|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2020:D245
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΊΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 3/2020)
16 Ιουλίου, 2020
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
LIMASSOL MARINA LIMITED,
Ενάγοντες,
ΚΑΙ
1. ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ «NIREAS» ΥΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΛΛΙΜΕΝΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΝΑ ΛΕΜΕΣΟΥ,
2. xxx ΑΒΑΡΑΤΖΗ,
Εναγομένων.
_ _ _ _ _ _
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5.6.2020
Χ. Δημητρίου, για Μαραγκός & Χατζήπαπα ΔΕΠΕ, για τους
Ενάγοντες-Αιτητές.
Χρ. Θεοδότου με Μ. Χατζηκωστή (κα), για Μιχαηλίδης &
Παντελή Συνεταίροι ΔΕΠΕ, για τους Εναγόμενους-
Καθ΄ων η Αίτηση.
Εναγόμενος 2 παρών.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣTAMATIOY, Δ.: Οι ενάγοντες-αιτητές με αγωγή τους αξίωσαν το ποσό των €32.530,30 ως ποσό οφειλόμενο στη βάση τιμολογίων και/ή στη βάση συμφωνίας και/ή ως αποζημιώσεις για παράβαση σύμβασης για τον ελλιμενισμό του εναγόμενου σκάφους στη Μαρίνα Λεμεσού και την εύλογο αμοιβή των αιτητών για τις υπηρεσίες που παρείχαν και/ή προμήθειες που παρέδωσαν και/ή διάφορες άλλες υπηρεσίες που διενήργησαν για λογαριασμό του εν λόγω σκάφους ενώ τούτο ήταν ελλιμενισμένο στη Μαρίνα Λεμεσού, πλέον τόκο.
Ταυτόχρονα καταχώρησαν μονομερή αίτηση με την οποία αξίωσαν τη σύλληψη του υπό αναφορά σκάφους. Στις 9.6.2020 το Δικαστήριο, με διαφορετική σύνθεση, εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του σκάφους με οδηγίες, μεταξύ άλλων, όπως αυτό ελευθερωθεί μόλις καταχωρηθεί εγγύηση ύψους €50.000 τη ικανοποιήσει του Πρωτοκολλητή. Κατά την ημερομηνία που η υπόθεση ορίστηκε για την περαιτέρω διαδικασία αναφορικά με τη σύλληψη του σκάφους, καταχωρίστηκε εμφάνιση εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση, ζητήθηκε χρόνος δύο εβδομάδων για καταχώρηση ένστασης και η αίτηση ορίστηκε για ακρόαση στις 3.7.2020. Λόγω μη καταχώρησης της ένστασης η ακρόαση της αίτησης έγινε στις 10.7.2020.
Η αίτηση συνοδευόταν από ένορκη δήλωση του xxx Καρεκλά, βοηθού διευθυντή των αιτητών, στην οποία συνοπτικά αναφέρονται τα ακόλουθα:
Οι αιτητές είναι οι ιδιοκτήτες και διαχειριστές της Μαρίνας Λεμεσού, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προσφέρουν υπηρεσίες ελλιμενισμού, καθώς και υπηρεσίες, αγαθά και υλικά σε σκάφη που εισέρχονται στη Μαρίνα. Το εν λόγω σκάφος είναι μηχανοκίνητο σκάφος αναψυχής εγγεγραμμένο στο νηολόγιο της Κύπρου με επίσημο αριθμό 711648 και call sign 5BHG4 212697000.
