|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2023:A139
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 387/2017
(12 Απριλίου, 2023)
(ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στών)
MARINA NICOLSON
Εφεσείουσα/Αιτήτρια
- και -
CK RESTAURANT SYSTEM FRANCHISERS LTD
Εφεσιβλήτων/Καθ΄ ων η Αίτηση
----------------------------
Αίτηση ημερ. 3.9.2021 για ασφάλεια εξόδων
Π. Σπανός, για Μάρκος Π. Σπανός & Σία, για Αιτητές-Εφεσίβλητους
Ελ. Νικολάου (κα), για Ζένιος Νικολάου Δ.Ε.Π.Ε, για Καθ' ή η Αίτηση-Εφεσείουσα
-----------------
Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον
Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα, καταχώρησε ενώπιον του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών την αίτηση αρ. 557/2012. Με αυτή αξίωνε από τους εφεσίβλητους, εργοδότες της μέχρι τότε, την καταβολή αποζημιώσεων για παράνομη απόλυση. Το Δικαστήριο δεν έκαμε δεκτή την αίτηση της, την οποία και απέρριψε με απόφαση του ημερομηνίας 26.9.2017. Συγχρόνως, καταδίκασε την εφεσείουσα στα έξοδα της διαδικασίας εκείνης, τα οποία υπολογίστηκαν στο ποσό των €3.827, πλέον νόμιμο τόκο. Η εφεσείουσα, μη ικανοποιηθείσα με την εν λόγω απόφαση, καταχώρησε την παρούσα έφεση, επιδιώκοντας την ανατροπή της.
Οι εφεσίβλητοι, υπέβαλαν την παρούσα αίτηση, (η αίτηση), με την οποία ζητούν την έκδοση διατάγματος, για εξασφάλιση των εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας, καθώς, επίσης των εξόδων της έφεσης, εφόσον αυτή απορριφθεί, τα οποία υπολόγισαν στο ποσό των €4.500.- Της αίτησης, προηγήθηκε η λήψη μέτρων εκτέλεσης. Τούτο, κατ' αρχάς, έγινε το 2018, με επιστολή των δικηγόρων των εφεσιβλήτων προς το δικηγόρο της εφεσείουσας. Ζητούσαν από τον τελευταίο να μεσολαβήσει προς την πελάτιδα του, να τους καταβάλει το προαναφερθέν ποσό, των €3.827. Όταν δεν υπήρξε, οποιαδήποτε, ανταπόκριση από την εφεσείουσα, τον επόμενο χρόνο, 2019, οι εφεσίβλητοι έλαβαν μέτρα για την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης και πώλησης κινητής περιουσίας της εφεσείουσας. Ο επιδότης που επιχείρησε την εκτέλεση του εν λόγω εντάλματος, διαπίστωσε ότι η εφεσείουσα ήταν άγνωστη στη διεύθυνση που δόθηκε για τον πιο πάνω σκοπό. Αυτή, όμως, ήταν η διεύθυνση την οποία η ίδια η εφεσείουσα είχε δηλώσει στην αίτηση της αρ. 557/2012, που είχε καταχωρίσει ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Οι εφεσίβλητοι, θεωρώντας, προφανώς, ότι δεν τους απέμενε άλλη διέξοδος για διασφάλιση της είσπραξης των εξόδων τους, καταχώρησαν την παρούσα αίτηση. Δεδομένου του σταδίου στο οποίο η υπόθεση βρίσκεται, δηλαδή αυτό της έφεσης, επισημαίνεται ότι αυτοί δεν μπορούσαν να αιτηθούν την εξασφάλιση των ήδη επιδικασθέντων εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας, δυνάμει της Δ.35 κ.2 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, (Κ.Π.Δ.), (βλ. Γιώργιος Λεμονιάτης ν. Δήμου Λεμεσού, Πολιτική Έφεση Αρ. 436/2017, 13.9.2019), ECLI:CY:AD:2019:A364. Θα μπορούσαν να είχαν υποβάλει αίτημα, προς τούτο, κατά το προαναφερθέν στάδιο, δυνάμει της Δ.60 κ.1[1] των Κ.Π.Δ. Προφανώς, δεν υπέβαλαν, όμως, τέτοιο αίτημα το δε παρόν αίτημα όσον αφορά την πιο πάνω πτυχή, το απέσυραν κατά την ακρόαση της αίτησης. Παρεμπιπτόντως, σημειώνεται πως, στη βάση της πιο πάνω πρόνοιας, όπως προκύπτει από το λεκτικό της, αν η εφεσείουσα είχε τη συνήθη διαμονή της στην Κύπρο ή σε Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θα ήταν δυνατό να εκδοθεί τέτοιο διάταγμα. Στο παρόν στάδιο, όμως, οι εφεσίβλητοι με την αίτηση, επιδιώκουν την εξασφάλιση των εξόδων της έφεσης. Όπως έχει προαναφερθεί, επικαλούνται προς τούτο, τη συνδρομή της Δ.35 κ.2 των Κ.Π.Δ. Αυτός, σε αντίθεση και με τον προαναφερθέντα κανονισμό, προβλέπει ότι: «Such deposit or other security for the costs to be occasioned by any appeal shall be made or given as may be directed under special circumstances by the Court of Appeal.".
