ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Παρπαρίνος, Λεωνίδας Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Στυλιανίδου-Πούγιουρου, Αντρούλα Μ. Ανδρέου (κα), για τον εφεσείοντα. Αρ. Βρυωνίδης, για την εφεσίβλητη. CY DOD Κύπρος Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο 2021-09-28 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΝΕΟΦΥΤΟΥ v. ΒΛΑΜΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ, Έφεση Αρ. 1/20, 28/9/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:DOD:2021:25

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(Έφεση Αρ. 1/20)

 

28 Σεπτεμβρίου, 2021

 

[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

χχχ ΝΕΟΦΥΤΟΥ,

Εφεσείων,

v.

 

χχχ ΒΛΑΜΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ,

Εφεσίβλητης.

---------

 

Μ. Ανδρέου (κα), για τον εφεσείοντα.

Αρ. Βρυωνίδης, για την εφεσίβλητη.

 

---------

 

Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.:  Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Η ακρόαση της αίτησης του εφεσείοντα για τροποποίηση διατάγματος διατροφής και ανταπαίτησης της εφεσίβλητης διενεργήθηκε επί τη βάσει «έγγραφης μαρτυρίας», σύμφωνα με τη Δ.30 κ.5(5).  Οι έγγραφες όμως δηλώσεις που κατατέθηκαν για τον σκοπό αυτό, δεν κατατέθηκαν με ένορκη δήλωση ή με δήλωση κατόπιν της νενομισμένης διαβεβαίωσης, όπως ρητά προβλέπεται από το εδάφιο (5)(i) του εν λόγω κανονισμού.   Ως αποτέλεσμα το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε αίτηση και ανταπαίτηση, θεωρώντας ότι δεν υπήρχε ενώπιον του μαρτυρικό υλικό. 

 

Ο εφεσείων προσβάλλει την απόρριψη της αίτησης του με την παρούσα έφεση, εισηγούμενος ότι το δικαστήριο είχε διακριτική εξουσία να διασώσει τη διαδικασία και όφειλε να το πράξει αφής στιγμής όρισε την υπόθεση για τελικές αγορεύσεις, χωρίς να θέσει ζήτημα προηγουμένως.  Επρόκειτο, κατά την εισήγηση, για παρατυπία που θα έπρεπε να διορθωθεί.  Παράλληλα ο εφεσείων προβάλλει και τον ισχυρισμό ότι είχε ορκιστεί κατά τον χρόνο καταχώρισης της δήλωσης του.  Τούτο έρχεται σε αντίθεση με το προαναφερθέν πρώτο σκέλος της έφεσης του, αλλά και δεν βρίσκει έρεισμα στα πρακτικά.

 

Ατυχώς αφέθη η υπόθεση να προχωρήσει στο τελικό στάδιο χωρίς να έχει δοθεί δεόντως, κατά τα προβλεπόμενα, η γραπτή μαρτυρία.  Ειδικότερα, η μαρτυρία του εφεσείοντα είχε καταχωριστεί υπό τη μορφή γραπτής δήλωσης στις 11.2.2019 και με τον ίδιο τρόπο είχε καταχωριστεί η μαρτυρία της εφεσίβλητης στις 14.3.2019.  Ακολούθως, το δικαστήριο παρέλαβε τις τελικές αγορεύσεις των μερών και όρισε την υπόθεση για διευκρινίσεις στις 3.6.2019.  Κατά την ημερομηνία εκείνη δεν προέβη σε οποιαδήποτε παρατήρηση ή αναφορά αναφορικά με τη μη συμμόρφωση με τους Θεσμούς και την ορθότητα της όλης διαδικασίας και επεφύλαξε την απόφαση.  Έξι και πλέον μήνες μετά, στις 12.12.2019, εξέδωσε απόφαση στην οποία, αφού αναφέρθηκε στη Δ.30 κ.5(5), απέρριψε ως άνω την αίτηση και την ανταπαίτηση λόγω του ότι η έγγραφη «μαρτυρία» κατατέθηκε χωρίς ένορκη δήλωση ή δήλωση κατόπιν της νενομισμένης διαβεβαίωσης.  Θα έπρεπε το δικαστήριο να εντοπίσει το πρόβλημα ενωρίτερα και θα μπορούσε τότε να ζητήσει επανακαταχώριση ή επαλήθευση των δηλώσεων με ένορκη δήλωση ή τη νενομισμένη διαβεβαίωση.  Με τον τρόπο που λειτούργησε άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν, εγείροντας το ζήτημα μόνο στο τέλος, με αποτέλεσμα την απόρριψη έξι ολόκληρους μήνες μετά, χωρίς να εξεταστεί η ουσία των τυχόν δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των διαδίκων.  Αυτή η εικόνα προκαλεί θλίψη. 

 

Εν πάση όμως περιπτώσει, εφόσον το ζήτημα προχώρησε και η διαδικασία περατώθηκε, ήταν αναπόφευκτη η απόρριψη αίτησης και ανταπαίτησης, εφόσον όντως δεν υπήρχε ενώπιον του δικαστηρίου μαρτυρία. Δεν πρόκειται πλέον για παρατυπία, αλλά για μη θεραπεύσιμη ακυρότητα.  Όπως υποδείχθηκε στην Ανδρέας Θεμιστοκλέους & Υιοι Λτδ κ.α. ν. Arizona Trading Co Ltd (1997) 1 ΑΑΔ 1354, σε σχέση με το συναφές ζήτημα της απουσίας της βεβαίωσης πρωτοκολλητή (jurat) από ένορκη δήλωση «η Δ.64 δεν αποτελεί πανάκεια για κάθε είδους ελάττωμα, παρανομία ή αντικανονικότητα».  Κατόπιν τούτου η ελαττωματική δήλωση κρίθηκε ως έγγραφο χωρίς αποδεικτική αξία και χωρίς δυνατότητα διάσωσης.  Θεωρούμε ότι η ίδια προσέγγιση επιβάλλεται και εν προκειμένω.  Το δικαστήριο δεν είχε διακριτική ευχέρεια να διασώσει τα πράγματα.  Η μαρτυρία εξ ορισμού πρέπει να κατατίθεται ενόρκως ή με τη νενομισμένη διαβεβαίωση.  Τούτο κατά γενική αρχή όπως κωδικοποιείται και στο θεμελιακό Άρθρο 50 του περί Δικαστηρίων Νόμου, (Ν. 14/60).

 

 

 

 

 

Η έφεση απορρίπτεται.  Λαμβάνοντας υπόψη ότι κοινό ήταν το λάθος εξαρχής και ότι η διαδικασία αφέθηκε να προχωρήσει μέχρι τέλους επί λανθασμένης και ανύπαρκτης βάσης δεν θα δώσουμε διαταγή για έξοδα.

 

                                                                             Λ. Παρπαρίνος, Δ.

 

Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.

 

                                                                             Α. Πούγιουρου, Δ.

 

 

/φκ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο