|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:A141
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. E278/2015)
12 Απριλίου, 2023
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
Εφεσείων
ΚΑΙ
ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ
Εφεσίβλητος
_________________________
Π. Αριστοτέλους, για τον Εφεσείοντα.
Καμία εμφάνιση , για τον Εφεσίβλητο.
________________________
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Ιωαννίδη, Δ.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Στις 8.6.2012 Επαρχιακός Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, εξέδωσε, στο πλαίσιο της Εταιρικής Αίτησης 623/10, διάταγμα εκκαθάρισης της εταιρείας F.K. & S. (Varosia) Properties Ltd. Με την απόφαση του διόρισε ως προσωρινό εκκαθαριστή της περιουσίας της πιο πάνω εταιρείας, τον Επίσημο Παραλήπτη.
Ο τελευταίος, καταχώρισε στις 20.11.2013, στο πλαίσιο της πιο πάνω Αίτησης, μονομερή αίτηση με την οποία ζητούσε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να:
«Α. Μελετήσει τα ψηφίσματα και αποφάσεις που πήραν οι πιστωτές και μετόχοι/συνεισφορείς στις συνελεύσεις που έγιναν στις 26 Ιουνίου 2013 και 03 Ιουλίου 2013 και να εκδώσει Διάταγμα Διορισμού Εκκαθαριστή καθ΄ ότι η συνέλευση των πιστωτών αποφάσισε υπέρ του διορισμού του κ. Λεωνίδα Κίμωνος ως Εκκαθαριστή ενώ η συνέλευση των μετόχων/συνεισφορέων αποφάσισε υπέρ του διορισμού του κ. Κύπρου Ανδρέου ως Εκκαθαριστή.
Β. Εκδώσει Διάταγμα σύμφωνα με το οποίο να εγκρίνεται η εγγυητική επιστολή την οποία θα καταθέσει ο Εκκαθαριστής στο Δικαστήριο.
Γ. Να καθορίσει την αμοιβή του Εκκαθαριστή σύμφωνα με τους περί Εταιρειών (Εκκαθαρίσεις) Κανονισμούς εάν θα είναι αυτή που θα έπαιρνε ο Επίσημος Παραλήπτης εάν παρέμενε Εκκαθαριστής.»
H Αίτηση βασιζόταν «στα Άρθρα 226, 228, 229(α), 230(2), και 240 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113 και στους Κανονισμούς 18, 48, 49, 52-56, 63(2) και 68 των περί Εταιρειών (Εκκαθαρίσεις) Θεσμών 1933-1938». Πιστά αντίγραφα των πρακτικών που περιείχαν τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις των πιστωτών και των μετόχων/συνεισφορέων, επισυνάφθηκαν στην Αίτηση ως «Α» και «Β», αντίστοιχα. Ουδέποτε αμφισβητήθηκε από τον Εφεσείοντα πως τα Έγγραφα «Α» και «Β» ήταν πιστά αντίγραφα των πρακτικών που είχαν τηρηθεί. Συνεπώς, η θέση του ότι αυτά έπρεπε να είχαν επισυναφθεί με ένορκη δήλωση, ουδεμία βαρύτητα έχει. Από τα πρακτικά της πρώτης συνέλευσης των πιστωτών, ημερ. 26.6.2013, προέκυπτε πως τα θέματα της ημερησίας διάταξης ήταν:
«(α) Με πλειοψηφία σε αριθμό και ποσό να αποφασίσουν αν θα γίνει αίτηση στο Δικαστήριο ή όχι για το διορισμό Εκκαθαριστή στη θέση του Επίσημου Παραλήπτη. Αν δεν διορισθεί Εκκαθαριστής από το Δικαστήριο τότε ο Επίσημος Παραλήπτης θα παραμείνει σαν Εκκαθαριστής.
(β) Με πλειοψηφία σε αριθμό και ποσό να αποφασίσουν αν θα γίνει αίτηση στο Δικαστήριο ή όχι για το διορισμό Εποπτικής Επιτροπής.»
