ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:
public Μαλαχτός, Χάρης Δ. Μ. Λοχίας για Ευάγγελος Χρ. Πουργουρίδης Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή. Α. Τιμοθέου (Κα) εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η Αίτηση. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-12-22 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ THN ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI, Πολιτική Aίτηση Αρ. 243/2021, 22/12/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:D583

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Aίτηση Αρ. 243/2021)

 

 

22 Δεκεμβρίου 2021

 

 

[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ THN ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ TO ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΗΜΕΡ.01/11/2021 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 18 ΚΑΙ 19 ΤΟΥ ΚΕΦ.155.

 

____________________

 

 

Δ. Μ. Λοχίας για Ευάγγελος Χρ. Πουργουρίδης Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.

Α. Τιμοθέου (Κα) εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

____________________

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

x Tempore)

 

ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.:  Την 15.12.2021 δόθηκε άδεια στον Αιτητή που καταχώρησε την παρούσα Αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για ακύρωση του εντάλματος σύλληψης του ημερ.1.11.2001, που εκδόθηκε από Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.  Η άδεια δόθηκε για ένα και μόνο λόγο, στη βάση ότι είχε εγερθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και υπήρχε συζητήσιμο ζήτημα, ότι η σύλληψη του Αιτητή δεν ήταν αναγκαία.

 

Οι Καθ΄ων η Αίτηση δεν έχουν καταχωρίσει ένσταση, συνηγορώντας υπέρ της ακύρωσης του εντάλματος.

 

Η Αστυνομία διερευνούσε αδίκημα παρενοχλητικής παρακολούθησης κατά παράβαση του Άρθρου 4(1) του περί Προστασίας από Παρενόχληση και Παρενοχλητική Παρακολούθηση Νόμου του 2021, Ν.114(Ι)/2021.

Σύμφωνα με τον όρκο στη βάση του οποίου εκδόθηκε το ένταλμα, υπήρχε μαρτυρία ότι ο Αιτητής παρενοχλούσε γυναίκα που κατονομάζεται.  Διατηρούσαν φιλική σχέση για τρία χρόνια, όταν όμως εξέφρασε γι΄ αυτήν ερωτικό ενδιαφέρον, η παραπονούμενη δεν ανταποκρινόταν, οπόταν ο Αιτητής άρχισε να γίνεται φορτικός και να την ενοχλεί συνεχώς τηλεφωνώντας της και αποστέλλοντας της μηνύματα, ζητώντας της να βρεθούν.  Κατά διαστήματα, μεταξύ των μηνών Μαΐου 2021 - Σεπτεμβρίου 2021, πήγαινε έξω από την κατοικία της και άφηνε διάφορα δώρα τα οποία η παραπονούμενη απέρριπτε.  Τέσσερις φορές τον εντόπισε έξω από το σπίτι της να την παρακολουθεί, κάτι το οποίο την έκαμε να μην μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα και η όλη του συμπεριφορά της προκαλούσε τρόμο και φόβο για τη ζωή της.  Δύο φορές την ακολούθησε κατά τις διακινήσεις της.  Στο τέλος του όρκου αναφερόταν ότι: «Ως εκ τούτου αιτούμαι από το Σεβαστό σας Δικαστήριο την έκδοση εντάλματος σύλληψης του υπόπτου για διευκόλυνση των ανακρίσεων».

 

    Για να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης πρέπει ο Δικαστής σε πρώτο στάδιο να ικανοποιηθεί, στη βάση των όσων τίθενται ενώπιον του με γραπτή ένορκη δήλωση, ότι υπάρχει εύλογη υπόνοια να πιστεύεται ότι το πρόσωπο εναντίον του οποίου θα στρέφεται το ένταλμα σύλληψης διέπραξε αδίκημα.  Αφού έτσι ικανοποιηθεί, θα εκδώσει το σχετικό ένταλμα μόνο εφόσον θεωρήσει τη σύλληψη του υπόπτου εύλογα αναγκαία.  Εδώ υπεισέρχεται και η αρχή της αναλογικότητας, που εγείρεται οποτεδήποτε εξετάζεται ζήτημα αναγκαιότητας.  Και βέβαια, η πλήρωση της πρώτης προϋπόθεσης, για εύλογη υποψία, δεν οδηγεί χωρίς άλλο στην πλήρωση και της δεύτερης, για την αναγκαιότητα (Κυριάκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πολ. Έφ.355/2019, ημερ. 16.6.2021, ECLI:CY:AD:2021:A257).

 

     Ο Δικαστής είχε, όπως κατέγραψε στο ένταλμα, ικανοποιηθεί ότι ο Αιτητής συνδεόταν με εύλογες υποψίες με το υπό διερεύνηση αδίκημα και ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις έκδοσης του.  Ανάφερε στη συνέχεια: «Έχω ικανοποιηθεί λογικά για την αναγκαιότητα έκδοσης του Εντάλματος».

 

    Δεν εξηγήθηκε γιατί το ένταλμα ήταν αναγκαίο και από τη μαρτυρία δεν φαίνεται πως τεκμηριωνόταν τέτοια ανάγκη.  Προκύπτει ότι το ενώπιον του Δικαστή υλικό δεν μπορούσε εξ αντικειμένου να ικανοποιήσει την προϋπόθεση της αναγκαιότητας για την έκδοση του εντάλματος. 

 

    Η έκδοση διατάγματος Certiorari χωρεί στην περίπτωση υπέρβασης εξουσίας από το κατώτερο Δικαστήριο, όχι όμως όπου αυτό ενήργησε μέσα στα πλαίσια των εξουσιών του αλλά με τρόπο λανθασμένο.  Όπως εξηγείται στην In Re Πολυκάρπου (1991) 1 Α.Α.Δ. 207, 218-222, όταν τα στοιχεία που είχαν τεθεί ενώπιον του Δικαστή μέσω της ένορκης δήλωσης του αστυνομικού οργάνου δεν μπορούσαν εύλογα να αποτελέσουν τη βάση της απαραίτητης εύλογης υποψίας για τη διάπραξη του αδικήματος από τον αιτητή και προστίθεται ή της αναγκαιότητας για την έκδοση του εντάλματος (Αναφορικά με την Αίτηση του Τσιαμπάρτα κ.ά., Πολ. Αίτ.176/2021, ημερ.3.9.2021, ECLI:CY:AD:2021:D385) δεν πρόκειται ούτε για κακή εφαρμογή του νόμου, ούτε για κακή εκτίμηση των γεγονότων ή της μαρτυρίας, ούτε για κακή άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου, αλλά για περίπτωση μη εκπλήρωσης ρητής προϋπόθεσης για την άσκηση της νομοθετικά παρεχόμενης στο Δικαστήριο δικαιοδοσίας για την έκδοση του επίδικου εντάλματος, το οποίο συνεπώς εκδόθηκε καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.

 

    Έχει συνεπώς ο Αιτητής καταδείξει ότι δεν ικανοποιείτο η προϋπόθεση της αναγκαιότητας για την έκδοση του εντάλματος σύλληψης του και επομένως ότι το κατώτερο Δικαστήριο ενέργησε καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας του.

 

    Η Αίτηση εγκρίνεται και το ένταλμα σύλληψης ημερ.1.11.2021 εναντίον του Αιτητή ακυρώνεται.

 

    Τα έξοδα της Αίτησης, όπως και τα έξοδα της Αίτησης 239/2021 για την άδεια, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον το Φ.Π.Α. εάν υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή και εναντίον των Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

 

Χ. Μαλαχτός, Δ.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο