|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:D420
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 196/20
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.]
10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΝΟΜΟΥ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΊΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΚΑΝΤΟΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ. ΚΑΝΤΟΥΝΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΤΙΜΗΣ ΔΙΚΑΣΤΟΥ
ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΥΡΙΑΣ Ε. ΓΑΒΡΙΗΛ,
ΗΜΕΡ. 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 2020, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΕΔΩΣΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΝΩΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΡ. 1/2016 Κ.Α. ΚΩΝΤΑΝΤΗΣ ΚΑΝΤΟΥΝΑΣ Κ.Α. V. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ
---------------------------------
κ. Καντούνας, για Αιτητές
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Οι Αιτητές με την υπό εξέταση αίτηση τους αιτούνται Άδειας για καταχώρηση Αίτησης δια Κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari με σκοπό την ακύρωση πρωτόδικης απόφασης ημερ. 26.10.2020 του Διοικητικού Δικαστηρίου η οποία εξεδόθη στο πλαίσιο των συνενωμένων προσφυγών αρ. 1/2016 κ.α. και με την οποία απερρίφθη αίτημα των Αιτητών για εξαίρεση της Δικαστού .
Σύμφωνα με τα προβαλλόμενα στην Αίτηση γεγονότα, η πρωτόδικος Δικαστής στις 21.9.20 απέρριψε αίτημα των Αιτητών, στα πλαίσια των έξι (6) συνενωμένων προσφυγών τους, για τροποποίηση της προσφυγής. Στην απόφαση της η πρωτόδικος Δικαστής χρησιμοποίησε τη φράση "υπό το πρόσχημα καλύτερης επεξήγησης των λόγων που καθιστούν επιτακτική την τροποποίηση της αίτησης ακυρώσεως.....".
Οι Αιτητές θεώρησαν ότι με την ως άνω φράση, η Δικαστής "...είναι αρνητικά προκατειλημμένη εναντίον τους, των προσφυγών τους και των έννομων συμφερόντων τους". Ακολούθησε, ως αποτέλεσμα προφορικά στις 20.10.20, αίτημα τους για εξαίρεση της Δικαστού από την περαιτέρω εκδίκαση των προσφυγών τους. Η τελευταία, με Ενδιάμεση Απόφαση της ημερ. 26.10.2020, απέρριψε το αίτημα εξαίρεσης της. Εναντίον αυτής της απόφασης κατεχωρήθηκε η υπό εξέταση Αίτηση.
Την Αίτηση υποστηρίζει Ένορκη Δήλωση του Αιτητή κ. Καντούνα. Σ' αυτήν γίνεται αναφορά στις έξι (6) προσφυγές που εκκρεμούν ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου το αντικείμενο τους, στην Αίτηση ημερ. 28.11.2019 για τροποποίηση του εναρκτήριου δικογράφου της προσφυγής αρ. 1/2016 και απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου ημερ. 21.12.20 με την οποία απέρριψε την αίτηση τροποποίησης. Εναντίον της πρωτόδικης απόφασης ημερ. 21.9.20 καταχωρήθηκε έφεση και στις παράγρ. 10-12 της Ένορκης Δήλωσης αναφέροντας χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:
"10. Όμως κατά την άποψη μας, η ενδιάμεση απόφαση ημερ. 21 Σεπτεμβρίου,2020, δεν είναι μόνον εσφαλμένη. Η θέση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι κατεχωρήσαμε την αίτηση τροποποίησης ημερ. 28. Νοεμβρίου 2019.
"υπό το πρόσχημα καλύτερης επεξήγησης των λόγων που καθιστούν επιτακτική την τροποποίηση της αίτησης ακυρώσεως"
Αποδίδει σε εμάς αλλότρια κίνητρα, αθέμιτες μεθοδεύσεις, ανειλικρίνεια και ανεντιμότητα χωρίς να υπάρχει ίχνος μαρτυρίας προς τούτο.
11. Επισημαίνω πως με την ένορκη δήλωσή μου, η οποία υποστηρίζει την αίτηση τροποποίησης ημερ. 28 Νοεμβρίου 2019, εξηγώ τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους υπεβλήθηκε η αίτηση. Οι αντίδικοι δεν αμφισβήτησαν την αλήθεια των λόγων αυτών και ούτε ζήτησαν να με αντεξετάσουν. Οι ενστάσεις των αντιδίκων περιορίσθηκαν σε νομικά επιχειρήματα.
