|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:DOD:2021:17
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 2/20
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021
xxx KONYALIAN
ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑ
ΚΑΙ
xxx PASKULOV
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ
--------------------
Μ. Κυπριανίδου (κα) για Μ. Σταματάρης & Συνεργάτες, για Εφεσείουσα
Αγγ. Πλιάκα (κα) για Εφεσίβλητο
------------------------------------------
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Με την παρούσα έφεση προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση με την οποία καθορίστηκε η συνεισφορά του Εφεσίβλητου στη διατροφή των δύο ανήλικων τέκνων των διαδίκων.
Με τους λόγους έφεσης ένα και επτά προσβάλλεται ως εσφαλμένη η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το επίδομα μονογονιού εξ €180 για έκαστο παιδί αφαιρείται από το σύνολο των εξόδων της διατροφής του κάθε παιδιού και εσφαλμένα αποφάσισε όπως το επίδομα αυτό αφαιρεθεί αναδρομικά από το σύνολο των εξόδων των δύο παιδιών. Με το δεύτερο λόγο ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν θεώρησε ως εισόδημα του Εφεσίβλητου το ποσό των €30.000 που έλαβε μετά τη διάσταση τους ενώ με τον τρίτο ότι εσφαλμένα δεν έλαβε υπόψιν ότι η Εφεσείουσα πληρώνει το κοινό δάνειο για την αγορά της οικίας όπου διαμένει με τα δύο ανήλικα και ότι εσφαλμένα έκρινε ότι οι υποχρεώσεις των διαδίκων προς εξόφληση του δανείου αυτού δεν μπορούν να επηρεάσουν τον προσδιορισμό της διατροφής των ανήλικων (τέταρτος λόγος).
Με τον πέμπτο λόγο προσβάλλεται ως εσφαλμένο το εύρημα ότι ο Εφεσίβλητος είναι σε θέση να έχει εισοδήματα τουλάχιστον €1.300 μηνιαίως και με τον έκτο ότι εσφαλμένα μείωσε το ποσό της διατροφής αναδρομικά από την καταχώρηση της αίτησης ενώ προηγουμένως εξέδωσε προσωρινό διάταγμα για μεγαλύτερο ποσό. Τέλος, με τον όγδοο λόγο καταλογίζει ως λάθος του πρωτόδικου Δικαστηρίου να μην λάβει υπόψιν τα έξοδα των ανήλικων τα οποία προέκυψαν μετά την καταχώρηση της αίτησης ενώ αντίθετα έλαβε υπόψιν το επίδομα μονογονιού το οποίο επίσης προέκυψε με την καταχώρηση της αίτησης.
Αμφότεροι οι συνήγοροι υποστήριξαν τις θέσεις των διαδίκων που εκπροσωπούν υιοθετώντας τα περιγράμματα τους και αγορεύοντας ενώπιον μας.
Θα εξετάσουμε τον λόγο έφεσης ένα που αφορά το επίδομα μονογονιού και τον υπολογισμό τον οποίο διενήργησε το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Είναι παραδεκτό ότι η Εφεσείουσα λαμβάνει κρατικό επίδομα ύψους €180 δι' έκαστο παιδί. Το Δικαστήριο προχώρησε και αφαίρεσε από τα έξοδα που αναλογούν σε έκαστο παιδί το πιο πάνω ποσό. Το πρωτόδικο Δικαστήριο προκειμένου να καταλήξει ως ανωτέρω, έλαβε καθοδήγηση από το ακόλουθο απόσπασμα από την Στυλιανού ν. Ανδρεάδη (2005) 1 Α.Α.Δ. 509 η οποία αφορούσε αποπληρωμή εξ' αποφάσεως χρέους με μηνιαίες δόσεις:
"Τα επιδόματα που παίρνουν οι εφεσείουσες από το Γραφείο Ευημερίας, χορηγούνται για την κάλυψη βασικών αναγκών οι οποίες χωρίς την καταβολή των επιδομάτων δεν θα μπορούσαν να καλυφθούν."
