|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2021:A110
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. E140/2015)
24 Μαρτίου, 2021
[ΠΑΝΑΓΗ, Π., ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/στές]
1. DEME PLASTOPACK LTD,
2. XXX ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι 2 και 3,
ν.
ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
________________________
Λάμπρος Α. Ιωαννίδης, για τους Εφεσείοντες.
Στέλλα Πολυβίου, μαζί με Ρ. Βερζανλή, για Χρυσαφίνης και Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσίβλητους.
________________________
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Κατά το χρόνο που η παρούσα έφεση ήταν ορισμένη για προδικασία, η συνήγορος η οποία εμφανίστηκε για τους εφεσίβλητους εισηγήθηκε ότι αυτή απώλεσε το αντικείμενό της. Τούτο δε, όπως εξήγησε, συνέβη μετά την έκδοση, στις 11.12.2019, της απόφασης στην Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 246/2013 επί της ουσίας της αγωγής αρ. 6394/2005, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Σημειώνεται πως και η υπό εξέταση έφεση αφορά απόφαση που εκδόθηκε στην προαναφερθείσα αγωγή, (η αγωγή), την οποία οι εφεσίβλητοι είχαν καταχωρίσει εναντίον των εφεσειόντων.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο, (το Δικαστήριο), με την τελευταία, πιο πάνω, απόφασή του, ημερομηνίας 29.5.2015, διέταξε την αναστολή εκτέλεσης διαταγής αναφορικά με τα έξοδα, τα οποία, στο πλαίσιο της τελικής απόφασης ημερομηνίας 2.8.2013, είχαν επιδικαστεί υπέρ των εφεσειόντων. Η εν λόγω διαταγή, για τα έξοδα, εκδόθηκε ως αποτέλεσμα της απόρριψης της αγωγής. Παρόμοια διαταγή για έξοδα εκδόθηκε και υπέρ των εφεσιβλήτων, συνεπεία της απόρριψης της ανταπαίτησης των εφεσειόντων. Δεν εγείρεται οποιοδήποτε θέμα σε σχέση με τη διαταγή τούτη. Αμφότεροι οι διάδικοι στην αγωγή εφεσίβαλαν την προαναφερθείσα τελική απόφαση του Δικαστηρίου. Για την ακρίβεια, οι εφεσίβλητοι καταχώρισαν την Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 246/2013, ενώ οι εφεσείοντες καταχώρισαν αντέφεση σε αυτή.
Το διάταγμα για αναστολή της διαταγής αναφορικά με τα έξοδα, ημερομηνίας 29.5.2015, εφεσιβλήθηκε με την παρούσα έφεση. Ακολούθως, στις 11.12.2019, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στην Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 246/2013. Με αυτήν, έκαμε δεκτή την έφεση των εφεσιβλήτων, εφεσειόντων στην έφεση εκείνην. Ως εκ τούτου, παραμέρισε την απορριπτική απόφαση εναντίον τους, όχι, όμως, και την απόφαση σε σχέση με την ανταπαίτηση. Απέρριψε, συνακόλουθα, την αντέφεση. Με την προαναφερθείσα απόφαση, παραμερίστηκε και η διαταγή εναντίον των εφεσιβλήτων αναφορικά με τα έξοδα της αγωγής. Το Ανώτατο Δικαστήριο, ως προς την εν λόγω πτυχή, αποφάσισε ως εξής: «Οι Εφεσίβλητοι (εφεσείοντες στην παρούσα έφεση) καταδικάζονται επίσης στην καταβολή συνολικού ποσού €6.000 ως έξοδα της πρωτόδικης και κατ' έφεση διαδικασίας, πλέον ΦΠΑ.» Συνεπεία, λοιπόν, της πιο πάνω απόφασης, η διαταγή του Δικαστηρίου ημερομηνίας 2.8.2013, αναφορικά με τα έξοδα που είχαν επιδικαστεί υπέρ των εφεσειόντων, έπαυσε να υφίσταται. Ως αποτέλεσμα, έπαυσε να ισχύει και το διάταγμα ημερομηνίας 29.5.2015 για αναστολή της· δεν υπάρχει, πλέον, η συγκεκριμένη διαταγή για τα έξοδα, επί της οποίας αυτό τύγχανε εφαρμογής.
Μια έφεση εξετάζεται, εφόσον η εφεσιβαλλόμενη απόφαση υφίσταται και επιζητείται η εξέτασή της. Εν προκειμένω, με τα όσα διαπιστώνονται πιο πάνω, δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Για την ακρίβεια, η παρούσα έφεση απώλεσε το αντικείμενό της. Η γενική θέση του συνηγόρου των εφεσειόντων πως η εκδίκασή της «θα έχει πρακτικό αποτέλεσμα και εξυπηρετείται η δικαιοσύνη» είναι ουδέτερης σημασίας. Σε κάθε περίπτωση, ο συνήγορος δεν εξηγεί ποιο θα είναι το όφελος, αν η έφεση κριθεί επί της ουσίας. Εμφανώς, η οποιαδήποτε περαιτέρω ενασχόληση του Εφετείου με αυτή θα γίνει επί ματαίω. Σύμφωνα δε με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τέτοια ενασχόληση είναι ανεπίτρεπτη, (βλ. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά., Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 423/2017, 3.4.2018, ECLI:CY:AD:2018:A155).
Για τους λόγους, ανωτέρω, η έφεση δεν μπορεί να εξεταστεί περαιτέρω και απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €1.500,00, συν Φ.Π.Α.
Π. Παναγή, Π.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
Α. Πούγιουρου, Δ.
/ΜΠ