Το υπό αναφορά σκάφος αφίχθηκε στη Μαρίνα Λεμεσού στις 16.6.2015 και ελλιμενίστηκε στη θέση με αριθμό G 01. Οι αιτητές, κατόπιν παράκλησης του ιδιοκτήτη του σκάφους και/ή των αντιπροσώπων του, συνήψαν συμφωνία για παροχή υπηρεσιών και προμηθειών στο εν λόγω σκάφος κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Μαρίνα, συμφωνία που ανανεώνεται μέχρι σήμερα και τηρείται κατάσταση λογαριασμού η οποία παρουσιάζει υπόλοιπο €32.530,30. Οι αιτητές κατά διαστήματα εξέδιδαν τιμολόγια για τις υπηρεσίες που παρείχαν στο σκάφος τα οποία απέστελλαν στην ηλεκτρονική διεύθυνση του ιδιοκτήτη και επανειλημμένα προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τον ιδιοκτήτη αξιώνοντας εξόφληση των οφειλομένων ποσών. Περαιτέρω απέστειλαν επιστολή μέσω δικηγόρων στις 25.11.2019 στην οποία απάντησε ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση 2 ότι απορρίπτει την ύπαρξη οποιασδήποτε οφειλής και στην οποία απάντησαν στις 7.2.2020 οι δικηγόροι των καθ΄ων η αίτηση απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του. Λόγω της πιθανότητας απόπλου του σκάφους λόγω της καλοκαιρινής περιόδου και του μεγάλου ποσού που αξιώνεται ενδεχόμενα αυτό να μην επιστρέψει ποτέ. Ζητήθηκε συναφώς η συνδρομή του Δικαστηρίου για να εξασφαλιστεί η αξίωση των αιτητών με την έκδοση του εντάλματος σύλληψης. Αναφέρεται, επίσης, ότι οι ιδιοκτήτες όλων των μετοχών του σκάφους παραμένουν οι ίδιοι κατά το χρόνο που το αγώγιμο δικαίωμα των αιτητών ηγέρθηκε μέχρι και την ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής.
Οι καθ΄ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση με την οποία προβάλλεται ότι οι νόμοι και θεσμοί επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση δεν τους νομιμοποιεί να αξιώσουν τη σύλληψη του σκάφους ενώ το πραγματικό υπόβαθρο της αίτησης δεν ανταποκρίνεται στα πραγματικά γεγονότα, είναι δε ελλιπές και ανεπαρκές. Περαιτέρω, δεν τέθηκε το ελάχιστο πραγματικό υπόβαθρο που να καταδεικνύει ότι το Ναυτοδικείο έχει δικαιοδοσία και ότι οι αιτητές έχουν αγώγιμο δικαίωμα και η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση δεν καταδεικνύει πραγματοπαγή (in rem) δικαιοδοσία, καθώς το εγειρόμενο ζήτημα άπτεται της σφαίρας του ιδιωτικού δικαίου.
Προβάλλεται επίσης ότι το σκάφος είναι ολλανδικής σημαίας και ιδιοκτήτης του είναι η εταιρεία N.O.I.S NIREAS OFFSHORE INDUSTRY SERVICES LTD της οποίας ο καθ΄ου η αίτηση 2 είναι διευθυντής, γεγονός που απέκρυψαν οι αιτητές όπως και δεν απεκάλυψαν όλα τα γεγονότα που έχουν σχέση με την υπόθεση. Καταλογίζουν στους αιτητές ότι η αίτηση καταχωρήθηκε εκδικητικά, δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις για έκδοση τέτοιου διατάγματος, ενώ οι καθ΄ων η αίτηση είναι σε θέση να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε αξίωση σε περίπτωση που ήθελε εκδοθεί απόφαση εναντίον τους. Η τυχόν οριστικοποίηση του διατάγματος θα τους προξενήσει περαιτέρω ζημιά η οποία δεν μπορεί να αποτιμηθεί εις χρήμα. Διαζευκτικά ισχυρίζονται ότι η εγγύηση που διατάχθηκε από το Δικαστήριο είναι υπερβολική και θα πρέπει να μειωθεί στο ποσό που είναι πιθανό να επιδικαστεί σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής.
