όπως αυτές εξελίχθηκαν στην υπόθεση Norwich Pharmacal και/ή των αρχών που διέπουν την αποκάλυψη εγγράφων και/ή πληροφοριών προς υποβοήθηση διαταγμάτων παγοποίησης περιουσιακών στοιχείων.

Αυθημερόν με την καταχώρηση της Αγωγής εκδόθηκαν, κατόπιν αίτησης που καταχωρήθηκε μονομερώς, διατάγματα μη αποξένωσης περιουσιακών στοιχείων, διάταγμα τύπου Mareva, διατάγματα τύπου Norwich Pharmacal και διατάγματα φίμωσης του τύπου Gagging Order σε βάρος της Εναγόμενης 7 και άλλων Εναγομένων.

Πριν την έκδοση της επίδικης Απόφασης, ημερ. 28/4/2023, (εφεξής προσβαλλόμενη Απόφαση) μεσολάβησε η έκδοση άλλων δύο Ενδιάμεσων Αποφάσεων, ημερ. 7/4/2023 και 26/4/2023, αντίστοιχα.

Συγκεκριμένα, είχε προηγηθεί η καταχώρηση από πλευράς του Αιτητή και Εναγομένου 4 στην πιο πάνω Αγωγή της Αίτησης ημερ. 18/6/2021 (Τεκμήριο 9), με την οποία επεδίωξε την έκδοση Διατάγματος του Δικαστηρίου που να διατάσσει τη διαγραφή των αναφορών σε «Ενάγουσα» σε όλες τις παραγράφους της Έκθεσης Απαίτησης, στη βάση του ότι είναι σκανδαλώδεις και/ή θέτουν σε αμηχανία τον Αιτητή/Εναγόμενο 4 και/ή θα περιπλέξουν και/ή δυσχεράνουν τη δίκαιη εκδίκαση της Αγωγής στη βάση του ότι δεν γνωρίζει ποιος είναι ο αντίδικος του. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της Αίτησης αυτής προβλήθηκε ότι, ενώ η Αγωγή ηγέρθη από τους Χριστάκη (Κρις) Ιακωβίδη και Άντρη Αντωνίου, υπό την ιδιότητα τους ως συνεκκαθαριστές της εταιρείας MRIYA AGRO HOLDING PUBLIC LIMITED και οι ως άνω δύο εκκαθαριστές παρουσιάζονται ως οι Ενάγοντες, στην Έκθεση Απαίτησης παρουσιάζεται ως Ενάγουσα η εταιρεία MRIYA AGRO HOLDING PUBLIC LIMITED. Το Δικαστήριο με την ενδιάμεση Απόφαση του ημερ. 7/4/2023 (Τεκμήριο 12), απορρίπτοντας την εν λόγω Αίτηση, έκρινε ότι ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι τίθεται σε αμηχανία καθότι δεν γνωρίζει ποιος είναι ο αντίδικος του, καταρρίπτεται από τις ίδιες τις αναφορές του, από τις οποίες, όπως αναφέρθηκε, συνάγεται ότι γνωρίζει ότι ο κατ' ουσία αντίδικος του είναι η τεθείσα υπό εκκαθάριση εταιρεία.

Ακολούθησε νέα Αίτηση του Αιτητή, ημερ. 17/12/2021 (Τεκμήριο 10), με την οποία επιζητήθηκε η έκδοση Διατάγματος απόρριψης της Αγωγής λόγω μη νομιμοποίησης των Εναγόντων, στη βάση του ότι οι δύο εκκαθαριστές δεν είχαν λάβει την απαιτούμενη από το Νόμο άδεια και/ή εξουσιοδότηση για την καταχώρηση της Αγωγής. Το Δικαστήριο απέρριψε και αυτή την Αίτηση με την ενδιάμεση Απόφαση του ημερ. 26/4/2023 (Τεκμήριο 13), κρίνοντας ότι το υπό κρίση ζήτημα δεν μπορούσε να αποφασιστεί χωρίς να προηγηθεί η λήψη μαρτυρίας και αξιολόγησή της.

Στις 17/12/2021, πέραν της πιο πάνω αναφερθείσας Αίτησης και απόρριψη Αγωγής λόγω μη νομιμοποίησης των Εναγόντων, ο Αιτητής είχε καταχωρήσει και δεύτερη Αίτηση με την οποία επιζητούσε την έκδοση Διατάγματος διαγραφής των Εναγόντων (Τεκμήριο 11), στη βάση του ότι η καταχώρηση της Αγωγής των εκκαθαριστών Χριστάκη (Κρις) Ιακωβίδη και Άντρης Αντωνίου, ως Εναγόντων, είναι ενάντια στο Νόμο λόγω μη συμμόρφωσης με τα διαλαμβανόμενα στο Άρθρο 233(1)(α) του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113[1]. Το Δικαστήριο, απορρίπτοντας και αυτή την Αίτηση, με την ενδιάμεση Απόφαση του ημερ. 28/4/2023 (προσβαλλόμενη Απόφαση) (Τεκμήριο 14), έκρινε ότι η μη συμμόρφωση με τα όσα το Άρθρο 233(1)(α) του Κεφ. 113 ορίζει συνιστά παρατυπία, η οποία μπορεί να θεραπευτεί με τον τρόπο και τη διαδικασία που προβλέπεται από τη νέα Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και προχώρησε στην έκδοση Διατάγματος άρσης της παρατυπίας.