12. Άρα, το Σεβαστό Δικαστήριο δεν είχε ενώπιόν του μαρτυρία για οιονδήποτε γεγονός το οποίο θα μπορούσε να τεκμηριώσει προσχηματική συμπεριφορά εκ μέρους μας, δηλαδή συμπεριφορά η οποία ωθείται από αλλότρια κίνητρα, συμπεριφορά η οποία συνιστά αθέμιτη μεθόδευση, συμπεριφορά η οποία είναι πονηρή και ανέντιμη. Το Σεβαστό Δικαστήριο αμφισβήτησε την εντιμότητα, την ειλικρίνεια και την γνησιότητα των κινήτρων μας και απέδωσε σε εμάς "προσχηματική" συμπεριφορά αυτόβουλα και χωρίς η ενώπιόν του μαρτυρία να το δικαιολογεί. Το Σεβαστό Δικαστήριο εξέφρασε δυσμενή συναισθήματα εις βάρος μας αυτόβουλα και χωρίς οι περιστάσεις να το δικαιολογούν.
Εξ αιτίας του γεγονότος αυτού, η εμπιστοσύνη μας πως θα τύχουμε δίκαιης και αμερόληπτης δίκης έχει κλονισθεί."
Στις υπόλοιπες παραγράφους της Ένορκης Δήλωσης που ακολουθούν αναφέρονται, υπό του ομνύοντα, τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον άνω χαρακτηρισμό που απεδόθη στους Αιτητές στην περαιτέρω διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Εν συνεχεία αναφέρεται στο αίτημα για εξαίρεση της Δικαστού, στην απόφαση απόρριψης του αιτήματος και στο θεμελιώδες δικαίωμα διαδίκου να εκδικασθεί η υπόθεση του από αντικειμενικό και αμερόληπτο Δικαστή.
Ο Αιτητής αρ. 1 ο οποίος παρουσιάζεται αυτοπροσώπως και ως συνήγορος της Αιτήτριας 2, εφόσον είναι δικηγόρος στο επάγγελμα, με την ικανή αγόρευση του προώθησε τις θέσεις που κατά την άποψη του δικαιολογούν την επιτυχία του αιτήματος.
Όλα τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατωτέρων Δικαστηρίων, εκεί όπου από το πρακτικό της σχετικής απόφασης διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Τα προνομιακά εντάλματα δεν έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης (Αναφορικά με την αίτηση της Global Consolidator Public Ltd (2006) 1(Α) Α.Α.Δ. 464). Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (δέστε σχετικά τις υποθέσεις Tζεννάρο Περρέλλα (Aρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Κωνσταντινίδης (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1298, Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1535, Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965 και Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 552). Η πάροδος δε μεγάλου χρονικού διαστήματος ή η ύπαρξη αλλότριου σκοπού στην επιδίωξη λήψης άδειας, αποτελούν πρόσθετους λόγους για μη χορήγηση της άδειας (δέστε Μικρού (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 609).
Ακόμη και σε θέματα ελέγχου της δικαιοδοσίας του κατώτερου Δικαστηρίου, που αποτελούν κατ' εξοχήν λόγο χορήγησης άδειας, θα πρέπει να καταδειχθεί ότι η ύπαρξη άλλου προσφερόμενου ένδικου μέσου δεν επαρκεί υπό τις περιστάσεις για να χορηγηθεί, κατ' εξαίρεση, η άδεια ή για να εκδοθεί ένταλμα certiorari. Έχει αναφερθεί στην υπόθεση Κωνσταντινίδου κ.ά. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 853 και στη Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 109, ότι σε πολύ σπάνιες και εξαιρετικές περιστάσεις θα δοθεί άδεια καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος ή θα χορηγηθεί η έκδοση τέτοιου εντάλματος εκεί όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο.
Εξέτασα με προσοχή το υλικό που τέθηκε ενώπιον μου. Το παράπονο των Αιτητών αναφορικά με την προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 26.10.2020 είναι, ότι η πρωτόδικος Δικαστής δεν εξαιρέθηκε από την εκδίκαση της προσφυγής τους ως αποτέλεσμα της "παραβατικής" της φράσης στην απόφασης της ημερ. 21.9.2020 αλλά και διότι στην απόφαση της μη εξαίρεσης της ημερ. 26.10.2020 απέδωσε στους Αιτητές ότι η αίτηση για εξαίρεση της έγινε "χωρίς την απαιτούμενη περίσκεψη και χωρίς την απαιτούμενη φειδώ".
