|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D56
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 31/2014)
2 Φεβρουαρίου, 2022
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στής]
BALTDRAGA DREDGING WORKS LIMITED,
Ενάγοντες,
ν.
1. xxx TIKHONOV,
ΑΡ. ΡΩΣΙΚΟΥ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟΥ 64 Νο 2xxxxx9,
2. SARASOTA CORPORATION, REG. NO. 48172,
3. xxx ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
4. ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ Μ/V LAMMERT SR, ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ
BELIZE, ΤΩΡΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΥ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
LIMASH, ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ,
Εναγομένων.
____________________
Αντώνης Καριτζής, για Α. Καριτζής & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Ενάγοντες.
Ειρήνη Λάμπρου (κα), για Janna Fachiridou L.L.C., για τους Εναγομένους 1, 2 και 4.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα αγωγή καταχωρίστηκε από την ενάγουσα Baltdraga Dredging Works Limited, (η «ενάγουσα εταιρεία»), ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, υπό την πρωτόδικη δικαιοδοσία του ως Ναυτοδικείο. Στρέφεται εναντίον του εναγομένου xxx Tikhonov, (ο «εναγόμενος»), και της αποκλειστικών συμφερόντων του εταιρείας Sarasota Corporation, (η «εναγομένη εταιρεία»), η οποία είναι εγγεγραμμένη στις νήσους Μάρσιαλ. Με αυτήν, επιδιώκεται η εγγραφή του, επίσης, εναγομένου πλοίου, υπό την ονομασία M/V Lammert SR, (το «εναγόμενο πλοίο»), από την εναγομένη εταιρεία στην ενάγουσα εταιρεία, όπως ήταν προηγουμένως. Επιπρόσθετα, με την αγωγή, αξιώνεται η καταβολή προς την ενάγουσα εταιρεία, από τον εναγόμενο και την εναγομένη εταιρεία, (οι εναγόμενοι), αλληλέγγυα και/ή χωριστά, της αξίας του εναγομένου πλοίου, εκ ποσού ΗΠΑ$475.000,00. Τέλος, σημειώνεται ότι η αγωγή εναντίον της εναγομένης 3, πιστοποιούσας υπαλλήλου, αποσύρθηκε και δεν υφίσταται, πλέον.
Τα γεγονότα τα οποία παρατίθενται στη συνέχεια προκύπτουν ως κοινώς παραδεκτά μεταξύ των διαδίκων και αφορούν κάποιες πτυχές της υπόθεσης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με αυτά, η ενάγουσα εταιρεία συστάθηκε στις 21.6.2010, ως εταιρεία περιορισμένης ευθύνης δια μετοχών, δυνάμει του σχετικού κυπριακού νόμου, και έχει την έδρα της στην Κύπρο. Μοναδικός μέτοχός της είναι ο ρωσικής καταγωγής A. Bliznyukov, (ο A. Bliznyukov). Από την ίδρυση της ενάγουσας εταιρείας, ως ανωτέρω, μέχρι και τις 14.1.2014, μοναδικός διευθύνων σύμβουλός της ήταν ο εναγόμενος, ο οποίος είχε και την αποκλειστική διαχείριση των εργασιών της. Από την πιο πάνω ημερομηνία, όμως, ο εναγόμενος έπαυσε να έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτή. Στο μεταξύ, από, κατά, ή περί τον Ιούλιο του 2013, το εναγόμενο πλοίο έπαυσε να βρίσκεται στην ιδιοκτησία της ενάγουσας εταιρείας και εμφανίζεται να είναι εγγεγραμμένο στο όνομα της εναγομένης εταιρείας. Κατά τον ίδιο, ως άνω, χρόνο, το εναγόμενο πλοίο διεγράφη από το νηολόγιο της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενεγράφη στο νηολόγιο της Μπελίζ. Το πιο πάνω καθεστώς, όσον αφορά το εναγόμενο πλοίο, εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα. Τούτο αποτέλεσε την αιτία για την έγερση της υπό εξέταση αγωγής.