Αντικείμενο της υπό κρίση Αίτησης είναι η τελευταία πιο πάνω ενδιάμεση Απόφαση ημερ. 28/4/2023.

Ως Λόγοι επί των οποίων βασίζεται το αίτημα για την αιτούμενη θεραπεία εξειδικεύονται στην Έκθεση οι ακόλουθοι:

(Α) Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας και κατά παράβαση του Νόμου και/ή υπό έκδηλη νομική πλάνη που συνίστανται στο ότι:

1) Εξέδωσε απόφαση αναγνωρίζοντας παράβαση Νόμου ήτοι, του Άρθρου 233(1)(α) του Κεφ. 113 και εν συνεχεία προέβη σε διόρθωση της παράβασης Νόμου χρησιμοποιώντας τη Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, θεωρώντας εσφαλμένα την παράβαση ως παρατυπία δυνάμενη να διορθωθεί με βάση τη Δ.64.

2) Σύμφωνα με τη νομολογία η εξουσία που δίδεται στο Δικαστήριο από τη Δ.64 είναι θεραπεία των παρατυπιών που προκύπτουν από παράλειψη συμμόρφωσης με τους Θεσμούς και όχι από παράβαση προνοιών Νόμου, όπως η παρούσα υπόθεση.

3) Η ως άνω ενέργεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου συνιστά υπέρβαση και/ή κατάχρηση αρμοδιότητας και/ή εξουσίας και/ή έλλειψης δικαιοδοσίας.

(Β) Η Απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ημερ. 28/4/2023 είναι σε πλήρη αντίθεση με τις Αποφάσεις του ημερ. 7/4/2023 και 26/4/2023 στην ίδια Αγωγή και που ουσιαστικά αφορούσε το ίδιο θέμα και συνιστά παράβαση του δικαιώματος της δίκαιης δίκης, κακοδικία και παράβαση της φυσικής δικαιοσύνης και εκτροπή από τα θέσμια της δίκαιης δίκης.

(Γ) Στην παρούσα υπόθεση συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που επιτρέπουν και δικαιολογούν την ενεργοποίηση της διαδικασίας για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος. Τυχόν συνέχιση της πρωτόδικης διαδικασίας θα είχε ως αποτέλεσμα τη συνέχιση μιας άκυρης διαδικασίας και τη λειτουργία του Δικαστηρίου έξω και κατά παράβαση των δικαιοδοτικών του ορίων με Ενάγοντες η νομιμοποίηση των οποίων να εγείρουν την Αγωγή ακόμη εκκρεμεί σύμφωνα με τη δεύτερη Απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ημερ. 26/4/2023.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή προώθησε τους προαναφερθέντες λόγους με γραπτή αγόρευση, αλλά και δια ζώσης κατά την επ' ακροατηρίω συζήτηση της Αίτησης.

Έχω διεξέλθει με προσοχή την προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, καθώς και ό,τι ο Αιτητής, μέσω του συνηγόρου του, έχει θέσει ενώπιον μου.

Οι αρχές που διέπουν την έκδοση Προνομιακών Διαταγμάτων είναι παγιωμένες και χιλιοειπωμένες, ώστε να μην χρειάζεται να λεχθούν πολλά υπό το φως της πλούσιας νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Πρόκειται για δικαιοδοσία που ασκείται με ιδιαίτερη φειδώ, πάντοτε κατά προνόμιο όταν διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης στην πρωτόδικη διαδικασία (βλ. Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298 και Perrella (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692). Ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση δεν χορηγείται άδεια όταν προσφέρεται εναλλακτικό ένδικο μέσο ή θεραπεία που συνήθως είναι αυτό της έφεσης, οι δε εξαιρετικές περιστάσεις για να παρακαμφθεί ο πιο πάνω Κανόνας, θα πρέπει να καταδεικνύεται με επάρκεια ότι συντρέχουν (βλ. Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535 και Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878).

