|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2022:D208
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 77/2022)
(i-justice)
27 Μαίου, 2022
[Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΑΣ Σ. ΚΛΕΟΠΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ κας XXX ΜΑΚΡΗ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ 27501/2010, 6805/2012, 28058/2010 ΚΑΙ 9218/2011.
---------------------------------
Π. Σάββα (κα) για Κλεόπα & Παρασκευά ΔΕΠΕ, για την Αιτήτρια.
--------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Η δικηγόρος κα Βαλεντίνα Σ. Κλεόπα με την υπό εκδίκαση μονομερή αίτηση ημερ. 23.5.2022, ζητά την άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρίσει αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Mandamusμε το οποίο να διατάσσεται η κα xxx Μακρή, Πρωτοκολλήτρια του Ποινικού Τμήματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, να προβεί, εντός ενός μηνός από την έκδοση του εντάλματος, σε υπολογισμό των δικηγορικών εξόδων των κατηγορουμένων σε τέσσερις ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις που φέρονται να έχουν καταχωριστεί και εκδικαστεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Πρόκειται για την (α) Ιδιωτική Ποινική Υπόθεση αρ. 27502/10 (απόφαση φέρεται να εξεδόθη στις 28.7.2016 - Κατάλογος εξόδων φέρεται να καταχωρίστηκε στις 18.11.2016), (β) Ιδιωτική Ποινική Υπόθεση αρ. 6805/12 (απόφαση φέρεται να εξεδόθη στις 17.3.2016 - Κατάλογος εξόδων φέρεται να καταχωρίστηκε στις 31.5.2016), (γ) Ιδιωτική Ποινική Υπόθεση αρ. 28058/10 (απόφαση φέρεται να εξεδόθη στις 25.2.2014 - Κατάλογος εξόδων φέρεται να καταχωρίστηκε στις 25.6.2014), και (δ) Ιδιωτική Ποινική Υπόθεση αρ. 9218/11 (απόφαση φέρεται να εξεδόθη στις 16.5.2018 - Κατάλογος εξόδων φέρεται να καταχωρίστηκε στις 31.10.2018).
Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και από Ένορκη Δήλωση της ίδιας της Αιτήτριας. Σ΄ αυτήν γίνεται αναφορά ότι οι πιο πάνω ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις έχουν εκδικαστεί και έχουν εκδοθεί τελικές αποφάσεις στη βάση στων οποίων οι κατηγορούμενοι, τους οποίους η ίδια εκπροσώπησε, αθωώθηκαν και απαλλάχθηκαν. Η Αιτήτρια αναφέρει ακόμη πως τα έξοδα εκάστης ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης, επιδικάστηκαν υπέρ των κατηγορούμενων πελατών της και εναντίον των παραπονουμένων, όπως αυτά θα υπολογίζονταν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκρίνονταν από το Δικαστήριο, για να καταλήξει λέγοντας στην παράγραφο 6 της Ένορκης Δήλωσης της πως: «Παρά τις επανειλημμένες παραστάσεις και οχλήσεις μου προς την εν λόγω Πρωτοκολλητή, μέχρι και σήμερα αυτή αρνείται να προχωρήσει σε υπολογισμό των δικηγορικών εξόδων των κατηγορούμενων στις πιο πάνω αναφερόμενες ποινικές υποθέσεις».
Δεν χρειάζεται να πω οτιδήποτε για τη φύση και το σκοπό του προνομιακού εντάλματος Mandamus. Για το θέμα αυτό παραπέμπω στο σύγγραμμα του αείμνηστου Π. Αρτέμη, «Προνομιακά Εντάλματα - Αρχές και Υποθέσεις», έκδοση 2004, σελ. 248 και στις αποφάσεις, Αλκιβιάδους (2013) 1(Β) ΑΑΔ, 1540, Αναφορικά με τη Μονομερή Αίτηση του Χρύσανθου και Μπάρκα, Πολιτική Αίτηση αρ. 55/18, απόφαση ημερ. 20.6.2018, ECLI:CY:AD:2018:D296 και Αναφορικά με την Αίτηση της xxx Ζαβρίδου, Πολιτική Αίτηση αρ. 60/21, απόφαση ημερ. 27.4.2021.