Η θέση της ενάγουσας εταιρείας, ως προς τις συνθήκες μεταβίβασης και εγγραφής του εναγομένου πλοίου στο όνομα της εναγομένης εταιρείας, συνοψίζεται στην παράγραφο 35 της Αναφοράς. ΄Οπως αναφέρεται σε αυτή, η εν λόγω μεταβίβαση: «. ήταν αποτέλεσμα παράνομων, δόλιων, καταχρηστικών και/ή μη εξουσιοδοτημένων πράξεων και ενεργειών από μέρους .» του εναγομένου και της εναγομένης εταιρείας, ενεργούντων, από κοινού, προς επίτευξη του πιο πάνω σκοπού. Για την ακρίβεια, στο επίκεντρο της μαρτυρίας εκ μέρους της ενάγουσας εταιρείας είναι η θέση ότι ο εναγόμενος ενήργησε, ως ανωτέρω, επιφέροντας το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, χωρίς να είχε λάβει, προς τούτο, τη συγκατάθεση του κ. A. Bliznyukov. Επομένως, η απαίτηση της ενάγουσας εταιρείας εδράζεται, κατ' ισχυρισμό, σε μη εξουσιοδοτημένες πράξεις και ενέργειες, ειδικά του εναγομένου, όπως θα φανεί, στη συνέχεια, και από τη μαρτυρία του κ. A. Bliznyukov. Ουδεμία μαρτυρία δόθηκε για παράνομες ή δόλιες ενέργειες του εναγομένου.
Η θέση, σχετικά, των εναγομένων είναι διαμετρικά αντίθετη. Κατ' αρχάς, αφού συμφωνούν ως προς το καθεστώς, πριν και μετά τον Ιούλιο του 2013, του εναγομένου πλοίου, στη συνέχεια, αναφέρουν, στην παράγραφο 24 της Απάντησής τους, τα εξής:-
«Οι Εναγόμενοι 1 και 2 δεν παραδέχονται τους ισχυρισμούς της παραγράφου 35 της Αναφοράς των Εναγόντων. Το εναγόμενο 4 πλοίο ουδέποτε είχε παράνομα ή δόλια μεταβιβαστεί στους εναγόμενους 2 αντιθέτως αν και ... το εναγόμενο πλοίο 4 ήταν όντως εγγεγραμμένο στην Κυπριακή σημαία επ' ονόματι των Εναγόντων, ... την 01/07/2013 λόγω διαπραγματεύσεων για έναρξη εργασιών στην Τουρκία, το πλοίο έπρεπε να εγγραφεί σε άλλη σημαία εκτός Κύπρου. Για τον λόγο αυτό ο Εναγόμενος 1 ειδοποίησε τους Ενάγοντες για τις συνομιλίες του με την Τουρκική εταιρεία, για διεξαγωγή εργασιών στην Τουρκία, επισημαίνοντας του την ανάγκη μεταφοράς της ιδιοκτησίας του πλοίου σε άλλη εταιρεία που δεν έχει έδρα την Κύπρο. Αφού συνομίλησαν οι Ενάγοντες και ο Εναγόμενος 1, συμφώνησαν όπως εγγραφεί το πλοίο στην εναγόμενη 2 εταιρεία, SARASOTA CORPORATION. Γι' αυτό τον λόγο και μετά από την έγκριση των Εναγόντων έγινε η μεταφορά της ιδιοκτησίας του εναγόμενου 4 πλοίου.»
Προηγουμένως, στην παράγραφο 11 της Απάντησής τους, οι εναγόμενοι, αφού αναφέρουν, ουσιαστικά, όλα όσα παραθέτουν και στην παράγραφο 24, ανωτέρω, ισχυρίζονται, συγκεκριμένα πως: «... μετά από την έγκριση του Μέτοχου έγινε η μεταφορά της ιδιοκτησίας του εναγόμενου 4 πλοίου.» Οι εναγόμενοι ισχυρίζονται, εν ολίγοις, ότι η αλλαγή του καθεστώτος του πλοίου, ως ανωτέρω, έγινε με τη σύμφωνη γνώμη του κ. A. Bliznyukov. Συνεπείς δε με την πιο πάνω θέση τους, ανταπαιτούν, διά της Απάντησής τους, διάταγμα του Δικαστηρίου για επανεγγραφή του εναγομένου πλοίου στο όνομα της ενάγουσας εταιρείας, με δικά της έξοδα.