Χωρίς να αποφασίζω οτιδήποτε αναφορικά με την απόφαση ημερ. 21.9.2020 η οποία τελεί υπό έφεση παρατηρώ ότι η λέξη "πρόσχημα" σύμφωνα με τον Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Β' Έκδοση, Γ' Ανατύπωση 2006, σελ. 1498 σημαίνει, μεταξύ άλλων, "ό,τι προβάλλεται ή διατυπώνεται ως δικαιολογία", ενώ η αρχική της σημασία ήτο το "κάλυμμα, εξωτερικό ένδυμα, μανδύας". Επίσης, αναφέρεται ότι "μολονότι τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται για ψευδή αιτιολόγηση δηλ. ως κακόσημη λέξη, οι λέξεις πρόσχημα, πρόφαση και πάτημα αναφέρονται πάντοτε σε αιτιολόγηση που ο ομιλητής θεωρεί εξαρχής αναληθή".
Έχοντας υπόψιν όλα όσα τέθησαν ενώπιον μου είναι η κρίση μου ότι δεν έχει καταδειχθεί συζητήσιμο θέμα και η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Ισχυρισμοί για προκατάληψη θα πρέπει να προσβάλλονται μετά από μεγάλη περίσκεψη και να στοιχειοθετούνται με σαφήνεια και λεπτομέρεια. Η πρωτόδικος Δικαστής στην προσβαλλόμενη πρωτόδικη απόφαση ημερ. 26.10.2020 κινήθηκε και καθοδηγήθηκε εντός των επιτρεπτών ορίων που καθορίζονται από την νομολογία και Αρχές που πηγάζουν από αυτήν. Τα γεγονότα της υπόθεσης δεν υποδεικνύον προκατάληψη, ως οι Αιτητές προβάλλουν. Το κριτήριο είναι αντικειμενικό, ήτοι κατά πόσο στο νου του μέσου εχέφρονος πολίτη ο οποίος γνωρίζει τα γεγονότα δημιουργείται φόβος ή δικαιολογημένη ύπαρξη πραγματικής πιθανότητας προκατάληψης (βλ. Αίτηση Ανδρέα Συμεού (2012) 1 Α.Α.Δ. 974). Όσα ανέφερε η πρωτόδικος Δικαστής στην Ενδιάμεση Απόφαση της, λέχθηκαν στην προσπάθεια του Δικαστηρίου να εξετάσει την Αίτηση των Αιτητών και σε καμία περίπτωση δεν προέβη, σε εκείνο το στάδιο, σε οποιαδήποτε τελεσίδικη αξιολόγηση των όσων αναφέρθηκαν από τους Αιτητές. Η χρησιμοποίηση των λέξεων "υπό το πρόσχημα" υπό του Δικαστηρίου στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης δεν καταδεικνύουν, σε καμία περίπτωση, προκατάληψη εις βάρος των Αιτητών. Επίσης, οι παρατηρήσεις του Δικαστηρίου στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι αιτήματα για εξαίρεση Δικαστή πρέπει να υποβάλλονται μετά από αρκετή περίσκεψη και φειδώ, ουδόλως αποκαλύπτει προκατάληψη ή οιονδήποτε άλλο στοιχείο προς την ίδια κατεύθυνση εναντίον των Αιτητών. Αποτελούσαν οι παρατηρήσεις αυτές επανάληψη παραινέσεων σε αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Κύυπρου ν. Βουλή (Αρ.2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 69, Αίτηση Συμεού Ανδρέου (άνω), Αχτάρ κ.α. ν. Αστυνομία (2010) 2 Α.Α.Δ. 397). Η υπόθεση, Κυπριακές Αερογραμμές Δημόσια Λτδ (2010) 1 Α.Α.Δ. 2025 (και όχι Χρύσανθος Χρυσάνθου ως την αναφέρουν οι Αιτητές) την οποία επικαλούνται οι Αιτητές δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση. Εκεί αποφασίστηκε το θέμα στα γεγονότα της υπόθεσης που ήταν εντελώς διαφορετικά.
Πέραν όμως τούτου έστω και αν κατάληγα ότι κατεδείχθει συζητήσιμο θέμα και πάλι δεν θα χορηγούσα την αιτούμενη άδεια ενόψει του ότι στη διάθεση των Αιτητών υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, αυτό της έφεσης ακόμη και αν αυτό είναι στο τέλος της πρωτόδικης διαδικασίας (Αίτηση Amsteso Electric Ltd Π.Ε. 64/2015, ημερ. 10.7.2015) . Έχει ήδη καταχωρηθεί έφεση εναντίον της απόφασης ημερ. 21.9.2020. Δεν έχει καταδειχθεί η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων ώστε να είναι δυνατή η παράκαμψη του κανόνα (βλ. Αίτηση Γεώργιου Άνθιμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41) αλλά ούτε και προβλήθηκαν ισχυρισμοί ύπαρξης τέτοιων περιστάσεων στην Αίτηση των Αιτητών.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
/γκ