|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:D59
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική αίτηση αρ.26/21
25 Φεβρουαρίου, 2021
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΖΑΜΠΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
------------------
Λ.Νεοφύτου, για τον Αιτητή.
-------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Εx-tempore)
Ο Αιτητής, με την παρούσα αίτηση, επιδιώκει να του δοθεί άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου για επέκταση της προθεσμίας των 45 ημερών που προβλέπονται στον κανονισμό 5(1) του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2018, κατά 7 μέρες από την έκδοση του σχετικού διατάγματος με τελικό σκοπό να καταχωρήσει αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari.
Ο αιτητής στη στηρικτική της αίτησης ένορκη δήλωση αναφέρει ότι στις 23/12/2020 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στα πλαίσια της Αίτησης αρ.147/2020, εξέδωσε διάταγμα πρόσβασης σε τηλεπικοινωνιακά δεδομένα. 'Οταν εκδόθηκε το αναφερόμενο διάταγμα, ο ίδιος δεν ήταν ύποπτος για την υπόθεση την οποία διερευνούσε η Αστυνομία και για την οποία εκδόθηκε το εν λόγω διάταγμα. Στις 3/2/2021 όμως συνελήφθη ως ύποπτος για την υπόθεση και την επομένη οδηγήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού για διαδικασία προσωποκράτησης, οπότε και εκδόθηκε εναντίον του διάταγμα προσωποκράτησης για πέντε ημέρες. Μέσω της αίτησης για προσωποκράτηση ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι στις 23/12/2021 είχε εκδοθεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού διάταγμα πρόσβασης, το οποίο φαίνεται να οδήγησε και στη σύλληψη του. Οι δικηγόροι του αιτητή ζήτησαν στις 4/2/2021 από τον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού πιστό αντίγραφο του διατάγματος πρόσβασης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων ημερομηνίας 23/12/2020, αντίγραφο της αίτησης στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε και του όρκου που συνόδευε την αίτηση. Το Πρωτοκολλητείο Λεμεσού, δεν του παρείχε τα εν λόγω αντίγραφα των αιτούμενων εγγράφων, προβάλλοντας το γεγονός ότι δεν ήταν ύποπτος όταν εκδόθηκε το εν λόγω διάταγμα. Γι΄αυτό στις 17/2/2021 οι δικηγόροι του καταχώρησαν αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στα πλαίσια της Αίτησης αρ. 147/2020 ζητώντας να τους παραδοθεί πιστό αντίγραφο του εν λόγω διατάγματος. Την ίδια μέρα το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε διάταγμα, με το οποίο διατάσσετο το Πρωτοκολλητείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού να παραδώσει στους δικηγόρους του πιστό αντίγραφο του διατάγματος, το οποίο τελικά τους παραδόθηκε στις 18/2/2021.
Όταν πληροφορήθηκαν και μελέτησαν το περιεχόμενο κατέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο στις 22.2.2021 με σκοπό την παροχή της αιτούμενης θεραπείας.
Ο στηρικτικός της Αίτησης Κανονισμός είναι φυσικά ο Κ.5 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία ΄Εκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018, ο οποίος έχει ως εξής:
5(1) Αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης διατάγματος ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.
(2) το Δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο (1) του παρόντος Κανονισμού εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδιζαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προβλεπομένης προθεσμίας.
Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Aναφορικά με την αίτηση του Puhler, Πολ.εφ.404/19, ημερ. 10.12.2020, ECLI:CY:AD:2020:A421 σε σχέση με τον όρο «εξαιρετικές περιστάσεις» αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
"Με δεδομένη τη φύση της διαδικασίας του Certiorari, οι «εξαιρετικές περιστάσεις», που αναφέρονται στον Κ.5, όπως προκύπτει από τη χρήση της λέξης «εξαιρετικές», πρέπει να είναι υφιστάμενες περιστάσεις, οι οποίες παρεμποδίζουν τον αιτητή από του να αποταθεί έγκαιρα στο Δικαστήριο προς διεκδίκηση θεραπείας. Ο λόγος που επιζητείται παράταση, δυνάμει του Κ.5, θα πρέπει, αντικειμενικά κρινόμενος, να αποτελεί έναν ιδιαίτερο, πέραν του συνηθισμένου, λόγο που δεν επέτρεψε στον αιτητή να αποταθεί στο Δικαστήριο για προνομιακή θεραπεία, εντός του χρόνου που προβλέπεται από τον Κανονισμό και το συμφέρον της δικαιοσύνης να απαιτεί την επέκταση του χρόνου".
Η κρινόμενη υπόθεση, θα έλεγα, είναι κλασσική περίπτωση στην οποία θα πρέπει να τύχει θετικής ενεργοποίησης ο Κ.5(2) ανωτέρω, αφού ακριβώς οι εξαιρετικές περιστάσεις στοιχειοθετούνται με την μη ύπαρξη γνώσης του αιτητή για το διάταγμα που τον αφορούσε, όπως διαφάνηκε στη συνέχεια των πραγμάτων. Μόλις δε αυτός έλαβε γνώση της ύπαρξης του διατάγματος και της σχετικότητας του με τον ίδιο, αρχές του Φεβρουαρίου του 2021 μερίμνησε και έλαβε όλα τα σχετικά διαβήματα ώστε να δοθούν στην πλευρά του τα αντίγραφα που θα ήσαν αναγκαία για να προσφύγει στο Δικαστήριο. Όπως εξηγήθηκε πιο πάνω, αυτό συνετελέσθη στις 18.2.2021 μετά από άδεια του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και 4 ημέρες μετά ο αιτητής προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο δια της παρούσης. Αναμφίβολα δικαιούται της αιτούμενης θεραπείας.
Η αίτηση εγκρίνεται.
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.