Έχει πλειστάκις αναφερθεί στη νομολογία ότι είναι στους ώμους του Αιτητή το βάρος να καταδείξει συζητήσιμη υπόθεση. Ενδιαφέρει η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών, αφού δεν μπορεί αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας να είναι η ορθότητα, ούτε ο τρόπος άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο στην προνομιακή του δικαιοδοσία δεν υποκαθιστά ούτε τους χειρισμούς, ούτε τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από το κατώτερο Δικαστήριο, ούτε και επεμβαίνει κατά τρόπο που να καθορίζει την πορεία μιας εκκρεμοδικούσας υπόθεσης. Ακόμα και στην περίπτωση που το Δικαστήριο έχει λανθασμένα αντιληφθεί το Νόμο και πάλι, σύμφωνα με τη Νομολογία, αυτό διορθώνεται κατ' έφεση και όχι μέσω Προνομιακών Ενταλμάτων.

Στην υπό εξέταση περίπτωση το Κατώτερο Δικαστήριο επιλαμβανόμενο της Αίτησης για διαγραφή των Εναγόντων, η οποία είχε ως κύρια νομική βάση τη Δ.27, θ.3 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας[2], αφού άκουσε και τις δύο διάδικες πλευρές, κατέληξε σε μια αιτιολογημένη απόφαση. Στην προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου γίνεται αναφορά και ανάλυση στις θέσεις και εισηγήσεις τους, με τελική κατάληξη το Κατώτερο Δικαστήριο να θεωρήσει ότι, αν και ο ορθός τίτλος της Αγωγής θα έπρεπε, με βάση τα οριζόμενα στο Άρθρο 233(1)(α) του Κεφ. 113, να ήταν «MRIYA AGRO HOLDING PUBLIC LIMITED υπό εκκαθάριση δια των συνεκκαθαριστών Χριστάκη (Κρις) Ιακωβίδη και Άντρης Αντωνίου» και όχι «Χριστάκη (Κρις) Ιακωβίδη και Άντρης Αντωνίου υπό την ιδιότητα τους ως συνεκκαθαριστές της εταιρείας MRIYA AGRO HOLDING PUBLIC LIMITED», απορρίπτοντας την επιχειρηματολογία των συνηγόρων του Αιτητή ότι το εν λόγω «σφάλμα» ήταν θέμα ουσίας και δημόσιας τάξης και όχι τύπου, θεώρησε ότι η εν λόγω μη συμμόρφωση με το πιο πάνω Άρθρο συνιστούσε παρατυπία δυνάμενη να θεραπευθεί με βάση τη Δ.64. Τυχόν λανθασμένη ερμηνεία του Νόμου από πλευράς του Δικαστηρίου ασφαλώς και δεν ενεργοποιεί την εφεδρεία αυτής της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων. Όπως είναι νομολογημένο, Ένταλμα της φύσης Certiorari μπορεί να εκδοθεί όταν έχει εμφιλοχωρήσει νομικό ελάττωμα εμφανές στο πρακτικό, η ευχέρεια όμως αυτή δεν καλύπτει και τις νομικά εσφαλμένες αποφάσεις.

Είναι πρόδηλο ότι μέσω της προβολής της έκδηλης, κατά τον Αιτητή, νομικής πλάνης, ό,τι εν προκειμένω επιδιώκεται είναι ο έλεγχος της ορθότητας της Απόφασης του Κατώτερου Δικαστηρίου. Tα όσα ο Αιτητής επικαλείται, με κάθε σεβασμό, δεν στοιχειοθετούν ούτε για σκοπούς παροχής άδειας ότι το Κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε κατά νομική πλάνη τέτοιας φύσεως ή κατά άλλο τρόπο που να καθιστά την απόφαση του ελεγχόμενη ως προς τη νομιμότητα της. Όσα αποδίδονται στην υπό κρίση Απόφαση, ακόμη και αν αξιολογούνταν ως σφάλματα, θα αποτελούσαν νομικά σφάλματα που θα καθιστούσαν την απόφαση του μη ορθή, ελεγχόμενη στο τέλος με έφεση. Όπως αναφέρεται στη νομολογία, τυχόν λανθασμένη ερμηνεία νόμου ή λανθασμένη αντίληψη του Δικαστηρίου δεν ελέγχεται με Προνομιακό Ένταλμα Certiorari, αλλά ελέγχεται ως προς την ορθότητα της με το ένδικο μέσο της έφεσης (βλ. Πέτρου Αρτέμη: Προνομιακά Εντάλματα, σελ. 127-128, Αίτηση της Μουστερή κ.ά., Πολιτική Αίτηση Αρ. 150/2017, ημερ. 24/10/2017, ECLI:CY:AD:2017:D367, Αίτηση της Content Union S.A., Πολιτική Αίτηση Αρ. 64/2018, ημερ. 11/6/2018, ECLI:CY:AD:2018:D286 και Αίτηση Γενικού Εισαγγελέα, Πολιτική Αίτηση Αρ. 24/2020, ημερ. 10/3/2020, ECLI:CY:AD:2020:D96). Όπως τονίστηκε επανειλημμένα, το κατάλοιπο εξουσίας δεν αποτελεί μέσο για τον έλεγχο της ορθότητας των αποφάσεων πρωτόδικων Δικαστηρίων και ούτε μπορεί να αφεθεί η διαδικασία να χρησιμοποιηθεί ως έφεση υπό μεταμφίεση (βλ. Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 116, Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42 και Daventree Trustees Ltd (2005) 1(A) Α.Α.Δ. 712).

