ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Evand Promotions Ltd και Άλλοι ν. Frank Rutman (1997) 1 ΑΑΔ 1787
Iεροδιακόνου Nίκος κ.ά. ν. Σωτηρούλλας Tηλεμάχου Γεωργίου σύζυγος Πανίκου Xριστοφή (1998) 1 ΑΑΔ 2307
THAS MARITIME CO LTD ν. Στέλιος Ρήγας κ.α. (2000) 1 ΑΑΔ 638
Price Gareth David ν. Andrew Gray (2002) 1 ΑΑΔ 424
Κωνσταντίνου Ανδρέας ν. Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ (2003) 1 ΑΑΔ 501
Χαρούς Λουκία Χρίστου ν. Βασιλικής Χρίστου Χαρούς (συζύγου Ηλία Καγιά) (2003) 1 ΑΑΔ 1530
Ζήσιμου Γεώργιος Χρ. και Άλλοι ν. Χαράλαμπου Χ"Θεοδοσίου και Άλλων (2004) 1 ΑΑΔ 1421
Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ ν. Ειρήνης Γεωργίου (2004) 1 ΑΑΔ 1621
E.J. Sight & Sound Studios Ltd ν. IMC International Merchandising Centre Ltd (2005) 1 ΑΑΔ 870
Ιωσηφίδης Χρ. και Άλλοι ν. Συνδέσμου Πολεοδόμων Κύπρου και Άλλων (1999) 3 ΑΑΔ 871
Seco Ltd ν. Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών και Άλλου (2000) 3 ΑΑΔ 85
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2020:D432
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
11 Δεκεμβρίου, 2020
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ,
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. Ε207/2019)
xxx ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ,
Εφεσείων/Ενάγων-Αιτητής,
ν.
xxx ΙΑΚΩΒΙΔΟΥ,
Eφεσίβλητης/Εναγόμενης.
Γ. Γυψιώτη (κα) για Κλεόπα & Παρασκευά ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Χρ. Δημητριάδης για Κώστας Π. Δημητριάδης ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη.
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τον υποφαινόμενο.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(EX-TEMPORE)
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερ. 15/10/2019, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση της εφεσείουσας για τροποποίηση της έκθεσης απαιτήσεως στην Αγωγή 382/2017, Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Όταν η έφεση ήταν ορισμένη ενώπιον μας για οδηγίες, ζητήθηκε από τους ευπαίδευτους συνηγόρους να τοποθετηθούν κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εφέσιμη. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι ζήτησαν χρόνο προς τούτο και καταχώρισαν, με οδηγίες του Εφετείου, γραπτές αγορεύσεις.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για την εφεσείουσα υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη πρωτόδικη απόφαση είναι εφέσιμη, με στήριξη της εισήγησης της ότι με την απόρριψη της αιτήσεως τροποποίησης η εφεσείουσα στερήθηκε ουσιαστικά την παρουσίαση στο Δικαστήριο των θεμάτων που η ίδια επιθυμεί να παρουσιάσει. Η άλλη πλευρά εισηγήθηκε, ως ήταν αναμενόμενο, το αντίθετο και με αναφορά στη νομολογία υποστήριξε τη θέση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εφέσιμη.
Το μόνο θέμα, επομένως, το οποίο εξετάζεται με την παρούσα έφεση είναι κατά πόσο η προσβαλλόμενη ενδιάμεση απόφαση είναι εφέσιμη ή όχι. Παρόμοιο θέμα εξετάστηκε στην E.J. Sight & Sound Studios Ltd v. IMC International Merchandising Centre Ltd (2005) 1 Α.Α.Δ. 870. Αναφέρονται τα ακόλουθα:
″Σχετικά με το ζήτημα του εφέσιμου των ενδιάμεσων αποφάσεων στην Κωνσταντίνου ν. Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ (2003) 1 Α.Α.Δ. 501, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
″Στην απόφαση της Ολομέλειας στην Seco Ltd v. Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών κ.ά. (2000) 3 Α.Α.Δ. 85, ο Νικήτας Δ. επανέλαβε τις αρχές που υιοθέτησε η νομολογία μας, με ειδική αναφορά στην Χρ. Ιωσηφίδης κ.ά. ν. Συνδέσμου Πολεοδόμων Κύπρου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 871, απ' όπου υιοθετήθηκε το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του Νικολαϊδη Δ., με παραπομπή στην Evand Promotions Ltd and others v. Rutman (1997) 1 A.A.Δ. 1787, (υπό Πική, Π.):
″Στην υπόθεση Evand Promotions Ltd and others v. Rutman (1997) 1 A.A.Δ. 1787, επαναλήφθηκε ότι η έννοια του όρου «απόφαση» σημαίνει αποφάσεις, ενδιάμεσες ή τελικές, καθοριστικές για τα δικαιώματα των διαδίκων. Μόνο αποφάσεις που ενέχουν αυτό το στοιχείο είναι εφέσιμες. Τονίστηκε επίσης ότι η δευτεροβάθμια δικαιοδοσία δεν έχει ως σκοπό την επιτήρηση της πορείας ή της εξέλιξης της δίκης, αλλά των αποτελεσμάτων της, των καθοριστικών για τα δικαιώματα των διαδίκων. Ενδιάμεσες αποφάσεις, μη καθοριστικές αφ' εαυτών για τα δικαιώματα των διαδίκων, εφόσον επηρεάζουν το αποτέλεσμα, μπορούν να αναθεωρηθούν μέσα στα πλαίσια της έφεσης κατά της τελικής απόφασης (βλέπε επίσης Ιεροδιακόνου κ.ά. ν. Γεωργίου (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2307).″
Οι ίδιες αρχές υιοθετήθηκαν στην Thas Maritime Co. Ltd v. Στ. Ρήγα κ.ά. (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 638 και στην Price v. Gray (2002) 1 Α.Α.Δ. 424.″
Η ανωτέρω νομολογία επικροτήθηκε με την απόφαση της πλειοψηφίας της πλήρους Ολομέλειας στη Χαρούς ν. Χαρούς (2003) 1 Α.Α.Δ. 1530.
Στη βάση των πιο πάνω αρχών, στη Γεώργιος Ζήσιμου κ.ά. ν. Χαράλαμπου Χ″Θεοδοσίου κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1421 και στην Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ ν. Ειρήνης Γεωργίου (2004) 1 Α.Α.Δ. 1621, το Εφετείο έκρινε ότι ενδιάμεσες αποφάσεις επί αιτήσεων για τροποποίηση της εκθέσεως απαιτήσεως δεν είναι εφέσιμες. Δεν είναι, επομένως, εφέσιμη ούτε η ενδιάμεση απόφαση - αντικείμενο της παρούσας έφεσης.″
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, είναι η κατάληξη μας ότι και στην παρούσα περίπτωση ισχύουν τα πιο πάνω και η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εφέσιμη.
Ως εκ τούτου, η έφεση απορρίπτεται, με €700 έξοδα εις βάρος της εφεσείουσας, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
/ΔΓ