Είναι η εισήγηση της ευπαιδεύτου συνηγόρου για την Εφεσείουσα ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αφαίρεσε από τα έξοδα εκάστου ανηλίκου το αντίστοιχο ποσό των €180.- αλλά θα έπρεπε το ποσό αυτό να προστεθεί στο εισόδημα της Εφεσείουσας. Αντίθετα, ο Εφεσίβλητος υποστήριξε την πρωτόδικη κρίση ως ορθή.
Παρατηρούμε ότι σε αριθμό αποφάσεων του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου επιδόματα αυτής της μορφής υπολογίζονται στα εισοδήματα του γονέα που το λαμβάνει (βλ. Κυριακίδης ν. Θεμιστοκλέους Έφ. Αρ. 18/19 ημερ. 3.12.2020, Μέγας ν. Kvasnikova Έφ. Αρ. 26/2019 ημερ. 10.7.2020, Ε.Σ. ν. Ε.Σ. Έφ. Αρ. 17/209 ημερ. 5.2.2021). Αντίθετα στην απόφαση Γ. ν. Λ.(Γ) προσωπικώς και δια των ανήλικων τέκνων των Ο.Γ., Εφ. Αρ. 15/2019 ημερ. 28.7.2020 τα επιδόματα που λάμβανε η μητέρα, αφαιρέθησαν από τα έξοδα των παιδιών. Το ίδιο Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο με την ίδια σύνθεση εξήγησε στην Ε.Σ. (άνω) που ακολούθησε ότι η απόφαση στην Γ ν. Λ (Γ) (άνω) "περιορίζεται στα συγκεκριμένα περιστατικά της υπόθεσης, όπου δεν μπορεί να καθοριστεί το ακριβές ποσό και ο χρόνος είσπραξης των επιδομάτων με συνεπαγόμενη αδυναμία πίστωσης τους στην εισοδηματική ικανότητα της Εφεσίβλητης και δεν μπορεί να έχει εφαρμογή στις συνήθεις περιπτώσεις διατροφών, όπως την παρούσα όπου τα ποσά που εισπράττει η μητέρα ως επιδόματα, ορθά υπολογίζονται έναντι των εισοδημάτων της."
Στην Α.Γ ν. Σ.Α.Τ. Έφ. Αρ. 36/2018 ημερ. 7.5.2020 τα επιδόματα αφαιρέθηκαν από τα έξοδα των παιδιών χωρίς βέβαια το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο να ασχοληθεί εν εκτάσει με το θέμα καθότι δεν ήτο αντικείμενο λόγου έφεσης. Το ίδιο έγινε και στην Χαραλάμπους ν. Χαραλάμπους (2010) 1 Α.Α.Δ. 951, και Ταπή ν. Μαλέκος Έφ. Αρ. 30/2017 ημερ. 29.11.2019, ECLI:CY:DOD:2019:15.
Είναι γενική παρατήρηση μας ότι σε καμία από τις πιο πάνω αποφάσεις το θέμα δεν εξετάστηκε σε βάθος και ως αποτέλεσμα δεν τέθηκε δεσμευτική νομική αρχή. Συνεπώς δεν θεωρούμε ότι δεσμευόμαστε από προϋπάρχουσα νομολογία.
Η σημασία καταλογισμού του επιδόματος είναι μεγάλη καθότι στην περίπτωση που αυτό αφαιρείται από τα έξοδα των παιδιών τότε τυγχάνουν ίσου οφέλους αμφότεροι οι γονείς. Αντίθετα, σε περίπτωση που καταλογίζεται στα εισοδήματα του γονέα που το λαμβάνει, τότε το όφελος μετατοπίζεται στον ένα, αυτόν που δεν λαμβάνει καθότι στην εξίσωση υπολογισμού της συνεισφοράς το ποσό των εισοδημάτων του λήπτη του επιδόματος είναι υψηλότερο κατά το ύψος του επιδόματος.