Συμφωνούντων, λοιπόν, των διαδίκων ότι το εναγόμενο πλοίο ανήκει, ιδιοκτησιακά, στην ενάγουσα εταιρεία, μπορεί να εκδοθεί διάταγμα για την επανεγγραφή του στο όνομά της, ως το σχετικό αίτημα αυτής στην Αναφορά και το όμοιο αίτημα των εναγομένων στην Ανταπαίτησή τους. Ζητείται, όμως, επίσης, από την ενάγουσα εταιρεία, η καταβολή προς αυτήν της αξίας του εναγομένου πλοίου, ανερχομένης στο ποσό των ΗΠΑ$475.000.00. Η χρηματική αυτή απαίτηση μπορεί να αποδοθεί στην ενάγουσα εταιρεία, εάν δε διαταχθεί η επανεγγραφή του εναγομένου πλοίου, ως τα σχετικά αιτήματα ανωτέρω, και εφόσον διαπιστωθεί ότι δε δικαιολογείται, υπό τις περιστάσεις που αφορούν στην εκατέρωθεν ευθύνη των διαδίκων, η εγγραφή του στην εναγομένη εταιρεία. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι νομικά εφικτό να επανεγγραφεί το εναγόμενο πλοίο στην ενάγουσα εταιρεία και, συγχρόνως, να τής καταβληθεί η αξία του. Επισημαίνεται, συναφώς, πως οι προαναφερθείσες θεραπείες παραμένουν στο αιτητικό της αγωγής, όπως αυτές είχαν εξ αρχής. Συγχρόνως, επισημαίνεται ότι δεν προβάλλεται, από την ενάγουσα εταιρεία, οποιαδήποτε απαίτηση για ζημιές, που τυχόν αυτή να έχει υποστεί, συνεπεία της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει το εναγόμενο πλοίο κατά την περίοδο που αυτό εμφανίζεται να είναι εγγεγραμμένο στο όνομα της εναγομένης εταιρείας.
Την απαίτηση της ενάγουσας εταιρείας υποστήριξε, με τη μαρτυρία του, ο μέτοχός της, κ. A. Bliznyukov. Συγκεκριμένα, αυτός ανέφερε πως, κατά την άνοιξη του 2013, ο εναγόμενος τον πληροφόρησε για ένα έργο βυθοκόρησης, το οποίο θα αναλάμβανε η ενάγουσα εταιρεία στο Τουρκμενιστάν, διά του πλοίου Pechora και του εναγομένου πλοίου, υποστηρικτικού του πρώτου. ΄Οπως τού ανέφερε, αρχικά, το εν λόγω έργο θα άρχιζε το φθινόπωρο του 2013. Μετά, όμως, τον πληροφόρησε ότι αυτό θα άρχιζε την άνοιξη του 2014. Στη συνέχεια, ο εναγόμενος, κατά τον Οκτώβριο με αρχές Νοεμβρίου του 2013, τού εισηγήθηκε όπως η μετακίνηση των δύο πλοίων στον πιο πάνω προορισμό και, συγκεκριμένα, στην Κασπία θάλασσα, διενεργείτο μέσω Τουρκίας, όπου αυτά θα παρέμεναν, προς αποφυγή του χειμώνα στη Ρωσία και της πληρωμής περισσοτέρων τελών που απαιτούσε η παραμονή τους στη χώρα εκείνη. Επίσης, τού εισηγήθηκε όπως η ρυμούλκηση των δύο πλοίων από το Μαρόκο, όπου βρίσκονταν, διενεργείτο από την τουρκικών συμφερόντων εταιρεία Alcor Marine Construction & Special Transportation, Trade Ltd., (η Alcor), διευθυντής της οποίας ήταν κάποιος Kemal xxx, (o Kemal). Ο κ. A. Bliznyukov, στη μαρτυρία του, είδε ευνοϊκά το γεγονός, δεδομένου ότι η προαναφερθείσα συνεργασία με την Alcor ήταν συμφέρουσα για την ενάγουσα εταιρεία· δε θα είχε να πληρώσει προκαταβολικά την αμοιβή της. Δεν παρέλειψε, όμως, να εκφράσει προς τον εναγόμενο και τις επιφυλάξεις του για το εύλογο της εν λόγω συνεργασίας, δεδομένης της κακής εμπειρίας που είχε στο παρελθόν, όταν έτυχε να συνεργαστεί με την Alcor και το διευθυντή της.
