|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D53
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 9/2021)
23 Φεβρουαρίου 2021
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν. 33/64), ΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Θ.Ν. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 21.12.2020 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Μ. Β. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14.12.2020 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ 372/2020
________________________________________
Ε. Κυπριανού (κα) με Ε. Αντωνιάδου-Φράγκου (κα), για την Αιτήτρια.
Ε. Ανδρέα (κα), για τον Καθ'ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: H Αιτήτρια με την Εναρκτήρια Αίτηση υπ' αρ. 372/2020, που καταχώρισε στις 30/10/2020, αιτείτο Διατάγματος του Δικαστηρίου με το οποίο «να ακυρώνεται και/ή να παραμερίζεται και/ή να τροποποιείται και/ή αναστέλλεται το διάταγμα που εκδόθηκε στις 3/9/2020 στην Αίτηση Γονικής Μέριμνας 232/2020 σε σχέση με την ανήλικη Χ.Β.».
Με την ίδια Αίτηση η Αιτήτρια αιτείτο Διατάγματος με το οποίο να ανατίθεται σε αυτήν η αποκλειστική φύλαξη και επιμέλεια και φροντίδα της πιο πάνω αναφερόμενης ανήλικης κόρης των διαδίκων, καθώς και διάταγμα καθορισμού ως τόπου διαμονής της ανήλικης τον εκάστοτε τόπο διαμονής της Αιτήτριας.
Κατά την ίδια ημέρα, ήτοι 30/10/2020, η Αιτήτρια καταχώρισε στο πλαίσιο της πιο πάνω Εναρκτήριας Αίτησης μονομερή Aίτηση, ζητώντας την έκδοση προσωρινού Διατάγματος «με το οποίο να αναστέλλεται και/ή ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται και/ή τροποποιείται το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ'ου η αίτηση με το ανήλικο τέκνο του το οποίο εκδόθηκε στις 3/9/2020 στην Αίτηση Γονικής Μέριμνας 232/2020», καθώς και διαζευκτικά προσωρινό Διάταγμα «με το οποίο να τροποποιείται το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ'ου η αίτηση με το ανήλικο τέκνο του X.Β. το οποίο εκδόθηκε στις 3/9/2020 στην Αίτηση Γονικής Μέριμνας 232/2020 και να ορίσει όπως η επικοινωνία του καθ'ου η αίτηση να γίνεται μόνο υπό την επίβλεψη αρμόδιου λειτουργού του Γραφείου Ευημερίας».
Στις 30/10/2020 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού επιλαμβανόμενο της αίτησης για το προσωρινό διάταγμα, εξέδωσε μονομερώς «προσωρινό διάταγμα με το οποίο τροποποιείται προσωρινά το διάταγμα επικοινωνίας του καθ'ου η αίτηση με την ανήλικη θυγατέρα του Χ.Β. που εκδόθηκε στις 3/9/2020 στην Αίτηση Γονικής Μέριμνας 232/2020 και η επικοινωνία του καθ'ου η αίτηση με την ανήλικη θυγατέρα του να γίνεται κάθε Τρίτη και Πέμπτη από η ώρα 3.30 μ.μ. μέχρι τις 5.30 μ.μ. εκάστης ημέρας, είτε στο Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού στην παρουσία αρμοδίου Κοινωνικού Λειτουργού, είτε σε μέρος που θα συμφωνήσουν οι διάδικοι στην παρουσία επίσης αρμοδίου Κοινωνικού Λειτουργού».
Το πιο πάνω προσωρινό Διάταγμα τροποποιήθηκε εκ συμφώνου στις 9/11/2020 «αναφορικά με τις ώρες επικοινωνίας του καθ'ου η αίτηση με την ανήλικη θυγατέρα του Χ.Β. που καθορίζονται προσωρινά ότι θα είναι κάθε Τρίτη και Πέμπτη από η ώρα 1.00 μ.μ. μέχρι τις 3.00 μ.μ. στο Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού στην παρουσία αρμοδίου Κοινωνικού Λειτουργού».
Το πιο πάνω Διάταγμα έφερε της εξής οπισθογράφηση από τον Πρωτοκολλητή:
«Εάν εσείς ο πιο πάνω αναφερόμενος καθ'ου η αίτηση Μ.Ι.Β., αρνηθείτε ή αμελήσετε να συμμορφωθείτε με το διάταγμα αυτό, αμέσως σεις υπόκειστε σε σύλληψη η δε περιουσία σας σε κατάσχεση.»
Στις 14/12/2020 ο Μ.Β., Καθ'ου η Αίτηση στην Εναρκτήρια Αίτηση 372/2020, καταχώρισε μονομερή Αίτηση με την οποία αιτείτο άδειας του Δικαστηρίου για τροποποίηση της οπισθογράφησης στο προσωρινό Διάταγμα, ημερ. 9/11/2020 με την προσθήκη και του ονόματος της Αιτήτριας Θ.Ν., με σκοπό την καταχώριση Αίτησης για παρακοή Διατάγματος.
Το Δικαστήριο αφού έκρινε ότι δεν δικαιολογείτο η έκδοση του αιτούμενου Διατάγματος μονομερώς, διέταξε κατά την εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου στις 15/12/2020 την επίδοση της Αίτησης στη συνήγορο της Αιτήτριας στην παρούσα και Καθ'ης η Αίτηση στην πιο πάνω διαδικασία.
Με την επίδοση της Αίτησης και αφού δόθηκαν οδηγίες για καταχώριση Ένστασης, η αίτηση ημερ. 14/12/2020 ορίστηκε για ακρόαση στις 21/12/2020. Κατ' εκείνη την ημέρα το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού, αφού άκουσε και τις δύο πλευρές, εξέδωσε Απόφαση και το προσβαλλόμενο Διάταγμα με το οποίο δόθηκαν οδηγίες στον Πρωτοκολλητή να μεριμνήσει ούτως ώστε να διορθωθεί η οπισθογράφηση του Διατάγματος Γονικής Μέριμνας ημερ. 9/11/2020. Συνακόλουθα, το Διάταγμα ημερ. 9/11/2020 επανασυντάχθηκε φέροντας πλέον επί της οπισθογράφησης το όνομα της Αιτήτριας.
Μετά από σχετικά άδεια καταχωρίστηκε η υπό κρίση Αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari που να ακυρώνει το Διάταγμα ημερ. 21/12/2020.
Ενώπιον μου πλέον στην παρούσα διαδικασία υπάρχει η θέση του Καθ΄ου η Αίτηση, δια της καταχωρηθείσας Ένστασης, με υποστηρικτική Ένορκη Δήλωση του Μ.Β. Μέσω της Ενστάσεως προβάλλονται, βασικά, οι ακόλουθες θέσεις:
· Η μη συμπερίληψη στην οπισθογράφηση του Διατάγματος, ημερ. 9/11/2020, το οποίο ουσιαστικά αποτελούσε τη συνέχεια του Διατάγματος, ημερ. 30/10/2020 και του ονόματος της Αιτήτριας, ορθά αποφασίστηκε από το Δικαστήριο ότι αποτελούσε παράλειψη του Πρωτοκολλητή, καθότι αφορά πτυχές γονικής μέριμνας και δη της επικοινωνίας μεταξύ των γονέων με την ανήλικη θυγατέρα τους.
· Στην προκείμενη περίπτωση προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο και/ή θεραπεία προς το σκοπό ακύρωσης του επίδικου Διατάγματος.
· Δεν συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις.
· Με την παρούσα Αίτηση η Αιτήτρια καταχρηστικά επιδιώκει όπως κριθεί και/ή αναθεωρηθεί η ορθότητα του Διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού, Δικαιοδοσίας Γονικής Μέριμνας, ημερ. 21/12/2020, στο πλαίσιο της Αίτησης υπ' αρ. 372/2020 και όχι η νομιμότητά της, όπως θα έπρεπε.
· Η διακριτική ευχέρεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου ασκήθηκε καθόλα νόμιμα και κανονικά και εντός των πλαισίων που του παρέχονται από το Νόμο και το Δικαστήριο δεν επλανήθη ως προς τα γεγονότα της υπόθεσης, ούτε έσφαλλε ως προς την εφαρμογή του Νόμου.
· Δεν υπάρχει νομικό σφάλμα το οποίο να είναι καταφανές από τα πρακτικά του εκδικάζοντος Δικαστηρίου, κατά την έκδοση του Διατάγματος ημερ. 21/12/2020.
· Το εκδικάζον Δικαστήριο ενεργώντας υπό το ρόλο ρυθμιστή στον τρόπο επικοινωνίας της ανήλικης με τον πατέρα της/Καθ'ου η Αίτηση και/ή των εξουσιών που του παρέχει ο σχετικός Νόμος, ορθά και/ή καθ' όλα νόμιμα εξέδωσε το Διάταγμα ημερ. 21/12/2020 για να προστατεύσει τόσο το ανήλικο, όσο και τα δικαιώματα του Καθ'ου η Αίτηση, αφού η επικοινωνία του ανήλικου με τους γονείς του είναι θέμα το οποίο αφορά και τους δύο γονείς και επιτάσσει αμφότερους να συμμορφώνονται με τις ανάλογες οδηγίες του Δικαστηρίου.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων προώθησαν τις εκατέρωθεν θέσεις και εισηγήσεις τους με γραπτή αγόρευση, αλλά και δια ζώσης, κατά την επ' ακροατηρίω συζήτηση της Αίτησης, με παραπομπή και σε σχετική νομολογία.
Η κα Αντωνιάδου εκ μέρους της Αιτήτριας υποστήριξε ότι στην παρούσα διαδικασία εκείνο που επιδιώκεται είναι ο έλεγχος της δικαστικής πράξης, με την οποία το κατώτερο Δικαστήριο έχει μετουσιώσει και/ή μεταβάλει ένα αναγνωριστικό Διάταγμα σε προστακτικό διατάσσοντας δι' αυτής, δηλ. της δικαστικής πράξης, την τοποθέτηση επί της οπισθογράφησης αυτού του Διατάγματος, ονόματος προσώπου στο οποίον ουδεμία υποχρέωση ή πράξη δεν επιβάλλετο δι' αυτού, δημιουργώντας τοιουτοτρόπως εξυπακουόμενη υποχρέωση σε αυτό το πρόσωπο και ταυτοχρόνως συνέπειες από τη μη συμμόρφωση του σε αυτή την υποχρέωση.
Η κα Ανδρέα εκ μέρους του Καθ΄ου η Αίτηση υποστήριξε ότι το Διάταγμα ημερ. 9/11/2020 αποτελεί τροποποίηση του Διατάγματος ημερ. 30/10/2020, το οποίο αποτελούσε ουσιαστικά τροποποίηση του Διατάγματος ημερ. 3/9/2020 μόνο σε σχέση με τις ώρες και τον τρόπο επικοινωνίας του Καθ΄ου η Αίτηση, ως εμφαίνεται και από το σώμα αυτών των Διαταγμάτων. Ως εκ τούτου, πρόσθεσε, τα Διατάγματα αυτά αποτελούν επιβλητά Διατάγματα για αμφότερους τους διαδίκους, εξ' ου και η Απόφαση του Δικαστηρίου να διορθώσει την οπισθογράφηση του Διατάγματος ημερ. 9/11/2020. Τόνισε ακόμη ότι στα σημεία 5 και 6 του Διατάγματος ημερ. 3/9/2020, δίδονται ξεκάθαρες οδηγίες στους διαδίκους για συμμόρφωση και έτσι επιβαλλόταν η οπισθογράφηση.
Με δεδομένο ότι μέσω του προσβαλλόμενου Διατάγματος, ημερ. 21/12/2020, το πρωτόδικο Δικαστήριο διέταξε την προσθήκη στην οπισθογράφηση του Διατάγματος ημερ. 9/11/2020 του ονόματος της Αιτήτριας, το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο το Διάταγμα ημερ. 9/11/2020 και όπως αυτό τροποποίησε το προσωρινό Διάταγμα ημερ. 30/10/2020, επέβαλλε, εκ του λεκτικού του, στην Αιτήτρια οποιαδήποτε υποχρέωση στην οποία αυτή όφειλε να συμμορφωθεί.
Όπως έχει επισημανθεί στην υπόθεση Μ. v. P. (2011) 1Α Α.Α.Δ. 356, σκοπός της οπισθογράφησης, όπως αναφέρθηκε και στην Iberian Trust Ltd v. Founders Trust and Investment Co Ltd [1932] All E.R. 176 [Repr.], είναι «to call to the attention of the person ordered to do the act that the result of disobedience will be to subject him to penal consequences.»
Η έννοια της φράσης «to do the act» που απαντάται στους Αγγλικούς Θεσμούς, αλλά και της φράσης «την εκτέλεση οιασδήποτε πράξης» στην Δ.42 του Ν.14/60, αφορά σε κάποια ενεργητική πράξη που θα πρέπει με σαφήνεια να καθορίζεται στο Διάταγμα.
Το πρόβλημα που φαίνεται να προέκυψε στην παρούσα υπόθεση και ενδεχομένως να δημιούργησε την όλη αυτή αχρείαστη, θα έλεγα, σύγχυση και περιπλοκή είναι ότι, παρά την αλλαγή που είχε επέλθει μέσω του Διατάγματος ημερ. 9/11/2020, ως προς τις ώρες και, κυρίως, ως προς τον τόπο επικοινωνίας του Καθ'ου η Αίτηση με την ανήλικη θυγατέρα του, καθοριζόμενου πλέον ως τόπου συνάντησης του Γραφείου Ευημερίας Λεμεσού στην παρουσία αρμόδιου Κοινωνικού Λειτουργού, δεν φαίνεται να έγιναν οι αναγκαίες αναπροσαρμογές στις εκατέρωθεν υποχρεώσεις των δύο γονέων για τους σκοπούς εφαρμογής και τήρησης του Διατάγματος και, καθόσον αφορά την Αιτήτρια, παρέμειναν στο Διάταγμα οι πρόνοιες εκείνες που την διέτασσαν να παραδίδει την ανήλικη θυγατέρα της στον Καθ' ου η Αίτηση, για σκοπούς επικοινωνίας, από την κατοικία της και να παραλαμβάνει αυτήν στην κατοικία της κατά τη λήξη του δικαιώματος επικοινωνίας του Καθ' ου η Αίτηση.
Όπως είναι προφανές, η υποχρέωση αυτή συνήδε με ό,τι προβλέπετο στο αρχικό Διάταγμα, ημερ. 3/9/2020 και δεν έγινε οποιαδήποτε προσαρμογή του με την τροποποίηση του Διατάγματος στις 9/11/2020, ούτως ώστε να καθορίζεται πλέον ρητά τέτοια υποχρέωση στην Αιτήτρια ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη ο διαφορετικός τρόπος επικοινωνίας της ανήλικης με τον Καθ' ου η Αίτηση σε άλλο χώρο, ήτοι στο Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού. Πέραν της ρύθμισης του δικαιώματος στον Καθ΄ου η Αίτηση της επικοινωνίας του με την ανήλικη θυγατέρα του, δεν συμπεριελήφθη στο Διάταγμα ημερ. 9/11/2020 από το Δικαστήριο - ως θα έπρεπε - οποιαδήποτε άλλη πρόνοια με την οποία να καθορίζεται ή, καλύτερα, να επιβάλλεται στην Αιτήτρια η διενέργεια οποιασδήποτε πράξης αναγκαίας για τους σκοπούς εφαρμογής και τήρησης του εν λόγω Διατάγματος.
Στη βάση των πιο πάνω το ερώτημα που εγείρεται είναι σε σχέση με το είδος του Διατάγματος ημερ. 9/11/2020 και κατά πόσο αυτό, όπως τροποποίησε το προσωρινό Διάταγμα ημερ. 30/10/2020, επέβαλλε στην Αιτήτρια οποιαδήποτε υποχρέωση στην οποία αυτή όφειλε να συμμορφωθεί. Όπως επισημάνθηκε στην Απόφαση ημερ. 20/1/2021 με την οποία δόθηκε άδεια για καταχώρηση Αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari, στην υπόθεση Π.Π. v. A.P. (2002) 1 Α.Α.Δ. 911, αναφέρθηκε ότι, «για να είναι επιβλητό (enforceable) ένα διάταγμα του Δικαστηρίου πρέπει να είναι είτε αναγκαστικό (coercive) είτε διατακτικό (mandatory) είτε απαγορευτικό (prohibitory)». Αναγνωριστικά διατάγματα δικαιώματος δεν είναι επιβλητά. Στην πιο πάνω υπόθεση το εκ συμφώνου Διάταγμα με το οποίο ρυθμίζετο η επικοινωνία του Εφεσείοντος με τα τέκνα του, είχε κριθεί ότι δεν ήταν επιβλητό Διάταγμα αλλά είχε αναγνωριστικό χαρακτήρα ως ρυθμιστικό της επικοινωνίας του Εφεσείοντος με τα τέκνα του.
Στη βάση όλων των πιο πάνω εκείνο που πρέπει να αποφασισθεί είναι κατά πόσο στην προκείμενη περίπτωση το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και/ή κατόπιν έκδηλης νομικής πλάνης και πλάνης επί των γεγονότων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ασκεί έλεγχο και εποπτεία πάνω στα κατώτερα Δικαστήρια με τα προνομιακά Διατάγματα.
Ο έλεγχος των κατώτερων Δικαστηρίων με το ένταλμα Certiorari γίνεται, μεταξύ άλλων, για να περιορίζονται τα κατώτερα Δικαστήρια μέσα στη δικαιοδοσία τους και να τηρούν το νόμο. Το ένταλμα είναι διορθωτικού χαρακτήρα. (Βλ. μεταξύ άλλων, The Attorney-General v. xxx Christou (1962) C.L.R. 129, Christofi and Others v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236, In Re Argyrides (1987) 1 C.L.R. 23 και Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (1989) 1Ε Α.Α.Δ. 467).
Το πρακτικό της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου εξετάζεται και, αν υπάρχει υπέρβαση δικαιοδοσίας ή πρόδηλη πλάνη νόμου, τότε η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Αυτό, βεβαίως, δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις αλλά αναφέρεται στις περιπτώσεις όπου υπάρχει φανερά εσφαλμένη ερμηνεία νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του σε δεδομένη περίπτωση. (Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με την Αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ 126).
Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της xxx xxx Μιχαήλ (Αρ. 3) (2012) 1Γ Α.Α.Δ 1943:
«Συνιστά πάγια αρχή της νομολογίας μας, ότι ένταλμα certiorari μπορεί, μεταξύ άλλων περιπτώσεων να εκδοθεί και στις περιπτώσεις όπου από το πρακτικό διαπιστώνεται νομικό σφάλμα εμφανές στην όψη του πρακτικού (error of law apparent in the face of the record). Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι στόχος του certiorari είναι η διόρθωση λανθασμένων νομικά αποφάσεων. Για σκοπούς διόρθωσης τέτοιων αποφάσεων, το ενδεδειγμένο ένδικο μέσο είναι η έφεση. Εκεί όμως όπου το νομικό σφάλμα αναδύεται από το πρακτικό αυτόματα, χωρίς να παρίσταται ανάγκη για σκοπούς διακρίβωσης του να ερευνηθούν τα στοιχεία και η μαρτυρία, τότε παρέχεται περιθώριο ελέγχου της πρωτόδικης απόφασης με διάταγμα τύπου certiorari. Και «πρακτικό» (record) με την έννοια που χρησιμοποιείται εδώ σημαίνει την ελεγχόμενη απόφαση και ότι άλλο ρητά ενσωματώνεται σ' αυτή (Halsbury' s Laws, 4η έκδοση, παρ. 84, σελ. 17), εκτός βέβαια και αν πρόκειται για περίπτωση όπου η ακύρωση της απόφασης επιδιώκεται για λόγους παραβίασης των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης ή για καταστρατήγηση ρητής συνταγματικής διάταξης, οπόταν και το νομικό σφάλμα, αν αυτό δεν αναδύεται αυτόματα από το πρακτικό, μπορεί να διαπιστωθεί με τη βοήθεια εξωγενούς μαρτυρίας. Με άλλα λόγια «δεν είναι αρκετό», όπως πολύ εύστοχα παρατηρείται από τον Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Π. Αρτέμη στο Σύγγραμμα Προνομιακά Εντάλματα, 1η έκδοση, σελ. 127 «ότι υπήρξε σοβαρή πλάνη ή πλάνη σε σχέση με μια καθορισμένη νομική αρχή. Πρέπει να υπάρχει πλάνη που μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το Δικαστήριο και όχι κατόπιν έρευνας των στοιχείων ή της μαρτυρίας».
Εσφαλμένη ερμηνεία νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του στα γεγονότα μιας υπόθεσης, αποτελεί πλάνη νόμου. Το ίδιο, όταν δεν ακολουθείται η δικονομία που προνοείται από το νόμο (βλ. In re Rousias Co. (1981) 1 C.L.R. 703).
Στη βάση των όσων έχουν αναφερθεί ανωτέρω είναι σαφές ότι μετά την τροποποίηση του Διατάγματος ημερ. 3/9/2020 με το Διάταγμα ημερ. 9/11/2020, πλην της αναγνώρισης του δικαιώματος στον Καθ΄ου η Αίτηση σε επικοινωνία με την ανήλικη θυγατέρα του, δεν συμπεριελήφθη σε αυτό οποιαδήποτε πρόνοια με την οποία να επιβάλλεται στην Αιτήτρια η διενέργεια οποιασδήποτε πράξης για τους σκοπούς τήρησης και εφαρμογής του τροποποιηθέντος Διατάγματος.
Των πιο πάνω δοθέντων η απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου με την οποία δόθηκαν οδηγίες στον Πρωτοκολλητή να μεριμνήσει ούτως ώστε να διορθωθεί η οπισθογράφηση του διατάγματος Γονικής Μέριμνας ημερ. 9/11/2020 και να προστεθεί το όνομα της Αιτήτριας, συνιστά νομικό λάθος προφανές στην όψη των πρακτικών.
Ως εκ τούτου η υπό κρίση Αίτηση επιτυγχάνει και το επίδικο Διάταγμα ημερ. 21/12/2020 ακυρώνεται με έξοδα σε βάρος του Καθ΄ου η Αίτηση και υπέρ της Αιτήτριας.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
Δ.