Στην παρούσα υπόθεση, το επίδομα αφορά περίπτωση δημόσιου βοηθήματος μονογονιού το οποίο λαμβάνει η Εφεσείουσα μητέρα δυνάμει των Άρθρων 2, 3 και 4 του ΠΙΝΑΚΑ Β του Παραρτήματος του Περί Παροχής Επιδόματος Τέκνου Νόμου του 2002, Ν.167(Ι)/2002 όπως τροποποιήθηκε και Άρθρο 4 ΠΙΝΑΚΑ Β του Παραρτήματος δυνάμει του Άρθρου 4 του άνω Νόμου. Σύμφωνα με το Νόμο "επίδομα" σημαίνει "το επίδομα τέκνου που καταβάλλεται δυνάμει του παρόντος νόμου" (Άρθρο 2) και "δικαιούχος" σημαίνει την οικογένεια, όπως αυτή καθορίζεται στο Άρθρο 3 του Νόμου" (Άρθρο 2). Το Άρθρο 3(Ι) προβλέπει:
"3. Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, οικογένεια αποτελούν:
(α) Οι γονείς όταν συζούν και τα κοινά τους τέκνα και τα τέκνα του ενός ή του άλλου, από τους γονείς αυτούς, εφόσον τα τέκνα ζουν με τους γονείς αυτούς κάτω από την ίδια στέγη·
(β) πατέρας άγαμος, χήρος, διαζευγμένος και τα τέκνα του που ζουν μαζί του κάτω από την ίδια στέγη·
(γ) μητέρα άγαμος, χήρα, διαζευγμένη και τα τέκνα της που ζουν μαζί της κάτω από την ίδια στέγη·
(δ) τα τέκνα της ως άνω υπό (α) οικογένειας όταν και οι δυο γονείς τους είναι νεκροί ή αγνοούμενοι, ή τα τέκνα της ως άνω υπό (β) και (γ) οικογένειας όταν ο πατέρας ή η μητέρα τους, ανάλογα με την περίπτωση, είναι νεκροί ή αγνοούμενοι, τα οποία ζουν κάτω από την ίδια στέγη μαζί με τον έχοντα την επιμέλειά τους, τη σύζυγο του εάν υπάρχει, και τα τέκνα τους εάν υπάρχουν, εφόσον ζουν μαζί του κάτω από την ίδια στέγη·
(ε) πατέρας έγγαμος και τα τέκνα του που ζουν μαζί του κάτω από την ίδια στέγη, εφόσον η σύζυγός του εκτίει ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών και άνω· και
(στ) μητέρα έγγαμη και τα τέκνα της που ζουν μαζί της κάτω από την ίδια στέγη, εφόσον ο σύζυγός της εκτίει ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών και άνω."
Συμφώνως του Άρθρου 4(2) στις περιπτώσεις (β), (γ) και (δ) του Εδαφίου (Ι)) του Άρθρου 3 το επίδομα καταβάλλεται στον πατέρα ή τη μητέρα ή στο πρόσωπο που έχει την επιμέλεια των τέκνων, ανάλογα με την περίπτωση.
Σύμφωνα με τον ΠΙΝΑΚΑ Β: Επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ (Άρθρο 4):
"10. Άτομο παύει να είναι δικαιούχο του επιδόματος μονογονεϊκής οικογένειας, όταν:
(α) Έχει απολέσει τη μονογονεϊκή του ιδιότητα με τη σύναψη γάμου ή με συμβίωση.
(β) Το εξαρτώμενο τέκνο συμπληρώσει την ηλικία που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο.
(γ) Διαπιστωθεί, μετά από επανεξέταση που μπορεί να αποφασιστεί από τον εξουσιοδοτημένο λειτουργό, ότι δεν εμπίπτει πλέον στις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(δ) Ο δικαιούχος, περιλαμβανομένων και των εξαρτώμενων τέκνων του, απουσιάζει από τη Δημοκρατία για χρονική περίοδο μεγαλύτερη των τριάντα (30) ημερών:
(στ) Τα εξαρτώμενα τέκνα του δεν διαμένουν πλέον μαζί του, εκτός από τέκνα που υπηρετούν τη θητεία τους στην Εθνική Φρουρά.