Ο περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018, κάτω από τον τίτλο «Αίτηση για Άδεια Καταχώρησης Αίτησης προς Έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων», προνοεί τα ακόλουθα:
«3.(1) Αίτηση για άδεια καταχώρησης Αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Certiorari, Mandamus, Prohibitionκαι Quo Warranto εγείρεται ενώπιον του Δικαστηρίου μονομερώς και υποβάλλεται από τον αιτητή σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Α. Στην Αίτηση καθορίζονται οι λόγοι στους οποίους θεμελιώνεται το αίτημα και προσδιορίζεται η ζητούμενη θεραπεία ή θεραπείες. Η αίτηση πρέπει να φέρει την υπογραφή του αιτητή ή του δικηγόρου του.
(2) Η αίτηση για άδεια πρέπει να συνοδεύεται από Έκθεση σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Β, Ένορκη Δήλωση και Τύπο Διορισμού Δικηγόρου. Στην Ένορκη Δήλωση πρέπει να επισυνάπτονται ως Τεκμήρια πιστά αντίγραφα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, διαταγμάτων ή πράξεων.
...............................»
Η Αιτήτρια στην παράγραφο 4 της Ένορκης της Δήλωσης που συνοδεύει την Αίτηση, αναφέρει τα ακόλουθα σε σχέση με την ικανοποίηση της πιο πάνω προϋπόθεσης: «Ποινική Υπόθεση 27502/10 - Τελική Απόφαση ημερ. 28.7.2016 με την οποία οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν και επιδικάστηκαν υπέρ τους και εναντίον του παραπονούμενου τα δικηγορικά έξοδα ως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Αντίγραφο της αναφερόμενης απόφασης το οποίο προσωπικά φωτοτύπησα από το πρωτότυπο το οποίο και φυλάσσεται στο φάκελο που διατηρώ στο γραφείο μου επισυνάπτεται και σημειώνεται ως Τεκμήριο 1» (Η υπογράμμιση γίνεται από το παρόν Δικαστήριο). Η ίδια αναφορά γίνεται και για τις άλλες τρείς Ιδιωτικές Ποινικές Υποθέσεις. Τα δε αντίγραφα των άλλων τριών δικαστικών αποφάσεων, έχουν επισυναφθεί στην Ένορκη Δήλωση ως Τεκμήρια 2-4 αντίστοιχα.
Στην Ευαγγέλου (1999) 1(Β) ΑΑΔ, 865, ο αείμνηστος Νικήτας, Δ., απορρίπτοντας την μονομερή αίτηση για άδεια για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Θα πω ευθύς αμέσως ότι δεν μπορεί να πετύχει η αίτηση. Δεν προσκομίστηκε η απόφαση ή το διάταγμα του δικαστηρίου ημερ. 19/5/99 σε σχέση με το οποίο υποβάλλεται η αίτηση. Ό,τι επισυνάφθηκε στην ένορκη δήλωση του αιτητή είναι άσχετο. Σύμφωνα με την απόφαση στην υπόθεση in Re Aeroporos & Others (1988) 1 C.L.R. 302, πιστοποιημένα αντίγραφα των ενταλμάτων ερεύνης ή σύλληψης, που ήταν το αντικείμενο στην υπόθεση εκείνη, αποτελούσαν απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση των εξουσιών του δικαστηρίου για την έκδοση προνομιακών διαταγμάτων με βάση τις διατάξεις του άρθρ. 155.4 του Συντάγματος. Η αρχή ωστόσο είναι ευρύτερης εφαρμογής και περιλαμβάνει, όπως επικροτήθηκε και σε άλλες περιπτώσεις, απόφαση ή διάταγμα του δικαστηρίου. Είναι απαραίτητο το αντικείμενο της αίτησης να προσδιορίζεται επακριβώς. Ο ενδεδειγμένος τρόπος είναι η προσκομιδή κεκυρωμένου αντιγράφου τέτοιου διατάγματος ή απόφασης των οποίων επιζητείται η αναθεώρηση. Διαφορετικά το δικαστήριο, σε μια τόσο αυστηρή και φειδωλή διαδικασία, θα ενεργούσε, ανεπίτρεπτα, στη βάση υποθέσεων ή πιθανολογιών.