Στην ένορκη δήλωση του καθ΄ου η αίτηση 2, η οποία επισυνάπτεται στην ένσταση, αναπτύσσονται οι λόγοι ένστασης. Ο αριθμός εγγραφής και το call sign του σκάφους είναι ορθά, όμως το σκάφος είναι ιστιοφόρο, αγωνιστικό και όχι αναψυχής και έχει λάβει μέρος σε διάφορους παγκόσμιους αγώνες εκπροσωπώντας την Κύπρο. Από τις 25.6.2018 είναι ολλανδικής σημαίας και όχι κυπριακής και προς τούτο επισυνάπτεται Κυπριακό Πιστοποιητικό Χωρητικότητας που εκδόθηκε από το Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας της Κύπρου ημερομηνίας 10.2.2016 και «International Certificate» της Ολλανδίας (Τεκμ. 1). Από τον ελλιμενισμό του σκάφους οι αιτητές όφειλαν να παρέχουν ασφαλή ελλιμενισμό κάτι το οποίο δεν έγινε καθώς στο αγκυροβόλιο άφιξης όπου παραμένει το σκάφος δεν παρέχεται σωστή μουροδέτηση, με αποτέλεσμα όταν υπάρχουν έντονες καιρικές συνθήκες να προκαλούνται ζημιές. Προβάλλεται άρνηση του ισχυρισμού ότι το σκάφος βρίσκεται ελλιμενισμένο στη θέση G 01, στην οποία σύμφωνα με τον ισχυρισμό βρίσκεται άλλο σκάφος, επισημαίνοντας παράλληλα πως κάποιος έχει μετακινήσει την ταμπέλα στον εν λόγω χώρο. Προς τούτο επισυνάπτονται φωτογραφίες.
Ως προς τα γεγονότα που οδήγησαν στη διαφορά, απορρίπτονται οι ισχυρισμοί των αιτητών και προβάλλονται τα ακόλουθα ως τα ορθά γεγονότα:
Περί το έτος 2015 έλαβε χώρα προφορική συμφωνία μεταξύ του καθ΄ου η αίτηση 2 και του τότε διευθυντή των αιτητών με την οποία συμφωνήθηκε όπως το σκάφος ελλιμενιστεί στη Μαρίνα Λεμεσού και θα χρησιμοποιείται από τη Μαρίνα για εταιρικές εκδηλώσεις (corporate events) για διαφημιστικούς σκοπούς της Μαρίνας και πως στη βάση αυτής της συμφωνίας θα διαμορφωνόταν και το κόστος ελλιμενισμού. Επίσης το σκάφος θα αγωνιζόταν εκπροσωπώντας τη Μαρίνα στους αγώνες που θα διοργάνωνε η Μαρίνα.
Οι αιτητές δεν τήρησαν τη συμφωνία τους και δεν παρείχαν ασφαλή χώρο για τον ελλιμενισμό με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στο σκάφος και επίσης δεν τήρησαν τη συμφωνία για διαφορετική κοστολόγησή του. Ο καθ΄ου η αίτηση 2, ως διευθυντής της εκάστοτε ιδιοκτήτριας εταιρείας του σκάφους, προέβαινε σε διαβουλεύσεις με τους αιτητές και τους καλούσε τόσο προσωπικά όσο και μέσω των νομικών του συμβούλων να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα, χωρίς αποτέλεσμα. Επισυνάπτονται στην ένορκη δήλωση αποδείξεις πληρωμών των υπηρεσιών που παρείχαν οι αιτητές στο σκάφος προς απόδειξη του γεγονότος ότι δεν είχαν καμία πρόθεση να μην καταβάλουν σχετικά τέλη. Το σκάφος, όντας αγωνιστικό, δεν μπορεί να φιλοξενηθεί σε άλλο λιμάνι στη Λεμεσό πέραν του εμπορικού, λόγω του βυθίσματός του.
Οι αιτητές απέκρυψαν τα πιο πάνω γεγονότα και παρέλειψαν να καταθέσουν στο Δικαστήριο οποιαδήποτε γραπτή συμφωνία παρά μόνο κατέθεσαν τιμολόγια. Προβάλλεται επίσης πως η διαφορά με τους αιτητές εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου καθώς αφορά παράβαση συμφωνίας και δεν προκύπτει υπόβαθρο για την ενεργοποίηση της πραγματοπαγούς (in rem) δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ως Ναυτοδικείο.