(ζ) Τα ανήλικα τέκνα του ή τέκνα που υπηρετούν τη θητεία τους στην Εθνική Φρουρά ή τέκνα, τα οποία στερούνται μόνιμα της ικανότητας για αυτοσυντήρηση, που διαμένουν μαζί του, συμβιούν με άλλο πρόσωπο.
(η) Σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου."
Παρατηρούμε συναφώς από τα πιο πάνω ότι το επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας είναι δικαίωμα προσωπαγές το οποίο απόλλυται είτε με την απώλεια της μονογονεϊκής ιδιότητας του ατόμου είτε με τον θάνατο του είτε άλλως πως, όλα συναρτημένα με το δικαιούχο άτομο. Ως προσωπαγές δικαίωμα είναι συνυφασμένο με το πρόσωπο του δικαιούχου και δεν μπορεί να απαλλοτριωθεί προς όφελος τρίτου.
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω θα έπρεπε συνεπώς το πρωτόδικο Δικαστήριο να συνυπολογίσει τα επιδόματα μονογονεϊκής οικογένειας που λάμβανε η Εφεσείουσα στα εισοδήματα της και όχι να τα αφαιρέσει από τα έξοδα των ανηλίκων. Συνεπώς, ο πρώτος λόγος έφεσης επιτυγχάνει.
Σχετικά με τον δεύτερο λόγο, παρατηρούμε ότι σχετικά με το ποσό των €30.000 οικονομίες του ζεύγους που κατ' ισχυρισμό της Εφεσείουσας πήρε ο Εφεσίβλητος όταν εγκατέλειψε την συζυγική στέγη το πρωτόδικο Δικαστήριο το μόνο που αναφέρει είναι ότι "το θέμα αυτό εκφεύγει του πλαισίου του επίδικου θέματος που είναι ο καθορισμός της διατροφής των ανηλίκων, γι' αυτό το Δικαστήριο δεν προτίθεται να κάνει οποιοδήποτε εύρημα επ' αυτού". Η προσέγγιση αυτή δεν είναι απόλυτα ορθή. Εφόσον ήταν επίδικο θέμα και δόθηκε μαρτυρία, το Δικαστήριο όφειλε να προχωρήσει σε αξιολόγηση της μαρτυρίας και προβεί σε εύρημα μόνο κατά πόσο ο ισχυρισμός της Εφεσείουσας είναι ορθός ή όχι. Και αυτό διότι σε περίπτωση που αυτός είναι ορθός θα έπρεπε να συνεκτιμηθεί τυχόν αξιοποίηση του ποσού αυτού από τον Εφεσίβλητο, προκειμένου να έχει κάποιο εισόδημα το οποίο πέραν της ωφέλειας που θα πρόσφερε στον ίδιο, να εξασφάλιζε και την συνεισφορά του στην διαβίωση των δύο τέκνων του. (βλ. Ταπή ν. Μαλέκος (άνω)). Επιτυγχάνει συνεπώς και ο δεύτερος λόγος έφεσης.
Με τους λόγους έφεσης τρία και τέσσερα η Εφεσείουσα παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψιν ότι αυτή αποπληρώνει το δάνειο για την αγορά της οικίας όπου διαμένει με τα δύο ανήλικα και ότι οι υποχρεώσεις των διαδίκων προς εξόφληση του κοινού δανείου δεν μπορούν να επηρεάσουν τον προσδιορισμό της διατροφής των ανηλίκων. Αμφότεροι οι λόγοι θα πρέπει να αποτύχουν. Η αποπληρωμή δόσεων για στεγαστικά δάνεια των διαδίκων αποτελεί κεφαλαιουχική δαπάνη προς το σκοπό απόκτησης ακίνητης ιδιοκτησίας και αφορά αιτία αγωγής στις περιουσιακές διαφορές των διαδίκων και όχι τη διατροφή των παιδιών τους (βλ. Δημητρίου ν. Περδίου (2005) 1 ΑΑΔ 1418, Χαραλάμπους ν. Χαραλάμπους (2010) 1(Β) Α.Α.Δ. 951, Α.Γ. ν. Σ-Α.Τ. Έφ. Αρ. 36/2018 ημερ. 7.5.2020).