Επιπρόσθετα, ο κ. A. Bliznyukov ισχυρίστηκε πως ο εναγόμενος ουδέποτε τον πληροφόρησε ότι τα δύο πλοία θα αναλάμβαναν τη διεξαγωγή εργασιών βυθοκόρησης στην Τουρκία, καθ' ον χρόνο θα βρίσκονταν στη χώρα εκείνη. Συμπλήρωσε, ωστόσο, πως γνώριζε ότι, για να ήταν τούτο εφικτό, τα εν λόγω πλοία έπρεπε να ναυλωθούν, ή να εγγραφούν σε τουρκική εταιρεία, προς ικανοποίηση απαιτήσεων, στο συγκεκριμένο τομέα, των τουρκικών αρχών. Εν αγνοία του δε, όπως ισχυρίστηκε, διευθετήθηκε όπως η εταιρεία αυτή ήταν η Alcor, προς την οποία ναυλώθηκαν, τελικώς, τα δύο πλοία.
Στη συνέχεια, ο κ. A. Bliznyukov ανέφερε στη μαρτυρία του ότι πληροφορήθηκε πως ο εναγόμενος προέβη σε διευθετήσεις, ως οι ανωτέρω, κατά τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο του 2013. Ισχυρίστηκε δε πως, αν γνώριζε γι' αυτές, δε θα τις ενέκρινε, λόγω της προηγούμενης κακής εμπειρίας που είχε με την Alcor και το διευθυντή της Kemal. Εντούτοις, αργότερα, το Φεβρουάριο του 2014, αφού ο εναγόμενος αποχώρησε από την ενάγουσα εταιρεία, σε κατ' ιδίαν συνάντηση που είχε με τον Kemal στη Ρωσία, ενέκρινε τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου έργου στην Τουρκία. Κατά τον ίδιο χρόνο, όπως είπε, τον πληροφόρησε ο Kemal ότι τα δύο πλοία, ενώ βρίσκονταν στην Τουρκία, ήταν σε αμφίβολη τοποθεσία ή κατάσταση, "in a dubious location or state". Επίσης, τον πληροφόρησε ότι, ειδικά, το εναγόμενο πλοίο, προκειμένου να επανεγγραφόταν στην ενάγουσα εταιρεία, έπρεπε να καταβληθεί στην Alcor ποσό €80.000,00, για τη μεταφορά του από το Μαρόκο στην Τουρκία, καθώς, επίσης, για δασμούς και λιμενικά τέλη που αυτή είχε καταβάλει στις τουρκικές αρχές, για όσο χρονικό διάστημα αυτό παρέμενε στη χώρα εκείνη.
Ο άλλος μάρτυρας, ο οποίος κατέθεσε εκ μέρους της ενάγουσας εταιρείας, ήταν ο V. Bliznyukov, (V. Bliznyukov), υιός του πρώτου μάρτυρα. Από τα όσα αυτός ανέφερε στη μαρτυρία του, δε διαπιστώνεται να είχε γνώση αυτών που είχαν λάβει χώρα, σε σχέση με το πλοίο Pechora και το εναγόμενο πλοίο κατά το 2013, με ενέργειες του εναγομένου. Την οποιαδήποτε γνώση, σχετικά, την απόκτησε μετά την αποχώρηση του εναγομένου από την ενάγουσα εταιρεία. Κατά την περίοδο εκείνη, διαπίστωσε, επίσης, ότι το εναγόμενο πλοίο ήταν υπό τη σημαία της Μπελίζ και ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα της εναγομένης εταιρείας. Επιπρόσθετα, ο κ. V. Bliznyukov, κατά τα λεγόμενα του, συνέλεξε και τις διάφορες πληροφορίες και έγγραφα που επέφεραν τη μεταβολή στο καθεστώς στο οποίο βρισκόταν το εναγόμενο πλοίο, όπως αναφέρεται πιο πάνω.
