|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:D399
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 203/2020
26 Νοεμβρίου, 2020
[Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 4 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣΗ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΤΣΙΚΟΥΡΗ ΚΑΙ Μ. ΤΣΙΚΟΥΡΗ ΓΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16/8/2016 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΥΠ. ΑΡ. 1498/2016 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
------------
Νικόλας Θεοδώρου για Nicholas A. Theodorou & Co LLC, για τον Αιτητή
---------------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ
(ex-tempore)
ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.:Με την υπό εξέταση αίτηση οι αιτητές εξαιτούνται άδεια για την καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 16/8/2016, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή τους υπ. αριθμό 1498/2016.
Σύμφωνα με την έκθεση και την ένορκη δήλωση του Κ. Τσικουρή, ενός εκ των αιτητών, που συνοδεύουν την αίτηση, η αγωγή Αρ. 1498/2016 καταχωρήθηκε από τους ενάγοντες/αιτητές στις 23/3/2016 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Στις 2/6/2016 καταχωρήθηκε η υπεράσπιση των εναγομένων, κατόπιν αίτησης για απόφαση λόγω παράλειψης καταχώρησης υπεράσπισης, αντίγραφο της οποίας επιδόθηκε στο δικηγόρο των αιτητών στις 9/6/2016. Στις 16/9/2016 καταχωρήθηκε από πλευράς αιτητή η κλήση για οδηγίες η οποία ορίστηκε στις 18/11/2016, ημερομηνία κατά την οποία οι εναγόμενοι ζήτησαν χρόνο για να καταχωρήσουν το Παράρτημα - Τύπο 25 εκπρόθεσμα, αίτημα το οποίο εγκρίθηκε από το Δικαστήριο με τη σύμφωνη γνώμη των αιτητών. Στη συνέχεια οι εναγόμενοι ζήτησαν την έκδοση οδηγιών στη βάση της Διαταγής 30 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, οι οποίες δόθηκαν.
Ακολούθησε αριθμός εμφανίσεων των διαδίκων στο Δικαστήριο και ο ορισμός της υπόθεσης για ακρόαση, με τελευταία ημερομηνία ακρόασης την 16/11/2020, ότε και πληροφορήθηκαν για πρώτη φορά από το Δικαστήριο ότι η αγωγή είχε απορριφθεί από τις 16/8/2016, στη βάση των προνοιών της Διαταγής 30. Μετά την εξέλιξη αυτή ορίστηκε για τις 17/11/2020 όπου το Δικαστήριο επιβεβαίωσε εκ νέου την απόρριψη της αγωγής και προέβη σε διαταγή σ' όσον αφορά τα έξοδα. Είναι ισχυρισμός των αιτητών ότι ουδέποτε ενημερώθηκαν οι διάδικοι για το γεγονός της απόρριψης της αγωγής στις 16/8/2016, χρόνο κατά τον οποίο υπήρξε σύγχυση σ' όσον αφορά τις προθεσμίες και το τι όφειλε να πράξει ο κάθε διάδικος στη βάση της Διαταγής 30.
Οι αιτητές εισηγούνται ότι το Δικαστήριο απορρίπτοντας την αγωγή ενήργησε καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή πλάνη περί το Νόμο που είναι έκδηλη στο πρακτικό, ενόψει κυρίως της ασάφειας της Διαταγής 30 θεσμός 1(α-γ) ως προς το χρόνο που το Δικαστήριο μπορεί να απορρίψει την αγωγή. Σημειώνουν ότι τα δικόγραφα της αγωγής είχαν κλείσει στις 16/6/2016, δηλαδή 7 ημέρες μετά την παράδοση στους δικηγόρους των εναγόντων της υπεράσπισης, οπότε η προθεσμία των 30 ημερών για έκδοση της κλήσης για οδηγίες από τους Αιτητές έληγε κανονικά στις 16/7/2016. Προτάσσουν θέμα αοριστίας ως προς το πότε ξεκινά να μετρά ο χρόνος των 60 ημερών προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα και συλλογισμούς. Αν, κατά την εισήγηση τους, η προθεσμία των 60 ημερών ξεκινούσε στις 17/7/2016 τότε η περίοδος των 60 ημερών θα έληγε κανονικά στις 14/9/2016. Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη η ημερομηνία 9/6/2016, ως ημερομηνία ολοκλήρωσης των δικογράφων, τότε η προθεσμία των 30 ημερών για έκδοση κλήσης για οδηγίες θα έληγε κανονικά στις 9/7/2016 με αποτέλεσμα η περίοδος των 60 ημερών να έληγε στις 7/9/2016. Από την άλλη, αν η προθεσμία των 60 ημερών ξεκινούσε στις 16/6/2016, τότε στις 16/8/2016 δεν μπορούσε να θεωρηθεί η Αγωγή ως εγκαταλειφθείσα ώστε το Δικαστήριο να αποκτά δικαιοδοσία να την απορρίψει.