Το σκάφος από το έτος 2015 ευρίσκεται ελλιμενισμένο στη Μαρίνα Λεμεσού και, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο σε διάφορες διοργανώσεις ιστιοπλοΐας, πάντοτε επιστρέφει. Παρατίθεται πίνακας με τις διοργανώσεις του 2020 στις οποίες το σκάφος λαμβάνει μέρος κάθε χρόνο. Με την έκδοση του εντάλματος σύλληψης έχει χαθεί ένας μήνας από τις προπονήσεις του πληρώματος που θα συμμετάσχει στους αγώνες. Αποδίδεται στους αιτητές ότι σκόπιμα και εκβιαστικά χρησιμοποίησαν αυτή τη διαδικασία ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ακόμα και σε περίπτωση που φανεί οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας στην αγωγή, οι καθ΄ων η αίτηση είναι αξιόχρεοι και ικανοί να καλύψουν την απαίτηση των αιτητών. Περαιτέρω, σκόπιμα δεν αποκαλύφθηκε ότι ο καθ΄ου η αίτηση 2 είναι ένας εκ των διευθυντών της εταιρείας στην οποία ανήκει το γυμναστήριο Sanctum Spa & Fitness το οποίο βρίσκεται στη Μαρίνα και ενοικιάζεται από τους αιτητές.
Διαζευκτικά αναφέρεται πως το ποσό της εγγύησης είναι έκδηλα ψηλό και δε δικαιολογείται από τα γεγονότα της υπόθεσης και θα ήταν εύλογο να μειωθεί έτσι ώστε να συσχετίζεται με το πιθανό ποσό που θα επιδικαστεί σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής.
Οι συνήγοροι των δύο πλευρών ανέπτυξαν τις αντίστοιχες θέσεις τους σε εμπεριστατωμένες γραπτές αγορεύσεις τις οποίες εξέτασα και θα αναφερθώ εκεί και όπου χρειάζεται στην πορεία της απόφασης.
Η αίτηση βασίζεται στους περί Δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου του 1893, Κανονισμοί 50-59, 203-212 και 237, στο Administration of Justice Act 1956 Άρθρο 1(1)(m)(n) και (p) που εφαρμόζεται με βάση τον περί Δικαστηρίων Νόμο 14/1960, στη νομολογία και στις σύμφυτες εξουσίες του Δικαστηρίου.
Στη γραπτή αγόρευση των αιτητών εγείρεται διαδικαστικό ζήτημα ότι δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η ένσταση των καθ΄ων η αίτηση, καθότι, σύμφωνα με τις πρόνοιες των Καν. 65-68 του Cyprus Admiralty Jurisdiction Order, 1893, θα έπρεπε να είχαν καταχωρήσει αίτηση για απελευθέρωση του σκάφους και όχι να προβούν σε καταχώρηση ένστασης στην αίτηση. Η εισήγηση δεν ευσταθεί. Στην υπόθεση Ship «Gloriana» and Another v. Breidi (1982) 1 CLR 409, όπου απασχόλησε παρόμοιο θέμα, λέχθηκε πως η μη καταχώρηση ανεξάρτητης αιτήσεως για την απελευθέρωση του πλοίου είναι απλή παρατυπία η οποία δεν επιφέρει ακυρότητα της διαδικασίας. Τα ίδια επαναλήφθηκαν στην υπόθεση Mario Cirino Pomicino SPA v. Του Πλοίου M/V BAY STAR (1977) 1 ΑΑΔ 1454 και στην Παναγή ν. του Πλοίου «CHRISTY» κ.ά. (Αρ. 1) (2013) 1 ΑΑΔ 2031. Η αμφισβήτηση της αίτησης σύλληψης του πλοίου γίνεται στην ένσταση και υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου όλο το αναγκαίο υλικό για να εξετάσει τη διαφορά.
Η χορήγηση διατάγματος σύλληψης πλοίου ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά. Οι Κανονισμοί 50 - 54 των περί Δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου Κανονισμών (Cyprus Admiralty Jurisdiction Order, 1893) αναφέρονται σε όσα πρέπει να περιέχονται στις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν τέτοιου είδους αιτήσεις.