Το πρόσωπο, όμως, το οποίο, κατ' ισχυρισμό, ήταν καλύτερα σε θέση να γνωρίζει τα σχετικά με τις κινήσεις των δύο πλοίων κατά το 2013 και, ειδικά, των αλλαγών, ανωτέρω, που είχαν επέλθει σε σχέση με το εναγόμενο πλοίο, ήταν ο εναγόμενος. Αυτός, με τη μαρτυρία του, επιβεβαίωσε την κινητοποίησή τους από το Μαρόκο, όπου βρίσκονταν, με προορισμό την Κασπία θάλασσα, προς ανάληψη έργου βυθοκόρησης στο Τουρκμεντιστάν και την ανάθεση της μεταφοράς τους στην Alcor. Επίσης, επιβεβαίωσε την ανάγκη για παραμονή τους στην Τουρκία, για την αποφυγή του χειμώνα στη Ρωσία και την καταβολή, έτσι, μικρότερου ποσού τελών. Τέλος, ο εναγόμενος ανέφερε ότι, καθ' ον χρόνο τα δύο πλοία θα βρίσκονταν στην Τουρκία, διευθετήθηκε, από τον ίδιο, ενεργώντας για την ενάγουσα εταιρεία, όπως αυτή αναλάμβανε τη διεξαγωγή στη χώρα εκείνη συγκεκριμένου έργου βυθοκόρησης. Συμπλήρωσε δε πως και η διευθέτηση εκείνη έγινε με την Alcor.
΄Οσον αφορά την ανάληψη του εν λόγω έργου στην Τουρκία, ο εναγόμενος ανέφερε πως, για να ήταν τούτο εφικτό, το εναγόμενο πλοίο έπρεπε να αλλάξει καθεστώς. Δεν αναγνωρίζονταν στην Τουρκία τα έγγραφα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα οποία αφορούσαν την ιδιοκτησία του και τη νηολόγησή του υπό την κυπριακή σημαία. Ως εκ τούτου, με την έγκριση, όπως ισχυρίστηκε, του κ. A. Bliznyukov, ενήργησε για την εγγραφή του εναγομένου πλοίου στην εναγομένη εταιρεία, της οποίας ο ίδιος εμφανίζεται να είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης, και τη νηολόγησή του στο νηολόγιο της Μπελίζ. Σύμφωνα με το μάρτυρα, αυτά έγιναν από τη δικηγορική εταιρεία Χρύσης Δημητριάδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. Πρόκειται για τους δικηγόρους της ενάγουσας εταιρείας και, προφανώς, και του ιδιοκτήτη της κ. A. Bliznyukov, στην Κύπρο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου και του υιού του, κ. V. Bliznyukov.
Οι κ.κ. A. Bliznyukov και V. Bliznyukov, στο πλαίσιο της κατάθεσής τους στο Δικαστήριο, αναφέρθηκαν σε θέματα άσχετα με την υπό εξέταση υπόθεση, με μοναδικό σκοπό, προφανώς, να πλήξουν την αξιοπιστία της εκδοχής του εναγομένου, αναφορικά με τα διενεργηθέντα το 2013 σε σχέση με το εναγόμενο πλοίο. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκαν ότι ο εναγόμενος, καθ' ον χρόνο ήταν διευθυντής της ενάγουσας εταιρείας, προέβη σε απόδοση μισθών στον εαυτό του διπλασίων αυτών τους οποίους δικαιούτο, ενώ προέβη, επίσης, στην υπεξαίρεση χρηματικών ποσών, περιουσία της ενάγουσας εταιρείας. ΄Οπως, επίσης, ανέφεραν, σε σχέση με τις πιο πάνω διαφορές, καταχωρίστηκε ξεχωριστή αγωγή εναντίον του εναγομένου. Ο κ. A. Bliznyukov, ακριβώς, τοποθετώντας τα πράγματα στην ορθή τους θέση, προσέθεσε πως: "... the above might not be a subject matter of the dispute, nonetheless I make reference to those circumstances to show the Defendant's 1 mode of conduct and action."