Επίσης ο λόγος έφεσης έξι δεν μπορεί να επιτύχει. Η αναδρομικότητα του διατάγματος είναι καθόλα επιτρεπτή εφόσον ανατρέχει στην ημερομηνία καταχώρησης της αίτησης και ήταν υπό τις περιστάσεις καθόλα εύλογη (βλ. Χρυσάνθου ν. Χρυσάνθου (2011) 1 Α.Α.Δ. 1890). Η έκδοση νωρίτερα προσωρινού διατάγματος με μεγαλύτερο ποσό δεν μπορεί να εμποδίσει το Δικαστήριο να διατάξει αναδρομικότητα ισχύς του τελικού διατάγματος. Οι δύο διαδικασίες κρίνονται επί διαφορετικών παραμέτρων και προϋποθέσεων και εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς.
Ο έβδομος λόγος ως αποτέλεσμα επιτυχίας του πρώτου λόγου όπου κρίθηκε ότι δεν μπορεί να αφαιρεθούν τα επιδόματα από τα έξοδα των ανηλίκων και αποτυχία του έκτου λόγου ως ανωτέρω, παρέμεινε άνευ αντικειμένου και απορρίπτεται.
Ο όγδοος λόγος επίσης δεν μπορεί να επιτύχει διά δύο λόγους. Πρώτος λόγος είναι η γενικότητα με την οποία προβάλλεται. Παρατίθεται τόσον ο λόγος όσο και η αιτιολογία του.
"Όγδοος Λόγος Έφεσης
Ενώ το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπ' όψη τα έξοδα των ανήλικων τα οποία προέκυψαν μετά την καταχώριση της αίτησης, έλαβε υπ' όψη το επίδομα μονογονιού το οποίο προέκυψε μετά την καταχώριση της αίτησης και ενώ δεν είναι ξεκάθαρο από πότε καταβάλλεται στην εφεσείουσα, το Πρωτόδικο Δικαστήριο το έλαβε υπ' όψη του από την καταχώριση της αίτησης ήτοι από τις 12/10/17.
Αιτιολογία
Το πρωτόδικο Δικαστήριο θα έπρεπε, αφού δεν υπάρχει μαρτυρία από πότε καταβάλλεται το επίδομα μονογονιού θα έπρεπε να το λάβει υπ' όψη από την έκδοση της απόφασης. Επίσης, αφού έλαβε υπ' όψη το επίδομα μονογονιού που προέκυψε μετά την καταχώρηση της αίτησης θα έπρεπε να λάβει υπ' όψη και τα υπόλοιπα έξοδα των ανηλίκων που προέκυψαν μετά την καταχώρηση της αίτησης."
Πουθενά δεν αναφέρονται τα "υπόλοιπα έξοδα των ανηλίκων που προέκυψαν με την καταχώρηση της αίτησης." Το ίδιο συμβαίνει και στο περίγραμμα αγόρευσης της ευπαίδευτου συνηγόρου για την Εφεσείουσα. Προφορικά επίσης ενώπιον μας κατά τις αγορεύσεις ουδέν αναφέρθηκε. Συναφώς το Δικαστήριο από μόνο του δεν μπορεί να συμπεράνει σε ποια έξοδα αναφέρεται. Ο δεύτερος λόγος αφορά το επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας που λήφθηκε υπόψιν από το Δικαστήριο παρόλο που αυτό προέκυψε/έγινε γνωστό, μετά την καταχώρηση αιτιολόγησης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιμετώπισε το θέμα ως ακολούθως:
"Αυτή η απόκρυψη και αποσιώπηση των επιδομάτων που λαμβάνει η Αιτήτρια δεν μπορεί να παραμείνει απαρατήρητη. Παρόλο που το τελευταίο της δικόγραφο καταχωρήθηκε στις 18/1/2018, χρόνο κατά τον οποίο θα λάμβανε τα αναφερόμενα επιδόματα, δεν ανάφερε οτιδήποτε. Ούτε και η συνήγορός της αποκάλυψε αυτό το γεγονός στην γραπτή αγόρευσή της. Ανάμεναν τις διευκρινιστικές παρατηρήσεις του Δικαστηρίου για να τοποθετηθούν επ' αυτών, αλλά και πάλιν δεν ήταν πλήρης η πληροφόρηση που παρείχαν στο Δικαστήριο. Η στάση αυτή της Αιτήτριας αντιστρατεύεται, κατάφορα τον λόγο της (Μαρκουλίδης ν. Μαρκουλίδης (1998) 1 Α.Α.Δ. 1386 και Δημητρίου ν. Περδίου (2005) 1 Α.Α.Δ. 1418) για υποχρέωση των γονέων για πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη των εισοδημάτων τους."
Επικροτούμε τα πιο πάνω και τονίζουμε για μια ακόμη φορά την υποχρέωση των γονέων για ειλικρινή και πλήρη αποκάλυψη των εισοδημάτων τους προκειμένου το Δικαστήριο να ενεργήσει ανάλογα επιμερίζοντας τις υποχρεώσεις τους για τα ίδια τα παιδιά τους. Στην παρούσα υπόθεση ως αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση το γεγονός ότι η Εφεσείουσα λάμβανε το πιο πάνω επίδομα ήταν παραδεκτό και συνεπώς το Δικαστήριο μπορούσε να λάβει υπόψιν του και το στοιχείο αυτό.
Τέλος, και σε σχέση με την κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί της εισοδηματικής ικανότητας του Εφεσίβλητου που είναι αντικείμενο του πέμπτου λόγου, θα πρέπει να λεχθεί ότι το θέμα θα πρέπει να επανεξεταστεί ως απόρροια της ανατροπής της κρίσης του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί των €30.000 ως έχει προκύψει κατά την εξέταση του δεύτερου λόγου έφεσης.
Οι λόγοι έφεσης ένα και δύο επιτυγχάνουν ενώ οι λόγοι έφεσης τρία, τέσσερα, έξι, επτά και οκτώ απορρίπτονται.
Σχετικά με το θέμα των €30.000 λόγω του ότι δεν υπάρχει εύρημα του Δικαστηρίου κατά πόσο πράγματι είναι στην κατοχή του Εφεσίβλητου θα πρέπει ως αποτέλεσμα να αξιολογηθεί η προσαχθείσα μαρτυρία, λειτουργία εκτός της δικαιοδοσίας του Εφετείου και γίνει υπό του πρωτόδικου Δικαστηρίου σχετικό εύρημα συναρτημένο άμεσα και με την εισοδηματική ικανότητα του Εφεσίβλητου.
Συνεπώς, η υπόθεση παραπέμπεται στο πρωτόδικο Δικαστήριο προκειμένου να κρίνει το πιο πάνω θέμα και σε περίπτωση που αυτό κριθεί ως ο ισχυρισμός της Εφεσείουσας τότε το Δικαστήριο να προχωρήσει ανάλογα κατά την κρίση του πάντοτε και ως προς το θέμα της εισοδηματικής ικανότητας του Εφεσίβλητου. Νοείται ότι αναλόγως της κρίσης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, σε περίπτωση επιτυχίας των όσων ισχυρίζεται η Εφεσείουσα για τα δύο πιο πάνω θέματα - τις €30.000 και εισοδηματική ικανότητα και των όσων αναφέρονται σχετικά με τον πρώτο λόγο έφεσης - θα πρέπει να γίνουν και οι ανάλογες μαθηματικές πράξεις για να υπολογιστεί η συνεισφορά έκαστου αφού υπολογιστούν και τα επιδόματα στα έσοδα της Εφεσείουσας.
Εκδίδεται ως αποτέλεσμα Διαταγή ως ανωτέρω και αναμένεται από το πρωτόδικο Δικαστήριο να εκδικάσει τα πιο πάνω θέματα κατά προτεραιότητα.
Τα έξοδα της Έφεσης ύψους €2.000 να είναι εις βάρος του Εφεσίβλητου.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/γκ