Κατά την ακρόαση της υπό κρίση αίτησης ο δικηγόρος των αιτητών προτού προβεί σε αγόρευση επί της ουσίας της αίτησης κλήθηκε από το Δικαστήριο να αγορεύσει ως προς το κατά πόσο η αίτηση είναι εκπρόθεσμη, όπως και έπραξε. Δικαιολόγησε την καθυστέρηση προώθησης της αίτησης στο ότι πρόσφατα πληροφορήθηκε το γεγονός της απόρριψης της Αγωγής. Κάλεσε δε το Δικαστήριο, ασκώντας τις εξουσίες του στη βάση του Διαδικαστικού Κανονισμού, να θεωρήσει, ενόψει των συνθηκών της υπόθεσης, ότι η αίτηση καταχωρήθηκε εμπρόθεσμα ή διαζευκτικά να αναβάλει τη διαδικασία μέχρι τη λήψη των αναγκαίων διαβημάτων για επέκταση του χρόνου καταχώρησης της.
Θα πρέπει κατά αρχάς να επισημανθεί ότι η αίτηση δεν συμμορφούται με το άρθρο 5 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, που τέθηκε σε ισχύ στις 18/5/2018, που προβλέπει το χρόνο λήψης διαβημάτων για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος.
Μέχρι την έκδοση του πιο πάνω Διαδικαστικού Κανονισμού το Ανώτατο Δικαστήριο ακολουθώντας τους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς, με νομολογία του καθόρισε τη γενική αρχή ότι αίτηση για προνομιακό ένταλμα μπορεί να απορριφθεί λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης (βλ. Θεοδούλου (Αρ. 1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 438, Αίτηση του Αβραάμ Πιττάκη (1994) 1 Α.Α.Δ. 297 και Odyssey Retriever Inc, Πολ. Έφ. 59/16 ημ. 3/5/17).
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 5 του πιο πάνω Διαδικαστικού Κανονισμού το ανώτατο χρονικό όριο για λήψη μέτρων προς εξασφάλιση προνομιακού εντάλματος είναι 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Μόνο κατ' εξαίρεση είναι επιτρεπτή η επέκταση του χρόνου, σύμφωνα με το εδάφιο (2) του Κανονισμού 5, στην περίπτωση που συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προθεσμίας αυτής.
Ως προς τη σημασία του Διαδικαστικού Κανονισμού και των χρονικών περιορισμών που αυτός έθεσε, σχετική είναι η υπόθεση χχχ Manuel Puhler, Πολιτική Αίτηση 172/2019, ημερ. 31/10/2019, ECLI:CY:AD:2019:D450, που υιοθετήθηκε σε μεταγενέστερες αποφάσεις, στην οποία αναφέρθησαν τα εξής:
«Ο όλος Διαδικαστικός Κανονισμός θεσπίσθηκε για να εκσυγχρονίσει και να θέσει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο τη διαδικασία, χάριν ενοποίησης και ομοιομορφίας. Η τήρηση του είναι αναγκαία και η προθεσμία τέθηκε ακριβώς έχοντας υπόψη και τις συνθήκες στη Δημοκρατία. Όπως έχει αποφασιστεί και στις υποθέσεις LGS Handling Ltd, Ποινική Αίτηση υπ΄ αρ. 22/18, ημερ. 2.4.2019 και Swissport Cyprus Ltd, Ποινική Αίτηση υπ΄ αρ. 21/18, ημερ. 2.4.2019. «η τήρηση των προθεσμιών γενικώς, αλλά και ιδιαιτέρως της προθεσμίας που τάσσεται για την υποβολή έφεσης, δεν είναι θέμα τύπου, αλλά ουσίας (The Attorney- General of the Republic v. Petros Demetriou HjiConstanti (1968) 2 C.L.R. 113 και Αδελφοί Λαμπριανίδη κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερίου (1989) 2 Α.Α.Δ. 374).» Στην Αγγλία απ΄ όπου έχει αντληθεί η δικαιοδοσία για προνομιακά εντάλματα, η αίτηση καταχωρείτο αρχικά εντός έξι μηνών και αργότερα εντός τριών μηνών, με τις προθεσμίες αυτές να ήταν και οι ανώτατες επιτρεπόμενες (Αίτηση της εταιρείας Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδου Διογένους Λτδ, Πολιτική Αίτηση αρ. 83/2016, ημερ. 8.8.2016), ECLI:CY:AD:2016:D401.»
Στην παρούσα περίπτωση παρατηρείται ότι η υπό κρίση αίτηση καταχωρήθηκε μετά 4 και πλέον χρόνια από την απορριπτική απόφαση του επαρχιακού δικαστή.
Οι αιτητές αποδίδουν την παράλειψη λήψης οποιωνδήποτε μέτρων προηγουμένως στο γεγονός ότι πρόσφατα περιήλθε σε γνώση τους το γεγονός της απόρριψης της Αγωγής τους, προτάσσοντας τα διάφορα διαβήματα και διαδικασίες που ακολούθησαν στην Αγωγή μέχρι τον ορισμό της υπόθεσης για ακρόαση όπου και διεφάνη το πρόβλημα.
Η παρέλευση της προθεσμίας των 45 ημερών από την έκδοση της απορριπτικής απόφασης είναι δεδομένη. Όπως δεδομένη είναι και η παράλειψη από πλευράς αιτητών λήψης πριν την καταχώρηση της αίτησης, δικαστικών διαβημάτων προς εξασφάλιση της επέκτασης της προθεσμίας αυτής, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 5(2) του Διαδικαστικού Κανονισμού.
Εξέτασα το θέμα υπό το φως των εισηγήσεων του δικηγόρου των Αιτητών και των σχετικών προνοιών του Διαδικαστικού Κανονισμού σε συνάρτηση με τα γεγονότα της υπόθεσης.
Από το λεκτικό του άρθρου 5 του Διαδικαστικού Κανονισμού καθίσταται σαφές ότι η εξασφάλιση διατάγματος επέκτασης του χρόνου ανατρέχει στο χρόνο καταχώρησης της αίτησης για άδεια για προνομιακό ένταλμα. Παραθέτουμε αυτούσια τα εδάφια 1 και 2 του άρθρου 5 που μας ενδιαφέρουν.
« ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ
5(1) Αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.
(2) Το Δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο (1) του παρόντος Κανονισμού εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.»
Όταν καταχωρήθηκε η υπό κρίση αίτηση δεν είχεν εξασφαλιστεί επέκταση του χρόνου ώστε να καθιστά την καταχώρηση της αίτησης νόμιμη. Δεν συμφωνώ με την εισήγηση του δικηγόρου των Αιτητών ότι η εξασφάλιση διατάγματος επέκτασης του χρόνου εκ των υστέρων αίρει το παράνομο της καταχώρησης.
Ως εκ τούτου κρίνω την υπό κρίση αίτηση εκπρόθεσμη, διαπίστωση που προδιαγράφει και την τύχη της αίτησης για προνομιακό ένταλμα χωρίς να χρειάζεται η εξέταση της επί της ουσίας.
Για τον πιο πάνω λόγο η αίτηση απορρίπτεται.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.