Αξιολογώντας τη μαρτυρία του βασικού μάρτυρος εκ μέρους της ενάγουσας εταιρείας, κ. A. Bliznyukov, διαπιστώνεται ότι αυτή δεν είναι πειστική. Η έμφαση, βέβαια, τίθεται στο μέρος που αφορά την ανάθεση από την ενάγουσα εταιρεία, μέσω ενεργειών του εναγομένου, του έργου στην Τουρκία και των διευθετήσεων οι οποίες έγιναν σε σχέση με τα εμπλεκόμενα σε αυτό υπό αναφορά πλοία, για να ήταν τούτο εφικτό. Ο κ. A. Bliznyukov δήλωσε ευθαρσώς ότι γνώριζε πως, για τον πιο πάνω σκοπό, τα πλοία έπρεπε, κατ' ελάχιστον, να ναυλωθούν σε τουρκικών συμφερόντων εταιρεία, πράγμα το οποίο έγινε. Συγκεκριμένα, τα δύο πλοία ναυλώθηκαν στην Alcor. Αν και ο ίδιος, όπως ανέφερε, είχε τις επιφυλάξεις του για τη διευθέτηση τούτη, εντούτοις, στην πραγματικότητα, δεν πρόβαλε οποιαδήποτε ένσταση στη διεξαγωγή του εν λόγω έργου με την εμπλοκή των προαναφερθέντων δύο πλοίων.
Αυτό που ο κ. A. Bliznyukov, βασικά, ισχυρίστηκε στη μαρτυρία του ήταν πως ο εναγόμενος δεν τον ενημέρωσε ότι το εναγόμενο πλοίο έπρεπε, για τον πιο πάνω σκοπό, να περιέλθει στην ιδιοκτησία της εναγομένης εταιρείας και να εγγραφεί υπό τη σημαία της Μπελίζ. Ο εναγόμενος, όμως, όσον αφορά τη συγκεκριμένη αυτή πτυχή, έδωσε μια εκδοχή, η οποία είναι καθ' όλα πειστική. Συνάδει με τις απαιτήσεις των τουρκικών αρχών, τις οποίες ο κ. A. Bliznyukov δήλωσε ότι γνώριζε ότι έπρεπε να ικανοποιηθούν, προκειμένου η ενάγουσα εταιρεία να επωφελείτο του συγκεκριμένου έργου στην Τουρκία, διά των εν λόγω πλοίων της.
΄Ο,τι ενοχλούσε τον κ. A. Bliznyukov ήταν το γεγονός πως, σε σχέση με το εναγόμενο πλοίο, εκκρεμούσαν συγκεκριμένες οικονομικές οφειλές προς την Alcor, ύψους €80.000,00, οι οποίες φαίνεται να προέκυψαν, μεταξύ άλλων, από τη μεταφορά των δύο πλοίων από το Μαρόκο στην Τουρκία, όχι, κατ' ανάγκη, για να αναλάμβανε η ενάγουσα εταιρεία το έργο βυθοκόρησης στη χώρα εκείνη, αλλά προκειμένου αυτά να μεταφέρονταν, στη συνέχεια, στην Κασπία θάλασσα, όπου θα αναλάμβαναν παρόμοιο έργο στο Τουρκμενιστάν. Επιπλέον, ο κ. A. Bliznyukov έδωσε την εντύπωση ότι ήταν δυσαρεστημένος για το γεγονός ότι, κατά την αντίληψή του, το εναγόμενο πλοίο δεν ήταν σε καλή κατάσταση, όταν βρισκόταν στην Τουρκία, ενώ πληροφορίες το έφεραν να είχε μετακινηθεί, στη συνέχεια, κάπου στη Βουλγαρία.
