|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D390
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 167/2022)
(i-justice)
20 Οκτωβρίου, 2022
[Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΝΑΤΑΛΙΑ ΒΑΣΙΛΙΟΥΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, AFASISCO LIMITED (HE 374887), ALUTRIL LIMITED (HE 207609), DAKOR AGRO HOLDING PLC (HE 220114), FURNAS LIMITED (HE 375568), GLOSSCO LIMITED (HE 215812), JANSSEN TRADING LIMITED (HE 214095), MODIKIA LIMITED (HE 367557), NORATEM LIMITED (HE 217707), OCTILIAN LIMITED (HE 214177), POMPEO INVESTMENTS LIMITED (HE 217755) ΚΑΙ TAGFIND LIMITED (HE 207653) ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 19/09/2022 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 2651/21 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΩΝ 1. GRAMERCY DISTRESSED OPPORTUNITY FUND II, L.P., 2. GRAMERCY DISTRESSED OPPORTUNITY FUND III, L.P., 3. GRAMERCY DISTRESSED OPPORTUNITY FUND III-A, L.P., 4. GRAMERCY EM CREDIT TOTAL RETURN FUND, 5. NATWEST PENSION TRUSTEE LIMITED (FORMERLY RBS PENSION TRUSTEE LIMITED), 6. ROEHAMPTON PARTNERS LLC, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΗΜΕΡ. 17/11/2021 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΓΩΓΗΣ.
---------------------------------
N. Κυπραίος για Λ. Παπαφιλίππου & Σία ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
--------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Κατώτερο Δικαστήριο, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, εξέδωσε στις 19.9.2022 στο πλαίσιο της Αγωγής 2651/21, προσωρινά διατάγματα εναντίον των Εναγόμενων 1 και 2. Η Αγωγή καταχωρίστηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας από έξι Ενάγοντες, και με αυτήν αξιώνουν εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 αποζημιώσεις ύψους Δολαρίων ΗΠΑ 79.400.000,00 για ζημιές που ισχυρίζονται ότι έχουν υποστεί συνεπεία παράνομης συμπεριφοράς των Εναγομένων. Μου ελέχθη από τον ευπαίδευτο συνήγορο, πως η Αγωγή ουσιαστικά έχει ως βάση αστικά αδικήματα που φέρονται να έχουν διαπραχθεί από τους Εναγομένους 1 και 2 και/ή κατόπιν συνωμοσίας αυτών. Αυτό καταγράφεται και στην απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου. Να σημειωθεί εδώ πως η θέση των Εναγόντων είναι ότι η Εναγόμενη 2 είναι Κυπριακή Εταιρεία που ανήκει και/ή ελέγχεται από τον Εναγόμενο 1, κ. Bakhmatyuk.
Ό,τι κυρίως εδώ ενδιαφέρει, είναι το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα υπό 'Α'. Πρόκειται, σύμφωνα με την απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, για Παγκόσμιο Διάταγμα Παγοποίησης Περιουσιακών Στοιχείων. Με αυτό, οι Εναγόμενοι 1 και 2, διατάσσονται όπως μη:
«Α (ι) μεταφέρουν εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας οποιαδήποτε περιουσιακά τους στοιχεία που βρίσκονται στην Κυπριακή Δημοκρατία αξίας μέχρι το Σχετικό Μέγιστο Ποσό (όπως αυτό ορίζεται πιο κάτω),
(ιι) αποξενώσουν, διαθέσουν, διαχειριστούν (deal with), επιβαρύνουν ΄η μειώσουν την αξία οποιωνδήποτε περιουσιακών τους στοιχείων, είτε αυτά βρίσκονται εντός είτε εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέχρι το Σχετικό Μέγιστο Ποσό, και/ή
(ιιι) προκαλέσουν ή εξουσιοδοτήσουν με οποιοδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένου δίδοντας οδηγίες σε οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο, οποιαδήποτε ενέργεια που αποσκοπεί στην με οποιοδήποτε τρόπο αποξένωση και/ή απομάκρυνση και/ή διάθεση και/ή διαχείριση (deal with) και/ή επιβάρυνση και/ή μείωση της αξίας των περιουσιακών τους στοιχείων κατά παράβαση των υποπαραγράφων (ι) και/ή (ιι) πιο πάνω,
μέχρι και την τελική εκδίκαση της Αγωγής με τον πιο πάνω τίτλο και αριθμό ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Για σκοπούς της παρούσας παραγράφου Α:
O όρος «Σχετικό Μέγιστο Ποσό» σημαίνει το ποσό των Δολαρίων ΗΠΑ $79.400.000,00.
(ι) Τα περιουσιακά στοιχεία των Καθ΄ ων η Αίτηση περιλαμβάνουν , χωρίς περιορισμό:
(α) .................................
(β) .................................
(γ) .................................
(δ) τις μετοχές στο κεφάλαιο και τα περιουσιακά στοιχεία .. των εταιρειών που αναφέρονται στο Παράρτημα 1 ....................
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1
1. Περιουσιακά Στοιχεία που ανήκουν στον κ. Bakhmatyuk
(Ακολουθεί η παράθεση 54 Κυπριακών Εταιρειών ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται και οι Αιτήτριες Εταιρείες)»
Να υπενθυμίσω το αυτονόητο, κάτι που και το Κατώτερο Δικαστήριο σημείωσε, πως η διαδικασία έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων δεν προσφέρεται για εξέταση αμφισβητούμενων γεγονότων αφού δεν συνιστά διαδικασία στην οποία αποφασίζονται δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αυτό θα γίνει με την εκδίκαση της Αγωγής και την έκδοση τελικής απόφασης (Adidas v. Jonitexo Ltd (1984) 1 CLR 263 και Γρηγορίου κ.ά. ν. Χριστοφόρου κ.ά. (1995) 1 ΑΑΔ 248, 270, στις οποίες παραπέμπει το Κατώτερο Δικαστήριο).
Με την υπό εκδίκαση Αίτηση, οι Αιτήτριες, ένα φυσικό πρόσωπο (κα Βασίλιουκ) και έντεκα (11) νομικά πρόσωπα (εταιρείες), αξιώνουν την άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρίσουν Αίτηση δια Κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται εν όλω η διαταγή και/ή απόφαση και/ή διάταγμα του Κατώτερου Δικαστηρίου, ημερ. 19.9.22. Διαζευκτικά αξιώνουν ακύρωση «. της παράγραφου (ι) (δ) της 2ης σελίδας του διατάγματος και του Παραρτήματος 1 του Διατάγματος». Αξιώνουν επίσης διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της ισχύος και/ή εκτέλεσης του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος μέχρι εκδίκασης της Αίτησης δια κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και/ή μέχρι άλλης διαταγής του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Λεπτομέρειες του αιτήματος περιέχονται και στην επισυνημμένη Έκθεση.
Η Αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Σ. Πολυδώρου, ο οποίος δηλώνει Διευθυντής των εταιρειών FURNAS LIMITED και MODIKIA LIMITED, οι οποίες είναι δύο εκ των αιτητριών. Ο ενόρκως δηλών, αναφέρει πως είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος και από τις άλλες αιτήτριες για να προβεί εκ μέρους τους στην εν λόγω ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της Αίτησης.
Έχω θέσει ενώπιον μου το περιεχόμενο της Έκθεσης και της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει το αίτημα. Το ίδιο ισχύει και για τα όσα ανέφερε ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητριών με την εμπεριστατωμένη αγόρευση του. Θα κάνω ειδική αναφορά στα πιο πάνω, όπου ήθελε κριθεί αναγκαίο.
Ως ελέχθη, επίδικο θέμα στην Αγωγή, η οποία συνεχίζει να εκκρεμεί ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου, δεν είναι η ιδιοκτησία των μετοχών στις Αιτήτριες Εταιρείες. Με άλλα λόγια, οι Ενάγοντες δεν ισχυρίζονται πως αυτοί είναι οι δικαιούχοι των εν λόγω μετοχών. Εκείνο που αξιώθηκε με Αίτηση δια κλήσεως, και αποφασίστηκε από το Κατώτερο Δικαστήριο με την ενδιάμεση απόφαση του ημερ. 19.9.22, ήταν ότι η έκδοση των προσωρινών διαταγμάτων ήταν δικαιολογημένη, με αναφορά στις προϋποθέσεις του Νόμου, αφού χωρίς αυτήν οι Ενάγοντες σε περίπτωση που επιτύχουν στην Αγωγή τους, και εκδοθεί προς όφελος τους δικαστική απόφαση, «. υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η απόφαση που θα εκδοθεί υπέρ τους να παραμείνει ανικανοποίητη, με αποτέλεσμα να υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά, λόγω μείωσης της αξίας της επένδυσης τους στα Ομόλογα ULF ένεκα της απογύμνωσης περιουσιακών στοιχείων, για την οποία έχει εγερθεί η παρούσα Αγωγή και έχοντας υπόψη ότι η ικανότητα των Εναγουσών να καλύψουν οποιαδήποτε τυχόν ζημιά που θα προκληθεί στους Εναγόμενους, ως αποτέλεσμα της έκδοσης του Παγκόσμιου Διατάγματος Παγοποίησης ..».