Υποψηφιότητα για το διορισμό Εκκαθαριστή υπέβαλαν ο κ. Λεωνίδας Κίμωνος και ο κ. Κύπρος Ανδρέου. Η νομίμως διορισθείσα πρόεδρος κα Τούλα Παναγιώτου, Λειτουργός Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη Α΄, έθεσε σε ψηφοφορία τις δύο υποψηφιότητες. Υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Λεωνίδα Κίμωνος ψήφισαν 18 από τους 22 παρόντες με δικαίωμα ψήφου πιστωτές, δηλαδή ποσοστό 81,82% και με ποσό €1.449.106,10 από το συνολικό ποσό των €2.651.710,60, δηλαδή ποσοστό 54,65%. Υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Κύπρου Ανδρέου ψήφισαν 4 από τους 22 πιστωτές, δηλαδή ποσοστό 18,18% και με ποσό €1.202.604,50, δηλαδή ποσοστό 45.35%. Καταγράφεται στα πρακτικά πως από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας «. πετυχαίνει η υποψηφιότητα του κ. Λεωνίδα Κίμωνος ως Εκκαθαριστή». Καταγράφεται ακόμη πως αποφασίστηκε όπως μη διοριστεί Eποπτική Eπιτροπή και όπως η αμοιβή του Eκκαθαριστή είναι αυτή που θα ελάμβανε, σύμφωνα με τους Κανονισμούς, ο Επίσημος Παραλήπτης εάν παρέμενε Εκκαθαριστής. Στην αναβληθείσα πρώτη συνέλευση μετόχων/συνεισφορέων που έλαβε χώρα στις 3.7.2013, η μοναδική μέτοχος της εταιρείας, κα Μαρία Αντωνίου, ψήφισε υπέρ του διορισμού του κ. Κύπρου Ανδρέου ως Εκκαθαριστή. Υπήρξε επίσης απόφαση για μη διορισμό Εποπτικής Επιτροπής και απόφαση για την αμοιβή του Εκκαθαριστή, ως είχαν αποφασίσει και οι πιστωτές για τον κ. Λεωνίδα Κίμωνος.
Ακολούθησε εκ μέρους του Επίσημου Παραλήπτη και Προσωρινού Εκκαθαριστή της εταιρείας, η καταχώριση, στις 20.11.2013, της Μονομερούς Αίτησης για την οποία έγινε αναφορά πιο πάνω. Στις 10.12.2013 ο Εφεσείων καταχώρισε ένσταση στην Αίτηση, η οποία βασιζόταν σε 25 λόγους, το περιεχόμενο των οποίων έχουμε θέσει ενώπιον μας. Η ένσταση υποστηριζόταν από ένορκη δήλωση του ιδίου, ο οποίος δήλωνε πως είναι πιστωτής της υπό εκκαθάριση εταιρείας και πως ήταν Διευθυντής αυτής. Δήλωνε ακόμη πως οι μετοχές της εταιρείας είναι εγγεγραμμένες επ΄ ονόματι της μητέρας του.
Αναφέρουμε από τώρα πως η συντριπτική πλειονότητα των λόγων ένστασης, δεν αφορούσε στο διορισμό του κ. Λεωνίδα Κίμωνος ως Εκκαθαριστή, αλλά σε άσχετα θέματα, όπως στο γεγονός ότι ο Επίσημος Παραλήπτης δεν παρουσίασε στο Δικαστήριο αναλυτική κατάσταση της αξίας της περιουσίας της εταιρείας, τις οφειλές της εταιρείας, το πλεόνασμα της εταιρείας και κατ΄ επέκταση την αληθινή εικόνα της περιουσιακής κατάστασης της εταιρείας κτλ., θέματα που δεν ήταν στην ημερησία διάταξη των συνελεύσεων. Να επαναλάβουμε εδώ πως μετά την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης, αρχίζει η διαδικασία διευθέτησης των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων της εταιρείας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Ο διορισθείς Εκκαθαριστής είναι που έχει πλέον την αποκλειστική ευθύνη για την διαχείριση της περιουσίας και των υποθέσεων της εταιρείας. Πρόσωπο δυσαρεστημένο από πράξη ή απόφαση του Εκκαθαριστή, μπορεί να υποβάλει αίτηση στο Δικαστήριο, ως προβλέπεται από τον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113 (Μιχαήλ κ.ά. ν. Επίσημου Παραλήπτου κ.ά. (1999) 1(Β) ΑΑΔ 1033).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε στις 11.11.2015 την απόφαση του με την οποία διόρισε τον κ. Λεωνίδα Κίμωνος ως Εκκαθαριστή της εταιρείας, ο οποίος είχε ήδη δώσει την γραπτή συγκατάθεση του και είχε υπογράψει σχετική εγγυητική επιστολή.
