|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Αργυρού (Αρ.2) (1993) 1 ΑΑΔ 457
Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd και Άλλη (2004) 1 ΑΑΔ 1535
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας και Άλλος ν. Μιχάλη Κογκορόζη και Άλλου (2006) 1 ΑΑΔ 457
Aττεσλή Στέφανη και Άλλη (2009) 1 ΑΑΔ 791
ΗΛΙΑΔΗ κ.α. ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 2/2018 και 3/2018, 12/9/2018, ECLI:CY:AD:2018:B398
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.34
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2022:D253
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 93/2022)
21 Ιουνίου, 2022
[ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΦΑΚΑΛΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25.5.2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.34 θ.3 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 33(2) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 14/1960
-------------
Δημήτρης Παπαχρυσοστόμου, για Δημήτρης Παπαχρυσοστόμου ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.: Ο Αιτητής αποβλέπει σε άδεια για καταχώριση Αίτησης προς έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται η απόφαση του Αρχιπρωτοκολλητή του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 25.5.2022, με την οποία αρνήθηκε να διορθώσει ή και επανασυντάξει την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Τμήμα Πολιτικών Εφέσεων) ημερομηνίας 10.2.2022, η οποία εκδόθηκε στην Πολιτική Έφεση αρ. 312/2013, έτσι ώστε τα επιδικασθέντα δικηγορικά έξοδα να φέρουν νόμιμο τόκο από 20.5.2008, σύμφωνα με το άρθρο 33 (2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960.
Η Αίτηση συνοδεύεται από Ένορκη Δήλωση του Χριστόδουλου Παπαχρυσοστόμου, δικηγόρου στην δικηγορική εταιρεία Δημήτρη Παπαχρυσοστόμου ΔΕΠΕ που εκπροσωπεί τον Αιτητή, ημερομηνίας 8.6.2022, με βάση την οποία διατυπώνονται ως ουσιώδη γεγονότα τα ακόλουθα:
Στις 20.5.2008 καταχωρίστηκε από την εταιρεία Sinico General Trading Ltd, η αγωγή με αρ. 2803/2008 (Τεκμήριο 1) στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εναντίον του Αιτητή, η οποία και απορρίφθηκε από το Δικαστήριο στις 26.9.2013. Η πιο πάνω εταιρεία καταχώρισε στις 7.11.2013 την Πολιτική Έφεση με αρ. 312/2013 (Τεκμήρια 2 και 3), η οποία απορρίφθηκε στις 10.2.2022 με έξοδα σε βάρος της Εφεσείουσας εταιρείας και υπέρ του Εφεσίβλητου (Αιτητή), όπως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο (Τεκμήριο 4). Καμία αναφορά και πρόβλεψη έγινε από το Ανώτατο Δικαστήριο αναφορικά με τους τόκους. Τα δικηγορικά έξοδα υπολογίστηκαν από την Πρωτοκολλητή και ανήλθαν στο ποσό των €6.758 πλέον ΦΠΑ, πλέον €69 πραγματικά έξοδα.
Μετά την λήψη της Απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 18.3.2022 (Τεκμήριο 4) υποδείχθηκε προφορικά από τους δικηγόρους του Αιτητή στην Πρωτοκολλητή ότι στην δικαστική απόφαση του Εφετείου, τα δικηγορικά έξοδα πρέπει να φέρουν νόμιμο τόκο από την ημέρα της καταχώρισης της αγωγής, σύμφωνα με το άρθρο 33(2) του Νόμου 14/1960. Η Πρωτοκολλητής δεν ανταποκρίθηκε θετικά και ακολούθησε σχετική αλληλογραφία μεταξύ αυτής και των δικηγόρων του Αιτητή με επιστολές ημερομηνίας 23.3.2022, 5.4.2022, 11.4.2022, 5.5.2022, 11.5.2022, 24.5.2022 και 25.5.2022 (Τεκμήρια 5 εώς 11).
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι το περιεχόμενο της πρωτότυπης επιστολής της Πρωτοκολλητού ημερομηνίας 25.5.2022 (Τεκμήριο 11), συνιστά ρητή άρνηση της να διορθώσει και/ή επανασυντάξει την συνταχθείσα απόφαση του Εφετείου ημερομηνίας 10.2.2022, ώστε αυτή - σ' ό,τι αφορά τα έξοδα - να φέρει νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταχώρισης της αγωγής, δηλαδή από 20.5.2008. Όπως συναφώς διατείνεται, η αρνητική για τον Αιτητή απόφαση της Πρωτοκολλητού, στερείται νομικού ερείσματος, εφόσον η Πολιτική Έφεση αρ. 312/2013 και η διαδικασία ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποτελεί συνέχιση και προέκταση της πρωτόδικης διαδικασίας.
Έχοντας παραθέσει το πραγματικό πλαίσιο της υπόθεσης, όπως αυτό προβάλλεται από τον Αιτητή, προχωρώ σε επιγραμματική παράθεση των αρχών που διέπουν την έκδοση του Προνομιακού Εντάλματος Certiorari. Συναφώς είναι νομολογιακά εμπεδωμένο ότι η χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για Certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά και με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον Αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση». (Βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Σιακόλα και Άλλου, Πολιτική Έφεση 7/2020, ημερομηνίας 7.6.2021, ECLI:CY:AD:2021:A239 και Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd και Άλλων (2004) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1535).