Οι επηρεαζόμενοι από την έκδοση των προσωρινών διαταγμάτων είναι μόνο οι Εναγόμενοι οι οποίοι είχαν καταχωρίσει ένσταση μέσω της δικηγορικής εταιρείας Λ. Παπαφιλίππου & Σία ΔΕΠΕ, και ακούστηκαν. Αυτοί είναι που διατάχθηκαν με την ενδιάμεση απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου ημερ. 19.9.22, και ουδείς άλλος. Εναντίον αυτών είναι που στρέφονται τα εκδοθέντα προσωρινά διατάγματα, το περιεχόμενο των οποίων θα πρέπει να είναι σαφές και συγκεκριμένο, για να γνωρίζουν επακριβώς τί αυτοί πρέπει να κάνουν ή να αποφύγουν να κάνουν, αφού οι συνέπειες παρακοής δικαστικού διατάγματος είναι δραστικές (Seamark Consult. Services Ltd κ.ά ν. Joseph P. Lasala κ.ά. (2007) 1(Α) ΑΑΔ 162, 182).
Οι Αιτήτριες στην υπό εκδίκαση αίτηση, ουδέποτε διατάχθηκαν να προβούν σε συγκεκριμένη πράξη ή ενέργεια. Οι Αιτήτριες Εταιρείες, ανεξάρτητες νομικές οντότητες, μπορούν να λειτουργούν όπως λειτουργούσαν και πριν από την έκδοση των προσωρινών διαταγμάτων. Ούτε αφαιρέθηκε περιουσιακό στοιχείο της Αιτήτριας κας Βασίλιουκ, η οποία δηλώνει (μέσω της ένορκης δήλωσης του κ. Σ. Πολυδώρου) ότι είναι η πραγματική και τελική ιδιοκτήτρια κατά 100% όλων των εταιρειών, πλην των AFASISCO LIMITED, FURNAS LIMITED KAI MODIKIA LIMITED για τις οποίες δηλώνει ιδιοκτήτρια κατά 50%. Είναι γεγονός ότι στο Παράρτημα 1 του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος γίνεται αναφορά σε «Περιουσιακά Στοιχεία που ανήκουν στον κ. Bakhmatyuk», Εναγόμενο 1. Δεν πρέπει όμως αυτό να απομονωθεί από την υπόλοιπη περιγραφή και φύση του διατάγματος, που είναι διάταγμα με το οποίο απαγορεύεται στον συγκεκριμένο Εναγόμενο (και στην Εναγόμενη 2) να μεταβιβάσει περιουσιακά στοιχεία που του ανήκουν. Αν οι συγκεκριμένες εταιρείες, δεν είναι περιουσιακά του στοιχεία, τότε δεν έχει και αντίστοιχη υποχρέωση από τα εκδοθέντα προσωρινά διατάγματα. Όχι τυχαία οι Ενάγοντες αξίωσαν, και εξασφάλισαν, και διάταγμα με το οποίο οι Εναγόμενοι διατάσσονται να προβούν σε ένορκη αποκάλυψη των περιουσιακών τους στοιχείων, για να μπορούν έτσι να ελέγχουν κατά πόσο το εκδοθέν διάταγμα παγοποίησης περιουσιακών στοιχείων εκτελείται και εφαρμόζεται. Για ό,τι αξίζει, δεν μου έχει λεχθεί κατά πόσο οι Εναγόμενοι έχουν προβεί σε τέτοια ένορκη αποκάλυψη και αν ο Εναγόμενος 1 έχει συμπεριλάβει στα περιουσιακά του στοιχεία και τις συγκεκριμένες εταιρείες.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος παρέπεμψε και στην υπόθεση Korovel κ.ά. (2007 1(Β) ΑΑΔ 1221. Ωστόσο εκείνο που εξετάστηκε εκεί, ήταν κατά πόσο διάταγμα που εξεδόθη στο πλαίσιο αίτησης που δεν γνωστοποιήθηκε στους ίδιους τους Εναγομένους, οι οποίοι επηρεάζονταν από αυτό, «παραβίαζε τον βασικό κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης». Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση:
«Το καίριο ζήτημα που εγείρεται με την υπό εξέταση αίτηση είναι εκείνο της παραβίασης του προαναφερόμενου βασικού κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης, ενόψει του γεγονότος ότι με τη διαδικασία που ακολούθησε το πρωτόδικο δικαστήριο δεν δόθηκε ποτέ αλλά ούτε και πρόκειται να δοθεί η ευκαιρία στους εναγόμενους, οι οποίοι καταφανώς επηρεάζονται από το διάταγμα της 11.9.07, να ακουστούν και να προβάλουν τις θέσεις και τις απόψεις τους. Προφανώς το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έδωσε τη δέουσα σημασία στο ότι η προαναφερόμενη αίτηση των εναγουσών χαρακτηριζόταν μεν ως αίτηση «δια κλήσεως», αλλά απευθυνόταν μόνο στην «επηρεαζόμενη» τράπεζα χωρίς όμως να απευθύνεται στους εναγόμενους, που ήταν και οι πραγματικά επηρεαζόμενοι από τη δικαστική διαδικασία.