Ούτε ο προβαλλόμενος ισχυρισμός περί υπέρβασης και/ή έλλειψης εξουσίας και/ή δικαιοδοσίας μπορεί, στην προκείμενη περίπτωση, να έχει οποιαδήποτε βάση. Όπως είναι νομολογημένο, «εκεί που το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει ένα ζήτημα, δε θεωρείται ότι έχει εξέλθει του πεδίου της δικαιοδοσίας του απλώς και μόνο γιατί παρεμπιπτόντως ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα» (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Γεώργιου Πολυκάρπου (1991) 1 Α.Α.Δ 207).

Όπως λέχθηκε στην υπόθεση R. v. Minister of Health [1938] 4 All E.R. 32:

"Where the proceedings are regular upon their face and the magistrates had jurisdiction, the superior court will not grant the writ of certiorari on the ground that the court below has misconceived a point of law. When the court below has jurisdiction to decide a matter, it cannot be deemed to exceed or abuse its jurisdiction, merely because it incidentally misconstrues a statute ..........."

Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, όπως και κάθε άλλη ενδιάμεση απόφαση, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αντικείμενο έφεσης. Επισημαίνεται εν προκειμένω ότι, μέσω της γραπτής Αγόρευσης που καταχωρίστηκε, το Δικαστήριο έχει πληροφορηθεί ότι η εν λόγω Απόφαση έχει ήδη εφεσιβληθεί αλλά μόνο σε σχέση με το μέρος της Απόφασης που αφορούσε απόρριψη και για το λόγο της καθυστέρησης στην υποβολή της αίτησης για διαγραφή των Εναγόντων. Με τον ίδιο τρόπο πληροφορήθηκε ότι έφεση ασκήθηκε και εναντίον των άλλων δύο ενδιάμεσων Αποφάσεων.

Όπως εξηγείται από τον Κωνσταντινίδη, Δ. στην Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965, στη σελ. 1975:

«Και εφόσον παρέχεται η δυνατότητα άσκησης έφεσης, που επίσης θα εκδικαστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, και δι' αυτής θα είναι δυνατή η παροχή πλήρους και εξ ίσου αποτελεσματικής θεραπείας, η αίτηση που απευθύνεται στο κατάλοιπο της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν δικαιολογείται.»

Ούτε και ο έτερος Λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης Απόφασης, ήτοι ότι η προσβαλλόμενη Απόφαση είναι «σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις του ημερ. 7/4/2023 και 26/4/2023 στην ίδια αγωγή» θεωρώ, με κάθε σεβασμό, ότι είναι βάσιμος. Όπως προκύπτει από το ιστορικό της διαδικασίας ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης Απόφασης, το οποίο παρατέθηκε ανωτέρω, ενώπιον του Δικαστηρίου καταχωρήθηκαν τρεις Αιτήσεις με διαφορετικό περιεχόμενο και διαφορετικό αιτητικό κάθε φορά. Ως εκ τούτου, οι ενδιάμεσες Αποφάσεις ημερ. 7/4/2023 και 26/4/2023, με τις οποίες απορρίφθηκαν τα σχετικά αιτήματα του Αιτητή, αφορούσαν σε διαφορετικό από την υπό κρίση περίπτωση αντικείμενο.

Στη βάση των πιο πάνω, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή συζητήσιμο θέμα. Ούτε έχω ικανοποιηθεί ότι ο Αιτητής με τα όσα έχει πιο πάνω αναφέρει και με δεδομένη τη δυνατότητα έφεσης έχει καταδείξει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων που να δικαιολογούν τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.

Ως εκ τούτου, η υπό κρίση Αίτηση απορρίπτεται.

Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,

Δ.

[1] 233.-(1) Κατά την εκκαθάριση εταιρείας από το Δικαστήριο, ο εκκαθαριστής έχει εξουσία, μετά από έγκριση είτε του Δικαστηρίου ή της επιτροπής επιθεώρησης-

(α) να εγείρει ή υπερασπίσει οποιαδήποτε αγωγή ή άλλη νομική διαδικασία στο όνομα και εκ μέρους της εταιρείας·

[2] 3. The Court may order any pleading to be struck out on the ground that it discloses no reasonable cause of action or answer, and in any such case or in case of the action or defence being shown by the pleadings to be frivolous or vexatious, the Court may order the action to be stayed or dismissed, or judgment to be entered accordingly as may be just.

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία