|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:DOD:2021:6
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Έφεση Αρ. 35/19)
24 Μαρτίου, 2021
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
xxx ΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΨΥΛΛΙΔΟΥ
Εφεσείουσα
ΚΑΙ
xxx ΚΩΣΤΑ-ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ
Εφεσίβλητος
--------------------
Αλ. Ελευθερίου για Παύλος Αγγελίδης & Σία ΔΕΠΕ, για εφεσείουσα.
Στ. Μαυρομμάτης για εφεσίβλητο.
---------
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Τον Ιούνιο του 2009 είχε εκδοθεί εκ συμφώνου διάταγμα με το οποίο ο εφεσίβλητος είχε διαταχθεί να καταβάλλει το ποσό των €260 μηνιαίως ως συνεισφορά για την διατροφή και συντήρηση της ανήλικης θυγατέρας του.
Τον Αύγουστο του 2019 η εφεσείουσα ζήτησε την έκδοση εντάλματος φυλάκισης του για την είσπραξη €6.742,15, ως ποσό που αντιστοιχεί σε τέσσερις εκ του νόμου αυξήσεις (άρθρο 38(2) του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, Ν. 216/90) από τον Ιούνιο του 2009 μέχρι τον Αύγουστο του 2019. Οι πρόνοιες του άρθρου 38(2) έχουν ως ακολούθως:
«38(1) [.]
(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), το ύψος του ποσού της διατροφής αυξάνεται αυτόματα κατά δέκα τοις εκατόν (10%) ανά περίοδο εικοσιτεσσάρων μηνών:
Νοείται ότι, το Δικαστήριο μπορεί, κατόπιν αίτησης του υπόχρεου διατροφής, να διατάξει όπως μη ισχύσει η αυτόματη αύξηση και/ή το ύψος αυτής περιοριστεί. Σε περίπτωση υποβολής τέτοιας αίτησης, αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού αύξησης:
Νοείται περαιτέρω ότι, η απόφαση του Δικαστηρίου δυνάμει του παρόντος εδαφίου εκδίδεται εντός τριών μηνών από την καταχώρηση της αίτησης και δυνατόν να έχει αναδρομική εφαρμογή από την ημερομηνία κατά την οποία η αυτόματη αύξηση θα είχε εφαρμογή δυνάμει του παρόντος εδαφίου.»
Ο εφεσίβλητος προέβαλε τη θέση ότι η εφεσείουσα εμποδίζεται και/ή κωλύεται (estopped) να ζητά την έκδοση εντάλματος «επειδή έχει εισπράξει ποσά μεγαλύτερα από το ποσό της αύξησης».
Κατόπιν τούτου το πρωτόδικο δικαστήριο συζήτησε τη δυνατότητα δημιουργίας κωλύματος ως εκ της συμπεριφοράς. Έλαβε προς τούτο υπόψιν ότι ο εφεσίβλητος εκτός του ότι κατέβαλλε το ποσό των €260 ως διατροφή για την ανήλικη κατά τρόπο άμεσο προς την εφεσείουσα, πλήρωνε, με τη συγκατάθεση της τελευταίας, και διάφορα ποσά σε υπηρεσίες για ζητήματα που αφορούσαν στην ανήλικη. Εν όψει τούτου κατέληξε λέγοντας ότι, παρόλο που το δικαίωμα απορρέει από νομοθετική πρόνοια, τούτο μπορούσε να παρακαμφθεί επί τη βάσει της αρχής του κωλύματος.
Η ουσία της έφεσης είναι ότι δεν θα μπορούσε να παρακαμφθεί η πρόνοια του άρθρου 38(2) περί αυτόματης αύξησης εφόσον, όπως είναι η θέση της εφεσείουσας, είναι κατ' εξοχήν κανόνας αναγκαστικού δικαίου.
Προβάλλονται και άλλοι παρεμφερείς λόγοι έφεσης, όπως ότι με το νόμο δεν τίθεται οποιοσδήποτε χρονικός περιορισμός για παρελθούσες οφειλές για διατροφή ανηλίκων, ότι δεν αιτιολογείτο το εύρημα πως η εφεσείουσα ελάμβανε το ποσό ανεπιφύλακτα υπό την έννοια που να υποδηλώνει αποποίηση σχετικών δικαιωμάτων, ότι το δικαστήριο όφειλε να περιοριστεί σε ζητήματα εκτέλεσης του διατάγματος και όχι να επεκταθεί στην ουσία της κυρίως αίτησης διατροφής εξετάζοντας κατά πόσο είχε διαταραχθεί ο βασικός πυρήνας του διατάγματος διατροφής, ότι λανθασμένα εφάρμοσε σύγγραμμα επί του ζητήματος. Επιπρόσθετα προβλήθηκε με την έφεση ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε αίτηση επανανοίγματος της υπόθεσης, αλλά και αυτό το ζήτημα όπως διευκρινίστηκε στο περίγραμμα αγόρευσης για την εφεσείουσα αφορούσε μια «δήθεν υπόσχεση» (κώλυμα estoppel) που έδωσε η εφεσείουσα στον εφεσίβλητο ότι δεν θα διεκδικούσε προσαύξηση.
