ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Παναγή, Περσεφόνη Σταματίου, Κατερίνα Μαλαχτός, Χάρης Σωκράτους, Δώρα Δημητριάδου-Ανδρέου, Λένα CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-09-17 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ GONCHAR κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 155/2020, 17/9/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:A398

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Έφεση Αρ. 155/2020)

 

17 Σεπτεμβρίου, 2021

                                                        

[ΠΑΝΑΓΗ, Π., ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964, ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ -

1)   xxx GONCHAR, xxx ΑΡ. xxx, xxxx

ΛΕΜΕΣΟΣ

2)   PARALLEL NOMINEES CYPRUS LIMITED,

ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ ΑΡ. 124, 3032 ΛΕΜΕΣΟΣ,

3)   PARALLEL MANAGEMENT LIMITED, ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ ΑΡ.

124, 3032 ΛΕΜΕΣΟΣ

ΔΙΑ ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

KAI

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ 2911/2019 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 3/1/2020

 

_ _ _ _ _ _

 

Α. Σολουκίδου (κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους

 Εφεσείοντες.

_ _ _ _ _ _

 

ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

 θα δοθεί από τη Σταματίου, Δ.

­­­

_ _ _ _ _ _

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΣTAMATIOY, Δ.: Με μονομερή αίτηση οι εφεσείοντες ζήτησαν από αδελφό μας Δικαστή την επέκταση της προθεσμίας καταχώρησης αίτησης για άδεια καταχώρησης αιτήσεως για έκδοση διατάγματος certiorari. Η αίτηση εδραζόταν στον Κανονισμό 5(2) των περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικών Κανονισμών του 2018[1].

 

Σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, είχε υποβληθεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, στο πλαίσιο της Αγωγής υπ. αρ. 2911/2019, μονομερής αίτηση ημερομηνίας 18.12.2019, με την οποία ζητείτο η έκδοση τεσσάρων διαταγμάτων. Στις 20.12.2019 εκδόθηκαν μονομερώς τα πρώτα δύο αιτούμενα διατάγματα (αιτητικά 1 και 2), ενώ διατάχθηκε η επίδοση για τα άλλα δύο (αιτητικά 3 και 4). Την 3.1.2020, που ορίστηκαν επιστρεπτέα τα εκδοθέντα διατάγματα και για επίδοση η αίτηση αναφορικά με τα υπόλοιπα, το κατώτερο Δικαστήριο, στην απουσία των καθ΄ων η αίτηση, στους οποίους επιδόθηκαν, κατέστησε τα διατάγματα 1 και 2 απόλυτα και εξέδωσε τα διατάγματα που αναφέρονται στα αιτητικά 3 και 4 της αρχικής μονομερούς αιτήσεως.

 

Οι εφεσείοντες, με την αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης certiorari, επιχείρησαν να αμφισβητήσουν την οριστικοποίηση των διαταγμάτων που αναφέρονται στα αιτητικά 3 και 4. Ζητήθηκε δε η επέκταση της προθεσμίας καταχώρησης της αίτησης, καθότι η ύπαρξη των εν λόγω διαταγμάτων περιήλθε σε γνώση τους στις 20.5.2020, όταν τους επιδόθηκε το εν λόγω διάταγμα.

 

Σύμφωνα με τους εφεσείοντες το προβληθέν ελάττωμα εδράζεται στην παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, καθότι τα διατάγματα κατέστησαν απόλυτα, χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να προβάλουν τις θέσεις τους ενώπιον του Δικαστηρίου.

 

Ο αδελφός μας Δικαστής που εξέτασε την αίτηση για επέκταση της προθεσμίας των 45 ημερών, που προβλέπεται από τον Κανονισμό 5, την απόρριψε, αναφέροντας τα ακόλουθα:

 

«Στην προκείμενη περίπτωση στους αιτητές είχαν επιδοθεί δεόντως και δεν υπάρχει αμφισβήτηση επί τούτου, τόσο η αίτηση όσο και η ένορκη δήλωση, όπως και τα εκδοθέντα διατάγματα ημερ. 18 Δεκεμβρίου 2019 και 20 Δεκεμβρίου 2019. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο υπήρχε η αναφορά και στα διατάγματα τα οποία ήταν επιστρεπτέα και στα διατάγματα για τα οποία δόθηκαν οδηγίες όπως επιδοθούν στους αιτητές για να εμφανιστούν ενώπιον του δικαστηρίου να αμφισβητήσουν την ύπαρξη των διαταγμάτων αυτών ή την έκδοση των νέων. Κάτι το οποίο παρέλειψαν να κάμουν. Συνεπώς, ουδεμία δικαιολογία υπάρχει σήμερα για να επικαλούνται τη χορήγηση άδειας και δεν έχουν καταδείξει οποιαδήποτε εξαιρετική περίσταση η οποία παρεμπόδισε τους αιτητές, όπως προνοεί ο Κανονισμός, να καταχωρίσουν αίτηση. Η αίτηση, ως εκ τούτου, θα πρέπει να απορριφθεί. Αφήνω που υπάρχει και εναλλακτική θεραπεία στους αιτητές, την οποία θα μπορούσαν να ασκήσουν.»

