ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2023:A184
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 366/2021)
5 Απριλίου, 2023
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Π., ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ. Ν. ΜΕ Α.Δ.Τ. [ ], ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 10/08/2021, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠ/ΜΟΥ Σ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ, ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ [ ] ΣΤΗ [ ] ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 155, ΑΡΘΡΑ 27 ΚΑΙ 28, ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 29(3) Ν. 29/77
________________________________________
Αλ. Κληρίδης για Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Π. Βαρνάβας, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
_______________________________________________
ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.: Η Απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τον υποφαινόμενο.
________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.: Πρωτοδίκως, μετά από παροχή σχετικής άδειας, επιδιώχθηκε η έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari προκειμένου να ακυρωθεί ένταλμα έρευνας ημερ. 10/8/2021. Η άδεια, όπως έγινε σαφές από το πρωτόδικο Δικαστήριο, δόθηκε για συγκεκριμένο ζήτημα, «.. ήτοι, ως προς την αναγκαιότητα έκδοσης του εντάλματος (έρευνας) και τήρησης της αρχής της αναλογικότητας, ενόψει της απουσίας χρονικού προσδιορισμού των αναφερόμενων στον όρκο γεγονότων .».
Στο ζήτημα αυτό περιορίστηκε και η πρωτόδικη απόφαση, όπου και κρίθηκε ότι η αναφορά στην ένορκη δήλωση του αστυνομικού εξεταστή της λέξης «πρόσφατα», σε σχέση με τον χρόνο που προέκυψαν τα στοιχεία που κάλυπταν ισχυριζόμενες παράνομες δραστηριότητες, ήταν αρκετή για να προσδιοριστεί χρονικό διάστημα πλησίον, εν πάση περιπτώσει, της υποβολής αίτησης για ένταλμα έρευνας. Στη βάση αυτή κρίθηκε ότι ο χρόνος αναζήτησης και έκδοσης του εντάλματος «. δεν είναι απομακρυσμένος από το χρόνο που η αστυνομία αιτήθηκε του εντάλματος .». Ως εκ τούτου, δεν δημιουργήθηκε, κατά το πρωτόδικο Δικαστήριο, «. τέτοια ασάφεια που να αντιμάχεται της αναγκαιότητας της έρευνας.».
Είναι αυτή την κατάληξη που προσβάλλει η πλευρά του εφεσείοντα με τους λόγους έφεσης, οι οποίοι είναι, ουσιαστικά, επάλληλοι. Εισηγείται ότι η λέξη «πρόσφατα» δεν είναι ικανοποιητικός προσδιορισμός, προσθέτοντας επίσης ότι το γεγονός της παροχής άδειας προς καταχώριση αιτήσεως δια κλήσεως, για τον πιο πάνω λόγο, ήταν αρκετό για να οδηγήσει το Δικαστήριο στην αποδοχή της ίδιας της αιτήσεως δια κλήσεως και στην έκδοση σχετικού εντάλματος Certiorari.
Αυτό, βεβαίως, είναι, με όλο το σεβασμό, εσφαλμένο. Η παροχή άδειας στο εκ πρώτης όψεως στάδιο δεν επενεργεί κατ' αυτό τον τρόπο. Είναι κατά την ακρόαση της δια κλήσεως αίτησης και υπό το φως πλέον όλων των στοιχείων, που εξετάζονται και αξιολογούνται σε βάθος τα δεδομένα της υπόθεσης και αποτυπώνεται η τελική κρίση του Δικαστηρίου. Όπως και έγινε εν προκειμένω. Ορθά, επίσης, αποφασίστηκε, ότι η αναφορά στον όρκο σε «πρόσφατη» εξέλιξη των γεγονότων επιμαρτυρούσε, κατά ικανοποιητικό τρόπο, τη χρονική σύνδεση των κρίσιμων γεγονότων με το χρονικό σημείο αναζήτησης εντάλματος έρευνας, το οποίο, εννοιολογικά, δεν μπορούσε να ήταν απομακρυσμένο.
Προσθέτουμε περαιτέρω, και έχει και αυτό τη σημασία του για σκοπούς καθοδήγησης, ότι δεν αναμένεται στον όρκο που παρουσιάζει η Αστυνομία λεπτομερέστατη καταγραφή και ανάλυση όλων των στοιχείων. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι οι ένορκες αυτές δηλώσεις ετοιμάζονται από αστυνομικά όργανα σε χρόνο που δεν έχουν, βεβαίως, στην κατοχή τους όλα τα γεγονότα και δεν μπορεί να απαιτείται επίπεδο σύνταξης που χαρακτηρίζει συγγραφή του όρκου από δικηγόρο, ή επίπεδο ποιότητας ενός δικογράφου. Η ουσία είναι ότι αυτές οι ένορκες δηλώσεις πρέπει να προσεγγίζονται πρακτικά, με γνώμονα την κοινή λογική. Επί του θέματος αυτού μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους τα όσα, ταυτόσημα, έχουν αναφερθεί στην Πολιτική Έφεση Αρ. 119/2017, Αναφορικά με την αίτηση του Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου, ημερ. 26/9/2017 με παραπομπή στις αποφάσεις R. v. Sanchez, 1994 CanLII 5271, Re Lubell and the Queen (1973) 11 CCC (2d) 188 (Ont. H.C.).
Υπό το φως των πιο πάνω, δεν βρίσκουμε έρεισμα στους λόγους έφεσης και η έφεση απορρίπτεται. Εφόσον δεν ζητήθηκαν, καμία διαταγή σε ό,τι αφορά τα έξοδα.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
ΣT. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.
ΔΓ/ΣΦ