Η κατάσταση πραγμάτων, ανωτέρω, όσον αφορά το εναγόμενο πλοίο, δεν εμποδίζει την επαναφορά του στο προηγούμενο καθεστώς και, ειδικά, στην ιδιοκτησία της ενάγουσας εταιρείας, ως η απαίτησή της. Ο εναγόμενος και η εναγομένη εταιρεία, όχι μόνο συναινούν σε αυτό, αλλά ζητούν και διάταγμα ως προς τούτο, πανομοιότυπο με το διάταγμα το οποίο ζητά η ενάγουσα εταιρεία, ως βασική θεραπεία. Οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν περί αλλαγής του καθεστώτος του τον Ιούλιο του 2013, δηλαδή την αποξένωσή του από την ενάγουσα εταιρεία και το νηολόγιο της Κύπρου χωρίς τη γνώση και τη συγκατάθεση του κ. A. Bliznyukov, δεν εμποδίζουν την απόδοση προς την ενάγουσα εταιρεία της πιο πάνω θεραπείας.
Το εύρημα του Δικαστηρίου, στη βάση της αξιολόγησης της σχετικής μαρτυρίας, είναι ότι η αλλαγή, κατά πρώτο, του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του εναγομένου πλοίου έγινε εν γνώσει του κ. A. Bliznyukov. Επομένως, καθίσταται αχρείαστη η εξέταση της μαρτυρίας της γραφολόγου, η οποία, μέσω αυτής, επιχείρησε να καταδείξει ότι η υπογραφή στα σχετικά έγγραφα, αν και φέρεται να αποδίδεται στον κ. A. Bliznyukov, εντούτοις δεν προήλθε από τον ίδιο. Σχετικό με την πτυχή αυτήν, είναι και το γεγονός ότι ο κ. A. Bliznyukov δεν αναφέρθηκε στη μαρτυρία του, κατά την κυρίως εξέτασή του, στο θέμα της, κατ' ισχυρισμό, πλαστογραφημένης υπογραφής του στα εν λόγω έγγραφα.
Η απαίτηση της ενάγουσας εταιρείας για επανεγγραφή σε αυτή του εναγομένου πλοίου μπορεί να ικανοποιηθεί υπό τις περιστάσεις που έχουν προαναφερθεί. Δεν είναι, όμως, δυνατό να τής επιδικαστεί, συγχρόνως, η αξία του, για το λόγο που έχει, επίσης, εξηγηθεί. Σημειώνεται πως οι πιο πάνω θεραπείες είναι και οι μόνες που η ενάγουσα εταιρεία ζητά από τον εναγόμενο και την εναγομένη εταιρεία με την παρούσα αγωγή.
Για τους λόγους λοιπόν που αναφέρονται πιο πάνω, εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος 32.3 του αιτητικού της Αναφοράς, ήτοι για επανεγγραφή του εναγομένου πλοίου στο όνομα της ενάγουσας εταιρείας, ως της αποκλειστικής ιδιοκτήτριάς του. Τούτο να γίνει με έξοδα της ενάγουσας εταιρείας και τη συνδρομή στις σχετικές διαδικασίες, όπου απαιτείται, των εναγομένων 1 και 2. ΄Οσον αφορά την απαίτηση της ενάγουσας εταιρείας στην παράγραφο 32.1, ήτοι για την καταβολή, συγχρόνως, προς αυτήν του ποσού των Η.Π.Α. $450.000,00, αυτή απορρίπτεται. Υπό το φως των ανωτέρω, καθίσταται αχρείαστη η εξέταση των υπολοίπων αιτητικών.
Τέλος, επιδικάζονται έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εναγομένων και εναντίον της ενάγουσας εταιρείας. Αυτά να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δικαστής.
/ΜΠ