Στην υπόθεση R. v. Newington Licensing Justices [1948] 1 K.B. 681, που υιοθετήθηκε στην υπόθεση Aeroporos, ανωτέρω, το δικαστήριο τόνισε την ανάγκη καταχώρησης των επίδικων διαταγμάτων από την αρχή: βλ. επίσης την απόφαση του Αρτέμη Δ. στην xxx Ροδοθέου(1997) 1 A.A.Δ. 602, σε όμοιο θέμα. Αυτό απαντά και στο αίτημα του κ. Ευαγγέλου για αναβολή της υπόθεσης για να κατατεθεί αντίγραφο της απόφασης το οποίο, όπως μου ανέφερε προφορικά, ζήτησε αλλά δεν έχει ακόμη ετοιμάσει το πρωτοκολλητείο. Παρατηρώ ότι ο αιτητής δε θίγει το θέμα αυτό στην ένορκη δήλωση του, όπως κανονικά όφειλε να πράξει, για να δικαιολογήσει την παράλειψη. Υπενθυμίζω ακόμη ότι για τις τρεις άλλες υποθέσεις υπάρχει το πρακτικό. Καταλήγω ότι εδώ η παράλειψη είναι ουσιώδης. Χωρίς το αντίγραφο της απόφασης ή του διατάγματος το δικαστήριο δεν είναι σε θέση να ασκήσει τη δικαιοδοσία του. Η αίτηση πρέπει, για το λόγο αυτό, να απορριφθεί.»
Εδώ, η Αιτήτρια αντλεί τα κατ΄ ισχυρισμόν δικαιώματα της από κάποιες δικαστικές αποφάσεις που φέρονται να έχουν εκδοθεί σε ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις αρκετά χρόνια πριν, στις οποίες τα έξοδα φέρονται να έχουν επιδικαστεί προς όφελος των κατηγορούμενων πελατών της. Δεν έχουν όμως επισυναφθεί στην ένορκη δήλωση της πιστά αντίγραφα των εν λόγω δικαστικών αποφάσεων. Γιατί δεν έχουν επισυναφθεί, και γιατί έχουν επισυναφθεί έγγραφα τα οποία φωτοτύπησε η Αιτήτρια από τα έγγραφα που φυλάσσονται στους φακέλους που διατηρεί στο δικηγορικό της γραφείο, δεν έχει δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση. Ούτε βεβαίως γίνεται οποιαδήποτε αναφορά γιατί τα πρωτότυπα των αποφάσεων, ως αναφέρει, φυλάσσονται στους δικούς της φακέλους και όχι στους φακέλους του Πρωτοκολλητείου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Για ό,τι αξίζει να σημειώσω πως τα επισυναφθέντα έγγραφα δεν φέρουν οποιαδήποτε υπογραφή των Δικαστών (έστω και φωτοτυπημένη) που φέρονται να εξέδωσαν τις τέσσερις δικαστικές τελικές αποφάσεις.
Όπως και στην υπόθεση Ευαγγέλου (πιο πάνω),θεωρώ την πιο πάνω παράλειψη ουσιώδη. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάσει κατά πόσο συντρέχουν οι προϋποθέσεις για χορήγηση της αιτούμενης άδειας στην απουσία πιστών αντιγράφων των δικαστικών αποφάσεων από τις οποίες η Αιτήτρια αντλεί τα κατ΄ ισχυρισμόν δικαιώματα της, τα οποία θεωρεί ότι έχουν επηρεαστεί από την κατ΄ ισχυρισμόν άρνηση της Πρωτοκολλήτριας να προχωρήσει σε υπολογισμό των εξόδων των κατηγορουμένων.
Υπό το φως της πιο πάνω κατάληξης μου, δεν χρειάζεται να εξετάσω κατά πόσο η Αιτήτρια Δικηγόρος νομιμοποιείται να αξιώνει την έκδοση της αιτούμενης θεραπείας αφού τα έξοδα δεν επιδικάστηκαν προς όφελος της αλλά προς όφελος των κατηγορούμενων πελατών της. Η υπόθεση Πέτρος Α. Μιχαήλ ΔΕΠΕ (Αρ. 3) (2014) 1(Β) ΑΑΔ, 1570, στην οποία παρέπεμψε η ευπαίδευτη συνήγορος της Αιτήτριας, δεν βοηθά, αφού εκεί η αίτηση καταχωρίστηκε από τη δικηγορική εταιρεία η οποία αξίωνε τα δικηγορικά της έξοδα από τον πελάτη της στη βάση της συμφωνίας δικηγόρου-πελάτη. Το ίδιο έγινε και στην υπόθεση Πέτρος Α. Μιχαήλ ΔΕΠΕ (Αρ. 1) (2014) 1(Α) ΑΑΔ, 919.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.