 

Οι εφεσείοντες, με ένα λόγο έφεσης, ισχυρίζονται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο βάσισε την απόφασή του πάνω σε λανθασμένο πραγματικό δεδομένο, το οποίο σχετίζεται με την ουσία της αίτησης. Συγκεκριμένα, οι εφεσείοντες ισχυρίζονται πως το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 20.12.2019 εξέδωσε διατάγματα ως τα αιτητικά 1 και 2 της αίτησης ημερομηνίας 18.12.2019 και τα όρισε επιστρεπτέα την 3.1.2020. Στο διάταγμα που τους επιδόθηκε δεν γινόταν οποιαδήποτε αναφορά για τις θεραπείες των αιτητικών 3 και 4 της αίτησης. Οι εφεσείοντες επέλεξαν να μην εμφανιστούν στις 3.1.2020, καθότι δεν ενίσταντο στις θεραπείες των αιτητικών 1 και 2 της αίτησης. Πληροφορήθηκαν για πρώτη φορά ότι εκδόθηκαν διατάγματα ως τα αιτητικά 3 και 4 στις 20.5.2020. Συνεπώς, κατά την εισήγηση, η αναφορά στην πρωτόδικη απόφαση περί διαταγμάτων ημερομηνίας 18.12.2019 και 20.12.2019, στο πλαίσιο των οποίων υπήρχε η αναφορά και στα διατάγματα τα οποία ήταν επιστρεπτέα και στα αιτητικά για τα οποία δόθηκαν οδηγίες όπως η αίτηση επιδοθεί στους αιτητές για να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου να αμφισβητήσουν την ύπαρξη των διαταγμάτων αυτών, ή την έκδοση των, αποτελούσε μία λανθασμένη θεώρηση των πραγματικών γεγονότων. Σύμφωνα με την εισήγηση, η ημερομηνία 18.12.2019 δεν υφίσταται στη διαδικασία ως ημερομηνία έκδοσης οποιουδήποτε διατάγματος και, επίσης, στο διάταγμα ημερομηνίας 20.12.2019, το οποίο τους επιδόθηκε, καμία απολύτως αναφορά υπάρχει σε αιτητικά για τα οποία δόθηκαν οδηγίες όπως τους επιδοθούν. Η έλλειψη γνώσης ως προς το τι έλαβε χώρα στις 3.1.2020 σε σχέση με τα αιτητικά 3 και 4 της αίτησης αποτελεί, κατά την εισήγηση, εξαιρετική περίπτωση που δικαιολογεί πλήρως την αιτούμενη θεραπεία.

 

Είναι γεγονός ότι από τα τεκμήρια που επισυνάπτονται στην αίτηση προκύπτει πως τα διατάγματα 1 και 2 εκδόθηκαν στις 20.12.2019 και δεν υπήρξε έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος στις 18.12.2019, ημερομηνία που καταχωρίστηκε η μονομερής αίτηση. Θεωρούμε ότι πρόκειται  για μίαν εκ παραδρομής λανθασμένη αναφορά, χωρίς όμως να έχει οποιαδήποτε επίπτωση στην υπόθεση.

 

Είναι, επίσης, γεγονός ότι στο συνταχθέν διάταγμα που επιδόθηκε στους εφεσείοντες δεν γίνεται καμία αναφορά ότι τα αιτητικά 3 και 4 ορίστηκαν για επίδοση στις 3.1.2020, ως οι οδηγίες του Δικαστηρίου. Βεβαίως, σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, στους εφεσείοντες επιδόθηκε και η μονομερής αίτηση και η ένορκη δήλωση που τη συνόδευε. Όμως, επειδή η αίτηση ήταν μονομερής δεν τους καλούσε να εμφανιστούν στο Δικαστήριο σε οποιαδήποτε ημερομηνία, ούτε φαίνεται να υπάρχει τέτοια ένδειξη στην αίτηση που τους επιδόθηκε, με την αλλαγή της ημερομηνίας. Ούτε, βεβαίως, γινόταν τέτοια αναφορά στο διάταγμα. Συνεπώς, δεν φαίνεται να γνωστοποιήθηκε στους εφεσείοντες ότι η αίτηση ορίστηκε στις 3.1.2020 για επίδοση αναφορικά με τα αιτητικά 3 και 4 και λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι στα έγγραφα που τους επιδόθηκαν υπήρχε αναφορά «στα διατάγματα τα οποία ήταν επιστρεπτέα και στα διατάγματα για τα οποία δόθηκαν οδηγίες όπως επιδοθούν».  

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο στην απόφασή του προχώρησε και αναφέρθηκε στην ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας στους εφεσείοντες, την οποία θα μπορούσαν να ασκήσουν, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει λόγος έφεσης.

Με βάση πάγια νομολογία δεν εκδίδεται προνομιακό ένταλμα certiorari σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εναλλακτική θεραπεία, εκτός εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις, λόγω της εξαιρετικής φύσης της προνομιακής διαδικασίας. Ο παράγοντας αυτός θα μπορούσε, υπό τις περιστάσεις, να προσμετρήσει και προσμέτρησε κατά την εξέταση της αίτησης για παράταση του χρόνου και στην απουσία λόγου έφεσης επί τούτου, παραμένει αλώβητο το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί ύπαρξης εναλλακτικής θεραπείας.  Ως εκ τούτου, παρά την επιτυχία του προβαλλόμενου λόγου έφεσης, δεν μπορεί να παραμεριστεί η πρωτόδικη απόφαση.

 

Η έφεση απορρίπτεται.

ΠΑΝΑΓΗ, Π.,

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 

ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.

 

ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.

 

/ΧΤΘ                                                                       ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.

 



[1] «Το Δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο (1) του παρόντος Κανονισμού εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.»


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο