|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A212
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση αρ.215/2020)
1 Ιουνίου, 2021
ΠΑΝΑΓΗ, Π., ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Χ.ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Λ.ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. Αρχηγού Αστυνομίας
2. Υπουργού Εσωτερικών
Εφεσείοντες/Καθ΄ων η αίτηση
και
xxx Alseikho
Εφεσίβλητος/Αιτητής
- - - - - - - - -
(Πολιτική Έφεση Αρ. 225/20)
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
1. Αρχηγού Αστυνομίας
2. Υπουργού Εσωτερικών
Εφεσείοντες/Καθ΄ων η αίτηση
ΚΑΙ
xxx Almuhana
Εφεσίβλητος/Αιτητής
---------
(Πολιτική Έφεση Αρ. 271/20)
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
1. Αρχηγού Αστυνομίας
2. Υπουργού Εσωτερικών
Εφεσείοντες/Καθ΄ων η αίτηση
ΚΑΙ
xxx xxx Abdelmogheeth
Εφεσίβλητος/Αιτητής
--------------
(Πολιτική Έφεση Αρ. 274/20)
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
1. Αρχηγού Αστυνομίας
2. Υπουργού Εσωτερικών
Εφεσείοντες/Καθ΄ων η αίτηση
ΚΑΙ
xxx Ismail
Εφεσίβλητος/Αιτητής
----------------
Κ.Χ΄Δημητρίου, (κα), για τους εφεσείοντες-καθ΄ων η αίτηση στις 215/20, 225/20 και 274/20, δικηγόρος της Δημοκρατίας
Χρ.Αλεξάνδρου, για τον εφεσείοντα-καθ΄ου η αίτηση στη 271/20, δικηγόρος της Δημοκρατίας
Νικ.Χαραλαμπίδου, (κα), για τους εφεσίβλητους/αιτητές
Εφεσίβλητοι-αιτητές παρόντες
ΠΑΝΑΓΗ, Π.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί
από τη Δικαστή Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου.
----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι με την πρωτόδικη διαδικασία επέτυχαν να εκδοθεί διάταγμα άμεσης αποφυλάκισης τους με αίτημα έκδοσης Habeas Corpus με το οποίο προέβαλαν τη θέση ότι η διάρκεια της κράτησης τους, ήταν παράνομη. Η Δημοκρατία προσέβαλε τις αποφάσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου με αριθμό λόγων έφεσης που αφορούν θέμα ερμηνείας των Νόμων και κυρίως του λανθασμένου του ευρήματος για το παράνομο της διάρκειας της κράτησης.
Στα πλαίσια εξέτασης του Δικαστηρίου αίτησης νομικής αρωγής των εφεσιβλήτων, ηγέρθη για πρώτη φορά το θέμα της ύπαρξης αντικειμένου σε συνάρτηση με την προώθηση των παρουσών εφέσεων. Το θέμα προέκυψε μετά από τη δήλωση των ευπαιδεύτων συνηγόρων της Δημοκρατίας ότι το διάταγμα κράτησης του κάθε αιτητή είχε ακυρωθεί από τη διοίκηση μετά την έκδοση των πρωτοδίκων αποφάσεων. Η θέση αυτή υπήρξε η βάση για τον περαιτέρω προβληματισμό τόσο του Δικαστηρίου όσο και των ευπαιδεύτων συνηγόρων εάν και κατά πόσο οι εφετειακές διαδικασίες είχαν πλέον αντικείμενο. Βεβαίως, οι ευπαίδευτοι δικηγόροι της Δημοκρατίας, αφού μάλιστα τους δόθηκε χρόνος για διερεύνηση των γεγονότων, εισηγήθηκαν ότι η έφεση έχει αντικείμενο, προβάλλοντας ότι εγείρονται σοβαρά νομικά θέματα, για τα οποία θα αντλήσουν καθοδήγηση από την απόφαση της Ολομέλειας, αναφορικά με το ζήτημα νομιμότητας της διάρκειας της κράτησης σε παρόμοιες περιπτώσεις. Περαιτέρω, θεώρησαν ότι η ακύρωση των διαταγμάτων δεν διαφοροποιούσε τα δεδομένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχει θέμα προς εξέταση. Στα πλαίσια αυτά επίσης τέθηκε παρεμπιπτόντως και το ζήτημα διαζευκτικών όρων που τέθηκαν στους εφεσίβλητους (τουλάχιστον στους τρεις) με κοινή δήλωση των δικηγόρων πρωτοδίκως.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των εφεσιβλήτων κατόπιν συζήτησης που ακολούθησε της θέσης της Δημοκρατίας, θεώρησε ότι η ακύρωση του διατάγματος κράτησης έθετε την εφετειακή διαδικασία σε ανενέργεια με αποτέλεσμα να μην υπάρχει εν τέλει αντικείμενο προς εξέταση.
΄Εχουμε εξετάσει το θέμα με βάση τα δεδομένα όπως προέκυψαν από τις δηλώσεις των ευπαιδεύτων συνηγόρων που προηγήθηκαν. Εν προκειμένω, η διαδικασία Habeas Corpus αφορούσε διαδικασία με την οποία οι αιτητές ζητούσαν να απελευθερωθούν αμέσως ενόψει του ότι αμφισβητούσαν τη διάρκεια της κράτησης ως παράνομη. Προαπαιτούμενο συνεπώς είναι να υπάρχει σε ισχύ νόμιμο διάταγμα κράτησης, ώστε στη συνέχεια να εξεταστεί η νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης. Αυτός ήταν και ο σκοπός των πρωτοδίκων διαδικασιών. Αφ΄ης στιγμής το διάταγμα κράτησης των εφεσιβλήτων ακυρώθηκε από τη διοίκηση με δική της ενέργεια και μετά την έκδοση των πρωτοδίκων αποφάσεων, θεωρούμε ότι εξέλειπε το υπόβαθρο με βάση το οποίο να εξεταστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο η νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης, όπως ουσιαστικά ζητείται από τη Δημοκρατία με τους λόγους της έφεσης.
Χωρίς το έρεισμα του εκδοθέντος διατάγματος κράτησης του κάθε αιτητή δεν υπάρχει τίποτε προς εξέταση. Συνεπώς, οι εφέσεις απορρίπτονται. Ενόψει της φύσεως της διαδικασίας και δεδομένων όπως προέκυψαν, θεωρούμε ορθότερο να μην εκδοθεί οποιαδήποτε διαταγή για τα έξοδα. Τα έξοδα του διερμηνέα να καταβληθούν από τη Δημοκρατία. Νοείται ότι οι αιτήσεις νομικής αρωγής ομοίως απορρίπτονται, εφόσον εξέλειπε το αντικείμενο τους.
ΠΑΝΑΓΗ, Π.,
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
Χ.ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Λ.ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ, Δ.