|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A366
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.E127/2021)
29 Ιουλίου, 2021
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
XXX MAXIMENKO ΑΛΛΩΣ XXX MAKSIMENKO
Εφεσείουσα/Εναγόμενη/Αιτήτρια,
ν.
ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
Εφεσίβλητης/Ενάγουσας/Καθ'ης η αίτηση.
________________________________________________
Αίτηση ημερ. 27/7/2021
Σ. Φασουλιώτης για Χρ. Πουργουρίδης & Σία ΔΕΠΕ, για την Αιτήτρια/Εφεσείουσα.
________________________________________________
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τον υποφαινόμενο.
________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(EX-TEMPORE)
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Με την αίτηση της η εφεσείουσα - αιτήτρια αιτείται την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου, με το οποίο να αναστέλλεται ο προγραμματισμένος για τις 30/7/2021 πλειστηριασμός του ακινήτου με Αρ. Εγγραφής 0/3XXX0, Τεμάχιο 1X3, στο Δήμο Γερμασόγειας, Επαρχία Λεμεσού, μέχρι πλήρους αποπεράτωσης της έφεσης υπό τον ως άνω τίτλο και/ή μέχρι οποιασδήποτε άλλης διαταγής του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα που προηγήθησαν της παρούσας αίτησης φαίνονται στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η οποία έγινε από δικηγορικό υπάλληλο των δικηγόρων της αιτήτριας.
Σύμφωνα με τα όσα φαίνονται από το φάκελο και το υλικό που έχει τεθεί ενώπιον μας, η εφεσείουσα - αιτήτρια, εναγομένη στην Αγωγή 5150/2014 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, καταχώρισε ανταπαίτηση και αίτηση για προσωρινό διάταγμα βάσει του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, όπως έχει τροποποιηθεί. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση καθ' ότι, όπως φαίνεται από την απόφαση, δεν ικανοποιείτο η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32 του Νόμου 14/60.
Η εφεσείουσα καταχώρισε έφεση και με δύο λόγους έφεσης προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη. Παράλληλα, καταχώρισε την υπό εξέταση αίτηση. Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας ενώπιον μας αναφέρθηκε εν εκτάσει επί της ουσίας της διαφοράς και σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, προκειμένου να καταδείξει το βάσιμο της υπόθεσης της αιτήτριας και ήταν η θέση του ότι ικανοποιούνται όλες οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 και συνεπώς το Δικαστήριο, με βάση το άρθρο 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, μπορεί να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μας και ασφαλώς το υλικό που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου.
Το ζήτημα που εγείρεται στην υπό κρίση αίτηση είναι κατά πόσο παρέχεται στο Ανώτατο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του, εξουσία έκδοσης απαγορευτικού διατάγματος σε σχέση με το αντικείμενο αγωγής που εκκρεμεί ενώπιον πρωτόδικου Δικαστηρίου. Όπως έχει ξεκαθαρίσει στη σχετική επί του θέματος νομολογία και συγκεκριμένα στην υπόθεση Thanos Club Hotels Ltd v. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας (2003) 1 Α.Α.Δ. 312, το Ανώτατο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της άσκησης της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του δυνάμει του Άρθρου 155.1 του Συντάγματος και του Άρθρου 25(1) του Νόμου 14/60, δεν έχει εξουσία πρωτογενούς έκδοσης, μετά από αίτηση διαδίκου, απαγορευτικών διαταγμάτων. Εξουσία για κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 32 του Νόμου 14/60, έχει αρμόδιο Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί του αντικειμένου της αγωγής. Σχετικές επίσης είναι οι υποθέσεις xxx Δημητρούδης ν. Λουγκρίδη (2011) 1 Α.Α.Δ. 687, Χατζηϊωάννου ν. Ellinas Finance Public Company Ltd, Πολιτική Έφεση αρ. 255/2014, ημερ. 22/12/2016, ECLI:CY:AD:2016:A582 και Αναφορικά με την Αίτηση Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2005) 1 Α.Α.Δ. 1523.
Όσον αφορά στο άρθρο 25(3), το έτερο σκέλος επί του οποίου στηρίχθηκε η αίτηση, το Ανώτατο Δικαστήριο, βέβαια, κατά την άσκηση της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του, έχει εξουσία δυνάμει του άρθρου αυτού, να αναθεωρεί την πρωτόδικη απόφαση και τους όρους που τέθηκαν και να εκδίδει οποιοδήποτε διάταγμα δικαιολογείται υπό τις περιστάσεις στην υπόθεση.