Συνεπώς όλοι οι λόγοι έφεσης τελικά καταλήγουν στην ουσία της πρωτόδικης απόφασης και στον κύριο άξονα της έφεσης, ότι δηλαδή το δικαστήριο εσφαλμένα εφάρμοσε την αρχή του κωλύματος.
Η έκδοση εντάλματος φυλάκισης με βάση το άρθρο 124Α του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, προϋποθέτει ότι υφίσταται κατά τον χρόνο έκδοσης του οφειλόμενη διατροφή.
Εν προκειμένω το δικαστήριο προέβη στα ακόλουθα ευρήματα επί τη βάσει μη αμφισβητούμενων γεγονότων:
(α) ότι ο εφεσίβλητος κατέβαλλε ανελλιπώς το ποσό της διατροφής των €260.
(β) ότι, πέραν τούτου, όλα αυτά τα χρόνια ο εφεσίβλητος κάλυπτε πολλά επιπλέον έξοδα της ανήλικης σε μηνιαία βάση.
(γ) το συνολικό ύψος αυτών των εξόδων δεν είναι αποκρυσταλλωμένο, όμως δεν αμφισβητήθηκε ότι υπερβαίνει το ποσό των ζητουμένων αξιώσεων. Ο εφεσίβλητος είχε παρουσιάσει σχετικά ως τεκμήρια δέσμες από αντίγραφα αποδείξεων για διάφορες πληρωμές στις οποίες προέβη για την ανήλικη θυγατέρα του, πέραν από το ποσό που διατάχθηκε να καταβάλλει.
Υπό το φως αυτών των διαπιστώσεων το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε στο εύρημα ότι ο εφεσίβλητος κατέβαλλε μέσω της εφεσείουσας την οριζόμενη στο διάταγμα διατροφή και, επιπλέον, κατέβαλλε απευθείας διάφορα άλλα ποσά για τις ανάγκες της ανήλικης που υπερέβαιναν την εκ του νόμου αύξηση.
Θεωρούμε ότι η αρχή του κωλύματος θα είχε νόημα να εξεταστεί, χωρίς βεβαίως να τοποθετούμαστε καθ' οιονδήποτε τρόπο επί τέτοιου ζητήματος, εάν η εφεσείουσα με τη συμπεριφορά της ανεχόταν όπως ο εφεσίβλητος συνεχίσει να καταβάλλει μόνο το αρχικό ποσό ή ποσό χαμηλότερο των προσαυξήσεων. Εν προκειμένω όμως, ως είναι το εύρημα του δικαστηρίου, ο εφεσίβλητος κάλυπτε, όλα αυτά τα χρόνια, τα ποσά των αυξήσεων. Με αυτό τον τρόπο είχε ρυθμίσει με την εφεσείουσα ένα πρακτικό τρόπο καταβολής της αύξησης. Δεν επρόκειτο για περίπτωση αποποίησης δικαιώματος εκ μέρους της εφεσείουσας, ώστε να μπορούσε να συζητηθεί ζήτημα κωλύματος, ούτε για περίπτωση μονομερούς συμπεριφοράς του εφεσίβλητου η οποία ενδεχομένως να μην μπορούσε να θεωρηθεί ως συμμόρφωση στο άρθρο 38(2) του Νόμου.
Δεδομένου ότι το δικαστήριο δέχθηκε ως αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος κάλυψε κάθε εκ του νόμου αύξηση στα πλαίσια τέτοιας ρύθμισης, η εφεσείουσα παρέλειψε να στοιχειοθετήσει την απαιτούμενη προϋπόθεση ότι κατά τον χρόνο που ζήτησε την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εκκρεμούσε προς είσπραξη το ζητούμενο ποσό. Είναι γι' αυτό το λόγο που θα έπρεπε να είχε απορριφθεί το αίτημα της εφεσείουσας χωρίς την ανάγκη να εξεταστεί ζήτημα κωλύματος. Είναι δε γι' αυτό το λόγο που θα πρέπει να απορριφθεί τώρα και η έφεση, χωρίς να χρειάζεται να εξεταστούν οι περαιτέρω, παρεμφερείς, λόγοι έφεσης.
Επικροτούμε τέτοιες ενέργειες καθότι εφόσον γίνονται και με τη συμφωνία της άλλης πλευράς, προάγουν τις καλές σχέσεις γονέων-τέκνων και γονέων μεταξύ τους.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς, υπό τις περιστάσεις, διαταγή για έξοδα.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
Κ. Σταματίου, Δ.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/φκ