Ο Εφεσείων με τέσσερεις λόγους έφεσης αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Με τον πρώτο λόγο έφεσης αναφέρει πως «Το Δικαστήριο ήταν καθ΄ ύλην αναρμόδιο και εσφαλμένα αποφάσισε ότι είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει την προσβαλλόμενη απόφαση και η απόφαση πάσχει». Στην αιτιολογία του συγκεκριμένου λόγου έφεσης, καταγράφεται πως ο Επαρχιακός Δικαστής, που είχε εκδικάσει την αίτηση, δεν μπορούσε να την εκδικάσει γιατί αυτή αφορούσε σε «διαφορά που ξεπερνά τις €100.000 αφού το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ήδη σε εύρημα ότι η περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας υπολογίζεται στα €196.325».
Η συγκεκριμένη αίτηση δεν ήταν αίτηση που αφορούσε σε επίλυση τέτοιας διαφοράς, ως εσφαλμένα αναφέρει ο Εφεσείων. Άλλη ήταν η αξιούμενη θεραπεία, στην οποία έχουμε κάνει αναφορά πιο πάνω. Στο Άρθρο 209 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, ρητά αναφέρεται ότι:
«.....για τον καθορισμό του κατά πόσο διαδικασία εμπίπτει στην αρμοδιότητα Ανώτερου Επαρχιακού Δικαστή ή Επαρχιακού Δικαστή, θα λαμβάνεται υπόψη το ποσό του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που καταβλήθηκε ή πιστώθηκε ότι καταβλήθηκε.
Νοείται περαιτέρω ότι οποιοδήποτε παρεμπίπτον διάταγμα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης, τηρουμένου του περί Δικαστηρίων Νόμου, δύναται να εκδοθεί από Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή ή Επαρχιακό Δικαστή, ανεξάρτητα από το εάν η διαδικασία δε θα ήταν της αρμοδιότητας Ανώτερου Επαρχιακού Δικαστή ή Επαρχιακού Δικαστή, σύμφωνα με τις πρόνοιες του παρόντος εδαφίου ...»
(Βλ. επίσης τα όσα σχετικά αναφέρονται σε σχέση με το πιο πάνω άρθρο στην Πρίνος Λαχαναγορά Λτδ (Αρ. 1) (2016) 1(Α) ΑΑΔ 866, ECLI:CY:AD:2016:D182).
Εν προκειμένω, το εκδοθέν μετοχικό κεφάλαιο της υπό εκκαθάριση εταιρείας, ήταν €17,100. Αυτό δεν αμφισβητήθηκε ούτε και ενώπιον μας από τον ευπαίδευτο συνήγορο του Εφεσείοντα. Συνεπώς, ορθά η Αίτηση Εκκαθάρισης τέθηκε ενώπιον Επαρχιακού Δικαστή, ορθά η Αίτηση ημερ. 20.11.2013 υποβλήθηκε στο πλαίσιο της Αίτησης Εκκαθάρισης και ορθά επιλήφθηκε αυτής Επαρχιακός Δικαστής. Υπό το φως των πιο πάνω, ο πρώτος λόγος έφεσης είναι αβάσιμος και απορρίπτεται.
Οι επόμενοι τρεις λόγοι έφεσης στρέφονται ουσιαστικά εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου να εκδώσει το διάταγμα με το οποίο διορίστηκε ως Εκκαθαριστής της εταιρείας ο κ. Λεωνίδας Κίμωνος. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού παρέπεμψε στο Άρθρο 314Α (1) του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, στο οποίο ρητά αναφέρεται ότι: «Με εξαίρεση τον Επίσημο Παραλήπτη, ο εκκαθαριστής πρέπει να είναι πρόσωπο που κέκτηται τα προσόντα και άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του Συμβούλου Αφερεγγυότητας σύμφωνα με τον περί Συμβούλων Αφερεγγυότητας Νόμο», στον οποίο επίσης παρέπεμψε (Ο περί Συμβούλων Αφερεγγυότητας Νόμος του 2015, Ν. 64(Ι)/2015), κατέληξε πως ο κ. Κύπρος Ανδρέου ως πρόσωπο που αδιαμφισβήτητα δεν είχε άδεια συμβούλου αφερεγγυότητας δυνάμει του Ν. 64(Ι)/2015, δεν θα μπορούσε να διορισθεί ως Εκκαθαριστής της εταιρείας. Για τον κ. Λεωνίδα Κίμωνος, σημείωσε, και δεν αμφισβητείται, πως αυτός είναι εγγεγραμμένος σύμβουλος αφερεγγυότητας σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Εν κατακλείδι, αφού έλαβε υπόψη του τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις που έλαβαν οι πιστωτές και οι μέτοχοι/συνεισφορείς στις συνελεύσεις που έγιναν στις 26.6.2013 και 3.7.2013 αντίστοιχα, εξέδωσε διάταγμα με το οποίο διορίστηκε ως Εκκαθαριστής της εταιρείας, ο κ. Λεωνίδας Κίμωνος.
Με δεδομένο ότι ο προτεινόμενος εκ μέρους των μετόχων/ συνεισφορέων Εκκαθαριστής κ. Κύπρος Ανδρέου δεν πληρούσε τα προσόντα για διορισμό, όπως ορθά αποφάσισε το πρωτόδικο Δικαστήριο, εφαρμόζοντας τις πρόνοιες του Άρθρου 372Α του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113 (το οποίο εισήχθη με τον περί Εταιρειών (Τροποποιητικό) (Αρ. 3) Νόμο του 2015, Ν. 63(Ι)/2015), και με δεδομένο ότι ουδείς βάσιμος λόγος είχε προβληθεί για μη διορισμό του κ. Λεωνίδα Κίμωνος, ως αποφάσισε η πλειοψηφία των πιστωτών, δικαιολογημένα εξέδωσε το προσβαλλόμενο διάταγμα. Η απόφαση του κρίνεται ορθή και δεόντως αιτιολογημένη. Κατ΄ επέκταση, και οι υπόλοιποι λόγοι έφεσης είναι αβάσιμοι και απορρίπτονται.
Τελειώνοντας να σημειώσουμε και τα ακόλουθα. Ο Εφεσείων δεν παρουσίασε στη συνέλευση των πιστωτών αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία προέκυπτε πως αυτός ήταν πιστωτής της εταιρείας. Κατ΄ επέκταση η επαλήθευση χρέους που υπέβαλε δεν έγινε αποδεκτή και δεν του επετράπη να ψηφίσει σε σχέση με το φυσικό πρόσωπο που θα διοριζόταν ως Εκκαθαριστής της εταιρείας. Δεν έχει φανεί ότι είχε προσβάλει αυτή την απόφαση ενώπιον Δικαστηρίου, και ότι αυτή ανατράπηκε. Ούτε ήταν μέτοχος/συνεισφορέας της εταιρείας. Συνεπώς, είναι αμφίβολο αν αυτός ενομιμοποιείτο να εμφανιστεί στην πρωτόδικη διαδικασία και να καταχωρίσει ένσταση στη συγκεκριμένη αίτηση (Locus standi).
Η Έφεση είναι αβάσιμη και απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα εφόσον ο Επίσημος Παραλήπτης δεν είχε καταχωρίσει περίγραμμα αγόρευσης και δεν εμφανίστηκε στην ακροαματική διαδικασία της έφεσης.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.