Ο Καν. 50 δίδει το δικαίωμα σε περιπτώσεις πραγματοπαγών (in rem) αγωγών όπως αποταθούν στο Δικαστήριο για έκδοση εντάλματος σύλληψης.
Ο Καν. 51 προνοεί πως η ένορκη δήλωση πρέπει να παραθέτει τη φύση της αγωγής και ότι απαιτείται η συνδρομή του Δικαστηρίου. Ο Καν. 52(β) προνοεί ως ακολούθως:
«52. The affidavit shall also state-
(a) .......
(b) In an action for necessaries, or for building, equipping, or repairing any ship, the national character of the ship, and that, to the best of the deponent's belief, no owner or part owner of the ship was domiciled in Cyprus at the time when the necessaries were supplied or the work was done.»
Στο σύγγραμμα Admiralty Jurisdiction and Practice των Nigel Meeson και John A. Kimbell, 5η Έκδοση, σελίδες 83-84, δίδεται η ερμηνεία του όρου «necessaries», όπως προέκυψε σύμφωνα με τη νομολογία, στον οποίο περιλαμβάνονται και τα τέλη ελλιμενισμού. Αναφορικά με τις προμήθειες προς το πλοίο νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, και αυτές εμπίπτουν στην κατηγορία των «necessaries».
Εν προκειμένω, η ένορκη δήλωση των αιτητών δεν συμπεριλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στον Καν. 52(β) πιο πάνω. Περαιτέρω, διαπιστώνεται ουσιώδης διαφορά μεταξύ των αιτητών και των καθ΄ων η αίτηση ως προς την ιδιοκτησία του σκάφους και τη χώρα νηολόγησής του. Οι μεν αιτητές ισχυρίζονται στην ένορκη δήλωση ότι αυτό είναι εγγεγραμμένο στην Κύπρο και προς τούτο επισύναψαν πιστοποιητικό προσωρινής νηολόγησης που ίσχυε από τον Ιούνιο του 2015 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, όπου παρουσιάζεται ως ιδιοκτήτρια εταιρεία η ALASSA LTD και ως εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος ο καθ΄ου η αίτηση 2, οι δε καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι το σκάφος είναι ολλανδικής σημαίας και προς τούτο επισυνάπτουν δέσμη εγγράφων, πιστοποιητικά εγγραφής του σκάφους στην Κύπρο και Ολλανδία, όπου ιδιοκτήτρια του σκάφους είναι η E.O.I.S. Nireas Offshore Industry Services Ltd.
Ο Καν. 54 δίδει διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να εκδώσει ένταλμα σύλληψης, παρά το ότι η ένορκη δήλωση δεν περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες που αναφέρονται πιο πάνω.
Το πρόβλημα που εγείρεται στην παρούσα περίπτωση είναι ότι επισυνάφθηκε στην ένορκη δήλωση πιστοποιητικό προσωρινής νηολόγησης όπου φαίνεται η ιδιοκτήτρια εταιρεία, όμως στην ένσταση δίδονται διαφορετικά στοιχεία. Δεν δόθηκε οποιαδήποτε συμπληρωματική μαρτυρία εκ μέρους των αιτητών που να διασαφηνίζει το θέμα, παρά μόνο στη γραπτή αγόρευση των συνηγόρων των αιτητών, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι δεν γνώριζαν ούτε θα μπορούσαν να γνωρίζουν ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες του σκάφους και πως, ακόμα και σε περίπτωση που η θέση των καθ΄ ων είναι ορθή, πρόκειται για καλόπιστο λάθος για θέμα που δεν άπτεται της ουσίας της υπόθεσης.
Η έκδοση εντάλματος σύλληψης πλοίου προϋποθέτει την ύπαρξη πραγματοπαγούς (in rem) αγωγής.