Επισημαίνεται ότι το άρθρο 25(3) μεταξύ άλλων προβλέπει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο κατά την ακρόαση έφεσης δεν θα δεσμεύεται από οιαδήποτε απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί των πραγματικών γεγονότων «και δύναται να δώσει οιανδήποτε απόφασιν ή να εκδώσει οιονδήποτε διάταγμα το οποίον οι περιστάσεις της υπόθεσης δικαιολογούν .».
Στην παρούσα περίπτωση με την αίτηση ζητείται από το Εφετείο η έκδοση προσωρινού διατάγματος κατ' επίκληση πρωτογενούς διαδικασίας, κάτι το οποίο το Εφετείο δεν έχει εξουσία να εκδώσει.
Στην υπόθεση Thanos Club Hotels Ltd (πιο πάνω) στη σελ. 316 λέχθηκαν τ' ακόλουθα:
«Η Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προσδιορίζεται στο Άρθρο 155.1 και ρυθμίζεται από τις διατάξεις του Άρθρου 25(1) του Νόμου. Το Άρθρο 32 του Νόμου δεν έχει δικαιοδοτικό χαρακτήρα. Κάμνει πρόνοια για εξουσία, με την οποία περιβάλλεται αρμόδιο δικαστήριο έχον δικαιοδοσία να επιληφθεί του αντικειμένου αγωγής. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, την οποία επικαλείται με την έφεσή του ο αιτών, είναι δικαιοδοσία δεύτερου βαθμού. Προς αυτή και μόνο την εξουσία συναρτώνται τα θεραπευτικά μέσα, τα οποία μπορεί να παράσχει. Το αίτημα για απαγορευτικό διάταγμα κείται εκτός της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η δυνατότητα αναστολής θετικής απόφασης πρωτόδικου δικαστηρίου, εκκρεμούσης της έφεσης, αποτελεί εξουσία συναφή, ως έχουμε εξηγήσει, προς τη Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία συμπλέκεται. Η άσκησή της θεσμοποιείται από τις διατάξεις της Δ.35, θ.18 και θ.19.
Το αίτημα για απαγορευτικό διάταγμα δεν εμπίπτει, όπως είναι πρόδηλο, στο πλαίσιο της Δικαιοδοσίας Δεύτερου Βαθμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η διαπίστωση αυτή θέτει εκ ποδών το αίτημα, με επακόλουθο την απόρριψή του.»
Επισημαίνεται ότι η υπόθεση Thanos Club Hotels Ltd(πιο πάνω) ακολουθήθηκε και από την Ολομέλεια στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (πιο πάνω), όπου μάλιστα εκεί σχολιάστηκε ειδικά η μη εισαγωγή στην Κύπρο ανάλογης πρόνοιας που υπήρχε στην Αγγλία, σύμφωνα με την οποία παρείχετο σε Δικαστή του Εφετείου η εξουσία, εκκρεμούσης της έφεσης, να εκδίδει ενδιάμεσο διάταγμα για να μην παραβλαφθούν οι αξιώσεις οποιουδήποτε προσώπου (Άρθρο 69(1) τουSupreme Court of Judicature (Consolidation) Act. 1925). Παραθέτουμε τη σχετική πρόνοια από τη σελ. 1536:
«Δεν εισήχθη στην Κύπρο ανάλογη πρόνοια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ίσως να εκφράζει την πολιτική του δικαίου, με την οποία να σταθμίστηκε το όφελος έναντι των ενδεχομένων προβλημάτων κατόπιν που λήφθηκε υπόψη και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο διάδικος στη χώρα μας. Πάντως ο νομοθέτης δεν ηθέλησε να παραχωρήσει τέτοιο δικαίωμα σε εφεσείοντα και δεν μας επιτρέπεται να αντιστρατευθούμε αυτή την τάξη πραγμάτων. Δεν μπορεί επομένως να προωθηθεί η εξέταση του θέματος στη βάση τουubijusibiremedium.»
Η αίτηση, ως αποτέλεσμα θα πρέπει να απορριφθεί και απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΔΓ