ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2023:D10
iJustice
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 2/2023)
17 Ιανουαρίου 2023
[X. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. PANAS HOTELS LIMITED, 2. PILADES HOTELS LIMITED KAI 3. MARISMARE LIMITED, ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ, ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ΄ΑΡ. 158/2022 Ε.Δ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Ε.Δ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28.12.2022 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ΄ΑΡ. 158/2022 Ε.Δ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ Ε.Δ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15.07.2022 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ΄ΑΡ. 158/2022 Ε.Δ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
____________________
Α. Αργυρού (Κα) και Α. Κυριάκου (Κα) για Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., Ν. Pirilides & Associates LLC και Αντωνάκης Σωτηρίου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. για τους Αιτητές.
____________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Δοθείσα Αυθημερόν)
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Οι Αιτήτριες ζητούν άδεια για την καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης ημερ.28.12.2022, που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου, το κατώτερο Δικαστήριο, στην αγωγή αρ.158/2022.
Οι Αιτήτριες εταιρείες είναι οι εναγόμενες 1, 4 και 5 στην αναφερόμενη αγωγή, που καταχωρίστηκε εναντίον τους από την Καθ' ης η Αίτηση. Αυθημερόν με την καταχώριση της αγωγής την 12.7.2022, η Καθ' ης η Αίτηση, ενάγουσα, καταχώρισε και μονομερή αίτηση στη βάση της οποίας, την 15.7.2022, εξασφάλισε προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα εναντίον των Αιτητριών. Με το διάταγμα, απαγορευόταν στις Αιτήτριες να εισέρχονται σε συγκεκριμένο χώρο. Το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο και οι Αιτήτριες, προς τις οποίες επιδόθηκε, καταχώρισαν ένσταση. Ακολούθησε η ακρόαση της αίτησης και το κατώτερο Δικαστήριο επιφύλαξε την απόφαση του. Η αίτηση ορίστηκε για διευκρινίσεις την 15.12.2022, ημερομηνία κατά την οποία η Καθ' ης η Αίτηση ζήτησε άδεια να αποσύρει την αίτηση. Οι Αιτήτριες είχαν ένσταση. Το κατώτερο Δικαστήριο άκουσε και τις δύο πλευρές και εξέδωσε την υπό έλεγχο απόφαση, δίδοντας τη σχετική άδεια, απορρίπτοντας την αίτηση και ακυρώνοντας το προσωρινό διάταγμα.
Ο λόγος για τον οποίο οι Αιτήτριες είχαν ένσταση στην απόσυρση της αίτησης, ήταν γιατί, κατά τη θέση τους, με την απόσυρση και μη εκδίκαση της Αίτησης, τους αποστερήθηκε το δικαίωμα να διεκδικήσουν από την Καθ' ης η Αίτηση αποζημίωση δυνάμει του Άρθρου 32(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/1960,[1] για δαπάνες και βλάβη που υπέστηκαν από το προσωρινό διάταγμα, με έρεισμα ότι αυτό είχε εκδοθεί στη βάση ανεπαρκών λόγων. Πάντα κατά την εισήγηση τους, παραβιάστηκαν οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και της δίκαιης δίκης. Υποστηρίζουν ότι μετά και την επιφύλαξη απόφασης, καθίστατο υποχρέωση του κατώτερου Δικαστηρίου η έκδοση απόφασης και επικαλούνται προς τούτο την Μαυρογένη ν. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.ά. (Αρ.1)(1996) 1(A) Α.Α.Δ. 49, 60, που αφορούσε σε άρνηση για επανάνοιγμα της υπόθεσης μετά που επιφυλάχθηκε η απόφαση, για να προβληθεί περαιτέρω επιχειρηματολογία.
Το κατώτερο Δικαστήριο είχε καθήκον να αποφασίσει το ενώπιον του ζήτημα και αποφάνθηκε ότι η απόσυρση της αίτησης δεν επέφερε το αποτέλεσμα που επικαλούνταν οι Αιτήτριες, οπόταν και έδωσε τη σχετική άδεια. Στην περίπτωση που η απόφαση του είναι εσφαλμένη, οι Αιτήτριες, που επικαλούνται ότι αυτή ήταν καθοριστική ως προς τα δικαιώματα τους και έχουν υποστεί βλάβη, έχουν την ευχέρεια, εφόσον το κρίνουν σκόπιμο, να την εφεσιβάλουν. Η επιλογή τους να επικαλεστούν την προνομιακή εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν έχει κανένα έρεισμα, αφού δεν έχουν καταδειχτεί εξαιρετικές περιστάσεις που θα δικαιολογούσαν την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου μέσω προνομιακού εντάλματος παρά τη δυνατότητα καταχώρισης έφεσης.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
[1] Εάv ήθελε φαvή εις τo δικαστήριov ότι oιovδήπoτε εκδoθέv απαγoρευτικόv διάταγμα δυvάμει τoυ εδαφίoυ (1) εβασίσθη επί αvεπαρκώv λόγωv, ή εάν η απαίτηση του αιτητή με αίτηση του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα αποτύχει ή έχει εκδοθεί απόφαση εναντιόν του συνεπεία παραλείψεως ή άλλως και φανεί στο δικαστήριο ότι δεν υπήρχε πιθανή βάση για την έγερση της απαίτησής του, το δικαστήριο δύναται, εάν νομίζει τούτο πρέπον, με αίτηση του διαδίκου εναντίον του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα να διατάξει την καταβολή σ' αυτόν εύλογης αποζημίωσης για τις δαπάνες και τηv βλάβηv ήτις πρoσεγέvετo εις αυτό διά της εκτελέσεως τoυ διατάγματoς.