Το άρθρο 3(2) του Administration of Justice Act, 1956 (στο εξής «ο Νόμος»), που εφαρμόζεται στην Κύπρο με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 29(2)(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60), προβλέπει ότι επίκληση της πραγματοπαγούς (in rem) δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου μπορεί να γίνει στις περιπτώσεις που αναφέρονται στις παραγράφους (a) μέχρι (c) και (s) του άρθρου 1(1) του Νόμου. Σύμφωνα δε με το άρθρο 3(4) του Νόμου[1] που εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση, εάν η αξίωση εμπίπτει στις παραγράφους 1(1)(d) μέχρι (r) του Νόμου και πηγάζει σε σχέση με πλοίο, μπορεί και σε αυτή την περίπτωση να γίνει επίκληση της πραγματοπαγούς (in rem) δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου εναντίον του πλοίου νοουμένου ότι το πρόσωπο που θα υπείχε ευθύνη για να ικανοποιήσει την απαίτηση σε προσωποπαγή αγωγή (in personam) κατά το χρόνο που γεννήθηκε το αγώγιμο δικαίωμα, είναι ο πλοιοκτήτης ή ο ναυλωτής του πλοίου ή έχει την κατοχή ή τον έλεγχό του και κατά το χρόνο έγερσης της αγωγής, το πλοίο ανήκει ουσιαστικά ως προς όλα τα μερίδια σε αυτό το ίδιο πρόσωπο. Συνεπώς απαιτείται σαφήνεια ως προς την ιδιοκτησία του σκάφους τόσο κατά το χρόνο έγερσης της αγωγής όσο και κατά το χρόνο που γεννήθηκε το αγώγιμο δικαίωμα καθότι άπτεται δικαιοδοτικού όρου.
Η ασάφεια που παρουσιάζεται στην ένορκη δήλωση των αιτητών ως προς την ιδιοκτησία του σκάφους δεν επιτρέπει στο Δικαστήριο να καταλήξει κατά πόσο εν προκειμένω η αγωγή είναι πραγματοπαγής (in rem), στοιχείο απαραίτητο για τη σύλληψη πλοίου.
Το άρθρο 47(1) και (2)(k)(m) το οποίο επικαλείται ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών στη γραπτή του αγόρευση δεν εφαρμόζεται στην Κύπρο. Σύμφωνα με το άρθρο 29(2)(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 τo Αvώτατo Δικαστήριο κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας του ως Ναυτοδικείο θα εφαρμόζει «τo υπό τoυ Αvωτάτoυ Δικαστηρίoυ της Δικαιoσύvης εv Αγγλία, εv τη ασκήσει της επί ναυτικών υπoθέσεωv δικαιoδoσίας αυτoύ εφαρμoζόμεvov κατά τηv πρo της ημέρας αvεξαρτησίας ημέραv δίκαιov, ως θα ετρoπoπoιείτo τoύτo διά vόμoυ της Δημoκρατίας». Το άρθρο 47 του Administration of Justice Act, 1956 δεν αφορά δίκαιο που εφαρμόζεται από το Αvώτατο Δικαστήριο της Δικαιοσύνης στην Αγγλία αλλά της Σκωτίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, το ένταλμα σύλληψης του σκάφους που εκδόθηκε στις 9.7.2020 ακυρώνεται και το σκάφος απελευθερώνεται.
Τα έξοδα της αίτησης όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο στο τέλος της αγωγής επιδικάζονται εναντίον των αιτητών.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ
[1] (4) In the case of any such claim as is mentioned in paragraphs (d) to (r) of subsection (1) of section one of this Act, being a claim arising in connection with a ship, where the person who would be liable on the claim in an action in personam was, when the cause of action arose, the owner or charterer of, or in possession or in control of, the ship, the Admiralty jurisdiction of the High Court and (where there is such jurisdiction) the Admiralty jurisdiction of the Liverpool Court of Passage or any county court may (whether the claim gives rise to a maritime lien on the ship or not) be invoked by an action in rem against- (a) that ship, if at the time when the action is brought it is beneficially owned as respects all the shares therein by that person ; or (b) any other ship which, at the time when the action is brought, is beneficially owned as aforesaid.