.....................................
Στην προκείμενη περίπτωση, θεωρώ ότι η προαναφερόμενη «δια κλήσεως» αίτηση θα έπρεπε να θεωρηθεί ουσιαστικά ως «εξ πάρτε» εφόσον δεν επιδόθηκε ποτέ στους εναγομένους οι οποίοι ήσαν οι άμεσα επηρεαζόμενοι και επομένως το παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε στις 11.9.07 θα έπρεπε να είχε οριστεί επιστρεπτέο τη συντομότερη δυνατή ημερομηνία ώστε να επιδοθεί στους εναγομένους για να έχουν και αυτοί την ευκαιρία να ακουστούν ενώπιον του δικαστηρίου, πριν οριστικοποιηθεί το διάταγμα.»
Εν προκειμένω, δεν βρίσκω ότι παραβιάζονται ή θίγονται δικαιώματα των Αιτητριών από την έκδοση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος, το οποίο, επαναλαμβάνω, δεν στρέφεται εναντίον τους. Τουναντίον τα όποια δικαιώματα τους παραμένουν ανέπαφα. Ούτε επιβάλλεται, από τα εκδοθέντα προσωρινά διατάγματα, υποχρέωση στην κα Βασίλιουκ και στις Αιτήτριες Εταιρείες να προβούν σε τέτοιες εύλογες ή άλλες ενέργειες για να διατηρήσουν τα περιουσιακά στοιχεία των Εναγομένων.
Τέλος, να σημειώσω και τα ακόλουθα. Ο ενόρκως δηλών στην παράγραφο 26 της ένορκης του δήλωσης, αναφέρει πως το εκδοθέν προσβαλλόμενο διάταγμα επεδόθη σε Τράπεζες, όπου οι Αιτήτριες Εταιρείες διατηρούν λογαριασμούς, και ότι οι δικηγόροι των Εναγουσών απείλησαν για επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση που εν γνώσει τους και ηθελημένα παροτρύνουν ή συνεργαστούν στη μη υπακοή του προσβαλλόμενου διατάγματος. Αναφέρει ακόμη πως με την ενέργεια τους αυτή «. απειλείται το πάγωμα των λογαριασμών των Αιτητριών αφού η πρακτική των Τραπεζών είναι να μην επιτρέπουν οποιαδήποτε δοσοληψία η οποία ενδέχεται να θεωρηθεί ότι παραβιάζει διάταγμα Δικαστηρίου. Περαιτέρω, οι λογαριασμοί των Αιτητριών Εταιρειών θα κινδυνεύουν με κλείσιμο αφού οι Τράπεζες θα έχουν ενώπιον τους το προσβαλλόμενο διάταγμα το οποίο αναφέρει ότι ο πραγματικός δικαιούχος των λογαριασμών των Αιτητριών είναι ο Εναγόμενος 1 και όχι η πραγματική δικαιούχος που είναι η κα Βασίλιουκ».
Δεν θεωρώ ότι οι πιο πάνω κατ΄ ισχυρισμόν κίνδυνοι, συνιστούν λόγους για να δοθεί η αιτούμενη άδεια. Εν πάση περιπτώσει, εάν οι Αιτήτριες (τρίτα πρόσωπα) θεωρούν πως επηρεάζονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο από την έκδοση του προσωρινού διατάγματος που, επαναλαμβάνω, στρέφεται εναντίον των Εναγομένων, αυτές μπορούν να καταχωρίσουν αίτηση στην Αγωγή, που συνεχίζει να είναι ακόμη ζωντανή, για να συνενωθούν ως διάδικοι, και ακολούθως να αξιώσουν διαφοροποίηση ή ακόμη και ακύρωση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος (Nicolaou Bros Tourist Enterprises Ltd (1999) 1(Α) ΑΑΔ 201, 215).
Εν κατακλείδι, βρίσκω ότι δεν τίθεται θέμα «Παρέμβασης στο συνταγματικό δικαίωμα ιδιοκτησίας των Αιτητριών» (πρώτος λόγος για τον οποίο ζητείται άδεια) ούτε «Παράβασης του συνταγματικού δικαιώματος της δίκαιης δίκης και των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης» (δεύτερος λόγος για τον οποίο ζητείται άδεια). Υπό το φως των πιο πάνω, δεν χρειάζεται να εξεταστούν οι άλλοι δύο λόγοι που αφορούν σε έκδηλη πλάνη νόμου και σε μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων.
Δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.