Η παρούσα αίτηση καταχωρίστηκε τέσσερα χρόνια, περίπου, μετά την καταχώρηση της έφεσης, στις 3.11.2017. Η παρέλευση του πιο πάνω χρονικού διαστήματος δεν έχει βαρύνουσα σημασία στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένου ότι είχαν, στο μεταξύ, ληφθεί και τα μέτρα εκτέλεσης που έχουν προαναφερθεί. Εν πάση περιπτώσει, η έφεση δεν ορίστηκε ακόμα για προδικασία και, οπωσδήποτε, ούτε και για ακρόαση. Ό,τι εδώ ενδιαφέρει, είναι πως οι εφεσίβλητοι, αιτητές, ζητούν την έγκριση της αίτησης για ασφάλεια εξόδων, στη βάση, όπως το θέτουν, ότι η έφεση «είναι ανυπόστατη και εκδικητική και δεν έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, αφού, μεταξύ άλλων, η πρωτόδικη απόφαση είναι απόλυτα ορθή και δεόντως αιτιολογημένη». Οι εξηγήσεις που παραθέτουν στην υποστηρικτική ένορκη δήλωση, δεν βοηθούν στην έγκριση της αίτησης, στη βάση, ανωτέρω. Επιπρόσθετα, όμως, υποστηρίζουν πως οποιοδήποτε μέτρο εκτέλεσης νέας διαταγής για έξοδα, εφόσον η έφεση της εφεσείουσας αποτύχει, θα είναι δύσκολο ή και αδύνατο να εκτελεστεί, όπως και στην περίπτωση της ανάλογης διαταγής στην πρωτόδικη διαδικασία. Εν ολίγοις, θεωρούν πως δεν θα μπορέσουν να εισπράξουν από την εφεσείουσα, οποιοδήποτε ποσό εξόδων που τυχόν να επιδικαστεί προς όφελος τους, εφόσον αποτύχει η έφεση της.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό των αιτητών, ότι η εφεσείουσα είναι άγνωστη στη διεύθυνση που αυτή ανέφερε στην αίτηση που καταχώρησε στο πρωτόδικο Δικαστήριο, η τελευταία τον απορρίπτει. Ωστόσο, δεν αναφέρει ποια είναι η ορθή διεύθυνσης της. Επιπρόσθετα, παρασιωπά την πτυχή που αφορά στην οικονομική κατάστασή της και δη κατά πόσο αυτή έχει την ικανότητα να πληρώσει τυχόν έξοδα της έφεσης στην περίπτωση αποτυχίας της. Εξίσου σημαντικό, είναι και το γεγονός ότι η εφεσείουσα δεν αναφέρει οτιδήποτε σε σχέση με την υποχρέωση που έχει, εν πάση περιπτώσει, να ικανοποιήσει την απόφαση που εκδόθηκε εναντίον της, για τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας. Οι πιο πάνω παραλείψεις, δίδουν σοβαρή βάση για πιθανολόγηση, ότι η εφεσείουσα αδυνατεί να ικανοποιήσει την εν λόγω απόφαση. Αποτελούν δε καλό λόγο, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί πως αυτή θα έχει την ίδια αδυναμία να ικανοποιήσει τυχόν διαταγή για έξοδα εναντίον της και κατ' έφεση.
Η επίδειξη τέτοιας οικονομικής αδυναμίας, ως ανωτέρω, αποτέλεσε παράγοντα ο οποίος εξετάστηκε και θεωρήθηκε ότι μπορούσε να αποτελέσει «ειδική περίσταση» για έκδοση διαταγής προς εξασφάλιση των εξόδων της έφεσης, στις υποθέσεις Ιωάννου κ.α. ν. Σοφιανού, (20016) 1 Α.Α.Δ. 1808, σελ. 1815 έως 1816 και Γιώργιος Λεμονιάτης ν. Δήμου Λεμεσού, ανωτέρω. Στη βάση αυτή, δικαιολογείται να διαταχθεί η έγκριση της υπό εξέταση αίτησης, όμως για μικρότερο ποσό ώστε αυτό να είναι πιο κοντά στο ποσό των εξόδων που τυχόν ήθελεν επιδικαστεί. Επομένως, διατάσσεται η εφεσείουσα να καταθέσει στο Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου εντός 45 ημερών από σήμερα, ποσό €3.500.- ή να παραδώσει τραπεζική εγγύηση για το ίδιο ποσό, προς ικανοποίηση της Πρωτοκολλητού. Κάθε περαιτέρω διαδικασία στην έφεση αναστέλλεται μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης της, ως άνω, ασφάλειας εξόδων. Σε περίπτωση που η διαταχθείσα ασφάλεια εξόδων δεν κατατεθεί εντός του χρόνου των 45 ημερών, η έφεση θα θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα και αυτομάτως απορριφθείσα.
Όσον αφορά τα έξοδα, αυτά επιδικάζονται υπέρ των αιτητών, εφεσιβλήτων και εναντίον της καθ'ης η αίτηση, εφεσείουσας. Αυτά να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Ν. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/γκ
[1] «1. A plaintiff (and, in respect of a counter-claim which is not merely in the nature of a set-off, a defendant) ordinarily resident out of Cyprus ή Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης may, at any stage of the action, be ordered to give security for costs, though he may be temporarily resident in Cyprus ή σε Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»