Είναι περαιτέρω νομολογημένο ότι η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Πρωτοκολλητή κατά τον υπολογισμό των εξόδων, θεωρείται ως άσκηση οιωνεί δικαστικής λειτουργίας, η οποία ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα. (βλ. Αίτηση Στέφανης και Ολυμπία Αττεσλή (2009) 1 ΑΑΔ 791, Αίτηση Ρίτσας Παναγίδου (2006) 1 ΑΑΔ 457 και Αίτηση Νίκου Ευαγγέλου Αργυρού (Αρ. 2) (1993) 1 ΑΑΔ 457). Επομένως, και κατ' αναλογία, θεωρώ ότι η άρνηση της Πρωτοκολλητού να επανασυντάξει και/ή διορθώσει την απόφαση του Εφετείου ώστε να συμπεριλάβει νόμιμο τόκο επί των επιδικασθέντων εξόδων, ως η θέση του Αιτητή, συνιστά τέτοια οιωνεί δικαστική λειτουργία, η οποία μπορεί να ελεγχθεί με Προνομιακό Ένταλμα Certiorari.
Όπως γίνεται αντιληπτό από την παράθεση του πραγματικού και νομικού πλαισίου της υπόθεσης, ένα είναι το ερώτημα που εγείρεται υπό τα περιστατικά της υπόθεσης: Κατά πόσο η άρνηση της Πρωτοκολλητού - που περιέχεται στην επιστολή της ημερομηνίας 25.5.2022 (Τεκμήριο 11) προς τους δικηγόρους του Αιτητή - να διορθώσει και/ή επανασυντάξει την απόφαση του Εφετείου ημερομηνίας 10.2.2022 (Τεκμήριο 4), ώστε να συμπεριλάβει νόμιμο τόκο επί των επιδικασθέντων εξόδων προς όφελος του Αιτητή από τις 20.5.2008, δηλαδή από την καταχώριση της αγωγής με αριθμό 2803/2008 - ως το αίτημα του Αιτητή - είναι αντίθετη και/ή παραβιάζει το άρθρο 33(2) του Νόμου 14/1960 και/ή συνιστά έκδηλη πλάνη περί το Νόμο (άρθρο 33(2) του Νόμου 14/1960 και Δ.34 θ.3 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών).
Η απάντηση στο ερώτημα είναι σαφώς αρνητική. Από το περιεχόμενο της απόφασης του Εφετείου ημερομηνίας 10.2.2022 προκύπτει με σαφήνεια ότι αυτό επεδίκασε προς όφελος του Αιτητή (Εφεσίβλητου) και σε βάρος της Εφεσείουσας αποκλειστικά και μόνο τα έξοδα της Έφεσης και όχι της πρωτόδικης διαδικασίας της Αγωγής με αριθμό 2803/2008, εφόσον το θέμα των εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας - από το υλικό που τέθηκε ενώπιον μου - δεν απασχόλησε το Εφετείο. Εξάλλου, θεωρώ πως είναι προφανές ότι το θέμα των εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας, αφορούσε σχετική απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, ζήτημα για το οποίο ο Αιτητής τηρεί σιγή. Αποδοχή επομένως της θέσης του Αιτητή από την Πρωτοκολλητή θα συνιστούσε ενδεχομένως, επέμβαση στην απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου και όχι συμμόρφωση της Πρωτοκολλητού με την απόφαση του Εφετείου.
Συνακόλουθα, από τα ενώπιον μου τεθέντα στοιχεία, προκύπτει ότι η Πρωτοκολλητής ορθά αρνήθηκε να συμπεριλάβει στην απόφαση του Εφετείου νόμιμο τόκο επί των επιδικασθέντων εξόδων προς όφελος του Αιτητή, από την ημερομηνία καταχώρισης της Αγωγής, τα οποία σημειώνεται, ότι υπολογίστηκαν και ήδη εγκρίθηκαν από το Δικαστήριο. Συνεπώς, δεν έχει καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, εφόσον η Πρωτοκολλητής φαίνεται να ενήργησε εντός του πλαισίου της απόφασης του Εφετείου.
Τέλος, σημειώνεται ότι τα γεγονότα της απόφασης Αναφορικά με την Αίτηση της Altius Insurance Ltd, Πολιτική Αίτηση 2/2018 ημερομηνίας 25.1.2018, στην οποία ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή παρέπεμψε το Δικαστήριο, είναι διαφορετικά από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, εφόσον στην εν λόγω υπόθεση, το Εφετείο είχε ρητά επιδικάσει εναντίον της Αιτήτριας, τόσο τα έξοδα πρωτοδίκως όσο και κατ' Έφεση, εν αντιθέσει με την παρούσα υπόθεση στην οποία επιδικάστηκαν έξοδα προς όφελος του Αιτητή, μόνο κατ' Έφεση.
Κατά συνέπεια η Αίτηση για χορήγηση άδειας προς καταχώριση Αίτησης Certiorari, απορρίπτεται.
ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.
/Α.Λ.Ο.